Jednostka
Jednostka
dr Dariusz Dudzik
Wykład III
Socjologiczna koncepcja
Socjologiczna koncepcja
człowieka
człowieka
Osobowość
Natura ludzka
Postawy
Rola społeczna
Jaźnie
Więź społeczna
Osobowość społeczna
Osobowość społeczna
zespół trwałych cech jednostki, wpływających na
jej postępowanie, wyrastających na podbudowie
cech biologicznych i psychicznych, a
pochodzących z wpływu kultury i struktury
zbiorowości, w których jednostka została
wychowana i w których uczestniczy. (wg Jana
Szczepańskiego).
Biologiczne podstawy osobowości – to różne cechy
i funkcjonowanie organizmu;
Psychiczne podstawy osobowości – pamięć,
inteligencja, temperament, charakter,
zainteresowania i zamiłowania, uczucia;
Jaźnie
Jaźnie
jaźń pierwiastkowa
najbardziej osobisty, wewnętrzny własny pogląd na siebie bez
względu na to, co sądzą o nas inni ludzie i jak nas traktują;
jaźń fasadowa
przejawia się reklamowaniem własnej osoby;
jaźń odzwierciedlona
zawiera elementy opisowe, które dotyczą wyobrażeń jednostki o
tym, co inni o niej sądzą;
jaźń zobiektywizowana
suma wiedzy, mądrości i doświadczenia, które dana jednostka
zdobyła w procesie socjalizacji i dalszego rozwoju osobniczego. Jaźń
ta stanowi najbardziej trafne spojrzenie na samego siebie i swoją
globalną ocenę.
Cztery wersje własnej osobowości: (Adam Podgórecki)
Rola społeczna
Rola społeczna
spójny system zachowań wynikających z
przynależności jednostki do określonych grup i
innych zbiorowości. Dlatego nawet potocznie
mówimy o pełnieniu roli członka rodziny, kolegi,
studenta, żołnierza, itp. „Grając” pewną rolę
wypełniamy pewne prawa i obowiązki, przywileje
i powinności.
Rola społeczna
Rola społeczna
Zakres realizacji roli społecznej jest uzależniony od wielu
czynników, a przede wszystkim od:
1.
Właściwości anatomiczno-psychicznych danej jednostki,
2.
Wzoru osobowego akceptowanego w określonej grupie
czy innego typu zbiorowości ludzkiej,
3.
Sposobu zdefiniowania danej roli, zarówno przez jej
„nosiciela”, jak i zbiorowości, z która dana rola się
kojarzy,
4.
Struktury i organizacji grupy oraz sankcji, jakimi
dysponuje wobec swoich członków zasługujących na
pozytywne bądź negatywne wyróżnienie.
Postawy
Postawy
systemy pozytywnych bądź negatywnych ocen i
emocji oraz za i przeciw motywacjom do
jakiegokolwiek działania danej jednostki, lub
„gotowość jednostki do reagowania w określony
sposób na odpowiednie obiekty, jakimi mogą być
zarówno przedmioty materialne (rzeczy, ludzie,
zwierzęta) jak również idee”
Stanisław Kosiński, Socjologia ogólna
Komponenty postawy
Komponenty postawy
komponent poznawczy
na niego składają się wiadomości, przekonania, przypuszczenia
lub wątpliwości;
komponent emocjonalny
składa się z uczuć wyższych (radość, miłość, zachwyt,
szacunek) oraz z odpowiadającym tym uczuciom przeciwieństw;
komponent behawioralny
zachowanie danej jednostki – reakcje mimiczne,
pantomimiczne, wokalne, werbalne oraz działania czyli
czynności ukierunkowane na konkretny cel który ma osiągnąć
jednostka.
Struktura i sposób
Struktura i sposób
manifestowania postawy
manifestowania postawy
Źródło: S. Kosiński, Socjologia ogólna...
Postawy
Postawy
konformistyczna – wyraża poglądy zgodne z normami
akceptowanymi w określonej grupie;
nonkonformistyczna – stanowi odwrotność powyższej. Jawne nie
respektowanie norm społecznych a nawet prawnych;
legalistyczna (lub zasadnicza – L. Petrażycki)- przejawia się w
uznawaniu norm prawa obowiązującego, niezależnie od kontekstu
społecznego oraz okoliczności, w jakich jednostka się znajduje.
przestępcza – jednostka w konspiracyjnej formie i z wyraźną
nadzieją na korzyści narusza obowiązujące normy prawne.
Kontrola społeczna
Kontrola społeczna
Kontrola społeczna – kontrola ludzi nad
ludźmi, wzajemna kontrola społeczna. Zjawisko
to zdefiniował amerykański socjolog Edward
Ross. Kontrolę tą głównie spełnia społeczeństwo
nad jego członkami. Jest to zamierzone
panowanie społeczeństwa nad jednostkami. W
przeciwieństwie do działań niezamierzonych to
jest świadome postępowanie. Stosuje nawet
pewne środki przymusu (normy społeczne),
które ludzie akceptuje.
Kontrola społeczna
Kontrola społeczna
Kontynuatorzy
Rossa
zrezygnowali
z
określenia “zamierzone”. W każdej kulturze
pewne wzory są akceptowane a pewne nie –
jest to zakorzenione w świadomości ludzkiej.
