Zaawansowane zabiegi ratujące
życie
w obrażeniach ciała
autor Marioletta Borkowska
na podstawie BTLS Advanced
Przeżycie chorych z ciężkimi urazami zależy
od czasu
„złota godzina” – czas od momentu urazu do
zaopatrzenia chirurgicznego na sali
operacyjnej
„platynowe minuty” – czas 10 minut na
zidentyfikowanie żywych chorych, podjęcie
decyzji terapeutycznych i rozpoczęcie
transportu poszkodowanych
Każda czynność podejmowana na
miejscu zdarzenia musi mieć na celu
ratowanie życia!!!
Ocena i Leczenie poszkodowanych -
zaplanowany i logiczny „krok po
kroku”
Najważniejszym celem nie jest
uratowanie wszystkich chorych
lecz przede wszystkim nie tracenie
życia, które można uratować!!!
BTLS
BTLS
NOWE BADANIE WSTĘPNE
BTLS
BTLS
TO POŁĄCZENIE OCENY:
• MIEJSCA ZDARZENIA
• WSTĘPNEJ OCENY CHOREGO
• SZYBKIEGO BADANIA URAZOWEGO
LUB BADANIA MIEJSCOWEGO
OCENA MIEJSCA ZDARZENIA
OCENA MIEJSCA ZDARZENIA
(czynności, które muszą być
(czynności, które muszą być
wykonane
wykonane
jeszcze przed podejściem do
jeszcze przed podejściem do
chorego)
chorego)
Ocena
Ocena
miejsca
miejsca
wypadku
wypadku
(zdarzenia)
(zdarzenia)
• Ocena ryzyka kontaktu z płynami/własne
bezpieczeństwo
• Bezpieczeństwo na miejscu
zdarzenia/zagrożenia miejscowe
• Wstępna segregacja poszkodowanych /
liczba poszkodowanych
• Niezbędny sprzęt/potrzeba dodatkowych
środków
• Mechanizm urazu
Ocena ryzyka kontaktu z
płynami;własne bezpieczeństwo
• minimum
rękawice /chronią ratownika i
poszkodowanego
• ponadto
maska i okulary
• szczególne
maski na całą twarz
odzież –nieprzepuszczalne płaszcze
Bezpieczeństwo na miejscu
zdarzenia
• Lokalizacja parkowania karetki
• Miejsce wypadku/przestępstwa –ryzyko obszarowe
dla ratownika (np. ogień, prąd, zawał budynku,
woda, lód, skarpa, substancje toksyczne) –policja
• Świadkowie –źródło informacji i niebezpieczeństwa
Bezpieczeństwo ratownika najważniejsze !!!
Ratujemy życie lecz nie kosztem własnego !!!
Wstępna segregacja
poszkodowanych
• Określić liczbę poszkodowanych
• Ocenić możliwość udzielenia pomocy
przez jeden zespół
• Przy kilku chorych ustalić dowodzącego
i wdrożyć postępowanie jak
przy wypadku masowym
• Ponownie ocenić liczbę
poszkodowanych –scena zdarzenia
Niezbędny sprzęt/potrzeba
dodatkowych środków
Zabierz ze sobą cały możliwy sprzęt –nie trać
czasu na „podróże” do karetki
- sprzęt ochrony osobistej
- nosze ortopedyczne z unieruchomieniem głowy
- kołnierz szyjny
- sprzęt do zaopatrzenia dróg oddechowych i tlen
- aparat RR
- materiały opatrunkowe
Mechanizm urazu
wiedza na jego temat pozwala przewidzieć
możliwe obrażenia
Oceniamy:
- ogólny (wypadek, upadek) –szybka ocena
całego chorego
- miejscowy (pchnięcie nożem) –szczegółowa
ocena danej okolicy
- uszkodzenie pojazdu –czynnik
pozafizjologiczny segregacji
Typy urazów związane z ruchem
1. Tępe
• szybka deceleracja do przodu (wypadek,
zderzenie)
