Karty płatnicze
Historia systemów
płatniczych
Początki rynku kart płatniczych wywodzą
się ze Stanów Zjednoczonych. Pierwsze
udokumentowane momenty pojawienia się
kart to lata 1914 i 1917, kiedy Western
Union i firma Smart and Roebuck jako
rodzaj płatności zaczęły przyjmować
metalową blaszkę z wydrukowanymi
danymi klienta korzystającego z kredytu i
jego podpisem.
Historia systemów
płatniczych
Lata 20. to czas, w którym koncerny
handlowe i towarzystwa naftowe
zaczęły emitować karty dla stałych i
godnych zaufania klientów. Dawało to
ich klientom możliwość dokonywania
bezgotówkowych zakupów i
korzystania z usług z odroczonym
terminem płatności. Tego typu karty
konsumenckie funkcjonują do dziś,
częstokroć uprawniając klientów do
uzyskiwania rabatów, korzystania ze
specjalnych ofert itp., jednocześnie
związując posiadaczy kart z firmami -
wystawcami..
Historia systemów
płatniczych
Kolejnym etapem było pojawienie się
kart bankowych. Ten moment przypada
na początki lat 50. kiedy postęp
technologiczny i wprowadzenie
nowoczesnych metod obliczeniowych
-obniżających koszty zaciągania
kredytu -umożliwiły wprowadzenie
nowych produktów bankowych.
Historia systemów
płatniczych
Pierwszą kartę o zasięgu lokalnym wydał Flatbush
National Bank. W krótkim czasie w jego ślady
poszedł Franklin National Bank, wydając kartę o
zasięgu ponadstanowym. Bank - emitent udzielał
klientowi kredytu na pewien ustalony okres od
otrzymania dowodów zapłaty. Ewentualne karne
odsetki naliczane były po przekroczeniu ustalonych
terminów spłaty należności. Dla potrzeb obsługi
tych kart zaczęły działać lokalne sieci punktów
akceptujących. Od tego momentu wystarczył tylko
krok do tworzenia systemów globalnych.
Definicja karty
Karta stanowi ekwiwalent gotówki (nie
pieniądza). Początkowo była kawałkiem
blaszki z wytłoczonymi danymi okaziciela
(karty rabatowe). Dziś wykonana jest z
masy plastycznej o znormalizowanych
wymiarach 54 mm x 86 mm. Karta jest
własnością wystawcy (system, bank),
okazicielowi służy do regulowania
płatności na warunkach ustalonych przez
wystawcę.
Definicja karty
Uporządkowanie zasad wydawania kart przez
wystawców, doprowadziło do ustalenia standardów
oznaczeń kart poszczególnych systemów. I tak:
numer karty Diners Club zawsze rozpoczyna się od cyfry 3
i posiada logo charakterystyczne dla systemu
numer karty Eurocard, MasterCard, Access zawsze
rozpoczyna się od cyfry 5 i posiada charakterystyczne dla
systemu logo i hologram
karta JCB to numer początkowy od liczby 35 oraz stałe
logo i hologram
karta Visa cyfra 4, logo i hologram
karta POLCARD cyfra 59 lub 6 logo i hologram
karta PBK Styl liczba 5892 41 lub 6016 20 i logo (w tym
wypadku logo PBK SA)
Typy kart
Niezwykle dynamiczny rozwój rynku kart
bankowych spowodował ich dużą różnorodność
w zależności od funkcji, rodzaju rachunku do
jakiego zostały wydane, zasięgu terytorialnego,
sposobu zapisu danych i sposobu rozliczania
transakcji. Dlatego angielski zwrot ,,credit
card” jest zbyt wąski dla określenia tych
produktów.
Karty służące do regulowania rachunków,
dokonywania zakupów nazywamy kartami
płatniczymi.
Kryteria podziału kart
płatniczych
ze względu na sposób rozliczania;
ze względu na zasięg terytorialny;
ze względu na rodzaj nośnika
pamięci;
inne rodzaje.
