background image

Tkanka łączna

background image

TKANKA ŁĄCZNA

Jest zbudowana z komórek, które 

wytwarzają substancję 

międzykomórkową w mniejszej lub 

większej ilości, w zależności od funkcji. 

Jest to tkanka bardzo zróżnicowana i 

pełni bardzo różne funkcje: 

• wypełniająca 

• podporowa 

• odżywcza 

• transportowa 

• obronna

background image

RODZAJE:

background image

Tkanka łączna właściwa zbudowana jest z komórek 

gwieździstych oraz licznych włókien przebiegających 

pomiędzy nimi. Są to włókna   kolagenowe, które mają 

przebieg nieco falisty i mogą się rozgałęziać  i tworzyć sieci 

oraz włókna sprężyste zbudowane z elastyny, mają one 

przebieg prostolinijny, mogą się załamywać i rzadko tworzą 

sieci. W skład tkanki wchodzą także takie komórki jak: komórki 

tuczne, tłuszczowe, czy histiocyty. 

Tkanka łączna właściwa wiotka posiada więcej substancji 

międzykomórkowej i mniej włókien, otacza organy wewnętrzne 

tworząc na nich siateczkowatą warstwę (możemy poruszać 

skórę znajdującą się na kościach, mięśniach, głowie), pełni 

funkcję odżywczą, pełni rolę "wypełniacza" międzytkankowego 

(drobne szczeliny). Masaż poza wpływem na samą tkankę 

łączną, wpływa    w sposób pośredni na odżywienie innych 

tkanek. Poza wpływem miejscowym masażu na tkankę 

właściwą wiotką możemy wyróżnić również wpływ ogólny 

masażu na tę tkankę poprzez układ krążenia, albowiem tkanka 

ta jest bardzo obficie unaczyniona. Wpływ bezpośredni na 

tkankę łączną właściwą wiotką polega na jej uelastycznieniu, a 

poprzez poprawę ukrwienia i odżywienia tej tkanki wpływamy 

na poprawę jej funkcji życiowych.

Tkanka łączna właściwa zbita zawiera dużo więcej włókien, 

tworzy pęczki włókien sprężystych, które występują w 

organizmie w postaci ścięgien lub więzadeł

background image
background image

Tkanka łączna tłuszczowa składa się z komórek 

kulistych lub wielobocznych, których głównym 

składnikiem jest wielka, wypełniająca je kropla 

tłuszczu. Pozostałe organelle zazwyczaj zepchnięte 

są na brzeg komórki, gdzie przyjmują się w 

charakterystyczny księżycowaty kształt. Tkanka 

tłuszczowa pełni funkcję zapasową i często 

występuje podskórnie. Możemy wyróżnić tkankę 

tłuszczową żółtą i brunatną. Tkanka żółta 

zbudowana jest z komórek jednopęcherzykowych, 

które zawierają pojedynczą krople tłuszczu, a 

komórki tkanki brunatnej są komórkami 

wielopęhcerzykowymi, z licznymi drobnymi kroplami 

tłuszczu i posiadającymi liczne mitochondria. 

Występują one w bardzo niewielkiej ilości i ich 

głównym zadaniem jest wytwarzanie ciepła.

background image
background image

Tkanka łączna chrzęstna jest tkanką oporową. 

Charakteryzuje się dużą wytrzymałością, twardością, a 

jednocześnie jest elastyczna. Zbudowana jest z komórek 

chrzęstnych (chondrocytów) oraz substancji 

międzykomórkowej. Komórki chrzęstne mają owalny 

kształt i stosunkowo niewielkie jądro, a otoczone są istotą 

międzykomórkową. 

W tkance chrzęstnej szklistej substancja 

międzykomórkowa nie wykazuje wyraźnej budowy, stąd 

też nazwa i występuje w niej mniej włókien kolagenowych 

(nasady kości). Tkanka chrzęstna sprężysta zawiera dużą 

ilość włókien sprężystych, które tworzą nieregularną 

siateczkę i tworzy między innymi małżowinę uszną. 

