JĘZYKOZNAWSTWO
KOGNITYWNE
wykłady 2007/8
Joanna Szwabe
Opozycyjność gramatyki
kognitywnej wobec
tradycji generatywnej
różnica między regułami gram. a symbolicznie
skomplikowanymi wyrażeniami polega tylko na
tym, czy zespoły symboliczne składające się nań
są raczej schematyczne czy nietypowe
strukturę można zaliczyć do gramatyki języka,
jeśli jest udokumentowana, a nie jedynie
potencjalna
nie postuluje wrodzonego charakteru struktur
gramatycznych a łatwość akwizycji języka
wyjaśnia udziałem zdolności niespecyficznych dla
języka (skupiania uwagi, do kojarzenia, habituacji)
Symboliczna natura
gramatyki
1)
morfemy gramatyczne – mają
charakter symboliczny, np.
determinowanie znaczenia przez
użycie przypadka
Maurycy jest orłem.
Maurycy jest orzeł.
Użycie narzędnika oznacza przypisanie
do kategorii, a mianownika - atrybut.
Symboliczna natura
gramatyki
2)
klasy gramatyczne –
definiowane przez schematyczne
jedn. symboliczne, np. rzeczownik
jest opisywalny przez schemat
[[rzecz] [...]], gdzie [rzecz] jest
schematyczna jedn. semantyczną ,
a [...] oznacza schematyczna jedn.
fonologiczną.
Symboliczna natura
gramatyki
3)
konstrukcje gramatyczne – zawierają co
najmniej dwie jednostki symboliczne jako
składniki. Konstrukcja składa się ze zbioru
struktur składowych, ich sposobu zintegrowania,
oraz struktury złożonej wynikającej z takiej
integracji. Kiedy tworzenie konstrukcji gram.
staje się regularne – jest wyrażane przez
schematyczna jednostkę symbol. np. w ang.
użycie końcówki -s dla wyrażenia liczby mnogiej
jest dość regularne, stąd schematyczna jedn.
symbol. [[rzecz] [...]-[[mnogość] [s]]
Jednostki
Jednostka to struktura, którą
użytkownik języka posługuje się
automatycznie, tak że nie wymaga to
od niego skupiania uwagi na jej
częściach, ani sposobie ich ułożenia
wewnątrz struktury. Stąd nie wymaga
wysiłku konstrukcyjnego potrzebnego
do tworzenia nowych wyrażeń.
Rodzaje jednostek
1) jednostki fonologiczne np.
fonemy, większe struktury
fonologiczne jak sylaby, słowa,
często powtarzane frazy
2) jednostki semantyczne np.
ustalone pojęcia, nowe pojęcie
wymaga wysiłku konstrukcyjnego
3) jednostki symboliczne
Jednostki symboliczne
proste-symboliczne skojarzenie między
jednostką fonologiczną i semantyczną
proste j. symbol. grupują się we
wzrastająco większe j. symbol.; takie
grupy same mają status jednostki
symbolicznej
schematyczne j. symboliczne – opisują
regularności gramatyczne, różnią się od
innych j. s. nie istotą, a tylko stopniem
uszczegółowienia
Przykładowy rozkład
jednostek w wyrażeniu
Jednostka fonologiczna [i] w wyrazie domy
symbolizuje jednostkę semantyczną – mnogość.
Razem stanowią jednostkę symboliczną. Łączy je
relacja integracji (scalania) i symbolizowania.
Wyrażenie domy składa się z co najmniej 8 jednostek :
- 2 prostych fonologicznych [dom] i [i],
- 1 złożonej fon. [dom- i]
- 2 prostych semantycznych [DOM] i
[MNOGOŚĆ]
- 1 złożonej sem. [DOM-MNOGOŚĆ]
- 2 prostych symbolicznych [[DOM]/[dom]] i
[[MNOGOSC]/[i]]
Przykładowy rozkład
jednostek dla
rzeczowników w
wyrażeniu:
czarne koty zamieszkują pechowe domy
Przestrzeń
semantyczna
Przestrzeń
fonologiczna
KOT
DOM
MNOGOŚĆ
MNOGOŚĆ
i
i
dom
kot
Przykładowy rozkład
jednostek w wyrażeniu
• Tym, czego brakuje w powyższym
schemacie jest określenie, że złożona
struktura semantyczna [DOM-MNOGOSC]
jest jako całość symbolizowana przez
zintegrowaną jednostkę fonologiczną [dວm-
i], a nie tylko przez [dວm] i [i] pojawiajace
się gdzieś w zdaniu.