Karty ze względu na sposób
rozliczania:
Karty debetowe(debit cards)
Karty z odroczonym terminem płatno
(charge cards)
(preloaded cards)
(credit card)
Karty ze względu na zasięg
terytorialny
Karty lokalne
(domestic cards)
Karty międzynarodowe(international
cards)
Karty ze względu na rodzaj
nośnika pamięci
Karty magnetyczne(magnetic cards)
Karty mikroprocesorowe(chip cards)
Inne rodzaje kart
Karty bankomatowe
(ATM cards)
Karty identyfikacyjne, gwarancyjne
i
lojalnościowe
(ID cards)
Oznaczenia charakterystyczne
dla poszczególnych systemów
płatniczych
Diners Club
Podobno pomysł wydania kart pojawił się w pewnej
nieprzyjemnej sytuacji, kiedy po spożyciu wystawnego
obiadu należało zapłacić rachunek a zawartość portfeli
biesiadników okazała się zbyt skromna. Ucztujący
wypisali kartonik z naniesioną kwotą i podpisali go
imieniem i nazwiskiem.
Karta DC do dziś pozostała produktem dla wybranych.
Pod nazwą tej organizacji - założonej w roku 1950 w USA
- wydano pierwszą w świecie kartę kredytową. W roku
1969 Diners Club jako pierwszy wszedł z kartą na rynek
wschodnio-europejski. Kart systemu Diners Club
International generalnie nie emitują banki, zrzesza on
swoich członków na zasadzie klubowej.
American Express
Historia American Express sięga 1850 roku,
kiedy Henry Welles i William Georg Fargo
zajęli się transportowaniem i
finansowaniem przewożonych przez
Amerykę towarów
W 1958 roku idąc za przykładem Diners
Club rozpoczęto wydawanie własnej karty.
American Express jest pomysłodawcą kart
złotych (od 1966) i platynowych (od 1984).
Maestro / Cirrus
Przystąpienie do Europay umożliwia bankom emisję
następujących produktów objętych licencją:
Eurochecque – euroczeki
Eurochecque Pictogram - funkcja bankomatowa o
zasięgu europejskim
Cirrus - funkcja bankomatowa o zasięgu globalnym
Edc - debetowa karta płatnicza funkcjonująca w
środowisku elekronicznym o zasięgu europejskim
Maestro - debetowa karta płatnicza funkcjonująca w
środowisku elekronicznym o zasięgu światowym
Eurocard/MasterCard - kredytowa karta płatnicza
VISA
Historia stowarzyszenia VISA sięga 1958 roku.
Wówczas to Bank of America w Kalifornii
zdecydował się wydać kartę zwaną
BankAmericard.
VISA jest obecnie największym
stowarzyszeniem wydającym karty płatnicze
W październiku 1995 roku zostało otwarte
pierwsze na terenie Europy Środkowo-
wschodniej biuro VISA International z siedzibą w
Warszawie. Jego zadaniem jest koordynowanie
działań wszystkich instytucji finansowych
wystawiających karty VISA w naszym kraju.
Electron
Od lipca 1997 pojawił się nowy produkt VISA na rynku
polskim - Electron. Jest to karta przeznaczona dla osób
fizycznych, funkcjonująca tylko i wyłącznie w
środowisku elektronicznym. Karta ta służy do wypłat
gotówki w bankomatach i do przeprowadzania
transakcji w terminalach POS. Według szacunków VISA
na koniec 1998 roku było w Polsce wydanych 1145
tys. kart, plany przewidywały wydanie do końca 2000
roku ponad 3 milionów kart. W tym samym 1998 roku
przeprowadzono 19,2 miliona transakcji tymi kartami
na łączną kwotę 1366,1 miliona dolarów (5 –krotny
wzrost w stosunku do 1997). Do końca listopada 1999
roku w Polsce wyemitowano 3189000 kart VISA.
MasterCard
W 1960 roku cztery kalifornijskie banki (Wells Fargo Bank,
United California Bank, Bank of California i Crocker Bank)
utworzyły California Bank Card Association, którego celem
było wydawanie wspólnej karty kredytowej-MasterCharge,
która poszerzyła ofertę skierowaną do ludzi średnio
zamożnych.
MasterCard pojawił się w 1987 roku w Chinach, jako
pierwszy system płatniczy oferujący karty. Rok 1988
przyniósł inną, odważną decyzję, zdobywania nowego i
egzotycznego rynku - Rosji
W Europie pierwsze karty zaczęły pojawiać się już w 1965
roku. W tym celu z inicjatywy kilku szwedzkich banków i
organizacji hotelarskich powołano do życia europejską
organizację płatniczą -Eurocard International.
JCB
Japońska karta JCB jest najmłodszą i najbardziej
egzotyczną z kart międzynarodowych. JCB International
Co. Ltd powstała w 1961 roku i najpopularniejsza jest
niewątpliwie w swej ojczyźnie. Badania mówią, że 1/3
wszystkich Japończyków płacących kartami to okaziciele
JCB. Karta JCB jest kartą typu T&E. Jest rdzennie japońska i
początkowo tylko w Japonii była wydawana i przez
mieszkańców "kraju kwitnącej wiśni" wykorzystywana.
