Charakterystyka zaburzeń
Charakterystyka zaburzeń
lękowych w postaci fobii
lękowych w postaci fobii
Lęk
Lęk
, jako przeżycie emocjonalne związane z
, jako przeżycie emocjonalne związane z
zagrożeniem, pełni ważną funkcję w życiu człowieka.
zagrożeniem, pełni ważną funkcję w życiu człowieka.
Ostrzega i ochrania przed niebezpieczeństwem.
Ostrzega i ochrania przed niebezpieczeństwem.
Zaistnienie niebezpiecznej sytuacji wyzwala
Zaistnienie niebezpiecznej sytuacji wyzwala
komponent afektywny
komponent afektywny
(strach),
(strach),
komponent
komponent
motoryczny
motoryczny
, uwarunkowany genetycznie (walka,
, uwarunkowany genetycznie (walka,
ucieczka, znieruchomienie, omdlenie) oraz
ucieczka, znieruchomienie, omdlenie) oraz
komponent autonomiczny
komponent autonomiczny
( wzmaga się aktywność
( wzmaga się aktywność
układu autonomicznego: wzrasta ciśnienie krwi,
układu autonomicznego: wzrasta ciśnienie krwi,
tętno, tempo oddechu, stężenie hormonów we krwi
tętno, tempo oddechu, stężenie hormonów we krwi
itp.)
itp.)
Lęk realny
Lęk realny
pojawia się, gdy zaistnieje sytuacja
pojawia się, gdy zaistnieje sytuacja
zagrażająca, zmniejsza się, gdy człowiek się z niej
zagrażająca, zmniejsza się, gdy człowiek się z niej
wycofuje.
wycofuje.
Lęk patologiczny
Lęk patologiczny
jest odczuwany wówczas, gdy
jest odczuwany wówczas, gdy
nie istnieje obiektywne zagrożenie. Lęk rodzi się z
nie istnieje obiektywne zagrożenie. Lęk rodzi się z
błędnej lub przesadnej oceny sytuacji
błędnej lub przesadnej oceny sytuacji
potencjalnie niebezpiecznej.
potencjalnie niebezpiecznej.
FOBIA
FOBIA
z gr.
z gr.
Phóbos
Phóbos
„ strach, lęk”.
„ strach, lęk”.
Fobie są lękami uwarunkowanymi sytuacyjnie,
Fobie są lękami uwarunkowanymi sytuacyjnie,
które występują w postaci natychmiastowych,
które występują w postaci natychmiastowych,
intensywnych i niekontrolowanych reakcji,
intensywnych i niekontrolowanych reakcji,
pojawiających się w obecności czynnika
pojawiających się w obecności czynnika
wyzwalającego lęk. Są one odczuwane przez
wyzwalającego lęk. Są one odczuwane przez
samych pacjentów jako przesadzone i
samych pacjentów jako przesadzone i
irracjonalne, prowadzą do cierpienia i w
irracjonalne, prowadzą do cierpienia i w
istotny sposób utrudniają pacjentowi
istotny sposób utrudniają pacjentowi
kierowanie własnym życiem.
kierowanie własnym życiem.
Wg. Veggeberga na fobie cierpi ok. 10% ludzi.
Wg. Veggeberga na fobie cierpi ok. 10% ludzi.
Epizod intensywnego lęku lub niepokoju, któremu
Epizod intensywnego lęku lub niepokoju, któremu
towarzyszy nagłe pojawienie się przynajmniej 4 z niżej
towarzyszy nagłe pojawienie się przynajmniej 4 z niżej
wymienionych objawów, osiągających szczytowe nasilenie
wymienionych objawów, osiągających szczytowe nasilenie
w ciągu 10 minut:
w ciągu 10 minut:
1.
1.
Przyspieszone bicie serca
Przyspieszone bicie serca
2.
2.
Pocenie się
Pocenie się
3.
3.
Drżenie lub trzęsienie się
Drżenie lub trzęsienie się
4.
4.
Uczucie braku tchu lub duszności
Uczucie braku tchu lub duszności
5.
5.
Uczucie duszenia się
Uczucie duszenia się
6.
6.
Bóle lub uczucia ucisku w klatce piersiowej
Bóle lub uczucia ucisku w klatce piersiowej
7.
7.