• szybka deceleracja pionowa (upadek)
• uderzenie tępym przedmiotem
2. Przenikające
• pociski
• noże
• upadki na nieruchome obiekty (umocowane)
RUCH JEST SPOWODOWANY SIŁĄ
RUCH JEST SPOWODOWANY SIŁĄ
I SIŁA ZATRZYMUJE RUCH
I SIŁA ZATRZYMUJE RUCH
ENERGIA KINETYCZNA W CZASIE WYPADKU
MUSI BYĆ POCHŁONIĘTA I TO JEJ
POCHŁANIANIE JEST PODSTAWOWYM
POWODEM POWSTAWANIA OBRAŻEŃ
ROZPATRUJEMY WYPADEK JAKO:
1. ZDERZENIE POJAZDU
2. ZDERZENIE CIAŁA OFIARY
3. ZDERZENIE NARZĄDÓW
WEWNĘTRZNYCH
Ocena chorego po urazie
Ocena chorego po urazie
Ocena wstępna – ABC ma na celu dokonanie
wstępnej selekcji chorych będących w
stanie bezpośredniego zagrożenia życia
oraz podjęcie decyzji o interwencjach
terapeutycznych i czasie transportu do
szpitala
1. Ogólne wrażenie
•
Wiek
•
Waga
•
Ogólny wygląd
•
Grupa wiekowa –dzieci i osoby starsze grupa
ryzyka
•
Pozycja poszkodowanego
•
Położenie ciała względem przedmiotów
•
Zachowanie (orientacja co do miejsca i czasu)
Te informacje wraz z oceną miejsca i mechanizmem
urazu ułatwiając kwalifikację stanu pacjenta.
2. Stan przytomności
•
Podchodzimy do poszkodowanego z przodu
(przedstawiamy się i pytamy się co się stało);
uzyskujemy informację co do stanu świadomości i
drożności dróg oddechowych
jeśli splątany lub nieprzytomny to oceniamy
–wg
AVPU i
szukamy przyczyn podczas szybkiego badania
urazowego
•
Stabilizujemy kręgosłup szyjny –jeśli głowa nie jest w
osi, a występuje ból lub niemożność jej ułożenia w osi
unieruchamiamy w pozycji zastanej
3. „A –airway” –ocena drożności dróg
oddechowych ze stabilizacją kręgosłupa
szyjnego
Nieprzytomny i nie mówiący (bezdech, stridor,
chrapanie)
• odessać i wysunąć żuchwę
• sprawdzić oddech
dalej widoczna niedrożność lub stridor
/przerywamy wstępną ocenę i
• natychmiast zaawansowane techniki
udrażniania dróg oddechowych
4. „B –breathing” –oddychanie
Oceniamy:
•
ruch powietrza wdechowy i wydechowy
•
częstość i głębokość
poprzez słuchanie, czucie i oglądanie
•
klatki piersiowej
•
brzucha
•
pracy dodatkowych mięśni oddechowych
•
wysiłku oddechowego
(<12 lub płytki –wspomaganie oddechu lub jego
zastąpienie, > 24 i jak wyżej –tlenoterapia)
5. „C –circulation” ocena układu
krążenia
• badamy tętno na tętnicy promieniowej
przytomnych; na szyjnej /ramiennej jeśli brak na
obwodzie i u nieprzytomnych
jeśli brak to przerywamy ocenę wstępną i
reanimacja
Oceniamy:
• szybkość (>120/min)
• charakter (wypełnienie, regularność)
• kolor skóry
• temperaturę
• nawrót kapilarny
•
stwierdzamy i zaopatrujemy ewentualne krwawienia
uciskiem bezpośrednim lub opatrunkiem uciskowym
Opaski uciskowe zakładamy wyjątkowo –amputacja,
zmiażdżenie, duży krwotok przy wypadku masowym
Ratownik medyczny
może zdjąć raz przesiąknięty
może zdjąć raz przesiąknięty
opatrunek uciskowy w celu stwierdzenia czy ucisk
jest założony w miejscu krwawienia
Nie wolno używać żadnych narzędzi do zatrzymania
krwawienia!!