W roku 1981 szefowie JCB International Co. Ltd postanowili
rozszerzyć działalność. Efektem promowania karty JCB jest
fakt wydawania jej w ośmiu krajach poza Japonią.
W Polsce transakcje na karty systemu JCB stanowią
zupełny margines wszelkich operacji związanych z obsługą
kart płatniczych.
PolCard
W lipcu 1993 roku weszła do obiegu pierwsza polska karta
krajowa, nazwana PolCard. Wydał ją wspólnie z PolCardem Bank
BIG SA. W późniejszym czasie do projektu karty PolCard dołączył
się Pomorski Bank Kredytowy SA, BIG Bank, Bank Depozytowo
Kredytowy SA, BGŻ SA i Bank Przemysłowo-Handlowy SA, Bank
Ochrony Środowiska SA. Banki, które emitują karty PolCard, mają
prawo do wyboru wyglądu karty. Jedynie stałe elementy
charakterystyczne dla systemu PolCard: logo, hologram, układ
numeru muszą zostać utrzymane. Karta PolCard jest kartą lokalną
-znaczy to, że umożliwia ona dokonywanie operacji
bezgotówkowych (zakup towarów i usług) i pobieranie gotówki w
bankach tylko na terenie Polski. Karta PolCard Classic
przeznaczona jest dla osób fizycznych, natomiast z PolCard
Business mogą korzystać firmy. Wersją elektroniczną karty PolCard
jest PolCard Bis, natomiast dla banków chcących posiadać kartę
bankomatową tego systemu przygotowano kartę PolCard Tempo.
Karta PolCard jest obecnie akceptowana w całej sieci punktów
handlowo -usługowych oznaczonych emblematem PolCardu.
Centra autoryzacyjne (acquirer)
Aby rozpocząć akceptację kart potrzebna jest umowa z jednym
z centrów autoryzacyjnych. W Polsce jest obecnie 5 centrów,
które zajmują się autoryzacją transakcji handlowych.
Są to: BZ-WBK, CKC - Centrum Kart Pekao S.A., Citibank,
eService i Polcard.
Pierwszą czynnością, która należy wykonać, jest kontakt z
jednym z tych centrów. Oczywiście do współpracy należy
wybrać to centrum, które oferuje najlepsze warunki współpracy.
Centra za obsługę i autoryzowanie transakcji kartowych
pobierają prowizję. Prowizja ta jest zależna od obrotu punktu
handlowego oraz rodzaju prowadzonej działalności. Z racji
wyższej marży większe prowizje płacą restauracje i hotele oraz
punktu usługowe, niższe natomiast sklepy. Dla hoteli prowizje
wynoszą od 2 do 4,85% kwoty transakcji.
Centra autoryzacyjne
(acquirer)
PolCard http://www.polcard.com.pl
CardPoint S.A.
http://www.cardpointsa.pl
CKC Centrum Kart Banku Peako S.A.
http://www.pekao.com.pl
eCard http://www.ecard.com.pl/
eService http://www.eservice.pl
CitiConnect
http://www.citibank.pl/poland/citiconnect/
Centrum autoryzacji kart Citibank
Schemat działania akceptacji
kart płatniczych
Przestępstwa z wykorzystaniem
kart płatniczych
Wraz z rozwojem rynku kartowego, pojawiły się także związane z nim
patologie. Jedną z takich patologii jest przestępczość związana z kartami
płatniczymi.
Karty nadają się świetnie jako obiekt działań przestępczych. Pomimo
swojego małego rozmiaru mogą bowiem stanowić niewyczerpane źródło
pieniędzy. Dlatego właśnie, od początku istnienia kart płatniczych, są one
bezustannie wykorzystywane w sposób niezgodny z prawem. Od wielu lat
trwa wyścig pomiędzy przestępcami a organami ścigania oraz
organizacjami płatniczymi i bankami, którym zależy na bezpieczeństwie
stosowanych rozwiązań. Postęp technologiczny powoduje, że karty są
coraz lepiej zabezpieczone, jednak ten sam postęp dostarcza
przestępcom coraz to nowych narzędzi do łamania tych zabezpieczeń.
