Mięśnie klatki piersiowej

Mięśnie powierzchowne klatki

piersiowej

• ⇒pectoralis major (mięsień piersiowy

większy)

- składa się z trzech części.

Część obojczykowa przyczepia się do

przyśrodkowej połowy obojczyka; część

mostkowo-żebrowa przyczepia się na

błonie przedniej mostka i do chrząstek

żeber I-VI; część brzuszna dochodzi do

blaszki przedniej pochewki m. prostego

brzucha. Przyczep końcowy leży na crista

tuberculi majoris humeri (grzebieniu

guzka większego kości ramiennej).

Czynność : przywodzi, zgina i obraca do

wewnątrz w stawie ramiennym; opuszcza

podniesione ramię; pociąga łopatkę do

przodu; jest także dodatkowym mięśniem

wdechowym.

Unerwienie : nervi thoracici anteriores

(medialis et lateralis).

• ⇒pectoralis minor (mięsień

piersiowy mniejszy)

- przyczepia się do

żeber kostnych II - V oraz do wyrostka

kruczego łopatki.

Czynność : obniża i przywodzi obręcz

kończyny górnej; obraca łopatkę

obniżając panewkę; jest dodatkowym

mięśniem wdechowym.

Unerwienie : nervi thoracici anteriores

(w zasadzie medialis).

Mięśnie powierzchowne klatki

piersiowej

• ⇒serratus anterior (m. zębaty przedni)

-

posiada 10 zębów przyczepiających się do 9

górnych żeber i do brzegu przyśrodkowego

łopatki. Składa się z 3 części : górna

przyczepia się do żeber I i II, środkowa do

żeber II i III, dolna do żeber od IV do IX.

Czynność : przesuwa obręcz do przodu i w

dół ; współpracuje z mięśniem

czworobocznym odwodząc ramię do

poziomu; przyciska łopatkę do klatki

piersiowej; jest pomocniczym mięśniem

wdechowym.

Unerwienie : nerw piersiowy długi (nervus

thoracicus longus).

• ⇒ subclavius (m. podobojczykowy) -

przyczepia się do powierzchni górnej I żebra,

bocznie od przyczepu ligamentum

costoclaviculare oraz do powierzchni dolnej

końca barkowego obojczyka.

Czynność : obniża obojczyk, poszerza

światło żyły podobojczykowej (dzięki

połączeniu z przydanką żyły).

Unerwienie : n. subclavius (nerw

podobojczykowy).

Mięśnie głębokie klatki piersiowej

• ⇒ mięśnie międzyżebrowe zewnętrzne

(musculi intercostales externi)

- leżą w

przestrzeniach międzyżebrowych na odcinku

między guzkiem żebra aż do miejsca połączenia

żebra chrzęstnego z kostnym. Ku tyłowi łączą się

z mm. dźwigaczami żeber. Ku przodowi

przedłużają się w błony międzyżebrowe

zewnętrzne (membranae intercostales externae).

Przyczepiają się do brzegu zewnętrznego bruzdy

żebra leżącego wyżej i do brzegu górnego żebra

leżącego bezpośrednio niżej. Kierunek przebiegu

włókien mięsnych : od góry i tyłu do przodu i

dołu.

• ⇒ mięśnie międzyżebrowe wewnętrzne

(musculi intercostales interni

)

- leżą do

wewnątrz od mm. międzyżebrowych

zewnętrznych. Rozpościerają się na przestrzeni

od kątów żeber do brzegu bocznego mostka.

Rozpoczynają się na brzegu dolnym żebra

leżącego wyżej, do wewnątrz od bruzdy żebra;

kończą się na brzegu górnym żebra leżącego

niżej. (wg. podręcznika : prawie na całej długości

mięśnie międzyżebrowe wewnętrzne są

podzielone na dwie warstwy : zewnętrzną - tzw.

mięśnie międzyżebrowe pośrednie (mm.

intercostales intermedii),

które ściśle

przylegają do mm. międzyżebrowych

zewnętrznych i tak jak one rozpoczynają się na

zewnątrz od bruzdy żebra, ale za to sięgają do

brzegu bocznego mostka;

wewnętrzną - tzw.

mięśnie międzyżebrowe najgłębsze (mm.

intercostales intimi),

kończące się na granicy

chrzęstno-kostnej żebra). W przedłużeniu mięśni

międzyżebrowych pośrednich ku tyłowi aż do

kręgosłupa biegną błony międzyżebrowe

wewnętrzne (membranae intercostales internae).