Zadania ratowników w czasie oceny
wstępnej
1 ratownik –kierujący akcją ocenia stan poszkodowanego
ewentualne wykonuje udrożnienie dróg jeśli 2 ratownik
jest zajęty zabezpieczaniem kręgosłupa
2 ratownik –zabezpiecza:
drożność dróg oddechowych oraz kręgosłup szyjny
3 ratownik –przygotowuje deskę ortopedyczną i
apteczkę
i zaopatruje krwawienia zewnętrzne
Decyzja o transporcie
„load and go” –bierz i jedź
„stay and treat” –zostań i lecz
Załaduj i jedź ?
Głównie z obrażeniami penetrującymi, blisko
szpitala
Identyfikacja chorych priorytetowych i
klasyfikacja do kategorii „ładuj i jedź”
1. Ofiary urazów o niebezpiecznym mechanizmie
2. Chorzy u których w wywiadzie stwierdzono:
a) utratę przytomności
b) problemy z oddychaniem
c) występowanie silnego bólu niezależnie od
lokalizacji
3. Chorzy u których w badaniu wstępnym stwierdzono:
a) zaburzenia świadomości
b) trudności w oddychaniu
c) zaburzenia perfuzji
4. Chorzy sprawiający złe wrażenie ogólne
Szybkie badanie urazowe ma na
celu
znalezienie wszystkich obrażeń
zagrażających życiu
1. Głowa –patrz i wyczuj –rany wyciek krwi i płynu m-rdz
2. Szyja kark –deformacje, bolesność, żyły szyjne, tchawica
po zbadaniu szyi należy założyć kołnierz
!!!
3. Klatka piersiowa
–patrz i wyczuj –deformacje, urazy, otarcia, rany, ruchy –
paradoksalne, asymetryczne, oddech przeponowy;
tkliwość, niestabilność, trzeszczenia,
-osłuchaj –obecność i symetryczność szmerów
oddechowych (IV przestrzeń międzyżebrowa w linii
środkowo-pachowej i środkowoobojczykowej
Jeśli ich brak bądź są niesymetryczne to należy opukać
klatkę piers.
i wdrożyć odpowiednie postępowanie
4. Brzuch –oglądanie i obmacanie –wzdęcia, rany,
tkliwość, obrona mięśniowa,
5. Miednica –widoczne rany, zniekształcenia,
trzeszczenia, niestabilność
poprzez delikatne
ściśnięcie talerzy biodrowych i naciśnięcie spojenia
łonowego
tylko jeden raz!!!
6. Kończyny –uda, podudzia, ramiona –
zniekształcenia, rany, bolesność, tkliwość,
trzeszczenia, obrzęk, puls, ruchomość, czucie
Polecić aby pacjent poruszał palcami
7. Plecy –obejrzeć i obmacać podczas przenoszenia
na deskę –poszukując deformacji, urazów, otarć,
tkliwości, obrzęku,
8. Ubytki neurologiczne –jeśli występują zaburzenia
świadomości
to: skrócone bad. neurologiczne –ocena źrenic, skala
Glasgow,
objaw Cushinga
Jeśli pacjent przytomny to
• zebrać wywiad –SAMPLE
• zmierzyć RR, tętno i oddechy
Należy zwrócić szczególną uwagę na dolegliwości
zgłaszane przez
pacjenta oraz wydarzenia poprzedzające wypadek
Badanie miejscowe
Wykonuje się:
•
po ocenie wstępnej i jest ograniczone do obszaru
obrażeń (rana kłuta klatki piersiowej)
•
gdy obrażenie (uraz) dotyczy jednej okolicy ciała
Ponadto zbiera się
•
wywiad –SAMPLE
•
mierzy RR, tętno i oddechy
zwrócić należy szczególną uwagę na dolegliwości
zgłaszane
przez pacjenta oraz wydarzenia poprzedzające wypadek
Interwencje terapeutyczne na
miejscu wypadku
• Stabilizacja kręgosłupa
• Tlen o dużym przepływie
• Wstępne zaopatrzenie dróg oddechowych
• Wspomaganie oddechu
• Reanimacja krążeniowo-oddechowa
• Zaopatrzenie dużych krwawień zewnętrznych
• Zaopatrzenie otwartych ran klatki piersiowej
• Stabilizacja cepowatej klatki
• Odbarczenie odmy prężnej
• Unieruchomienie wbitych przedmiotów
Procedury, które nie są czynnościami
ratującymi życie tj:
• Unieruchamianie złamań
• Bandażowanie
• Zakładanie dostępu iv.