Pewne jest, że nie można całkowicie wyeliminować przestępczości
związanej z kartami. Nie uczynią tego ani najlepsze zabezpieczenia, ani
najlepsze prawo. Jednak najważniejszymi podmiotami w walce z kartową
przestępczością zawsze pozostaną Policja oraz banki. Konieczne jest, by
były one wyposażone w najlepsze technologie i sprzęt pozwalający im na
skuteczne działanie.
Schemat działania akceptacji
kart płatniczych
Monitoring transakcji
kartowych
Jednym z narzędzi pozwalających na znaczne
ograniczenie kartowej przestępczości, a głównie
skimmingu i zakupów w Internecie na cudzy rachunek,
jest skuteczny i wydajny monitoring transakcji.
Monitoring taki jest obecnie prowadzony przez
wszystkie centra rozliczeniowe oraz przez niektóre z
naszych banków. O ile monitoring dokonywany przez
centrum rozliczeniowe może wychwytywać oszukańcze
transakcje, wykonywane seriami w tym samym
punkcie handlowym lub na stronie internetowej, o tyle
monitoring, prowadzony przez bank wydający kartę,
dzięki informacjom, jakie bank posiada o swoim
kliencie oraz specjalnym algorytmom, powinien być w
stanie wychwycić większość prób nieautoryzowanego
użycia karty lub danych o niej.
Od stycznia do grudnia 2003 PolCard rozliczył transakcje
na rekordowa kwotę 14 milionów PLN. Ilość transakcji
wyniosła 67 tysięcy. W porównaniu z rokiem 2002
zanotowano wzrost o 348% w odniesieniu do wartości
transakcji internetowych (rok 2002 - 3 mln 120 tys. PLN) i
294% wzrost w odniesieniu do ich ilości (rok 2002 - 17
tys.) Wzrosła także wartość pojedynczej transakcji
dokonywanej przez użytkownika kart przetworzonych
sieci sklepów PolCardu - przetworzonych roku 2002
wynosiła 185 PLN, przetworzonych roku 2003 208 PLN.
PolCard obsługuje 276 sklepów serwisów internetowych
(w roku 2002 - 140) PolCard obsługuje transakcje
tradycyjne i internetowe. Udział firmy w rynku płatności
kartowych Polsce wynosi 54%
Sprzedaż internetowa.
Karta wirtualna
Obecnie każdy bank będący członkiem Europay International
(EPI) lub Visa International może wydawać kartę wirtualną.
Karta wirtualna umożliwia realizowanie transakcji
internetowych oraz transakcji typu MOTO (Mail Order &
Telephone Order). Regulacje MasterCarda dopuszczają również
na dokonywanie tą kartą transakcji typu m-commerce.
Karta wirtualna może być w postaci plastiku lub wydruku
papierowego.
Karta wirtualna wydawana przez bank w postaci typowej karty
plastikowej zawiera na awersie: nazwę banku wydawcy,
numer, okres ważności, imię i nazwisko posiadacza oraz znak
akceptacji, a na rewersie nie ma paska do podpisu i paska
magnetycznego. Karta nie posiada również chipa.
Karta wirtualna
Karta wirtualna w postaci wydruku na papierze zawiera: numer
karty, imię i nazwisko posiadacza (napis na karcie), datę
ważności oraz CVC2/CVV2.
Wykorzystanie skradzionej karty
płatniczej
Przestępstwa związane z nielegalnym wejściem w
posiadanie karty płatniczej należą do bardzo
powszechnych. Jednak ilość tego rodzaju
przestępstw powoli się zmniejsza. Jest to związane
z wprowadzaniem nowych technologii, chroniących
przed tego rodzaju oszustwami.
Najczęściej tego typu przestępstwa polegają na:
-
kradzieży karty i podrobieniu podpisu
właściciela,
-
podrobieniu lub przerobieniu kart,
-
posługiwaniu się kartami nie doręczonymi
prawowitemu
użytkownikowi.
Zakupy na odległość z
wykorzystaniem danych cudzej
karty (carding)
Przestępczość związana z płatnościami kartowymi w Internecie
także stanowi bardzo poważny problem. Trwają już jednak prace
wdrożeniowe technologii, które w ciągu kilku lat pozwolą znacznie
zmniejszyć jej zakres.
Najpopularniejszym przestępstwem tego rodzaju jest dokonanie
zakupu, podając dane karty kredytowej innej osoby. Tego rodzaju
przestępstwo jest odmianą przestępstwa nazywanego identity
theft (kradzież tożsamości). Wykorzystywane do zakupu dane o
karcie kredytowej mogą zostać zdobyte na różne sposoby.
