Społeczności internetowe

„

Coraz więcej internautów swój dzień w sieci

zaczyna od ulubionego serwisu społecznościowego.

Często mają oni profile w kilku takich serwisach, a

w każdym grupę znajomych. Wirtualna obecność w

serwisach społecznościowych staje się czymś

naturalnym i niezbędnym w codziennym rytmie

zajęć”.

Ewa Miller-Stefańska

Zastanówmy się nad tym jak często jesteśmy

uczestnikami społeczności internetowych. Często

dodajemy się do nich nawet nieświadomie, chcąc

wyrazić jedynie jakąś opinie na dany temat.

Niewinne zarejestrowanie się w portalu

społecznościowym powoduje, że już jesteśmy w

pewnym sensie częścią danej społeczności.

Społeczność internetowa

(z ang. virtual community,

e-community, online

community) jest to

zbiorowość ludzi, w której

interakcje odbywają się za

pośrednictwem Internetu.

Socjologowie określili ludzi skupionych w sieci

- społecznością. Zgodnie z definicją tego terminu

internauci "zamieszkują" pewne terytorium, w

którym mogą zaspokajać swoje potrzeby. Mają

poczucie związku z tym terytorium, własnej

odrębności w stosunku do innych. W społeczności tej

tworzą się lokalne zbiorowości mające własne

problemy, lokalne autorytety, przywódców.

Typowe społeczności internetowe powstają w

oparciu o:

- grupy dyskusyjne

- mailowe listy dyskusyjne (ang.

mailing list

)

fora dyskusyjne

- kanały IRC

- czaty

- portale lub

wortale

internetowe

- blogi

Społeczności internetowe tworzone są w

większości przez młodych ludzi, którzy do komunikacji

między sobą wykorzystują Internet. Stanowią

odwzorowanie grup społecznych istniejących w

prawdziwym świecie.

Członkowie wirtualnych

społeczności są bardziej otwarci

na otaczający ich świat, jak

również łatwiej wyrażają swoje

opinie. Jest to spowodowane

tym, że świat wirtualny,

w którym się "przemieszczają"

jest nieograniczony żadnymi

barierami czasu, odległości,

miejsca i różnic kulturowych,

dlatego sprzyja powstawaniu

takich społeczności.

Zdecydowana większość internautów korzysta

z serwisów społecznościowych, by podtrzymywać

już istniejące więzi, ewentualnie odświeżać stare

znajomości (co tłumaczy również fenomen polskiej

Naszej-Klasy

); w zdecydowanej mniejszości są

osoby, które szukają w społecznościach

internetowych flirtu czy nowych przyjaciół.

Osoby, które nie korzystają z serwisów

społecznościowych to trzy podstawowe typy: ci,

którzy boją się o swoje dane osobowe, nie mają

doświadczenia w korzystaniu z Internetu oraz

uważają tego typu serwisy za stratę czasu.

Tym, co najważniejsze dla wszystkich

społeczności internetowych jest wyraźnie

przebijająca się informacja o tym, jak bardzo

normalne i codzienne stały się serwisy

społecznościowe i jak zwykłe i powszechne jest

korzystanie z nich.

Ludzie w większości nie tworzą fałszywych

profili, nie marnują czasu na podawanie fałszywych

danych i budowanie odrębnych tożsamości

wirtualnych. Stawiają na rzeczywistość i

prawdziwość - wszystko jedno, czy w kontaktach

twarzą w twarz, czy zapośredniczonych przez

Internet.

Dla nastolatków serwisy społecznościowe są

naturalną alternatywą dla wysyłania maili, zaś dla

starszych internautów stanowią doskonałą okazję do

odświeżenia starych znajomości i zarządzania

istniejącymi kontaktami.

Ideą serwisów społecznościowych jest

stworzenie miejsca wymiany informacji, czy

materiałów audio-wizualnych między samymi

społecznościowcami. Ma to być miejsce dla

nich, tworzone przez nich. Serwisy te

oczywiście mogą zostać wykorzystane do

celów komunikacji marketingowej, ale nie taka

jest ich idea i główne przeznaczenie.

Flash moby

Flash mob to duża grupa ludzi (a raczej ich akcja), która

zbiera się w zazwyczaj wcześniej ustalonym miejscu,

wykonuje trwającą krótko akcję (działanie) i szybko się

rozchodzi.

