background image

 

 

WŁAŚCIWOŚCI 

BIAŁEK 

MIOFIBRYLARNYCH

background image

 

 

BIAŁKA MIĘŚNIOWE

Białka występujące w tkance mięśniowej są pod względem 

zawartości drugim składnikiem, po wodzie i stanowią 
około 16-24%, w zależności od zawartości tłuszczu. 
Białka mięśniowe tworzą trzy duże grupy białek różniące 
się: 

• lokalizacją w mięśniu, 
• właściwościami fizyko-chemicznymi 
• właściwościami funkcjonalnymi. 
Są to białka miofibryli, tkanki łącznej zwane też białkami 

stromy oraz plazmy mięśniowej czyli sarkoplazmy.

 

background image

 

 

BIAŁKA MIOFIBRYLI

Białka włókna mięśniowego zwane też białkami miofibryli 

tworzą strukturę włókna mięśniowego. Białka 
miofibryli tworzą największą grupę białek i stanowią 
55-60 % ogólnej ilości białek mięśniowych. Miofibryle 
zajmują około 80 % objętości włókna. Wśród białek 
miofibryli można wyróżnić trzy grupy:

• białka kurczliwe
• białka regulujące skurcz
• białka cytoszkieletowe
Białka miofibrylarne można wyizolować  z tkanki mięsnej 

roztworami soli o sile jonowej 0,6

background image

 

 

Białka kurczliwe

Miozyna jest zlokalizowana w strukturze filamentów grubych 

miofibryli 

• stanowi 45% białek miofibryli
• białko o masie 500 kDa w  60 – 70% posiadającym strukturę 

-helisy

Miozyna posiada trzy ważne właściwości biologiczne:
• jest enzymem o aktywności ATP-azy
• tworzy naturalne kompleksy z aktyną (aktomiozyna)
• cząsteczki miozyny reagują ze sobą tworząc filamenty.
Cząsteczka miozyny zawiera duże ilości reszt kwasu asparaginowego 

i glutaminowego, co wskazuje, że w fizjologicznym pH jest 
cząsteczką naładowaną ujemnie. Punkt izoelektryczny dla miozyny 
 (pI) wynosi 5,3 i ma znaczący wpływ na pI mięsa (5,4 – 6,2)

background image

 

 

Cała cząsteczka miozyny zawiera dwugłowy globularny 
region, który związany jest z długim helikalnym ogonem. 
 Zbudowany on jest z dwóch skręconych wzajemnie 
superhelis, które uczestniczą w tworzeniu filamentów 
grubych.

background image

 

 

Aktyna 

Aktyna jest drugim co do zawartości białkiem miofibryli, i stanowi 

ponad 20% ich masy. 

Należy do białek kurczliwych włókna mięśniowego. 
Aktyna jest składnikiem cienkich filamentów. W mięśniu występuje w 

formie spolimeryzowanej w postaci F-aktyny, formy fibrylarnej. W 
roztworach o niskiej sile jonowej- aktyna występuje jako monomer 
o masie 42 kDa, w tzw. formie globularnej G- aktyna. Aktyna jest 
też ATP-azą lecz nie wywołuje skurczu mięśnia, lecz bierze udział w 
polimeryzacji i depolimeryzacji filamentu.

background image

 

 

Cząsteczka G-aktyny tworzy pojedynczy łańcuch 

peptydowy o masie 42 kDa. Filament cienki w mięśniu 
składa się z ok. 400 cząsteczek aktyny. Spolimeryzowana 
aktyna (F-aktyna) tworzy dwa łańcuchy superhelisy o 
masie kilkunastu MDa. Cząsteczka aktyny zawiera 376 
reszt aminokwasowych o wysokim udziale proliny i 
glicyny. Wysoki udział tych dwóch aminokwasów jest 
przypuszczalnie odpowiedzialny za strukturę -helisy i 
globularnego kształtu cząsteczki. Punkt izoelektryczny 

białka wynosi 4,8.

 

background image

 

 

BIAŁKA REGULUJĄCE 

SKURCZ

Głównymi białkami regulującymi skurcz mięśnia są 

tropomiozyna i troponina, których ilość wynosi średnio 5%. 