Przestępca może wejść w ich posiadanie poprzez fizyczny kontakt
z kartą (spisanie danych przez sprzedawcę, podejrzenie danych z
karty) lub poprzez Internet (hacking - kradzież numeru karty z
komputera posiadacza lub bazy danych, scam -podstępne
skłonienie posiadacza karty do samodzielnego podania numeru
swojej karty, itd.)
Fałszowanie dowodów transakcji
przez nieuczciwych akceptantów
Fałszowanie dowodów transakcji należy do szerszej
grupy przestępstw, związanych z nieuczciwością
sprzedawców akceptujących karty. Współpraca
sprzedawców z przestępcami zdarza się dosyć
często. Centrum autoryzacyjne, które podpisuje
umowy z poszczególnymi punktami handlowymi,
nie jest bowiem w stanie sprawdzić dokładnie
wiarygodności każdego z nich. Tym bardziej nie jest
w stanie sprawdzić każdej osoby, która ma dostęp
do terminala kartowego i może z niego korzystać.
Skimming w punkcie
handlowym
Skimming to obecnie najbardziej rozpowszechnione i
najbardziej niebezpieczne przestępstwo kartowe. Polega ono
na skopiowaniu paska magnetycznego karty płatniczej ofiary i
nałożenia go na inną kartę. Ta karta służy natomiast do
dokonywania transakcji na konto ofiary. Ofiara przez długi czas
działalności skimmerów nie jest świadoma, że znajdują się oni
w posiadaniu kopii jej karty. Dowiaduje się o tym najczęściej
wtedy, gdy otrzymuje z banku wyciąg, na którym widnieją
transakcje, których nie dokonała. Często transakcji tych nie
mogłaby fizycznie wykonać, gdyż zostały one dokonane na
drugim końcu świata. Jest to efekt działania międzynarodowych
gangów skimmerów, które wymieniają się w sieci Internet
zawartością pasków magnetycznych kart ofiar swoich
przestępstw
.
Skimming w bankomacie
Skimming bankomatowy jest kwalifikowaną formą
skimmingu. Wymaga on drogiego i nowoczesnego sprzętu
oraz dużej wiedzy przestępców o funkcjonowaniu
bankomatów. Tego rodzaju przestępczością zajmują się
wyspecjalizowane grupy dysponujące odpowiednim sprzętem
oraz bardzo dużą wiedzą techniczną.
Skimming bankomatowy różni się od tego dokonywanego w
sklepie tym, że celem przestępców, poza skopiowaniem
paska magnetycznego karty, jest także zdobycie numeru PIN
posiadacza. Znajomość PINu powoduje, ze przestępcy mogą
na konto ofiary dokonywać transakcji bankomatowych, czyli
wypłacać pieniądze. Dzięki temu unikają problemów
związanych z koniecznością wprowadzania do obiegu
towarów zakupionych fałszywymi kartami w sklepach.
Bankomat przerobiony przez
skimmerów
Bankomat wydaje się być jak każdy inny, ale czy nie widzicie w
nim niczego dziwnego?
Bankomat przerobiony przez
skimmerów
Na bankomacie umieszczono dodatkową nakładkę. Dodatkowa
nakładka nałożona na oryginalny slot na karty ma taki sam kolor jak
bankomat i zawiera czytnik kart, który służy do sczytywania pasków
magnetycznych kart klientów.
Bankomat przerobiony przez
skimmerów
Czy ulokowanie dystrybutora ulotek nie wydaje wam się dziwne?
Bankomat przerobiony przez
skimmerów
W rzeczywistości w dystrybutorze ulotek umieszczona została mikro-
kamera. Mikro-kamera została umieszczona tak, by w polu jej
widzenia znajdowały się klawiatura bankomatu oraz ekran.
Kamera bezprzewodowo przekazuje obraz na odległość 200 metrów.
Phishing
Poważnym zagrożeniem bezpieczeństwa klientów
w Polsce i za granicą są fałszywe emaile,
rozsyłane przez przestępców. Ich celem jest
skłonienie podstępem klienta do przekazania
danych o swojej karcie płatniczej lub informacji
niezbędnych do zalogowania się do systemów
bankowości elektronicznej. Przestępstwo to
zostało nazwane słowem "phishing", które
powstało z połączenia angielskich zwrotów:
fishing - łowić ryby oraz personal data - dane
osobowe.