Kierunek przebiegu włókien mięsnych : od góry i

przodu do dołu i tyłu.

• ⇒

Mięsień poprzeczny klatki

piersiowej (m. transversus

thoracis)

– rozpoczyna się na

wewnętrznej powierzchni dolnego

końca mostka. Jego pasma biegną

ku końcom III-VI żebra. Miesień

należy do mięśni wydechowych.

Unerwienie: nn. międzyżebrowe

• ⇒Mm. dźwigacze żeber (mm.

levatores costes)-

przyczepy

początkowe do wyrostków

poprzecznych 6 kręgu szyjnego i

jedenastu górnóch kręgów

piersiowych. Przyczepy końcowe

najbliższe i drugie z kolei dolne

żebro

Unerwienie: międzyżebrowe

Przepona

Przepona (diaphragma)

jest szerokim,

cienkim i wysklepionym kopulasto ku górze

mięśniem, który oddziela jamę klatki

piersiowej od jamy brzusznej. W przeponie

wyróżnia się trzy części:

- Część lędźwiowa

• odnoga P do przedniej powierzchni L1-L3

• odnoga L dwa najwyższe kręgi lędźwiowe

• Łuk lędźwiowo-żebrowy przyśrodkowy

– rozpięty między trzonem L1i L2 a

wyrostkiem poprzecznym I kręgu

lędźwiowego

• Łuk lędźwiowo-żebrowy boczny -

rozpięty między wyrostkiem poprzecznym

L1 a 12 tym żebrem-

-

Część żebrowa

– najszersza, odchodzi

od wewnętrznych powierzchni chrząstek od

VII do XII żebra.

- Część mostkowa

– najmniejsza,

przymocowuje się do wewnętrznej

powierzchni wyrostka mieczykowatego

mostka.

Wszystkie części przepony kończą się w

środku ścięgnistym

, który jest błyszczącą

błoną w kształcie liścia koniczyny.

• Otwory przepony:

1)

Rozwór aortowy (hiatus aorticus)

na wys. Th12 między kręgosłupem

a odnogami przepony (aorta i przewód piersiowy)

2)

Rozwór przełykowy (hiatus esophageus)

nieco wyżej i na lewo od

rozworu aortowego (przełyk i pnie nerwu błędnego)

3)

Otwór żyły głównej (foramen v. cavae)

w środku ścienistym( żyła g.

dolna)

4)

Szczelina przyśrodkowa

w odnodze przepony (n.trzewny większy, ż.

nieparzysta po stronie P i żyła nieparzysta krótka po str. L )

5)

Szczelina boczna w odnodze przepony –

( pień współczulny, n.

trzewny mniejszy )

6)

Trójkątna szczelina

między początkami części żebrowej ponad 12

żebrem

7)

Trójkątna szczelina

między częścią mostkową a częścią żebrową

przepony ( nn. nabrzuszne górne )   

   
Czynność: przepona jest głównym mięśniem wdechowym. W czasie skurczu się

spłaszcza się i obniża. Powoduje to zwiększenie wymiaru pionowego klatki

piersiowej. Jednocześnie zmniejsza się wymiar wysokościowy jamy brzusznej. W

czasie wydechu unosi się ku górze.Dzięki temu skurcze przepony powodują

rytmiczne zmiany ciśnienia w klatce piersiowej i w jamie brzusznej. W czasie

skurczu ciśnienie w jamie klatki piersiowej obniża się , a w jamie brzusznej wzrasta.

Różnica ciśnień umożliwia oddychanie i przyczynia się do wypierania krwi żylnej z

jamy brzusznej do jamy klatki piersiowej. Z przeponą współpracują mięśnie

międzyżebrowe zewnętrzne, mięśnie piersiowe oraz zębaty przedni.

Unerwienie: N. przeponowy