Jest to coś całkiem dziwnego dla ludzi obserwujących. Często

umawiają się ludzie przez internet i robią wszystko jak zostało

ustalone.

Oto przykłady z innych krajów:

Przed wypchanym dinozaurem stojącym w ekskluzywnym

sklepie w Nowym Jorku pojawiło się nagle 300 osób

wydających okrzyki przerażenia. Zanim sprzedawcy zdołali

wezwać służby porządkowe tłum zniknął.

W Denver kilkaset osób krzyczało z górnych pięter domu

towarowego "PING!" a ludzie zebrani na dole odkrzykiwali

"PONG!".

W Auckland kilkaset osób zebrało się w Burger Kingu, muczało

jak krowy przez parę minut, po czym opuściło fast food.

Web 2.0.

Popularny ostatnio trend nazwany Web 2.0 to

oddanie głosu użytkownikom Internetu przez

dotychczasowych twórców witryn internetowych.

Trend - widoczny doskonale w sieci - daje o

sobie znać także w marketingu realizowanym

tradycyjnymi kanałami. Marketerzy coraz częściej

słuchają klientów, pozwalają im współtworzyć

treści reklamowe, angażują się w eventy i

animują tworzenie społeczności.

Wykorzystywanie istniejących już (nie

zbudowanych przez firmę) społeczności polega na

penetracji serwisów społecznościowych i WEB 2.0,

zbieraniu i analizie materiałów tam zamieszczonych

oraz wysyłaniu informacji korzystnych z punktu

widzenia firmy.

Są różne możliwe formy działania. Najczęściej

spotykane to:

- monitorowanie serwisów i forów dyskusyjnych w

celu weryfikacji sposobu postrzegania firmy przez

Internautów,

- zapobiegania sytuacjom kryzysowym,

- dowiadywania się o potrzebach zgłaszanych przez

klientów

- dyskusje na temat firmy lub produktu

- badania jakościowe z wykorzystaniem forów

internetowych.

Zamieszczanie w serwisach

społecznościowych informacji lub materiałów

atrakcyjnych dla użytkowników starają się wywołać

efekt marketingu wirusowego (linki do

zamieszczonych materiałów rozsyłają między sobą

sami użytkownicy, tym samym robią oryginalną

skuteczną bezpłatną i wiarygodną reklamę dla

firmy.

Przykładem takiego działania może być

zamieszczanie na stronach, takich jak

www.YouTube.com lub jej polskiego odpowiednika

www.smog.pl ciekawych i oryginalnych filmików

reklamowych, często jeszcze przed ich telewizyjną

emisją.

Serwis społecznościowy

(inaczej:

portal społecznościowy

)

- rodzaj interaktywnych stron

WWW

, które są współtworzone

przez sieci społeczne osób podzielających wspólne

zainteresowania lub chcących poznać zainteresowania

innych. Większość portali społecznościowych dostarcza

użytkownikom wielu sposobów komunikacji, np.:

, itp.

Najpopularniejszym serwisem społecznościowym jest Nasza-

klasa.pl, o której słyszało 90 proc. polskich internautów, a 73

proc. spośród nich z niego korzysta. Na drugim miejscu

znajduje się Fotka.pl (48 proc. ją zna, 20 proc. korzysta),

następnie Sympatia.pl (odpowiednio 28 proc. i 7 proc.),

Grono.net (26 proc. i 11 proc.). Duże zagraniczne znane

serwisy społecznościowe, Myspace i Facebook, znane są

odpowiednio 12 proc. i 5 proc. internautów.

Główne rodzaje serwisów społecznościowych

skierowane do konkretnych grup społecznych (np.

byłych uczniów – polskim przykładem takiego

portalu jest

Nasza-klasa.pl

) skierowane na dzielenie

się konkretnymi treściami (

YouTube

Flickr

fotka.pl

)

łączące grupy zamknięte, do których można dostać

się poprzez zaproszenie od innego użytkownika (np.

Grono.net

) dajace możliwość internautom

prowadzenie własnych profili - stron (np.

Friends.pl

)

Oprócz tego elementy serwisów

społecznościowych adaptują też często portale

oferujące innego rodzaju usługi, np. zajmujące się

handlem on-line (

Amazon.com

) czy dostarczające

głównie informacje prasowe (

gazeta.pl

Typowa budowa serwisu

społecznościowego

Serwisy społecznościowe to miejsca w

Internecie, gdzie każdy użytkownik może stworzyć

swój własny profil. Służą one głównie zwiększeniu

poczucia przynależności do jakiejś grupy społecznej.

