Wykład III
Epidemiologia zaburzeń
Systemy diagnostyczne
DSM-IV (APA)
ICD –10 (WHO)
Raporty ECA
(NIMH,1984-1990,
(Seligman i
in., 1994)
• Największe różnice w przypadku
fobii 8-9% New Haven i St. Louis,
23% Baltimore
• 11-16% - nadużywanie/uzależnienie
od alkoholu
• 5-7% - nadużywanie narkotyków
• 4-7% - depresja
ECA cd.
• 1-2% - schizofrenia, głębokie
upośledzenie umysłowe, napady
lękowe
• 0,6 – 1,1% - zaburzenia maniakalne
• Poniżej 0,3% - min. anoreksja
• 2-4% - zaburzenia emocjonalne,
osobowość antyspołeczna,
zaburzenia obsesyjno – kompulsywne
ECA/NIMH, cd.
Średni wiek wystąpienia zaburzenia poniżej
25rż
20-30% osób zdiagnozowanych jako chore
nigdy nie zostaje poddanych leczeniu
80% pacjentów leczonych jest przez lekarzy
o innej specjalności niż psychiatria
19% badanych w ciągu 6 miesięcy cierpiało
na przynajmniej jedno zaburzenie
psychiczne
33%-22% (po wykluczeniu uzależnienia od
alkoholu i nadużywania substancji
psychoaktywnych) cierpi, cierpiało lub
będzie cierpieć na zaburzenia psychiczne
w
przebiegu swojego życia
(Meyer, 2003)
Raport o chorobach
psychicznych
(Satcher 1999, za Russo, Green w: Wojciszke red. 2002)
• 20% Amerykanów każdego roku
cierpi na przynajmniej jeden rodzaj
zaburzeń psychicznych, a 1/3 tych
problemów utrzymuje się dłużej
niż rok
• 6% Amerykanów wykazuje
zaburzenia związane z
uzależnieniem
Satcher cd.
• 5-9% dzieci w wieku 9-17 lat ma poważne
problemy emocjonalne a aż 20% dorosłych
pow. 55 r.ż. cierpi na zaburzenia psychiczne
• Obciążenie z powodu zaburzeń
psychicznych, mierzone w latach straconych
wskutek niesprawności i przedwczesnej
śmierci, każe je umieścić na drugim miejscu,
po chorobach serca a przed nowotworami
• Sama depresja jednobiegunowa ma większy
poziom obciążenia niż choroby układu
krążenia.
Różnice rodzajowe
(Russo, Green w: Wojciszke red. 2002)
• Mężczyźni i kobiety wykazują
wyraźne różnice pod względem
częstości i rodzaju zaburzeń (w 12
na 15 badanych kategorii)
Russo, Green cd
.
•
Najczęściej występujące zaburzenia u
mężczyzn to uzależnienia (1,9 do 1,3 razy
częściej niż kobiety)
•
Kobiety cierpią najczęściej na depresje i
stany lękowe (4.3 do 1.8 razy częściej niż
mężczyźni)
•
Anoreksja zdarza się u kobiet 15 razy
częściej niż u mężczyzn
•
Istnieje nadmierna reprezentacja kobiet
wśród osób z zaburzeniami psychicznymi i
zagrożonych zaburzeniami psychicznymi.
Typ zaburzenia osobowości/
rozpowszechnienie w populacji/ częstość
występowania/oceny szacunkowe
studentów
(na podstawie: Cierpiałkowska, 2007)
Zależne
2-4%
Antyspołeczn
e
Schizotypowe
3%
Borderline
Histrioniczne
2-3%
Schizoidalne
Antyspołeczne
1-3%
Narcystyczn
e
Paranoiczne
0,5-2,5%
Obsesyjno-
komp.
Borderline
2%
Paranoiczne
Obsesyjno-komp.