Tkanka chrzęstna włóknista zawiera duże ilości włókien 

kolagenowych, które są bardzo mało odporne na 

rozciąganie. Włókna przebiegają równolegle pomiędzy 

rzędami komórek. Tkanka ta tworzy między innymi krążki 

międzyżebrowe. Tkanka chrzęstna tworzy także szkielet w 

czasie życia płodowego, ale bardzo szybko zaczyna ona 

kostnieć i już po urodzeniu bardzo niewiele elementów 

szkieletu jest zbudowanych z chrząstki, która i tak z 

czasem kostnieje. Tkanka ta nie jest bezpośrednio 

unaczyniona i charakteryzuje się bardzo wolnym tempem 

przemiany materii.

background image
background image

Tkanka kostna najbardziej odporna i wytrzymała 

z tkanek łącznych. Zbudowana jest ona z komórek 

- osteocytów i substancji międzykomórkowej. 

Wyróżniamy dwa rodzaje tkanki kostnej: zbitą i 

gąbczastą. 

Tkanka zbita występuje w trzonach kości długich, 

a gąbczasta w ich nasadach i w większości kości 

różnokształtnych. Układ osteocytów w kości zbitej 

jest bardzo prawidłowy i tworzy jednostki zwane 

osteonami: komórki układają się koncentrycznie 

wokół tzw. kanałów Haversa, w których 

przebiegają naczynia krwionośne i nerwy. W 

koncentrycznych blaszkach kostnych przebiegają 

też skośnie włókna kolagenowe, dodatkowo 

wzmacniając kość. Kości gąbczaste tworzone są 

przez nieregularne beleczki kostne, między 

którymi znajduje się szpik. Tkanka kostna cały 

czas ulega przebudowie i odtwarzaniu. Jest to 

możliwe dzięki cały czas aktywnym komórkom, z 

których powstają osteocyty - osteoblastom oraz 

komórkom kościogubnym - osteoblastom 

(odgrywają ważną rolę przy złamaniach).

background image
background image

Krew jest tkanką łączną płynną. Stanowi 1/20 

do 1/13 masy ciała. Elementy morfotyczne krwi 

znajdują się w substancji międzykomórkowej. 

Zaliczamy do nich: erytrocyty, leukocyty, oraz 

trombocyty. Stanowią one ok. 44% objętości 

krwi, resztę stanowi osocze. 

Krew pełni zasadniczą funkcję w transporcie 

gazów oddechowych, dzięki zawartości 

barwnika: hemoglobiny. Wiąże ona tlen i 

rozprowadza go do wszystkich komórek 

organizmu, odbierając jednocześnie dwutlenek 

węgla, który zostaje usunięty. Rozprowadza 

także po organizmie hormony, glukozę, leki, czy 

inne substancje w niej rozpuszczone. Ze 

względu na dużą pojemność cieplną odgrywa 

ona ważna rolę w utrzymaniu stałej temperatury 

ciała. Uczestniczy w utrzymaniu równowagi 

kwasowo-zasadowej (poprzez zawarte w niej 

bufory). Jest również częścią układu 

odpornościowego organizmu (limfocyty, 

makrofagi).

background image
background image

Tkanka siateczkowata zbudowana 
jest z niezbyt licznych komórek 
gwieździstych (głównie fibroblasty i 
makrofagi), które tworzą gęstą sieć z 
włóknami srebrochłonnymi (cienkie 
włókienka kolagenu III). Tworzy zrąb 
dla gruczołów chłonnych, 
(występujących w obrębie całego 
układu krwionośnego) i szpiku 
kostnego.

background image
background image
background image

Do głównych zadań masażu stosowanego na tkankę 

łączną należy:

- poprawa ukrwienia

- uelastycznienie

- poprawa odżywiania

- pobudzenie

- przyśpieszenie procesów przyrostu

- rozluźnienie

- zapobieganie procesom zwyrodnieniowym

- przyśpieszenie procesu kostnienia

- usuwanie zmian zwyrodnieniowych

- poprawa przemiany materii

- przyśpieszenie procesów wytwórczych składników 

morfologicznych krwi

- poprawa odporności organizmu

background image

BIBLIOGRAFIA:

www.bryk.pl

www.wiedza24h.pl

www.sciaga.pl

www.wikipedia.pl

www.vitalia.pl


Document Outline