Dodatkowo miofibryle zawierają inne białka występujące 

w mniejszej ilości w strukturze miofibryli (pasmo A i I oraz 
dysk Z) są to: 

 --γ-aktynina, 
• Białko C-, M-, H- i X-  
• Paratropomiozyna
 Ich funkcja w żywej tkance nie zawsze jest sprecyzowana a 

tym bardziej ich rola w jakości i funkcjonalności 
technologicznej mięsa jako żywności.

background image

 

 

Tropomiozyna

Białko to jest cząsteczką o budowie asymetrycznej składającej się z 

dwóch podjednostek  i  o masie cząsteczkowej 34 i 36 kDa i o 
strukturze -helikalnej skręconej w superhelisę o długości ok. 42 nm. 

Tropomiozyna:
• wiąże się z F-aktyną w stosunku stechiometrycznym 1:7
• troponiną T w stosunku 1:1
• reguluje aktywność ATP-azy miozynowej
wiązania lub uwalniania jonów wapnia przez troponinę powoduje 

maskowanie lub odsłanianie aktywnego centrum aktyny 
uczestniczącego w wiązaniu miozyny. Przy maskowaniu centrum 
utworzenie kompleksu aktomiozyny jest niemożliwe. Tropomiozyna 
ma tendencje do polimeryzowania. Charakteryzuje ją wysoka 
oporność na denaturację. 

background image

 

 

Troponina

  Podobnie  jak  tropomiozyna  występuje  regularnie  w  bruzdach 

filamentów aktynowych. 

Troponina  jest  białkiem  kompleksowym  składającym  się  z  trzech 

podjednostek nazwanych:

•  C  zdolne do wiązania jonów wapnia

•  I właściwości inhibowania kontrakcji miozyny z aktyną 

•  T ze zdolnością do wiązania się z tropomiozyną
Tropomina  C  zawierająca  dużą  ilość  reszt  kwaśnych  aminokwasów, 

zawiera 159 aminokwasów i ma masę cząsteczkową 17-18 kDa. Ma 

ona  cztery  miejsca  wiązania  jonów  wapnia  i  zdolność  wiązania  z 

innymi podjednostkami w obecności tych jonów. Przyłączenie jonów 

wapnia wywołuje konformacyjne zmiany w tropominie C, co z kolei 

inicjuje regulacyjne działanie kompleksu troponina-tropomiozyna w 

skurczu mięśnia.

KOMPLEKS TROPONINY              TROPOMIOZYNA          AKTYNA

background image

 

 

BIAŁKA REGULUJĄCE

• W środku pasma A występuje białko M. Główną funkcją białek linii M jest 

utrzymanie grubego filamentu w linii. 

• Białko C występuje w grubych filamentach. Cząsteczki tego białka spinają 

cząsteczki miozyny w gruby filament. Na jeden filament przypada ok. 37 
cząsteczek białka C. Jeden pierścień białka C zawiera 3-5 cząsteczek. Białko 
C:

• zawiera dużo (97,1%) proliny co powoduje, że posiada strukturę 
    -helisy
• masa cząsteczkowa od 135 do 150 kDa. 

Dekompozycja tego białka rozluźnia strukturę filamentu i ułatwia 
uwalnianie cząsteczek miozyny.

 -Aktynina jest głównym białkiem linii Z, stanowi około 2 % masy białek 

miofibryli o masie 95 kDa. 

Białko to mocuje cienkie filamenty sąsiadujących sarkomerów w linii Z. 

Poubojowe uwalnianie się -aktyniny związane jest z dekompozycją linii Z 

oraz wzrostem kruchości mięsa.

 

background image

 

 

BIAŁKA CYTOSZKIELETOWE

Cytoszkielet komórki mięśniowej tworzą filamenty:
•  titinowe
•  nebulinowe 
•  filamenty pośrednie 
•  struktury podbłonowe tzw. kostamery 
Ze względu na lokalizację w stosunku do miofibryli białka 

cytoszkieletowe można podzielić na wewnętrzne i zewnętrzne. 
Titina i nebulina tworzą szkielet wewnętrzny podporowy dla 
miozyny i aktyny. Szkielet zewnętrzny tworzą filamenty 
pośrednie, które zlokalizowane są na zewnątrz miofibryli i 
zbudowane są z takich białek jak: desmina, synemina i 
wimentyna. 

background image

 

 

TITINA

Titina od greckiego słowa „titan”, które oznacza ogromny, 

olbrzymi. 

