background image

 

 

1

Podstawą  powstania  nowoczesnej 

teorii  rynków  finansowych  była  teoria 

preferencji. W literaturze przeprowadzono 

wiele  badań  w  celu  rozpoznania  oraz 

klasyfikacji  różnych  segmentów  rynku 

finansowego 

związanych 

nim 

warunków,  które  są  niezbędne  dla 

podniesienia  społecznego  dobrobytu.  W 

zasadzie  teoria  ta  sugeruje,  że  rozwój 

nowych 

rodzajów 

papierów 

wartościowych  oraz  nowych  segmentów 

rynku  finansowego  przyczyni  się  do 

podniesienia 

poziomu 

zamożności 

społeczeństwa. 

background image

 

 

2

Istota i segmentacja rynku finansowego.

Gospodarka rynkowa jest systemem bardzo 

złożonym. Składa się ona z milionów różnych 

podmiotów, takich jak gospodarstwa domowe, 

przedsiębiorstw wytwarzających towary lub 

świadczących usługi, instytucji finansowych, 

administracji państwowej oraz władz lokalnych. 

Tej gospodarki nie można zrozumieć, bez analizy 

rozwiniętego systemu finansowego. System 

finansowy obejmuje w swoim zakresie system 

bankowy, rynek kapitałowy, ( szeroko rozumiany) 

oraz budżet państwa. 

System finansowy jest to ogół norm prawnych 

określające zasady gromadzenia i rozdzielania 

zasobów pieniężnych. Normy prawne regulują 

także organizację organów państwowych oraz 

instytucji, których zadaniem jest gromadzenie, 

podział i wydatkowanie zasobów pieniężnych 

 

background image

 

 

3

Elementem nowoczesnej gospodarki rynkowej jest 

rynek finansowy. Przedmiotem transakcji na rynku 

finansowym są aktywa finansowe. Pod pojęciem 

aktywów finansowych rozumiemy różne postacie 

zobowiązań lub tytuły własnościowe wystawione 

przez jedne podmioty na rzecz innych, 

przybierając w ten sposób formę skryptów 

dłużnych. Umożliwiają one przepływ funduszy 

między podmiotami oszczędzającymi, a 

podmiotami dokonującymi inwestycji w aktywa 

rzeczywiste.  Rynek finansowy jest specyficznym 

segmentem rynku, na którym przedmiotem 

obrotu są różne aktywa, które różnią się 

terminami zapadalności, ryzykiem, wierzycielami 

oraz dłużnikami. Rynek finansowy możemy 

sklasyfikować według różnych kryteriów. 

background image

 

 

4

Z punktu widzenia kryterium podmiotowe 

możemy wyodrębnić takie części składowe:

• Rynek kapitału pożyczkowego

 stwarza 

możliwość korzystania z kapitału obcego w 

określonym czasie, z koniecznością zwrotu, 

zabezpieczeniem interesów wierzycieli i 

dłużników oraz zapłaty określonej ceny za 

pożyczony kapitał.

• Rynek tytułów własnościowych

, – którym 

odbywa się transfer praw własnościowych oraz 

zmiana struktury własnościowej podmiotów. W 

strategii finansowej przedsiębiorstw określa on 

ich strukturę kapitałową, wiarygodność 

finansową, wykorzystanie dźwigni finansowej 

oraz pozwala na ocenę płynności finansowej 

przedsiębiorstwa. 

background image

 

 

5

Rynek walutowy

 ( rynek walut oraz dewiz) – na 

tym rynku dokonuje się wymiana znaków 

pieniężnych emitowanych przez różne kraje 

( waluty) oraz dokumentów płatniczych. Ten rynek 

jest zbliżony do rynku towarów i usług, gdyż 

dokonuje się zamiany znaków pieniężnych 

zgodnie z zasadami ekwiwalentności w relacjach 

wyznaczonych przez kursy walutowe.  Rynek 

walutowy umożliwia transakcje kupna i sprzedaży 

walut różnych krajów w celu regulowania 

zobowiązań w obcych walutach, ale także w 

celach spekulacyjnych, jakie powstają przy 

zróżnicowanych kursach walut lub tez 

interwencyjnych. Jest także traktowany jako część 

składowa rynku pieniężnego, bez wyodrębnienia 

jako odrębnego segmentu rynku finansowego. 