1%
Schizotypow
e
Schizoidalne
0,5-1%
Histrioniczn
e
Unikowe
0,5-1%
Zależne
Narcystyczne
<1%
Unikowe
Rzetelność
Stirling, Hellewell (2005)
Określa do jakiego stopnia
rozpoznania postawione
jednemu pacjentowi przez
różnych diagnostów są
zgodne
Trafność
stopień zróżnicowania
diagnoz
(Stirling, Hellewell (2005)
- etiologiczna – te same przyczyny choroby
powinno się znaleźć u wszystkich chorych w
określonej grupie diagnostycznej
- zbieżna – wszyscy chorzy z takim samym
rozpoznaniem powinni przejawiać niektóre
cechy nie brane pod uwagę podczas stawiania
diagnozy
- prognostyczna – od osób należących o tej samej
grupy diagnostycznych należy oczekiwać
podobnego przebiegu choroby i reakcji na
leczenie
Klasy i kategorie
zaburzeń psychicznych
DSM-IV
• Zaburzenia po raz pierwszy diagnozowane
w wieku niemowlęcym i młodzieńczym
• Zaburzenia przytomności, otępienne i
amnestyczny oraz inne zaburzenia
poznawcze
• Zaburzenia umysłowe spowodowane
ogólnym stanem zdrowia
• Zaburzenia spowodowane używaniem
substancji psychoaktywnych
Klasy i kategorie
zaburzeń psychicznych
DSM-IV
• Schizofrenia i inne zaburzenia
psychotyczne
• Zaburzenia nastroju
• Zaburzenia lękowe
• Zaburzenia somatoformiczne,
dysocjacyjne i adaptacyjne
Klasy i kategorie
zaburzeń psychicznych
DSM-IV
• Zaburzenia pozorowane
• Zaburzenia seksualne i
tożsamości płciowej
• Zaburzenia snu i odżywiania
• Zaburzenia kontroli impulsów i
zaburzenia przystosowania
• Zaburzenia osobowości
DSM – IV
Podręcznik
diagnostyczny i
statystyczny
(Cierpiałkowska,
2007)
Oś I
– zespoły kliniczne (clinical
disorders) i inne stany, które mogą być
przedmiotem uwagi klinicysty. Do tej
grupy należą zaburzenia nastroju,
schizofrenie, zespoły urojeniowe, stany
lękowe, zaburzenia psychiczne na tle
organicznym oraz zaburzenia
spowodowane działaniem lub
odstawieniem substancji psychoaktywnych
Podręcznik
diagnostyczny i
statystyczny DSM – IV
(Cierpiałkowska, 2007)
Oś II
– zaburzenia osobowości,
zaburzenia rozwojowe,
występujące po raz pierwszy w
okresie niemowlęcym, dziecięcym
i adolescencji oraz upośledzenie
umysłowe (mental retardation)
Podręcznik
diagnostyczny i
statystyczny DSM – IV
(Cierpiałkowska, 2007)
Oś III
– stany ogólnomedyczne
(general medical conditions), czyli takie
zaburzenia somatyczne, które mogą
okazać się ważne dla zrozumienia istoty
występującego u jednostki zaburzenia
psychicznego, które są znaczące i mogą
mieć wpływ na przebieg leczenia
danego przypadku
Zaburzenie lękowe
spowodowane... (stan
ogólnomedyczny)
• W obrazie klinicznym dominuje nasilony lęk,
napady paniki, obsesje bądź kompulsje
• Wywiad, badanie fizykalne lub wyniki badań
laboratoryjnych dowodzą, że zakłócenie jest
bezpośrednim fizjologicznym następstwem stanu
ogólomedycznego
• Zakłócenia nie można wyjaśnić występowaniem
innego zaburzenia (np. adaptacyjnego z lękiem)
• Zakłócenie nie występuje wyłącznie w przebiegu
majaczenia
• Zakłócenie powoduje istotne kliniczne cierpienie
lub ograniczenie w innych dziedzinach życia
Podręcznik
diagnostyczny i
statystyczny DSM – IV
c.d.
Oś IV
– problemy psychospołeczne i
środowiskowe – związane z działaniem, w
ostatnim roku, jednego bądź wielu spośród
opisanych dziewięciu różnych kategorii
stresu życiowego i obciążeń psychicznych.