Terminale POS
Centra wyposażają swoich klientów w specjalne terminale
służące do akceptacji kart. Terminale są wyposażone w czytnik
paska magnetycznego karty, oraz coraz częściej w specjalny
czytnik do kart chipowych. Po sczytaniu karty, do terminala
wprowadza się kwotę dokonywanej transakcji. W tym momencie
terminal łączy się z centrum celem uzyskania autoryzacji. Po
autoryzacji klient potwierdza dokonanie transakcji składając
podpis na przedstawionym mu rachunku (transakcja może być
także potwierdzona kodem PIN zamiast podpisu).
Połączenie z centrum autoryzacyjnym następuje poprzez
zwyczajną linię telefoniczną, do której podłączony jest terminal.
Nowoczesne POSy zaczynają łączyć się z centrum
autoryzacyjnym już w momencie sczytania paska karty, a przed
wprowadzeniem wszystkich danych o transakcji. Powoduje to, że
autoryzacja następuje szybciej. Wybierając POS warto zwrócić
uwagę, czy oferowane nam urządzenie posiada taką funkcję.
Jak działa bankomat?
Bankomat to komputer działający pod kontrolą systemu
operacyjnego. Systemem operacyjnym starszych bankomatów jest
OS/2, w przypadku nowszych coraz częściej jest to Windows. Pod
danym systemem operacyjnym działają aplikacje, które służą do
sterowania pracą bankomatu na podstawie informacji i poleceń
uzyskanych z centralnego systemu banku. To właśnie aplikacja
odpowiada za przeprowadzenie wypłaty gotówki, zlecenie przelewu
czy zmianę kodu PIN. Aplikacja przez sieć teleinformatyczną łączy
się z centralą banku, która dokonuje autoryzacji własnych kart
płatniczych lub kontaktuje się z innym centrum rozliczeniowym w
przypadku innych kart. Jednak konkretna funkcjonalność
bankomatu zależy przede wszystkim od zastosowanego
centralnego systemu zarządzającego siecią tych urządzeń.
Aplikacje płatnicze dla bankomatów są rozwijane przez producenta
danego urządzenia i tworzone pod konkretny system operacyjny,
choć coraz częściej, dzięki nowym technologiom, oprogramowanie
jest tworzone przez niezależne firmy. System operacyjny ma także
kluczowe znaczenie dla kwestii stabilności, niezawodności i
bezpieczeństwa funkcjonowania bankomatu.
Test - wypłata 20 EUR w
bankomacie w Hiszpanii
Osiem rad, jak bezpiecznie
korzystać z bankomatu
1. O ile to możliwe, wypłacaj pieniądze w znanych ci miejscach. Będzie ci wtedy łatwiej
zauważyć zmiany w wyglądzie urządzenia. Jeśli zobaczysz coś podejrzanego, poinformuj
bank lub policję.
2. Sprawdź, czy do bankomatu nie doczepiono dodatkowych urządzeń. Jeśli coś wzbudzi
twoje wątpliwości, zrezygnuj z wypłaty i skontaktuj się z bankiem.
3. Unikaj wypłacania pieniędzy po zapadnięciu zmroku i w odludnych miejscach.
Złodzieje wybierają na pułapki właśnie tę porę i tak ustawione bankomaty.
4. Jeśli wokół bankomatu kręci się ktoś podejrzany, dzieje się coś niespotykanego,
zrezygnuj z wypłaty.
5. Nigdy nie korzystaj z pomocy nieznanych ci osób przy wypłacie pieniędzy.
6. Kiedy wprowadzasz kod PIN, zawsze zasłaniaj klawiaturę drugą ręką - tak, żeby nie
można było podejrzeć numeru z żadnej strony. Naucz się wklepywać PIN, nie patrząc na
klawisze - jeśli ty widzisz, jak wpisujesz numer, to jest wielce prawdopodobne, że mogą
to również zobaczyć przestępcy.
7. Zawsze bierz potwierdzenie wypłaty. Dzięki temu, gdy przyjdzie do reklamacji,
będziesz mógł wykazać, kiedy i gdzie korzystałeś z usług banku.
8. Kontroluj na bieżąco stan swojego konta. Jeśli zauważysz transakcje, których nie
dokonałeś, natychmiast poinformuj o tym bank i zastrzeż swoją kartę.
Siedem rad, jak bezpiecznie
płacić kartą w Internecie
1.