background image

 

 

6

Przyjmując za kryterium segmentacji rynku 

finansowego czas wyróżniamy:

• Rynek kapitału krótkoterminowego

 ( rynek 

pieniężny) jest uwarunkowany procesem obiegu 

pieniądza, poprzez zabezpieczenie potrzeb 

transakcyjnych przedsiębiorstw z równoczesnym 

regulowaniem ich płynności finansowej oraz 

lokowaniem czasowo wolnych środków pieniężnych. 

Dla przedsiębiorstwa jest on miejscem 

podejmowania decyzji bieżących, miejscem 

zarządzania płynnością finansową. Kryterium 

czasowym jest okres 12 miesięcy.

• Rynek kapitału długoterminowego

 ( rynek 

kapitałowy) jest on związany z koniecznością 

zabezpieczenia potrzeb finansowych procesów 

rozwojowych oraz inwestowania wolnych środków 

pieniężnych w obiegu dochodowym. Istotną cechą 

dla transakcji realizowanych na tym rynku jest 

motyw finansowy. Rynek kapitału długoterminowego 

z punktu widzenia potrzeb przedsiębiorstwa jest 

podstawowym obszarem podejmowania decyzji 

strategicznych. 

background image

 

 

7

Przyjmując za kryterium podziału charakter 

wykonywanych transakcji z punktu widzenia 

instrumentów pozyskiwania i alokacji 

kapitału, wyróżniamy takie rodzaje rynków 

transakcyjnych. 

• Rynek papierów wartościowych

który 

charakteryzuje się różnym stopniem 

organizacji, odmiennymi technikami 

wprowadzania papierów wartościowych do 

obiegu. To pozwala na realizację transakcji 

kasowych ( natychmiastowych) oraz 

terminowych.  Rynek papierów 

wartościowych obejmuje obrót obligacjami 

oraz akcjami. W gospodarce rynkowej jest 

określany jako istotny mechanizm działający 

równolegle obok mechanizmu bankowego 

oraz budżetowego.

background image

 

 

8

Rynek kredytów i lokat bankowych

Kredyty 

są udzielane przez banki przedsiębiorstwom, 

gospodarstwom domowym oraz instytucjom 

sektora publicznego. Właściwym rynkiem 

pieniądza jest bankowy pieniądz rynek 

pieniądza. Na rynku pieniężnym funkcjonują 

przede wszystkim krótkoterminowe papiery 

dłużne, przykładowo bony skarbowe, bony 

komercyjne, certyfikaty depozytowe, weksle, 

czeki, akcepty bankierskie. Za umowną 

granicę między rynkiem kapitałowym, a 

rynkiem pieniężnym przyjmuje się termin 

spłaty nie przekraczający jednego roku. Rynek 

pieniężny to rynek płynnych aktywów 

finansowych.  

background image

 

 

9

Rozkwit systemu finansowego sprawia, ze 

także na rynku pieniężnym pojawiają się 
coraz częściej instrumenty z wieloletnimi 
terminami spłaty. Wzajemne przenikanie się 
tych rynków pozwala na stosowanie 
terminu rynku pieniężno-kapitałowego w 
odniesieniu do całości obrotów 
finansowych. Między rynkiem pieniężnym a 
kapitałowym dokonuje się stałe 
przemieszczanie środków finansowych. Na 
obu rynkach dokonuje się stała 
transformacja kapitałów 

krótkoterminowych 

na długoterminowe i odwrotnie.

background image

 

 