Nudności lub dolegliwości żołądkowo – jelitowe
Nudności lub dolegliwości żołądkowo – jelitowe
8.
8.
Zawroty głowy, niepewność, oszołomienie lub uczucie
Zawroty głowy, niepewność, oszołomienie lub uczucie
bliskości omdlenia
bliskości omdlenia
9.
9.
Derealizacja, depersonalizacja
Derealizacja, depersonalizacja
10.
10.
Lęk przed utratą kontroli lub przed obłąkaniem
Lęk przed utratą kontroli lub przed obłąkaniem
11.
11.
Lęk przed śmiercią
Lęk przed śmiercią
12.
12.
Parestezje
Parestezje
13.
13.
Uderzenia gorąca lub dreszcze z zimna.
Uderzenia gorąca lub dreszcze z zimna.
Przyczyny
Przyczyny
Analizując przyczyny fobii, bierze się pod uwagę
Analizując przyczyny fobii, bierze się pod uwagę
szereg czynników, m.in. wpływy środowiskowo-
szereg czynników, m.in. wpływy środowiskowo-
wychowawcze, predyspozycje biologiczne,
wychowawcze, predyspozycje biologiczne,
doświadczenia losowe.
doświadczenia losowe.
Teoria behawiorystyczna
Teoria behawiorystyczna
zakłada, że fobia
zakłada, że fobia
może być nabyta przez warunkowanie klasyczne –
może być nabyta przez warunkowanie klasyczne –
gdy dana osoba kojarzy obiekt wywołujący lęk z
gdy dana osoba kojarzy obiekt wywołujący lęk z
niebezpieczeństwem
niebezpieczeństwem
(Na przykład jako dziecko mogła być straszona
(Na przykład jako dziecko mogła być straszona
pająkami, zamknięta w szafie, gdzie był pająk lub
pająkami, zamknięta w szafie, gdzie był pająk lub
widziała paniczne reakcje swoich rodziców na
widziała paniczne reakcje swoich rodziców na
pająka).
pająka).
Konwencja psychoanalityczna
Konwencja psychoanalityczna
,
,
akcentując
akcentując
znaczenie nieświadomości w ludzkim życiu
znaczenie nieświadomości w ludzkim życiu
postuluje istnienie kilku mechanizmów
postuluje istnienie kilku mechanizmów
powstawania lęków fobicznych jak przeniesienie
powstawania lęków fobicznych jak przeniesienie
agresji, czy regresja. W wyniku przeniesienia
agresji, czy regresja. W wyniku przeniesienia
obiekt lęku spostrzegany jest jako zagrażający,
obiekt lęku spostrzegany jest jako zagrażający,
dochodzi do projekcji (przypisywania) własnych
dochodzi do projekcji (przypisywania) własnych
wypartych emocji obiektowi lęku. Zagrożenie
wypartych emocji obiektowi lęku. Zagrożenie
wywoływać mogą własne niechciane i
wywoływać mogą własne niechciane i
nieakceptowane emocje, jak agresja lub projekcja
nieakceptowane emocje, jak agresja lub projekcja
własnych skłonności z poprzednich faz rozwoju
własnych skłonności z poprzednich faz rozwoju
psychoseksualnego.
psychoseksualnego.
Psychologia ewolucyjna
Psychologia ewolucyjna
akcentuje
akcentuje
przystosowawczą rolę fobii. Np. lęk przed
przystosowawczą rolę fobii. Np. lęk przed
pająkami, innymi jadowitymi owadami czy
pająkami, innymi jadowitymi owadami czy
gadami był przystosowawczy z punktu widzenia
gadami był przystosowawczy z punktu widzenia
przetrwania organizmów, toteż postawa taka jest
przetrwania organizmów, toteż postawa taka jest
związana z naszym repertuarem genowym i jest
związana z naszym repertuarem genowym i jest
bardzo łatwo uaktywniana w codziennym życiu.
bardzo łatwo uaktywniana w codziennym życiu.
Agorafobia
Agorafobia
10 – 50% wszystkich fobii.
10 – 50% wszystkich fobii.