• Intubacja dotchawicza –efektywna
nie powinny opóźniać transportu
Decyzja o transporcie
„load and go” –bierz i jedź
„stay and treat” –zostań i lecz
Badanie szczegółowe
Jest dokładniejszym badaniem, w trakcie którego
można stwierdzić dodatkowe, mniejsze
uszkodzenia ciała, które mogły być przeoczone
podczas
Badania Wstępnego.
Stanowi ono podstawę do podejmowania dalszych
decyzji terapeutycznych.
Badanie to u chorych w stanie krytycznym powinno
być przeprowadzone w trakcie transportu!!!, w
innym przypadku powinno zostać przeprowadzone
na miejscu wypadku.
3. Badanie neurologiczne –oceń:
- stan świadomości –GSC,
- poz.glukozy –jeśli zaburzony stan świadomości,
- źrenice –reaktywność, równość,
- ruch –palcami rąk i nóg,
- czucie –
4. Głowa –czy zniekształcenia, stłuczenia, otarcia i
rany, bolesność, oparzenia, obrzęk;
krwiaki okularowe ?,
sinica, bladość, nadmierna potliwość
1. Wywiad –SAMPLE –uzupełnić jeśli nie zrobiono tego
wcześniej
2. Funkcje życiowe –parametry –ich wartości –tętno,
RR, oddech
5. Szyja i kark –czy zniekształcenia, stłuczenia,
otarcia i rany, bolesność, oparzenia, obrzęk;
żyły szyjne –wypełnione nadmiernie, zapadnięte,
normalne?
tchawica –czy w linii środkowej
krążenie –częstość i wypełnienie
kolor, wilgotność, temperatura skóry, nawrót
kapilarny –u dzieci?
krwawienia –czy są zaopatrzone poprawnie
zewnętrzne krwawienia
Drogi oddechowe –czy są drożne i czy są oparzenia
twarzy
Oddech –głębokość i częstość
7. Brzuch –czy zniekształcenia, stłuczenia, otarcia i
rany,
bolesność, oparzenia, obrzęk;
Wzdęty, miękki, twardy?
6. Klatka piersiowa –czy zniekształcenia, stłuczenia,
otarcia i rany,
bolesność, oparzenia, obrzęk;
Ruchy paradoksalne?
Rany otwarte?
Osłuchanie klatki piersiowej –obustronne –obecność
szmerów
oddechowych i symetryczność?
Nie są symetrycznie –to opukać –czy nie ściszony lub
wypukowy
Jeśli pacjent zaintubowany –to czy rurka intubacyjna
umieszczona
8. Miednica –jeśli już zbadana nie ma potrzeby
dalszego badania!!!
9. Kończyny –dolne i górne -czy zniekształcenia,
stłuczenia, otarcia
i rany, bolesność, oparzenia, obrzęk;
Prawidłowa czynność ruchowa, czucie i tętno?
Czy zakres ruchów jest prawidłowy? –nie jest to
konieczne
10. Ponowna ocena wcześniej stwierdzonych obrażeń
-czy stwierdzasz jakieś zmiany w stanie wcześniej
stwierdzonych
obrażeń?
11. Oceń wcześniej wykonane interwencje:
Czy rurka dotchawicza jest w prawidłowej pozycji i czy jest
drożna?
Czy przepływ tlenu jest prawidłowy?
Czy układ zaopatrujący chorego w tlen jest prawidłowo
podłączony?
Czy kroplówka jest prawidłowo podłączona i przetoczenie jest
poprawne?
Czy rany klatki piersiowej są prawidłowo zaopatrzone?
Czy igła odbarczająca odmę prężną nadal funkcjonuje?
Czy jakieś opatrunki przesiąkły krwią?
Czy szyny unieruchamiające założone są prawidłowo?
Czy wbite ciała obce są prawidłowo unieruchomione?
Czy chora ciężarna leży na lewym boku?
Czy aparatura monitorująca jest podłączona i prawidłowo
funkcjonuje
Dalsze badanie -powtórne