• Semantyczna integracja między [DOM] a
[MNOGOŚĆ] jest symbolizowana przez
zintegrowanie ich fonologicznych
odpowiedników.
Przykładowy rozkład
jednostek w wyrażeniu
•
Jest to nowy rodzaj relacji symbolizowania, która
zamiast zachodzić pomiędzy struktura semantyczna
i fonologiczną, pośredniczy między dwiema
relacjami (jedną kojarzącą dwie struktury
semantyczne i drugą łączącą dwie struktury
fonologiczne).
•
Analizowana tu struktura gramatyczna ma więc
symboliczną naturę, bowiem „integracja składników
z bieguna semantycznego koresponduje z - i jest
symbolizowana przez - integrację składników z
bieguna fonologicznego.”(Langacker 1987/99: 81-
84).
Przykładowy rozkład
jednostek w wyrażeniu
Przestrzeń
semantyczna
Przestrzeń
fonologiczna
DOM
MNOGOŚ
Ć
i
dom
Linia przerywana - symbolizowanie. Linia ciągła – scalenie
(integracja). Ramki - jednostki.
Zdolności poznawcze
a użytkowanie języka
Warunek zawartości
Tylko te struktury konstytuują gramatykę danego
języka:
1) które są faktycznie obserwowane w języku
2) te z powyższych, które wykazują się
schematycznością
3) związki między dopuszczalnymi jednostkami.
Przechodzenie z jednej struktury do drugiej
odbywa się
za pomocą podstawowych zdolności poznawczych:
Zdolności poznawcze
a użytkowanie języka
automatyzacja wyuczonych działań
poprzez częste powtarzanie wyrażenie
zamienia się w gotowy pakiet, nie
wymagający już kierowania uwagi ku
jego
częściom np. po linii najmniejszego
oporu
Zdolności poznawcze
a użytkowanie języka
abstrahowanie (schematyzacja)
schematy wspólne różnym strukturom są
tym,
co zostaje po odfiltrowaniu różnic dzięki
przedstawieniu wyrażeń z mniejszym
uszczegółowieniem i precyzją, np. Wysoki
gburowaty kelner kopnął z wściekłością
skowyczącego pudla starszej pani – kelner
kopnął psa – ktoś coś zrobił
Zdolności poznawcze
a użytkowanie języka
integrowanie
łączenie elementów (szczególnie przyległych)
w
całości
jednak:
• składniki podlegają modyfikacji przez
wchodzenie w skład złożenia
• złożenie jest czymś więcej, niż sumą
składników (częściowa kompozycjonalność)
Zdolności poznawcze
a użytkowanie języka
kojarzenie
symbolizacja jest rodzajem
skojarzenia (np. skojarzenie pojęć
ze zmysłowo postrzegalnymi
zjawiskami, takimi jak dźwięki,
gesty, znaki pisma); jeśli taki
związek się stabilizuje tworzy się
jednostka symboliczna
Zdolności poznawcze
a użytkowanie języka
skupianie uwagi
postrzeganie w kategoriach figura-
tło ma swój odpowiednik w
wyróżnianiu pewnych struktur w
zdaniu na tle innych
- organizacja trajektor-
landmark
- profilowanie
Zdolności poznawcze
a użytkowanie języka
zdolność porównywania
kategoryzacja jest przykładem
porównywania (jednak
asymetrycznego: porównujemy
nowe do standardu)
Metafora klocków a
metafora postrzegania
V
F
MF
VF
V =
MV =
VF =
F =
=
obserwator (podmiot postrzegania)
maksymalne pole postrzegania
rama postrzegania (obszar sceny)
ognisko (przedmiot postrzegania)
relacja konstruowania sceny
Metafora klocków a
metafora postrzegania
C
P
MS
IS
C =
MS =
IS =
P =
=
konceptualizator (podmiot postrzegania)
maksymalny zakres konceptualizacji
bezpośredni zakres konceptualizacji
profil (przedmiot postrzegania)
relacja konstruowania sceny
Metafora postrzegania
Przykład
Skaleczył się w palec, kostka jest
spuchnięta.
• profil - kostka
• bezpośredni zakres konceptualizacji -
palec
• maksymalny zakres konceptualizacji -
dłoń
Przypadek wyrażeń
nieakceptowalnych
Przykład
*Skaleczył się w ramię. Kostka jest
spuchnięta.
Ramię nie jest bezpośrednim
zakresem konceptualizacji dla
kostki u palca.