Niektóre serwisy posiadają możliwość

dodawania ludzi do „ulubionych”, co nie musi być

potwierdzane przez innych użytkowników.

Zazwyczaj serwisy społecznościowe umożliwiają

kontrolę nad swoją prywatnością,

tzn. użytkownicy mogą wybierać, co jest a co nie

jest widoczne dla innych w ich profilu oraz to, kto

może ich profil przeglądać lub się z nimi

kontaktować.

Serwisy te dzielą się na dwie kategorie:

- zewnętrzne

(z ang.

external social networking

ESN) – otwarte/ publiczne i dostępne dla wszystkich

użytkowników Internetu, umożliwiając im swobodną

komunikację między sobą. Ich użytkownicy mogą

wysyłać swoje zdjęcia oraz zaprzyjaźniać się z innymi

użytkownikami, zwykle po tym, jak obie strony

zaakceptują wysłaną wcześniej prośbę o dodanie do listy

znajomych (z ang.

friend request

)

- wewnętrzne

(z ang.

internal social networking

ISN) – zamknięte/ prywatne społeczności składające się z

grupy ludzi jednej firmy, stowarzyszenia, instytucji

edukacyjnej lub innej organizacji, a także stworzonej

przez użytkownika ESN grupy zamkniętej, tzn. takiej, do

której można się dostać jedynie poprzez zaproszenie od

znajomego.

Niektóre serwisy społecznościowe posiadają

dodatkowe opcje, np. tworzenie grup o

sprecyzowanych zainteresowaniach, przesyłanie

filmów oraz prowadzenie rozmów na forach.

Ponadto, istnieją "serwisy geospołeczne",

które używają internetowych aplikacji mapujących

w celu gromadzenia użytkowników zgodnie z ich

geograficznym położeniem.

Pojawił się również trend zmierzający w

kierunku większej współpracy między różnymi

serwisami społecznościowymi, któremu przewodzą

takie firmy jak

OpenID

oraz

OpenSocial

. Jego ideą

jest umożliwienie użytkownikom stworzenia jednego

wspólnego profilu na wielu serwisach

internetowych. Obecnie w ten sposób współpracują

między sobą następujące serwisy:

, itd.

MySpace

http://www.myspace.com

Jeden z pierwszych serwisów społecznościowych został

założony w 2003 roku. "My space" po angielsku znaczy

moja przestrzeń. Bardzo szybko stał się on bardzo

popularny wśród młodych amerykańskich internautów.

W MySpace każdy zarejestrowany

użytkownik otrzymuje osobisty

profil, a wraz z nim narzędzia

do gromadzenia i dzielenia się

plikami (zdjęciami, muzyką,

klipami, dokumentami), oraz

prowadzenie własnego bloga.

MySpace polubiła w szczególności branża

muzyczna, wykorzystując serwis do bezpośredniej

promocji nowych nagrań i wykonawców. Dzięki

temu w serwisie funkcjonuje dużo prawdziwych

profili gwiazd muzyki, które zamieszczają tam

swoje nowe przeboje, klipy, teksty utworów i dość

chętnie kontaktują się z fanami.

MySpace jest stale rozwijany, dodawane są

także nowe wersje językowe. Od kilku miesięcy

mamy do dyspozycji polską "MojąPrzestrzeń". Już

wcześniej sporo Polaków korzystało już z serwisu,

ale obecnie pojawia się ich coraz więcej. Co

prawda polskiemu MySpace daleko jeszcze do

popularności Naszej-Klasy, ale z czasem, kto wie,

może ją dogoni.

Facebook

http://www.facebook.com

Facebook powstał w 2004 roku i na początku był

skierowany tylko do studentów dwóch uniwersytetów,

Harvardu i Yale. Dopiero później zdecydowano się

poszerzyć zasięg o wszystkich studentów, aż w końcu

udostępniono serwis ogółowi internautów. FB jest

dostępny w polskim języku od maja 2008 roku.

FB jest podobny do innych serwisów

społecznościowych. Profil użytkownika można uzupełnić

o opis, szkoły, zdjęcia, jak również dodawać kontakty i

czatować ze znajomymi. To, co wyróżnia Facebooka to

aplikacje, które da się podłacząć do konta. Dzięki temu

w naszym profilu będą wyświetlane nasz wiadomości z

Twittera (prekursor polskiego Blipa), zdjęcia wgrane na

Flickra lub slajdy ze Slide’a.