Obok pojęcia socjalizacji istnieje pojęcie
internalizacji – jest to uznanie tego, co nam
wpoiło społeczeństwo za nasze własne
zasady.
Źródła norm i postępowań
Źródła norm i postępowań
normatywnych
normatywnych
Obyczaje i zwyczaje – są bardziej
neutralnie społecznie (np. ranne mycie).
Normy zwyczajowe często przechodzą w
normy prawne.
Sprawa moralności – sublimacja obyczajów
(uświęcanie czegoś), choć z drugiej strony
obyczaje są negatywnie oceniane przez
etykę (np. rasizm, grabież pokonanych).
Religie – nauczają pewnych wzorów
zachowań.
Normy
prawne
–
najbardziej
skodyfikowane, ujęte w kodeks
Kontrola społeczna
Kontrola społeczna
Kontrola
społeczna
–
cały
system
oddziaływania na jednostki i grupy przez
perswazję,
nacisk
czy
przymus.
Jest
warunkiem tworzenia harmonijnego życia
społecznego (chodzi tu o normy istotne dla
społeczeństwa). Jest to objęcie wszystkich,
choć w różnym stopniu (od liberalizmu do
wojska czy zakładów karnych). Wszyscy
uczestniczą w kontroli społecznej.
Ludzie
kontrolując
(oceniając)
innych
wzmacniają swoją własną samokontrolę.
Sankcje społeczne
Sankcje społeczne
wywodzące się z doświadczenia
społecznego
w
toku
metod
wymuszania
konformizmu,
czyli
zdolności działania i postępowania w
narzuconych wzorach postępowania.
Z
punktu
widzenia
socjologii,
sankcje to nie tylko kary, ale również
nagrody, które są bardziej skuteczne.
Sankcje społeczne
Sankcje społeczne
1.
formalne – prawne, regulaminy w
zakładach
pracy,
instrukcje
postępowania
2.
nieformalne
3.
bezpośrednie – ktoś z najbliższego
otoczenia zwraca nam uwagę
4.
pośrednie – z depersonalizowane,
mogą być realizowane na odległość z
tyt. wykonywania określonego zawodu
Ze względu na treść
Ze względu na treść
sankcji możemy je
sankcji możemy je
podzielić na:
podzielić na:
–
prawne
–
etyczne – związane z klasyfikacją
moralną
–
satyryczne – drwina, ośmieszanie,
lekceważenie. Wg badań wynika,
że jest najbardziej skuteczna
–
nagrody i kary w życiu
pozaziemskim
Trzy etapy kontroli
Trzy etapy kontroli
społecznej:
społecznej:
Samokontrola – człowiek dąży do tego,
żeby żyć zgodnie z normami
społecznymi
Kontrola otoczenia
Państwowy system kontroli i porządku
społecznego
Więź społeczna
Więź społeczna
Ogół
stosunków,
połączeń
i
zależności
skupiających jedności w zbiorowości ludzkie.
Składnikami więzi są czynniki obiektywno –
formalne i spontaniczno – subiektywne.
Spontaniczno – subiektywne czynniki wyjaśniane są przez
psychologów, w kontekście identyfikacji jednostki z grupą
lub innymi zbiorowościami.
Czynniki obiektywno – formalne leżą
w gestii
zainteresowań teoretyków organizacji i socjologów.
Etapy powstawania więzi
Etapy powstawania więzi
społecznej
społecznej
więź rozwija się stopniowo (etapy powstawania więzi) i jest
uzależniona od następujących czynników , których kolejność
nie jest przypadkowa:
1. styczność przestrzenna
2. styczność psychiczne
I etap powstawania,
3. styczność społeczna
4. wzajemne oddziaływanie II etap powstawania,
5. działania społeczne
III etap powstawania,
6. stosunki społeczne
IV etap powstawania,
7. wzajemne zależności
V etap powstawania,
Więź społeczna
Więź społeczna
Jeżeli więź zaistnieje i ukształtuje
się w danej grupie społecznej lub
innej zbiorowości, możemy ją
przyporządkować do jednego z
poniższych typów, który będzie nam
mówił o rodzaju grupy:
Więź społeczna
Więź społeczna
1.
więzi naturalne – wspólne pochodzenie i
pokrewieństwo członków danej grupy (rodzina,
zbiorowość etniczna,
2.
więzi zrzeszeniowe – tworzone na zasadzie
dobrowolności
pomiędzy
jednostkami
funkcjonującymi w organizacjach społecznych
(stowarzyszenia, związki zawodowe),
3.
więzi stanowione – narzucone jednostce z
zewnątrz
lub
siłą
(więzienie,
jednostka
wojskowa).
Pojęcia:
Pojęcia:
rola społeczna
postawa
kontrola społeczna
sankcje społeczne
więź społeczna
Literatura:
Literatura:
Szacka Barbara, Wprowadzenie do socjologii,
Oficyna Naukowa, Warszawa 2003;
strona 121 - 177
strona 121 - 177
Sztompka
Piotr,
Socjologia,
Wydawnictwo
ZNAK, Kraków 2002.
strona 45 – 112
strona 45 – 112
Kosiński Stanisław, Socjologia ogólna, PWN,
Warszawa 1987;