Towary w Internecie kupuj tylko u sprzedawców, do których masz pełne
zaufanie. Najlepiej korzystaj ze sklepów, które same nie autoryzują
transakcji, tylko przekierowują klientów na strony centów autoryzacyjnych
takich jak PolCard czy eCard.
2.
Chroń numer swojej karty, za jego pomocą ktoś może dokonać zakupów na
twój rachunek. Kiedy płacisz kartą w zwykłym sklepie miej ją zawsze na oku.
3.
Uważaj na przestępców, którzy podszywają się pod renomowane sklepy.
Ignoruj pocztę, w której jesteś proszony o podanie numeru karty lub swoich
danych, bez względu na to kim jest nadawca listu. 5 razy pomyśl i sprawdź
zanim wpiszesz w formularzu swój numer karty.
4.
Jeśli często płacisz w Internecie, wyrób sobie specjalną kartę wirtualną
służącą tyko do takich płatności. Zapewni Ci to pełne bezpieczeństwo
transakcji internetowych.
5.
Jeśli zauważysz na wyciągu z banku transakcje, których nie wykonałeś,
natychmiast zawiadom bank i złóż reklamację.
6.
Jeśli ktoś skorzystał z twojej karty do transakcji internetowych nie panikuj.
Złóż reklamację i czekaj - racja w takim sporze jest zawsze po twojej stronie.
To bank musi Ci udowodnić, że dokonałeś danej transakcji.
7.
Nie bój się płacić kartami w Internecie, bo jeśli dostosujesz się do
powyższych zasad, to twoje płatności będą w pełni bezpieczne.
Rynek kart bankowych w Polsce
2003-04-
15
Pod koniec 2002 roku w naszych portfelach
znajdowało się ponad 16 milionów kart
płatniczych. Jest to liczba, której nie
przewidywali nawet najbardziej
niepoprawni optymiści.
Jak szacują eksperci na dzień dzisiejszy 80
proc. wszystkich transakcji to wypłaty
gotówki z bankomatów, a tylko 20 proc.
to operacje płatnicze
Rynek kart bankowych w
Polsce
Rynek kart bankowych w
Polsce
Transakcje dokonane w sieci
PolCard
Transakcje dokonane w sieci
PolCard
Karty debetowe
(debit cards)
Pozwalają na korzystanie ze środków tylko do
wysokości salda. Wydawane są klientom banku w
oparciu o istniejący rachunek (ROR lub a vista). Karty
debetowe nie dają żadnych możliwości kredytowych,
kwoty transakcji pobierane są z rachunku z dniem
otrzymania przez bank informacji o dokonanych
operacjach (zasada „pay now” - zapłać od razu). Za
dokonane transakcje bank najczęściej nie pobiera
żadnych opłat, gdyż nie są angażowane środki własne
(wyjątkiem mogą być operacje wypłaty gotówki).
Kolejnym zabezpieczeniem emitenta mogą być kwoty
gwarancyjne pobierane przy wydaniu karty, które
stanowią bufor przed ewentualnym przekroczeniem
salda rachunku. Z tych względów karty tego typu
mogą być wydawane klientom nieznanym.
Karty z odroczonym terminem
płatności
(charge cards)
Nazywa się je także kartami obciążeniowymi bądź
„pay later” zapłać później. Karty typu charge
działają w oparciu o ROR. Na podstawie wysokości
miesięcznych wpływów bank ustala miesięczny
limit wydatków. W wyznaczonym dniu sumowane są
transakcje dokonane za pomocą karty i łączna
kwota pobierana jest z rachunku klienta. Przez cały
okres od momentu dokonania transakcji do
comiesięcznego obciążenia rachunku, bank niejako
udziela klientowi nieoprocentowanego kredytu.
Dlatego, aby uniknąć strat, od transakcji na karty
charge wystawcy pobierają prowizje w wysokości
nawet do 5% od kwoty łącznej.
Karty wstępnie opłacone
(preloaded cards)
Oparte na zasadzie ,,pay before” -zapłać wcześniej.
Działają jako ,,elektroniczna portmonetka”, metoda
zbliżona jest do funkcjonowania kart telefonicznych.
Klient nabywa w banku kartę o określonej wartości.
Transakcje mogą być dokonywane w elektronicznych
terminalach lub bankomatach. W trakcie
dokonywania zakupów kwoty są automatycznie
odejmowane od wartości zapisanej w module
pamięci karty. Dzięki temu sprzedawcy unikają
ryzyka przyjęcia kart bez pokrycia i nieważnych.