10

 W tym celu, aby wyraźnie odróżnić rynek 

pieniężny od kapitałowego wykorzystuje się 

kryterium przeznaczenia kapitału. Środki 

finansowe uzyskane z rynku kapitałowego są 

przeznaczone na inwestycje, natomiast środki 

uzyskane na rynku pieniężnym zasilają kapitał 

obrotowy. Zgodnie z definicją przez rynek 

kapitałowy rozumiemy taki rynek

]

, na którym 

podmioty prowadzące działalność 

gospodarczą występują jako osoby 

zgłaszające popyt na środki finansowe 

niezbędne do prowadzenia bieżącej 

działalności i warunkujące dalszy rozwój. 

Rynek kapitału zwykle jest skrótowo 

nazywany rynkiem finansowym. Na tym rynku 

nie tylko występuje rozliczenie różnych 

transakcji, ale także finansowanie działalności 

podmiotów gospodarczych. 

background image

 

 

11

Przedmiotem transakcji na rynku finansowym 

są fundusze pożyczkowe i lokacyjne o 
zróżnicowanej charakterystyce czasowej. 
Kryterium rozróżnienia rynku pieniężnego, 
walutowego i kapitałowego jest okres 
dysponowania pożyczonymi środkami przez 
podmiot finansujący własną działalność oraz 
cele, na które podmiot decyduje się 
przeznaczyć uzyskane środki. Podstawowym 
celem rynku kapitałowego jest zapewnienie 
dopływu kapitału do wszystkich podmiotów, 
które wyrażają popyt na dodatkowy zasób 
pieniężny, a jednocześnie same nie mogą go 
zgromadzić. 

background image

 

 

12

Omawiając rynek kapitałowy należy zwrócić 

uwagę, że jest on częścią szerzej 

pojmowanego rynku finansowego. Umowną 

granicą między rynkiem kapitałowym, a 

pieniężnym przyjmuje się termin spłaty nie 

przekraczający jednego roku. Rozwój jednak 

instrumentów finansowych spowodował, że 

na rynku pieniężnym występują także 

instrumenty o krótszym okresie 

funkcjonowania, a dotyczą walorów 

jednorocznych. Zgodnie z celem, na jaki 

podmiot wykorzystuje instrumenty rynku 

pieniężnego, są one wykorzystywane dla 

finansowania bieżącej działalności 

podmiotu. Podstawowym instrumentem 

rynku pieniężnego są bony skarbowe. 

background image

 

 

13

Ostatni  z  podziałów  to  klasyczny  dla  rynków 

finansowych  podział  na 

rynek  pierwotny  i 

wtórny

To 

wyróżnienie 

jest 

efektem 

zastosowania  kryterium  podmiotowego  i 

dotyczy  zarówno  rynku  prywatnego,  jak  i 

publicznego. 

Na rynku pierwotnym

 następuje transakcja 

sprzedaży  papierów  wartościowych  przez 

emitenta  inwestorom.  Podmiot  gospodarczy 

emituje 

papiery 

wartościowe, 

celu 

wykorzystania  uzyskanych  przychodów  z  ich 

sprzedaży  na  zakup  rzeczywistych  dóbr 

kapitałowych.  Na  tym  rynku  w  zasadzie  są 

lokowane  nadwyżki  funduszy  pieniężnych 

(  jako  nadwyżki  płynności  lub  kapitału) 

nagromadzone 

przeznaczone 

do 

wykorzystania 

tym 

jednostkom, 

które 

odczuwają deficyt płynności lub kapitału 

background image

 

 

14

• Rynek pierwotny

 to rynek, na którym są 

sprzedawane po raz pierwszy nowo 
emitowane papiery wartościowe. Za jego 
pośrednictwem podmioty emitujące pozyskują 
środki finansowe potrzebne do finansowania 
swojej działalności. Na rynku pierwotnym 
następuje sprzedaż nowych emisji papierów 
wartościowych przez emitenta tym 
inwestorom, którzy ocenili, że inwestowanie w 
papiery wartościowe jest korzystnym 
lokowaniem nadwyżki finansowej. 