Lęki agorafobiczne
Lęki agorafobiczne
wyzwalane są typowo w wielu
wyzwalane są typowo w wielu
publicznych miejscach i sytuacjach poza domem:
publicznych miejscach i sytuacjach poza domem:
tłum, domy towarowe, supermarkety, korzystanie z
tłum, domy towarowe, supermarkety, korzystanie z
komunikacji miejskiej, innych środków komunikacji
komunikacji miejskiej, innych środków komunikacji
(samolot, statek, kolejka linowa), jazda
(samolot, statek, kolejka linowa), jazda
samochodem (przede wszystkim na autostradach),
samochodem (przede wszystkim na autostradach),
podróże, sytuacje oczekiwania, kino, teatr,
podróże, sytuacje oczekiwania, kino, teatr,
restauracje. Pacjenci z agorafobią lękają się tego, że
restauracje. Pacjenci z agorafobią lękają się tego, że
w danej sytuacji przeżyją groźny stan somatyczny,
w danej sytuacji przeżyją groźny stan somatyczny,
taki jak omdlenie, zawał serca, czy udar, że utracą
taki jak omdlenie, zawał serca, czy udar, że utracą
kontrolę nad sobą. Ich strach dotyczy tego, że w
kontrolę nad sobą. Ich strach dotyczy tego, że w
określonych warunkach zostaną zatrzymani, znajdą
określonych warunkach zostaną zatrzymani, znajdą
się w „potrzasku”, zostaną pozbawieni możliwości
się w „potrzasku”, zostaną pozbawieni możliwości
ucieczki, wycofania się albo uzyskania pomocy.
ucieczki, wycofania się albo uzyskania pomocy.
Nasilenie agorafobicznych zachowań unikających
Nasilenie agorafobicznych zachowań unikających
może być bardzo zróżnicowane: od wybiórczego
może być bardzo zróżnicowane: od wybiórczego
unikania tylko pojedynczych ze wspomnianych
unikania tylko pojedynczych ze wspomnianych
sytuacji aż do najcięższych postaci, w których
sytuacji aż do najcięższych postaci, w których
pacjenci nie opuszczają już samodzielnie domu, z
pacjenci nie opuszczają już samodzielnie domu, z
całkowitym upośledzeniem swobody poruszania
całkowitym upośledzeniem swobody poruszania
się.
się.
Fobia społeczna
Fobia społeczna
10% wszystkich fobii, początek w adolescencji.
10% wszystkich fobii, początek w adolescencji.
Głównym objawem fobii społecznej jest nadmierny
Głównym objawem fobii społecznej jest nadmierny
lęk odczuwany w sytuacjach, kiedy pacjent znajduje
lęk odczuwany w sytuacjach, kiedy pacjent znajduje
się w centrum uwagi innych ludzi i czuje się przez
się w centrum uwagi innych ludzi i czuje się przez
nich oceniany.
nich oceniany.
Pacjenci z fobią społeczną obawiają się negatywnej
Pacjenci z fobią społeczną obawiają się negatywnej
oceny, kompromitacji lub znalezienia się w przykrej
oceny, kompromitacji lub znalezienia się w przykrej
sytuacji.
sytuacji.
Pacjenci są szczególnie wrażliwi na prawdziwą lub
Pacjenci są szczególnie wrażliwi na prawdziwą lub
oczekiwaną krytykę, negatywna ocenę i odrzucenie.
oczekiwaną krytykę, negatywna ocenę i odrzucenie.
Często spotyka się u nich silne zwątpienie w siebie,
Często spotyka się u nich silne zwątpienie w siebie,
samokrytykę i obniżone poczucie własnej wartości
samokrytykę i obniżone poczucie własnej wartości
Osoby cierpiące na fobię społeczną:
Osoby cierpiące na fobię społeczną:
-
Unikają odpytywania przed tablicą i wystąpień
Unikają odpytywania przed tablicą i wystąpień
publicznych
publicznych
-
Unikają jedzenia i picia w miejscach publicznych
Unikają jedzenia i picia w miejscach publicznych
-
Nie odzywają się w towarzystwie innych
Nie odzywają się w towarzystwie innych
-
Nie umawiają się na randki
Nie umawiają się na randki
-
Unikają rozmów, zwłaszcza z osobami, które są
Unikają rozmów, zwłaszcza z osobami, które są
dla nich autorytetem
dla nich autorytetem
-
Nie mogą pracować, gdy ktoś na nich patrzy
Nie mogą pracować, gdy ktoś na nich patrzy
-
Prowadzą najczęściej samotniczy tryb życia.
Prowadzą najczęściej samotniczy tryb życia.
