Przepukliny - budowa, objawy i
uwięźnięcie.
Krzysztof
Kula
• Przepuklina (łac. hernia) to
patologiczne uwypuklenie
zawartości jamy ciała (najczęściej
jamy brzusznej) przez otwór w
powłokach, w miejscu zwanym
miejscem o obniżonej oporności
(łac. locus minoris resistententiae).
W jamie brzusznej panuje
dodatnie ciśnienie, które nasila
się przy kaszlu i śmiechu, przy
parciu na stolec i przy ruchach,
w których pracują mięśnie
brzucha.
• Zawartość jamy brzusznej jest
utrzymywana powłokami, których
mocną warstwę stanowią mięśnie i
będące ich przedłużeniem rozcięgna.
Kilka warstw płaskich mięśni pokrywa
jamę brzuszną krzyżując się w różnych
kierunkach. Jeśli na skrzyżowaniu tych
mięśni jest słabo pokryty punkt lub
szczelina, to w tym miejscu pod
wpływem ciśnienia
wewnątrzbrzusznego wypukla się
otrzewna, a z biegiem lat wypuklenie
wydłuża się i powiększa, tworząc
przepuklinę.
• Przepuklina może pojawić się w
każdym wieku, lecz są dwa okresy
w życiu człowieka, w których
częściej rozpoznaje się przepukliny:
Pierwszy okres -
to dzieciństwo,
kiedy przepukliny tworzą się w
miejscach osłabienia powłok
wskutek pewnych wrodzonych
niedoskonałości w układzie mięśni i
rozworów brzucha.
• Drugi okres -
to wiek podeszły, kiedy
mięśnie powoli słabną i zanikają, a
przestrzenie między nimi poszerzają się.
• Przepukliny powstają też niekiedy w miejscu
uszkodzenia warstwy mięśniowo-
rozcięgnowej brzucha w następstwie operacji
lub przenikającego urazu.
• Przepuklina nie powstaje nagle w
zdrowych powłokach pod wpływem
wypadku lub nadmiernego
wysiłku!!!!
Kto jest najbardziej narażony na
chorobę?
• osoby o dużej nadwadze - mają znacznie
słabszą tkankę łączną;
• ludzie wykonujący zajęcia wymagające
podnoszenia i dźwigania ciężarów, co
obciąża mięśnie brzucha;
• cierpiący na zaparcia i przewlekłe
choroby oskrzelowo-płucne;
• mężczyźni mający problemy z
oddawaniem moczu z powodu przerostu
prostaty (przepuklina pachwinowa);
• kobiety w okresie ciąży;
• śpiewacy operowi.
• wodobrzusze
• W ściankach jamy brzusznej są
typowe miejsca, które
charakteryzują się obniżoną
wytrzymałością
• Najczęściej przepuklina
umiejscawia się
:
-w pachwinie (70% chorych),
-dość częsta jest też przepuklina
udowa(12%)
-przepuklina pępkowa (11%)
Najczęściej przepuklina objawia się
jako guzek lub obrzmienie w którymś
z wyżej wymienionych miejsc,
zwykle znikające w wyniku
niewielkiego ucisku lub po
odpoczynku w pozycji leżącej.
Najczęstsze objawy:
• Uczucie dyskomfortu lub ból w miejscu
przepukliny
• Obrzmienie worka mosznowego, czasem
bolesne
• Nawracające zaparcia, rzadziej objawy
niestrawności
• Wymioty (występują rzadko, mogą być
objawem uwięźnięcia przepukliny)
• Każda przepuklina ma swoje stałe
elementy. Są nimi:
• wrota przepukliny:
jest to pierścień w
powłokach (najczęściej miejsce obniżonego
oporu), w który wciska się otrzewna
• kanał przepukliny:
uchyłek otrzewnej, który
toruje sobie drogę między tkankami, wytwarzając
kanał przepukliny( kanał kończy się rozszerzeniem
w wiotkiej tkance podskórnej )
• worek przepukliny:
zgrubiała tkanka otrzewnej
wytworzona pod wpływem bodźców
mechanicznych, będąca najbardziej istotną
częścią przepukliny. W worku tym wyróżnia się
szyjkę mieszczącą się we wrotach, trzon i dno
będące częścią końcową.
• zawartość przepukliny:
zawartość worka
przepukliny, są to najczęściej pętle jelita
cienkiego, końcowy strzępek sieci większej itp.
Zawartość
przepukliny
Worek
przepuklinowy
Wrota
Otrzewna
Worek przepuklinowy z
zawartością
Zawartość
worka przepuklinowego
• SZCZEGÓLNE RODZAJE
PRZEPUKLIN
• Przepuklina ześlizgowa
- wypuklająca
się przez wrota otrzewna może pociągać
za sobą leżące zaotrzewnowo mało
ruchome narządy, takie jak np. pęcherz
moczowy lub niektóre odcinki jelita
grubego. Ponieważ te narządy jak gdyby
wślizgują się przez wrota przepuklinowe i
stają się częścią worka przepuklinowego,
przyjęto określenie
przepuklina
ześlizgowa
. Jest to rzadka postać
przepukliny, lecz chirurg musi brać pod
uwagę taką możliwość i widząc nietypowe
pogrubienie worka przepuklinowego,
powinien ostrożnie preparować, aby nie
zranić pęcherza moczowego lub jelita.