Do oceny stopnia działania stresu
opracowano sześciostopniowe skale
szacunkowe, odrębne dla dorosłych, dzieci
i młodzieży, na podstawie których ocenia
się obecność i nasilenie stresorów
psychospołecznych w ich życiu.
Podręcznik
diagnostyczny i
statystyczny DSM – IV
c.d.
Oś V
– poziom przystosowania – ocenie
podlega ogólny stan zdrowia u pacjenta na
podstawie Skali Ogólnej Funkcjonowania
(General Assessment of Functioning Scale
– GAF). Skala ta rozciąga się od 1 (0
oznacza zbyt skąpe informacje) do 100
punktów; wyższy wynik wskazuje na
lepszy ogólny stan zdrowia. Każde kolejne
10 punktów na tej skali (poczynając od
100 punktów i niżej) wskazuje na
jakościowo różne problemy i zaburzenia.
ICD -10
Klasyfikacja od A (choroby zakaźne i
pasożytnicze) –do Y (zgony)
I.00.0-I.99
choroby i zaburzenia krążenia,
I.10.9 – I.99.9
choroby nadciśnieniowe
J.00.- J.99.
choroby układu oddechowego
ICD - 10
(F42.1)
Zaburzenie z przewagą czynności
natrętnych (rytuały)
F42.1
Typ
zaburzenia
Charakterystyka
zaburzenia
Rodzaj
zaburzenia
Podtyp
zaburzenia
F42.1
Zaburzenia obsesyjno –
kompulsywne
Zaburzenia psychiczne i
Zaburzenia zachowania
Zaburzenia
nerwicowe,
związane ze
stresem i
pod postacią
somatyczną
Zaburzenia z przewagą
czynności natrętnych
(rytuały)
Klasy i kategorie zaburzeń
ICD- 10
F-
00-
-F-
09
Organiczne zaburzenia psychiczne
włącznie z zespołami objawowymi
(zespoły otępienne, zaburzenia
nastroju i funkcji poznawczych
spowodowane uszkodzeniem mózgu
lub chorobą somatyczną
F-
10-
-F-
19
Zaburzenia psychiczne i zaburzenia
zachowania spowodowane używaniem
substancji psychoaktywnych
F-
20-
-F-
29
Schizofrenia, zaburzenia typu
schizofrenii (schizotypowe) i
urojeniowe
Klasy i kategorie zaburzeń
ICD- 10
F-
30-
-F-
39
Zaburzenia afektywne – epizody
maniakalne, epizody i nawracające
zaburzenia depresyjne i zaburzenia
afektywne dwubiegunowe
F-
40-
-F-
49
Zaburzenia nerwicowe (fobie,
nerwice lękowe i natręctw), związane
ze stresem i pod postacią somatyczną
(somatoformiczne)
F-
50-
-F-
59
Zaburzenia behawioralne związane z
zaburzeniami fizjologicznymi i
czynnikami fizycznymi – zaburzenia
snu i odżywiania, seksualne i
związane z połogiem
Klasy i kategorie zaburzeń
ICD- 10
F-
60-
-F-
69
Zaburzenia osobowości i zachowania
dorosłych – specyficzne i
niespecyficzne zaburzenia
osobowości, zaburzenia nawyków i
popędów (impulsów), identyfikacji
płciowej i preferencji seksualnych
F-
70-
-F-
79
Upośledzenia umysłowe
F-
80-
-F-
89
Zaburzenia rozwoju psychicznego –
rozwoju mowy i języka, umiejętności
szkolnych, funkcji motorycznych oraz
całościowe zaburzenie rozwojowe
(autyzm)
Klasy i kategorie zaburzeń
ICD- 10
F-
90-
-F-
98
Zaburzenia zachowania i emocji
rozpoczynające się zwykle w
dzieciństwie i wieku młodzieńczym
Ane
ks
1
Tymczasowe kryteria wybranych
zaburzeń: sezonowe zaburzenia
afektywne, zaburzenia dwubiegunowe