Podczas kontaktów z innymi ludźmi lub będąc w
Podczas kontaktów z innymi ludźmi lub będąc w
centrum uwagi osoba z fobią społeczną przeżywa
centrum uwagi osoba z fobią społeczną przeżywa
silny lęk, czasem wręcz panikę. Występuje wtedy
silny lęk, czasem wręcz panikę. Występuje wtedy
przyspieszone bicie serca, trudności z oddychaniem,
przyspieszone bicie serca, trudności z oddychaniem,
drżenie rąk, pocenie się, zawroty głowy i szum w
drżenie rąk, pocenie się, zawroty głowy i szum w
uszach, mdłości. Bardzo charakterystyczne jest
uszach, mdłości. Bardzo charakterystyczne jest
unikanie tych sytuacji, w których ten lęk występuje.
unikanie tych sytuacji, w których ten lęk występuje.
Fobia społeczna jest czynnikiem ryzyka dla innych
Fobia społeczna jest czynnikiem ryzyka dla innych
fobii, depresji i uzależnienia od alkoholu i leków.
fobii, depresji i uzależnienia od alkoholu i leków.
W leczeniu fobii społecznej stosuje się inhibitory
W leczeniu fobii społecznej stosuje się inhibitory
monoaminooksydazy (IMAO), terapię grupową,
monoaminooksydazy (IMAO), terapię grupową,
behawioralną oraz niekiedy leki beta –
behawioralną oraz niekiedy leki beta –
adrenolityczne.
adrenolityczne.
Fobie specyficzne (izolowane)
Fobie specyficzne (izolowane)
Charakteryzują się utrzymującym się
Charakteryzują się utrzymującym się
lękiem przed przypisanym obiektem lub
lękiem przed przypisanym obiektem lub
ściśle wyodrębnioną sytuacją.
ściśle wyodrębnioną sytuacją.
Wyróżnia się fobie:
Wyróżnia się fobie:
1. Dotyczące zwierząt i owadów (zoofobie) np.:
1. Dotyczące zwierząt i owadów (zoofobie) np.:
- ailurofobia (felinofobia) – lęk przed kotami,
- ailurofobia (felinofobia) – lęk przed kotami,
- batrachofobia – lęk przed żabami,
- batrachofobia – lęk przed żabami,
- kynofobia – lęk przed psami,
- kynofobia – lęk przed psami,
- reptilliofobia – lęk przed gadami,
- reptilliofobia – lęk przed gadami,
- arachnofobia – lęk przed pająkami,
- arachnofobia – lęk przed pająkami,
- equinofobia – lęk przed końmi
- equinofobia – lęk przed końmi
2. Fobie dotyczące elementów otoczenia naturalnego, np.:
2. Fobie dotyczące elementów otoczenia naturalnego, np.:
- aerofobia – lęk przed powietrzem (wiatr, przeciąg, podróż
- aerofobia – lęk przed powietrzem (wiatr, przeciąg, podróż
kolejką
kolejką
powietrzną),
powietrzną),
- antofobia – lęk przed kwiatami,
- antofobia – lęk przed kwiatami,
- blanchofobia – lęk przed śniegiem,
- blanchofobia – lęk przed śniegiem,
- brontofobia – lęk przed burzą,
- brontofobia – lęk przed burzą,
3. Fobie dotyczące urazów i chorób, np.:
3. Fobie dotyczące urazów i chorób, np.:
- arachibutyryfobia – lęk przed zarazkami,
- arachibutyryfobia – lęk przed zarazkami,
- dysmorfobia (DMF) – lęk przed deformacją, zaburzenie
- dysmorfobia (DMF) – lęk przed deformacją, zaburzenie
spostrzegania własnego ciała,
spostrzegania własnego ciała,
- hemofobia – lęk przed widokiem krwi,
- hemofobia – lęk przed widokiem krwi,
- mizofobia – lęk przed brudem (często z towarzyszącymi
- mizofobia – lęk przed brudem (często z towarzyszącymi
natręctwami),
natręctwami),
- rytifobia – lęk przed zmarszczkami,
- rytifobia – lęk przed zmarszczkami,
- tanatofobia – lęk przed śmiercią ( objawia się takimi uczuciami
- tanatofobia – lęk przed śmiercią ( objawia się takimi uczuciami
jak:
jak:
stan przedzawałowy, ustanie bicia serca, zawroty głowy,
stan przedzawałowy, ustanie bicia serca, zawroty głowy,
drętwienie kończyn, kołatanie serca, znaczny spadek lub wzrost
drętwienie kończyn, kołatanie serca, znaczny spadek lub wzrost
ciśnienia oraz pulsu, bezdech, duszności, ucisk na klatkę
ciśnienia oraz pulsu, bezdech, duszności, ucisk na klatkę
piersiową,
piersiową,
głowę lub brzuch),
głowę lub brzuch),
- tokofobia – lęk przed ciążą i porodem.