Paralele między
konceptualizowaniem a
percepcją wzrokową
na znaczenie wyrażenia składa się
także sposób ujmowania treści
pojęciowych.
sposoby obrazowania treści
pojęciowych w języku wykazują
wyraźne analogie do sposobów
konstruowania sceny wzrokowej w
postrzeganiu
Sposoby obrazowania
• układ postrzegania
Pozycja domyślna w interpretacji -
pozycja statyczna, zdajemy sobie z
tego sprawę, gdy wyrażenie
narzuca inny od oczekiwanego
układ postrzegania sceny np.
Od czasu do czasu w dolinie
pojawia się domek
Sposoby obrazowania
• subiektywizacja - dany element
może być portretowany bądź
subiektywnie, bądź obiektywnie w
zależności od stopnia, w jakim
funkcjonuje jako podmiot lub jako
obiekt konceptualizacji „W
postrzeganiu typowym obserwator
nie jest w centrum uwagi”
Sposoby obrazowania
• poziom uszczegółowienia -
oddalenie-przybliżenie w
postrzeganiu a nasycenie
szczegółami w opisie
np. Widzisz to drzewo, i tę gałąź,
tam na końcu siedzi wiewiórka.
Sposoby obrazowania
• tło - presupozycje, poprzedni
dyskurs, tło dyskursywne odpowiada
tłu w postrzeganiu, np.plany (drzewo
na tle nieba)
W poniższym dialogu osoba klientki
jest tłem dla profilowanego w
odpowiedzi elementu szminka:
-Czego chciała ta klientka?
-Chciała tę nową szminkę Revlona.
Sposoby obrazowania
• punkt widzenia np. przyszły
wtorek domyślnie przyjmowany
jest punkt widzenia mówcy.
W zamachowiec stał za
prezydentem częścią znaczenia
tego zdania jest pozycja
mówiącego wobec zamachowca.
Sposoby obrazowania
• mentalne przeniesienie
przyjęcie punktu widzenia kogoś
innego, przyjęcie jako punkt
odniesienia czasowego punktu
wewnątrz wypowiedzi np. Marcin
nie miał czasu na odpoczynek. W
następny wtorek były wybory
Sposoby obrazowania
• mentalne skanowanie (np.
Blizna biegnie od nadgarstka do
łokcia lub Blizna biegnie od łokcia
do nadgarstka )
Sposoby obrazowania
wyróżnienie struktur
a) organizacja trajektor-landmark
trajektor (punkt wyjścia), landmark (punkt
odniesienia) np. książka, której szukasz leży za
łóżkiem - książka - trajektor. , łóżko -
landmark.
landmark może stać się trajektorem w stronie
biernej np. To Maciek wygrał samochód. Ten
piękny samochód zostanie odebrany jako
nagroda przez Maćka
b) profilowanie
Przypadek wyrażeń
nieakceptowalnych
Przykład
- Gdzie stał zamachowiec?
*- Prezydent stał przed
zamachowcem.
Odpowiedź jest niepoprawna, bo
obiekt, który nas interesuje został
wadliwie ujęty nie jako trajektor a
jako landmark
Sposoby obrazowania
b) profilowanie
Profil to element wyrażenia, na którym
ogniskuje się uwaga. Można powiedzieć, że
jest to centralny składnik zdania, choć nie
można go na stałe związać z konkretną
częścią zdania (np. z podmiotem), co widać
na przykładzie:
Kaśka wygrała samochód. Marek wygrał
tylko 100 butelek wody mineralnej. Kaśka
wygrała samochód, a nie jakiś czajnik.
Profilowanie
• wyrażenie odsyła do pewnej podstruktury
wewnątrz bazy pojęciowej np. wuj odsyła do
pojęcia pokrewieństwa w ogóle, ale profiluje tylko
jeden rodzaj pokrewieństwa
• potrzeba opisywania języka w kategoriach
profilowania jest widoczna w zbiorach wyrażeń,
które wywołują te same treści mentalne, ale mają
różne znaczenie ze względu na to, że opisują różne
strony tego samego pojęcia np. mąż i żona w relacji
małżeństwo
• termin profil spełnia postulat zbieżności dowodów -
ma podstawy w obserwacji języka i jest
sprowadzalne do niezależnie obserwowanych
zdolności poznawczych (skupiania uwagi)
Profilowanie a trajektor-
landmark
• Organizacja trajektor-landmark nie
pokrywa się z profilowaniem . W zdaniu:
Zamachowiec stał przed prezydentem
Profilowana jest relacja między
obiektami, relacja ‘bycia za lub przed’,
• Dla wyrażeń:
Zamachowiec stał przed prezydentem
Prezydent stał przed zamachowcem
profil jest taki sam