• Poza zwykłymi przepuklinami,
wypuklającymi się na zewnątrz pod
skórę i określanymi jako przepukliny
zewnętrzne, zdarzają się też
przepukliny kierujące się do innych
jam ciała lub zachyłków, które
nazywamy
przepuklinami
wewnętrznymi
.
• Przykładem przepukliny wewnętrznej
jest przepuklina rozworu
przełykowego przepony.
• Przepuklina pooperacyjna
– powstaje
w miejscu blizny po operacyjnym cięciu
brzusznym. Przyczyną może być
niewłaściwe zeszycie powłok lub
porażenie i zwiotczenie jednego z mięśni
brzucha wskutek przecięcia mięśnia
ruchowego. Najczęstszą przyczyną
rozejścia się mięśni i rozcięgien w
miejscu cięcia jest zakażenie rany!
Przepuklina może być także :
Przepuklina może być także :
- pierwotna ( powstała po raz pierwszy)
- pierwotna ( powstała po raz pierwszy)
- nawrotowa
- nawrotowa
Podział przepuklin:
• 1. przepuklina odprowadzalna
(zawartość cofa się samoistnie lub
może być odprowadzona do wewnątrz
ręcznie)
• 2. przepuklina nieodprowadzalna
(zawartości nie można odprowadzić,
najczęściej z powodu zrostów jakie się
wytworzyły pomiędzy workiem
przepuklinowym a jego zawartością)
• Każdy, kto ma przepuklinę, powinien
pamiętać, że nie jest to tylko defekt
kosmetyczny. Jest to także
potencjalne zagrożenie wystąpienia
groźnych powikłań. Niebezpieczny
mianowicie jest stan, który nazywamy
uwięźnięciem przepukliny
.
• Uwięźnięcie przepukliny
(hernia
incarcerata, striangulated hernia) polega
na tym, że jelito ulega zakleszczeniu w
przepuklinie i zostaje przerwany pasaż
treści jelitowej oraz upośledzone zostaje
ukrwienie jelita, co prowadzi do jego
martwicy. Uwięźnięcie jelita w przepuklinie
jest ostrym i bardzo poważnym
powikłaniem, które nie leczone prowadzi
szybko do śmierci. Najczęściej do
uwięźnięcia dochodzi u dzieci poniżej 2 rż.
i u osób po 60 rż.
• Wczesne rozpoznanie uwięźnięcia
przepukliny jest bardzo ważne ponieważ w
pierwszym okresie leczenie jest znacznie
łatwiejsze!
Objawy :
- objawy ogólne
to objawy
świadczące o niedrożności jelita, takie
jak wymioty, silne bóle brzucha
nachodzące falowo, później wzdęcie
brzucha, przyspieszone tętno i
leukocytoza;
- objawy miejscowe:
żywobolesne
uwypuklenie w miejscu typowym dla
przepukliny; jeśli uwięźnięcie trwa
długo, skóra może ulec
zaczerwienieniu.
• W odcinku jelita wyłączonym z
krążenia treści. jelitowej procesy
fermentacyjne powodują, że ilość
gazów rośnie, a jelito ulega
obrzękowi. Wokoło jelita w worku
przepuklinowym gromadzi się płyn
wysiękowy. Każde uwięźnięcie jest
poważnym zagrożeniem i każdego
chorego z podejrzeniem
uwięźnięcia trzeba jak najwcześniej
kierować na oddział chirurgiczny.
• We wczesnym okresie uwięźnięcia można
próbować nieoperacyjnie zwolnić jelito z
zakleszczenia we wrotach przepukliny i
odprowadzić do brzucha (nonoperative
reduction, taxis). Większość chorych
wykonuje to prawdopodobnie często
samodzielnie, a lekarza wzywa dopiero
wtedy, gdy odprowadzenie natrafia na
trudności i przekracza umiejętności
pacjenta. Odprowadzenie można wykonać
w domu chorego lub w szpitalu, im
wcześniej będzie to wykonane, tym lepiej.
• Postępować trzeba bardzo łagodnie, Chory
powinien leżeć wygodnie na plecach i
całkowicie rozluźnić mięśnie, aby
zmniejszyć ciśnienie wewnątrzbrzuszne.
Pomaga w tym uspokajająca rozmowa.
Trzeba też przyzwyczaić chorego do dotyku
ręki na brzuchu. Dokładne, powolne
badanie brzucha, przepukliny i okolicy obu
pachwin powinno poprzedzić próbę
odprowadzenia. Błędem jest bezpośrednie
wpychanie przepukliny do brzucha uciskiem
z góry. Najpierw trzeba opróżnić rozdęte
gazem lub płynem jelito. Uzyskuje się to
uciskając wypuklenie przepukliny z obu
boków.
Sposób odprowadzenia uwięźniętej przepukliny.
Uciskając z boku (strzałki) trzeba odprowadzić płyn
rozpierający jelito