- tokofobia – lęk przed ciążą i porodem.
4. Fobie sytuacyjne (charakteryzują się lękiem który
4. Fobie sytuacyjne (charakteryzują się lękiem który
wywołują określone sytuacje), np.:
wywołują określone sytuacje), np.:
- nyktofobia – lęk przed ciemnością,
- nyktofobia – lęk przed ciemnością,
- akrofobia – lęk wysokości,
- akrofobia – lęk wysokości,
- aquafobia – lęk przed wodą,
- aquafobia – lęk przed wodą,
- amaksofobia – lęk przed prowadzeniem samochodu,
- amaksofobia – lęk przed prowadzeniem samochodu,
- awiofobia – lęk przed lataniem samolotu,
- awiofobia – lęk przed lataniem samolotu,
- glassofobia – lęk przed wystąpieniami publicznymi,
- glassofobia – lęk przed wystąpieniami publicznymi,
- technofobia – lęk przed zaawansowaną techniką.
- technofobia – lęk przed zaawansowaną techniką.
5. Fobie dotyczące relacji interpersonalnych, np.:
5. Fobie dotyczące relacji interpersonalnych, np.:
- gamofobia – lęk przed zawarciem małżeństwa,
- gamofobia – lęk przed zawarciem małżeństwa,
- ksenofobia – lęk przed obcymi ludźmi,
- ksenofobia – lęk przed obcymi ludźmi,
- nekrofobia – lęk przed umarłymi,
- nekrofobia – lęk przed umarłymi,
- androfobia – lęk przed mężczyznami,
- androfobia – lęk przed mężczyznami,
- kaligynefobia – lęk przed pięknymi kobietami.
- kaligynefobia – lęk przed pięknymi kobietami.
Metody psychoterapeutyczne
Metody psychoterapeutyczne
stosowane w leczeniu różnego rodzaju
stosowane w leczeniu różnego rodzaju
zaburzeń lękowych
zaburzeń lękowych
Terapeuci o orientacji behawioralnej zakładają, że
Terapeuci o orientacji behawioralnej zakładają, że
zaburzenia zachowania, np. nawyk reagowania lękiem
zaburzenia zachowania, np. nawyk reagowania lękiem
na poziomie reakcji motorycznej, może się wiązać ze
na poziomie reakcji motorycznej, może się wiązać ze
wzmożonym napięciem mięśniowym wyzwalającym
wzmożonym napięciem mięśniowym wyzwalającym
ucieczkę z sytuacji lękotwórczej. W zakresie procesów
ucieczkę z sytuacji lękotwórczej. W zakresie procesów
poznawczych lęk może wywoływać zawężenie pola
poznawczych lęk może wywoływać zawężenie pola
uwagi, amnezję, zaburzenia koncentracji.
uwagi, amnezję, zaburzenia koncentracji.
Zmiana nawyku reagowania lękiem oraz profilaktyka
Zmiana nawyku reagowania lękiem oraz profilaktyka
napadów paniki wymaga stosowania technik
napadów paniki wymaga stosowania technik
psychoterapeutycznych oraz relaksacyjnych.
psychoterapeutycznych oraz relaksacyjnych.
Poznawcze mechanizmy radzenia sobie z
Poznawcze mechanizmy radzenia sobie z
lękiem.
lękiem.
Metoda ta składa się z kilku etapów. Na początku
Metoda ta składa się z kilku etapów. Na początku
terapii za pomocą hiperwentylacji wprowadza się
terapii za pomocą hiperwentylacji wprowadza się
pacjenta w stan fizjologiczny podobny do napadu
pacjenta w stan fizjologiczny podobny do napadu
paniki. Pacjent rejestruje wszystkie myśli, które
paniki. Pacjent rejestruje wszystkie myśli, które
towarzyszą przykrym doznaniom somatycznym.
towarzyszą przykrym doznaniom somatycznym.