II typu, zaburzenia dwubiegunowe o
szybkiej zmianie faz, osobowość
narcystyczna, osobowość bierno –
agresywna
Ane
ks
2
Zaburzenia specyficzne kulturowo,
opisywane jako powiązane lub
reaktywne kulturowo albo jako
psychozy etniczne lub egzotyczne
ICD –10 (2000)
•
F99-F99 - zaburzenia
psychiczne bliżej
nieokreślone (BNO)
Zaburzenia według ICD-
10
•
Zaburzenie nie jest ścisłym terminem, używa
się go na określenie:
- układu klinicznie obserwowalnych objawów lub
zachowań
- połączonych w większości wypadków z
cierpieniem
- z zaburzeniem funkcjonowania indywidualnego
•
Sama dewiacja społeczna lub społeczny
konflikt bez zaburzenia indywidualnego
funkcjonowania nie powinny być zaliczane do
zaburzeń psychicznych
Kategorie diagnostyczne
zaburzeń odżywiania ICD-
10
• F50.0 - jadłowstręt psychiczny
(anorexia nervosa)
• F.50.1 - jadłowstręt psychiczny atypowy
• F.50.2 - żarłoczność psychiczna (bulimia
nervosa)
• F.50.3 - atypowa żarłoczność psychiczna
• F.50.4 – przejadanie związane z innymi
czynnikami psychicznymi
Kategorie diagnostyczne
zaburzeń odżywiania ICD-
10
• F.50.5 - wymioty związane z
innymi czynnikami psychicznymi
• F.50.8 - inne zaburzenia
odżywiania
• F.50.9 – zaburzenia odżywania
nieokreślone
ICD-10
Oś I – diagnoza kliniczna (podstawowa,
towarzysząca)
Oś II – stopień niepełnosprawności (0-5; w
czterech zakresach (dbałość o siebie,
aktywność zawodowa, rodzina-dom, szerszy
kontekst społeczny)
Oś III – czynniki sytuacyjne wywierające
wpływ na występowanie, obraz kliniczny,
przebieg, zejście lub leczenie zaburzeń I osi.
Porównanie obu systemów
podobieństwa
DSM-IV
Kategorialność
Operacjonalizacja
Ateoretyczność
Opisowość
Współwystępowa
nie zaburzeń
Diagnostyka
wieloosiowa
ICD – 10
Kategorialność
Operacjonalizacja
Ateoretyczność
Opisowość
Współwystępowa
nie zaburzeń
Diagnostyka
wieloosiowa
Porównanie obu systemów
- różnice
• DSM – IV
• Symetrycznoś
ć
• Kod opisowy
• ICD – 10
• Hierarchiczno
ść
• Kod
numeryczny
Krytyka obu systemów
Stanowią podejście kategorialne
(klasyfikujące zaburzenia na
odrębne jednostki diagnostyczne)
a nie dymensjonalne
(określające natężenie cech)
(Cierpiałkowska, 2007)
Uszczegółowienie DSM-IV
(określenie natężenia)
(Wciórka,
2008)
Łagodne
Ograniczenie
funkcjonowani
a społecznego
lub
zawodowego
najwyżej w
małym stopniu
Objawy
wystarczają
jedynie do
postawienia
rozpoznania
Umiarkowa
ne
Stan
pośredni
między
łagodne/cięż
kie
Ciężkie
Wyraźne
ograniczenie
funkcjonowani
a społecznego
lub
zawodowego
Występuje
więcej
objawów ponad
konieczne do
ustalenia
rozpoznania
Uszczegółowienie DSM-IV
(określenie dynamiki)
(Wciórka,
2008)
W częściowej remisji – wcześniej
spełnione pełne kryteria zaburzenia,
obecnie część objawów
W pełnej remisji – brak objawów
zaburzenia ale odnotowanie
wcześniej występującego zaburzenia
klinicznie wskazane
W wywiadzie – kryteria diagnostyczne
spełnione w przeszłości