Na rynkach wtórnych

 dokonuje się obrotu 

lokatami, które były dokonywane na rynkach 
pierwotnych. 

background image

 

 

15

Na rynku wtórnym

 transakcje sprzedaży 

odbywają 

się 

między 

samymi 

inwestorami.  Znaczenie  tego  rynku 
polega  na  zapewnieniu  inwestorom 
płynności  ich  inwestycji,  pozwalającą 
na  szybką,  nie  pociągającą  istotnych 
strat  w  wartości  rynkowej  zamianę 
papierów  wartościowych  na  gotówkę 
oraz  wymianę  jednych  walorów  na 
inne.  Obrót  na  tym  rynku  odbywa  się 
za  pośrednictwem  zorganizowanych 

giełd

 lub na 

rynku pozagiełdowym. 

background image

 

 

16

Udział oszczędności w PKB 1999

55,00%

43,00%

41,00%

40,00%

35,00%

30,00%

24,00%

22,00%

20,00%20,00%

17,00%

16,00%

14,00%

11,00%

0,00%

10,00%

20,00%

30,00%

40,00%

50,00%

60,00%

Udział oszczędności w tworzeniu PKB w %

Singapur 
Chiny
Tajlandia 
Hongkong
Czechy 
Węgry
Turcja 
Meksyk 
Polska 
Peru 
Argentyna 
Wenezuela 
Brazylia 
Bułgaria 

background image

 

 

17

Dwoistość zjawisk gospodarczych wynika z 

podziału procesów na realne i finansowe. 

Procesy realne obejmują wytwarzanie dóbr 

oraz usług, transakcje między nimi. Procesy 

finansowe są odzwierciedleniem ruchu 

towarów. Ten proces ruchu realnego oraz 

finansowego możemy przedstawić na wykres 

Podstawowymi podmiotami sfery realnej są 

przedsiębiorstwa, zaś sektora finansowego 

instytucje finansowe. Współcześnie, kiedy 

ocenia się zakres sektora finansowego oraz 

realnego, zwraca się uwagę na aspekt 

nierównowagi między nimi. Rozwój sektora 

finansowego jest tak znaczny, że mówi się w 

literaturze przedmiotu o rewolucji 

finansowejCzym się cechuje ten proces?

background image

 

 

18

Realne i finansowe procesy w gospodarce 

SEKTOR 
FINANSOWY 

FINANSE 
PRYWATNE, 

FINANSE

 

PUBLICZNE

 

FINANSE

 

MIĘDZYNARODOWE

INSTYTUCJE 

FINANSOWE

INSTRUMENTY FINANSOWE 

PROCESY FINANSOWE - RYNKI PIENIĘZNE I KAPITAŁOWE

PROCESY REALNE 

SEKTOR 
REALNY 

PRZEDSIĘBIORSTWA 

TOWARY I USŁUGI 

background image

 

 

19

• Rozwojem kapitalizmu instytucjonalnego, czyli na 

rynkach finansowych rośnie rola takich instytucji jak: 

funduszy inwestycyjnych, funduszy emerytalnych, 

towarzystw ubezpieczeniowych. 

• Fuzjami wielkich banków, które tworzą grupy 

kapitałowe.

• Globalizacja działań poprzez powstanie 

międzynarodowych oraz transnarodowych instytucji 

finansowych.

• Globalizacji rynków światowych. Globalizacji giełd.

• Tworzeniem unii handlowych. 

• Wspólnym pieniądzem (EURO)

• Przewagą wielkich instytucji finansowych nad 

rządami, co w efekcie prowadzi do utraty 

suwerenności państwa.

• Spadek znaczenia międzynarodowych instytucji 

finansowych tj. Międzynarodowego Funduszu 

Walutowego oraz Banku Światowego 


Document Outline