Następnie otrzymuje on instrukcję, w jaki sposób ma
Następnie otrzymuje on instrukcję, w jaki sposób ma
oddychać, aby objawy minęły. Terapeuta wyjaśnia
oddychać, aby objawy minęły. Terapeuta wyjaśnia
pacjentowi mechanizm powstania objawów paniki i
pacjentowi mechanizm powstania objawów paniki i
wspólnie z nim omawia treść katastroficznych myśli,
wspólnie z nim omawia treść katastroficznych myśli,
jakie pojawiły się w czasie napadu. Pacjent uczy się
jakie pojawiły się w czasie napadu. Pacjent uczy się
prawidłowej interpretacji objawów wegetatywnych
prawidłowej interpretacji objawów wegetatywnych
oraz uzyskuje przekonanie, że potrafi je kontrolować.
oraz uzyskuje przekonanie, że potrafi je kontrolować.
Ostatnim etapem jest ćwiczenie wolnego,
Ostatnim etapem jest ćwiczenie wolnego,
kontrolowanego oddechu podczas występowania
kontrolowanego oddechu podczas występowania
napadu.
napadu.
W terapii behawioralnej stosuje się również
W terapii behawioralnej stosuje się również
metodę oswajania pacjenta z sytuacjami
metodę oswajania pacjenta z sytuacjami
wywołującymi lęk. Terapeuta prosi pacjenta o
wywołującymi lęk. Terapeuta prosi pacjenta o
uszeregowanie sytuacji lękorodnych od
uszeregowanie sytuacji lękorodnych od
najłagodniejszej do najcięższej. Gdy pacjent
najłagodniejszej do najcięższej. Gdy pacjent
znajduje się w stanie relaksu, zaczyna ćwiczenia
znajduje się w stanie relaksu, zaczyna ćwiczenia
od wyobrażenia sobie sytuacji wywołujących
od wyobrażenia sobie sytuacji wywołujących
słaby lęk. Trudności stopniuje się, przechodząc do
słaby lęk. Trudności stopniuje się, przechodząc do
wyobrażeń wzbudzających największy lęk. Po
wyobrażeń wzbudzających największy lęk. Po
fazie wyobrażeń pacjent przechodzi do fazy
fazie wyobrażeń pacjent przechodzi do fazy
ćwiczeń w sytuacjach naturalnych. Trenerami
ćwiczeń w sytuacjach naturalnych. Trenerami
mogą być wówczas członkowie rodziny.
mogą być wówczas członkowie rodziny.
Metoda ekspozycyjna
Metoda ekspozycyjna
zakłada bezpośrednią
zakłada bezpośrednią
konfrontację z bodźcami i sytuacjami wyzwalającymi
konfrontację z bodźcami i sytuacjami wyzwalającymi
lęk. Ekspozycja stosowana jest przez dłuższy czas,
lęk. Ekspozycja stosowana jest przez dłuższy czas,
żeby umożliwić procesy habituacji. Wstrzymane
żeby umożliwić procesy habituacji. Wstrzymane
zostają zachowania typu ucieczki i unikania, więc
zostają zachowania typu ucieczki i unikania, więc
pacjent może się nauczyć innych sposobów radzenia
pacjent może się nauczyć innych sposobów radzenia
sobie z własnymi reakcjami lękowymi.
sobie z własnymi reakcjami lękowymi.
Istotne znaczenie w metodach ekspozycyjnych ma
Istotne znaczenie w metodach ekspozycyjnych ma
intensywne przygotowanie i uświadomienie
intensywne przygotowanie i uświadomienie
pacjenta. W celu redukcji patologicznych lęków musi
pacjenta. W celu redukcji patologicznych lęków musi
się on w to zaangażować, dopuścić do wyrażania
się on w to zaangażować, dopuścić do wyrażania
swoich reakcji i nie tłumić ani nie kontrolować ich za
swoich reakcji i nie tłumić ani nie kontrolować ich za
pomocą swojej woli. Chodzi tu raczej o wyuczenie
pomocą swojej woli. Chodzi tu raczej o wyuczenie
odmiennego radzenia sobie z lękami i uczuciami
odmiennego radzenia sobie z lękami i uczuciami
paniki.
paniki.