Stanowi 7-10% masy białek miofibrylarnych (masa ok. 

2800- 3000 kDa)

Filamenty titiny posiadają zdolność wiązania się z 

filamentem miozyny, a także z białkiem C i 
prawdopodobnie z białkami linii M. 

W obszarze prążka I, titina występuje w postaci 

niezwiązanej, stąd jej duża elastyczność w tym miejscu 
Titina jest bardzo podatna na działanie proteaz mięsa i 
charakteryzuje się  bardzo długą cząsteczką ok. 1 μm

background image

 

 

NEBULINA

Nebulina tworzy filamenty nierozciągliwe zakotwiczone w lini Z 

przebiegającej wzdłuż filamentów aktynowych o masie 
cząsteczkowej w zakresie 600-900 kDa. Długość filamentu 
nebulinowego wynosi podobnie jak dla titiny ok.1 m, a jego 

średnica 1 nm. Tworzy ona filament nierozciągliwy i jest 
najtrudniej rozpuszczalnym białkiem mięśniowym. 

Główną funkcją nebuliny: 
•  stabilizacja i regulacja długości filamentów aktynowych
• wiąże się z -aktyniną i F-aktyną
• pośredniczy w umocowywaniu filamentu cienkiego do linii Z
• odgrywa rolę  w utrzymywaniu integralności sarkomeru

background image

 

 

Białko

Lokalizacja w 

sarkomerze

Udział w białkach 

miofibrylarnych[%]

Przybliżona masa 

cząsteczkowa 

[kDa] (liczba 

podjednostek)

BIAŁKA MIOFIBRYLARNE

Miozyna
Białko C
Białko H
Aktyna
Tropomiozyna
Troponina
Tropomodulina
Miomezyna 
Białko M
Kinaza kreatyny
Skelemina
-aktynina 
-aktynina 
Zeugmatyna

45

2

<1

20

5
5

<1

1
2

<1
<1

2

<1
<1

520  (6)

130 (1)

74 (1)

42 (1)
66 (2)
69 (3)
41 (1)

185 (1)
165 (1)

80 (2)

195 (1)

204 (2)

66 (2)

2000 (2)

FILAMENT 
GRUBY

FILAMENT 
CIENKI

LINIA M

LINIA Z

background image

 

 

Białko

Lokalizacja w 

sarkomerze

Udział w białkach 

miofibrylarnych[%

]

Przybliżona masa 

cząsteczkowa 

[kDa] (liczba 

podjednostek)

BIAŁKA CYTOSZKIELETOWE

Titina 

(konektyna)

Nebulina

Desmina

Synemina

Winkulina

Wimentyna

 

Wzdłuż filamentu 

grubego i 

cienkiego

 (od linii Z do M)

Wzdłuż filamentu 

cienkiego

Filamenty 

pośrednie przy 

linii Z i kostamery

Kostamery i

Filamenty 

pośrednie przy 

linii Z

 

10

4

<1
<1

<1

1

2800 (1)

800 (1)

212 (4)
460 (2)

130

55

background image

 

 

WŁAŚCIWOŚCI FUNKCJONALNE

Właściwości które wpływają na zachowanie białek podczas 

przetwarzania i przechowywania żywności oraz na 

kształtowanie jej cech jakościowych i organoleptycznych.

Właściwości funkcjonalne:
• wodochłonność 
• zdolność do żelowania  (miofibryle> sarkoplazmatyczne)
• zdolność do emulgowania tłuszczu 
    wg malejącej zdolności emulgującej miozyna> aktomiozyna> 

aktyna

• zdolność do stabilizowania emulsji (aktyna> miozyna)
• rozpuszczalność 
• lepkość
• kohezyjność (aglomeracja)
• adhezyjność (siły wiązania się różnych składników mięsa)

background image

 

 

background image

 

 

background image

 

 

SKÓRCZ

RELAKSACJA

SKÓRCZ

GŁOWA MIOZYNY      GRUBY FILAMENT          CIENKI FILAMENT

background image

 

 

RELAKSACJA

background image

 

 

SKÓRCZ


Document Outline