Niepotrzebny staje się też proces autoryzowania
transakcji. W momencie wyczerpania zawartości
karty, tak jak prawdziwą portmonetkę, można ją
ponownie ,,ładować”.
Karty wstępnie opłacone
(preloaded cards) cd.
Karty tego typu wyposażone są w
mikroprocesor, który w odróżnieniu od
klasycznego paska magnetycznego jest
trwalszym i pojemniejszym nośnikiem
informacji. Systemy płatnicze są obecnie na
etapie prac pilotażowych związanych z
wprowadzeniem tego typu kart do
powszechnej obsługi (VISA -Cash, MasterCard
-Mondex, Europay -Clip, American Express
-Proton).
Karty kredytowe
(credit card)
Działają na zasadzie ,,pay later” (zapłać
później), otrzymują je klienci banku,
którzy posiadają zdolność kredytową.
Bank ustala limit kredytowy, do
wysokości którego można się zadłużyć
(na podstawie wysokości miesięcznych
dochodów klienta). Zaciągany kredyt
spłaca się w myśl regulaminu ustalonego
przez bank.
Karty lokalne
(domestic cards)
Ich zasięg terytorialny sprowadza się do
obszaru jednego kraju (np. karty
PolCard). Karty tego typu wydawane
nawet w ramach międzynarodowych
systemów, np. VISA Domestic PBG SA lub
MasterCard PARTNER PeKao SA,
opatrzone są informacją : „Valid only
in...”-z podaną nazwą kraju, w którym
karty te mogą być rozliczane.
Karty międzynarodowe
(international cards)
Należą do międzynarodowych
systemów i spełniając ich wymogi.
Umożliwiają dokonywanie płatności
bezgotówkowych i wypłat gotówki w
krajach, w których systemy są
reprezentowane.
Karty magnetyczne
(magnetic cards)
Dane dotyczące karty zapisane są na pasku magnetycznym
(magnetic stripe) karty w sposób identyczny jak w przypadku
dyskietki komputerowej lub kasety magnetofonowej. Pasek
magnetyczny jest bardzo niedoskonałym sposobem zapisu
danych. Jako, że metody produkcji i zabezpieczania (PIN code)
powstały około 30 lat temu, nie stanowią one barier dla całej
gamy fałszerstw. Ponadto trwałość samego zapisu jest
niewielka (około trzech lat) i jest on narażony na całą masę
uszkodzeń. Urządzenia i przedmioty wytwarzające pole
magnetyczne (telewizory, głośniki, telefony komórkowe, nawet
portfel ze skóry aligatora) mogą spowodować uszkodzenie
danych zapisanych na pasku. Fakt, że ten sposób zapisu danych
jest wciąż najpopularniejszy, wynika z prostej przyczyny - jest
najtańszy.
Karty mikroprocesorowe
(chip cards)
Nośnikiem pamięci jest mikroprocesor.
Dzielimy je na:
memory -chip spełnia jedynie rolę
modułu pamięci o dużej pojemności,
bez pełnego wykorzystania
możliwości
smart - dane zapisane w
mikroprocesorze można poddawać
obróbce, dzięki temu karta może
pełnić rolę elektronicznej portmonetki
Karty bankomatowe
(ATM cards)
Ich podstawową funkcją jest umożliwienie podjęcia
gotówki z bankomatu. Podstawowym nośnikiem
informacji jest pasek magnetyczny, funkcje
operacyjne w bankomacie umożliwia tzw. PIN code
(personal identyfication number) -indywidualnie
przyporządkowany do każdej karty numer
identyfikacyjny, który spełnia funkcję elektronicznego
podpisu. Oprócz funkcji wypłaty gotówki karty
bankomatowe umożliwiają dokonywanie także innych
operacji na koncie posiadacza karty (pod warunkiem
spełniania odpowiednich warunków technicznych).
Inne karty
Identyfikacyjne
Gwarancyjne
Lojalnościowe
Ich funkcja ograniczona jest do potwierdzenia tożsamości
klienta. Mogą być stosowane podczas identyfikacji klienta przy
okienku bankowym (zamiast dokumentu tożsamości), jako karty
gwarancyjne do czeków (zabezpieczenie przed realizacją czeków
skradzionych lub zgubionych), bądź pełnić funkcję kart
pracowniczych (zastępują hasła w systemach informatycznych).
Prognozy sugerują, iż w przyszłości karty identyfikacyjne
wyposażone w wysokiej jakości nośniki pamięci zastąpią dowody
osobiste, prawa jazdy, paszporty i inne karty bankowe.