Wyróżnia się następujące sposoby ekspozycji: w
Wyróżnia się następujące sposoby ekspozycji: w
wyobraźni („in sensu”) lub w rzeczywistości („in
wyobraźni („in sensu”) lub w rzeczywistości („in
vivo”), w samotności lub w grupie, „pod opieką
vivo”), w samotności lub w grupie, „pod opieką
terapeuty” lub „pod własnym kierunkiem” oraz
terapeuty” lub „pod własnym kierunkiem” oraz
zmasowany lub stopniowy.
zmasowany lub stopniowy.
Niezależnie od wybranego sposobu niezbędne
Niezależnie od wybranego sposobu niezbędne
jest regularne przeprowadzanie ćwiczeń między
jest regularne przeprowadzanie ćwiczeń między
sesjami („zadania domowe”), a także po
sesjami („zadania domowe”), a także po
zakończeniu leczenia zadaniowego.
zakończeniu leczenia zadaniowego.
Odprężenie fizyczne i psychiczne
Odprężenie fizyczne i psychiczne
,
,
pożądane w
pożądane w
czasie ćwiczeń, pacjent może osiągać przez
czasie ćwiczeń, pacjent może osiągać przez
stosowanie technik medytacyjnych, korzystanie z
stosowanie technik medytacyjnych, korzystanie z
feed backu (sprzężenie zwrotne). Technika
feed backu (sprzężenie zwrotne). Technika
fizjologicznych sprzężeń zwrotnych (bio-feed-
fizjologicznych sprzężeń zwrotnych (bio-feed-
back) polega na przekazywaniu pacjentowi, w
back) polega na przekazywaniu pacjentowi, w
sposób wizualny lub dźwiękowy, wzmocnionych
sposób wizualny lub dźwiękowy, wzmocnionych
pomiarów tętna lub reakcji skórno – galwanicznej.
pomiarów tętna lub reakcji skórno – galwanicznej.
Pacjent uczy się sterowania reakcjami
Pacjent uczy się sterowania reakcjami
fizjologicznymi, a rezultat tych ćwiczeń sam
fizjologicznymi, a rezultat tych ćwiczeń sam
kontroluje. Dodatkowym walorem tej techniki jest
kontroluje. Dodatkowym walorem tej techniki jest
natychmiastowa „nagroda”, np. w postaci
natychmiastowa „nagroda”, np. w postaci
spowolnienia tętna, co jest dodatkowym
spowolnienia tętna, co jest dodatkowym
wzmocnieniem motywacji do ćwiczeń.
wzmocnieniem motywacji do ćwiczeń.
Hipnoza
Hipnoza
jest zmienionym stanem świadomości,
jest zmienionym stanem świadomości,
który pozwala wzmóc koncentrację i skupić
który pozwala wzmóc koncentrację i skupić
uwagę. Hipnoza pomaga pacjentowi skupić
uwagę. Hipnoza pomaga pacjentowi skupić
skoncentrować się na myślach przynoszących
skoncentrować się na myślach przynoszących
uspokojenie, a więc będących przeciwieństwem
uspokojenie, a więc będących przeciwieństwem
lęku. Pacjenci, którzy przejawiają nadmierne
lęku. Pacjenci, którzy przejawiają nadmierne
obawy przed utratą kontroli nad sobą, a także
obawy przed utratą kontroli nad sobą, a także
chorzy z organicznym uszkodzeniem mózgu są
chorzy z organicznym uszkodzeniem mózgu są
często niepodatni na hipnozę.
często niepodatni na hipnozę.
Działania pielęgniarskie wspomagające
Działania pielęgniarskie wspomagające
psychoterapię
psychoterapię
Czas i spokój podczas rozmowy z pacjentem.
Czas i spokój podczas rozmowy z pacjentem.
Powstanie relacji opartej na zaufaniu oraz poważne
Powstanie relacji opartej na zaufaniu oraz poważne
traktowanie lęków odczuwanych przez samego pacjenta jako
traktowanie lęków odczuwanych przez samego pacjenta jako
irracjonalne.
irracjonalne.
