Definicja i podział skazy
krwotocznej
Wioleta Dąbrowska
Gr 2 lekarski IV rok
Definicja
• Mianem skazy krwotocznej
określa się skłonność do
krwawień w obrębie tkanek (np.
skóry i błon śluzowych), narządów
(np. nosa, stawów) oraz układów
(np. pokarmowego, moczowo-
płciowego, ośrodkowego układu
nerwowego).
Naczyniowe skazy
Naczyniowe skazy
krwotoczne:
krwotoczne:
A. Wrodzone naczyniowe skazy
krwotoczne.
1. Choroba Rendu-Ostera (wrodzona naczyniakowość krwotoczna)
• Charakteryzuje się wrodzonym zaburzeniem budowy ściany naczyniowej.
W obrębie błony śluzowej nosa i jamy ustnej i innych odcinkach przewodu
pokarmowego występują czerwone, okrągłe zmiany o średnicy 1 – 3 mm
blednące pod wpływem ucisku. U 80% chorych występują krwawienia z
nosa pojawiające się w wieku pokwitania i nasilające się w starszym wieku.
2. Zespół Marfana
• Zespół ten charakteryzuje się zaburzeniem struktury kolagenu,
powodującym jego zwiększoną rozpuszczalność. Wzrasta wydalanie
hydroksyproliny z moczem. Chorobę dziedziczy się autosomalnie
dominująco. U chorych występują długie pająkowate kończyny często z
wadami budowy klatki piersiowej i układu sercowo-naczyniowego.
3. Zespół Ehlersa-Danlosa
• Jest to rzadko występujące (1:200.000) wrodzone zaburzenie tkanki
łącznej, polegające na niedoborze okołonaczyniowego kolagenu i
zwiększeniu liczby włókien elastycznych. Skóra jest rozciągliwa. Zakres
ruchów w stawach jest nadmiernie zwiększony. Chorzy z tym zespołem
występowali dawniej w cyrkach jako tzw. ludzie z gumy.
B. Nabyte naczyniowe skazy
krwotoczne
Do nabytych skaz należy:
1/ zespół Schönleina-Henocha,
2/ plamice w przebiegu zakażeń, polekowe, starcze,
3/ plamice w nadczynności kory nadnercza,
4/ plamica w gnilcu (awitaminoza C) oraz
5/ plamica ortostatyczna.
Płytkowe
Płytkowe
skazy krwotoczne.
skazy krwotoczne.
1.
Małopłytkowości (trombocytopenie)
Są najczęstszą przyczyną skaz krwotocznych. Mogą być
samodzielną chorobą lub objawem innych schorzeń lub
zespołów.
Podział małopłytkowości ze względu na mechanizm powstawania:
a) Małopłytkowości uwarunkowane zmniejszonym wytwarzaniem
płytek krwi.
-
Przyczyną może być uszkodzenie szpiku, w tym układu płytkotwórczego
przez różnorodne czynniki: leki (immunosupresyjne, cytostatyki),
związki chemiczne (benzen), promieniowanie jonizujące, zakażenia
wirusowe np. HIV, czynniki immunologiczne i inne.
-
Małopłytkowość może występować także jako wynik wyparcia układu
płytkotwórczego przez procesy rozrostowe (białaczki, szpiczak mnogi,
uogólnione chłoniaki oraz przerzuty nowotworów do szpiku). Przyczyną
może być także brak witaminy B
12
, kwasu foliowego czy żelaza.
b) Małopłytkowości wywołane zwiększonym obwodowym
niszczeniem płytek.
• Immunologiczne:
- samoistna plamica małopłytkowa,
- małopłytkowość poprzetoczeniowa,
- toczeń rumieniowaty układowy,
- chłoniaki złośliwe
• Nieimmunologiczne:
- zakażenia,
- rozsiane krzepnięcie śródnaczyniowe,
- zespół hemolityczno-mocznicowy,
- zakrzepowa plamica małopłytkowa
2. Trombocytopatie.
polegają na zaburzeniach czynności płytek charakteryzujących
się występowaniem skazy krwotocznej i przedłużonego czasu
krwawienia. Są spowodowane wrodzonym lub nabytym
defektem funkcji hemostatycznych płytek krwi.
A/ Wrodzone:
• zaburzenie adhezji płytek (choroba Bernarda-Souliera),
• zaburzenie agregacji płytek (trombastenia Glanzmanna),
• zaburzenia w zakresie uwalniania substancji
wewnątrzpłytkowych, choroba puli magazynowej (niedobór
gęstych ziarnistości),
• zespół szarych płytek (niedobór alfa ziarnistości).
B/ Nabyte: polekowe, w mocznicy, w przewlekłych zespołach
mieloproliferacyjnych, w gammapatiach monoklonalnych, w
chorobach wątroby.
Osoczowe
Osoczowe
skazy krwotoczne
skazy krwotoczne
są spowodowane brakiem czynnika krzepnięcia, zmiejszeniem jego ilości we krwi albo
obecnością nieaktywnego białka.
A. Wrodzone skazy osoczowe
Podłożem patogenetycznym wrodzonych skaz krwotocznych jest w większości
przypadków zaburzona synteza jednego czynnika krzepnięcia manifestująca
się przede wszystkim jego niedoborem lub nieprawidłową budową cząsteczki.
1. Hemoflie:
• Hemofilia A - polega na wrodzonym braku lub niedoborze VIII czynnika krzepnięcia
krwi, zwanym globuliną (czynnikiem) przeciwhemofilową A,
• hemofilia B na niedoborze IX czynnika krzepnięcia tj. globuliny przeciwhemofilowej
B.
2. Choroba von Willebranda.
• Istotą choroby von Willebranda jest niedobór, brak lub nieprawidłowa budowa
czynnika von Willebranda (vWf).
3. Niedobór czynnika VII. Hipokonwertynemia.
B/ Nabyte zaburzenia krzepnięcia krwi.
W przeciwieństwie do wrodzonych osoczowych skaz
krwotocznych, które są z reguły spowodowane niedoborem
jednego czynnika krzepnięcia, skazy krwotoczne nabyte
mają charakter złożony i wiążą się najczęściej z
niedoborem wielu czynników krzepnięcia a czasem są
skojarzone z zaburzeniami płytek krwi lub naczyń.
Nabyte skazy krwotoczne mogą być spowodowane:
a. zaburzoną syntezą czynników krzepnięcia krwi (choroby
wątroby, awitaminoza K),
b.
wzmożonym zużyciem lub niszczeniem czynników
krzepnięcia (zespoły DIC, enzymy proteolityczne),
c. unieczynnieniem czynników krzepnięcia przez
antykoagulanty (inhibitory).