Pielęgniarka oferuje pacjentowi szacunek, daje do
Pielęgniarka oferuje pacjentowi szacunek, daje do
zrozumienia, że bezwarunkowo akceptuje jego odrębność,
zrozumienia, że bezwarunkowo akceptuje jego odrębność,
powinna również wiedzieć, że lęku podobnie jak urojeń, nie da
powinna również wiedzieć, że lęku podobnie jak urojeń, nie da
się choremu wyperswadować.
się choremu wyperswadować.
Obecność przy chorym, serdeczność i życzliwość pielęgniarki
Obecność przy chorym, serdeczność i życzliwość pielęgniarki
mogą pomóc rozładować lub zmniejszyć lęk
mogą pomóc rozładować lub zmniejszyć lęk
Pacjent i pielęgniarka powinni znać cele, które chcą osiągnąć i
Pacjent i pielęgniarka powinni znać cele, które chcą osiągnąć i
na które musi być zgoda pacjenta uświadomionego o
na które musi być zgoda pacjenta uświadomionego o
czekającej go żmudnej, często nieprzyjemnej, bardzo
czekającej go żmudnej, często nieprzyjemnej, bardzo
obciążającej psychikę pracy nad sobą.
obciążającej psychikę pracy nad sobą.
Redukcja własnego lęku, który w sposób
Redukcja własnego lęku, który w sposób
nieświadomy, przez wyraz twarzy, głos, gesty,
nieświadomy, przez wyraz twarzy, głos, gesty,
postawę ciała, pielęgniarka przekazuje
postawę ciała, pielęgniarka przekazuje
pacjentowi.
pacjentowi.
Zainteresowanie się pacjentem, rozmowa z nim,
Zainteresowanie się pacjentem, rozmowa z nim,
zmniejszą jego poczucie zagrożenia.
zmniejszą jego poczucie zagrożenia.
Potrzeby pacjenta przeżywającego lęk powinny
Potrzeby pacjenta przeżywającego lęk powinny
być zaspokojone w pierwszej kolejności. Wszelka
być zaspokojone w pierwszej kolejności. Wszelka
niepewność i oczekiwanie męczy go i drażni,
niepewność i oczekiwanie męczy go i drażni,
ponieważ jego tolerancja na wszelkiego rodzaju
ponieważ jego tolerancja na wszelkiego rodzaju
stresy jest zmniejszona.
stresy jest zmniejszona.
Zachęcanie do udziału w zajęciach nie
Zachęcanie do udziału w zajęciach nie
wymagających skupienia (aktywność rozładowuje
wymagających skupienia (aktywność rozładowuje
napięcie lękowe).
napięcie lękowe).
Obserwacja pacjenta, czy lęk nie nasila się, aby
Obserwacja pacjenta, czy lęk nie nasila się, aby
móc zapobiec czynom gwałtownym wówczas, gdy
móc zapobiec czynom gwałtownym wówczas, gdy
pacjent wpadnie w panikę (pacjent w stanie
pacjent wpadnie w panikę (pacjent w stanie
silnego lęku jest blady, widać napięcie mięśni w
silnego lęku jest blady, widać napięcie mięśni w
mimice i postawie, szpary powiek oraz źrenice są
mimice i postawie, szpary powiek oraz źrenice są
rozszerzone, usta uchylone, oddech i tętno
rozszerzone, usta uchylone, oddech i tętno
przyspieszone, może występować drżenie ciała).
przyspieszone, może występować drżenie ciała).
Pacjenta z objawami lęku zapoznaje się ze
Pacjenta z objawami lęku zapoznaje się ze
skuteczną, na ogół, metodą przerywania napadów
skuteczną, na ogół, metodą przerywania napadów
lękowych, spowodowanych hiperwentylacją.
lękowych, spowodowanych hiperwentylacją.
Polega ona na zwiększeniu ciśnienia parcjalnego
Polega ona na zwiększeniu ciśnienia parcjalnego
CO
CO
2
2
w surowicy krwi, przez oddychanie w ciągu
w surowicy krwi, przez oddychanie w ciągu
kilku minut atmosferą bogatą w ten związek
kilku minut atmosferą bogatą w ten związek
(oddychanie do uszczelnionej wokół ust
(oddychanie do uszczelnionej wokół ust
papierowej torby).
papierowej torby).
Dziękuję
Dziękuję
Kończal Agnieszka, Pielęgniarstwo III
Kończal Agnieszka, Pielęgniarstwo III
rok, grupa2
rok, grupa2