Zainteresowani mogą na bieżąco śledzić na

Facebooku notowania giełdy, lub słuchać muzyki z

internetowego radia Last.fm. Tak oto otwarty

interfejs projektowania (API), gdzie każdy może

napisać i dodać swoją aplikację oraz różne wersje

językowe wróżą temu serwisowi dużą popularność

przynajmniej na kilka najbliższych lat.

Najbardziej cenioną funkcją FB jest informowanie

na bieżąco o zmianach na profilach znajomych.

Można na te informacje na bieżąco reagować.

Nasza-klasa

http://www.nasza-klasa.pl

Bezkonkurencyjny lider na naszym rodzimym podwórku.

Istnieje od listopada 2006 roku. Do tej pory trudno określić, co

tak naprawdę wpłynęło na taką wielką popularność serwisu.

Wypada jedynie potwierdzić ten fakt i ze zdziwieniem

stwierdzić, że na pewno nie wpłynęła na to jakaś powalająca

oferta dla użytkowników.

O sukcesie serwisu

nasza-klasa.pl przesądził

moment, w którym portal

zaistniał w sieci.

Co oferuje Nasza-Klasa,

wie chyba właściwie każdy

polski internauta. Jest to

własny profil, a w nim

możliwość dodawania zdjęć

(limit miesięczny),

przyłączania się

do szkół klas, w których

było się uczniem,

dołączania do

grup zainteresowań (forów),

ustawianie statusu (co

akurat robimy, czujemy

itp.). Słowem nic

nadzwyczajnego, żeby nie

powiedzieć, że bardzo mało

w porównaniu z chociażby

wcześniej omówionymi

serwisami.

Grono

http://www.grono.net

Grono jest prekursorem polskich serwisów społecznościowych.

Serwis funkcjonuje już od 2004 roku. Charakteryzuje się przede

wszystkim tym, że funkcjonuje jako zamknięta społeczność.

Można się do niego zapisać, tylko na zaproszenie jednego z

użytkowników.

Założenie konta na serwisie Grono.net możliwe jest po

otrzymaniu zaproszenia. Początkowo właśnie ten fakt wpływał na

ogromną popularność serwisu Na początku ta możliwość

zapisania się do grupy, do której nie każdy się dostaje, była

prawdziwym hitem. Dla samego prestiżu wszyscy chcieli mieć

konto na Gronie. Po jakimś czasie, kiedy społeczność rozrosła się

do takich rozmiarów, że właściwie bez wysiłku można było zdobyć

zaproszenie do serwisu, zainteresowanie nim szybko spadło.

Dodatkowo z niewielkiej grupy staranie dobieranych członków,

Grono stało się zbiorem przypadkowych użytkowników, a to nie

spodobało się wielu tym, którzy cenili sobie ekskluzywność.

Dzisiaj serwis ma swoich wiernych

użytkowników. W przeważającej mierze są to ludzie

młodzi. Na swoich profilach mogą oni dodawać

zdjęcia i pliki wideo. Chętnie korzystają z możliwości

łączenia się w grupy zwane gronami. Gronowicze

mogą zapisywać się do swoich szkół i klas, śledzić

informacje związanych z wydarzeniami kulturalnymi

odbywającymi

się w ich miastach i zaznaczać na

wirtualnej mapie swoją lokalizację.

GoldenLine

http://www.goldenline.pl

GoldenLine to serwis, który z założenia jest

skierowany do wszelkiego rodzaju specjalistów.

Ukierunkowany jest na wymianę opinii, kontaktów,

poszukiwanie pracy i zleceń. Profile użytkowników

zostały skrojone pod kątem informacji na temat

wykształcenia i doświadczenia zawodowego. Dzięki temu

użytkownicy mogą zainteresować ewentualnych

pracodawców, czy zleceniodawców.

Każdy może założyć własną grupę dyskusyjną na

wybrany temat i tam moderować przebieg dyskusji.

Dyskusje na GL bywają konkretne i merytoryczne, bo

ludzie podpisują się pod nimi z nazwiska i imienia. Nie

ma tu możliwości na anonimowe zagrywki. Jeśli się

gdzieś wypowiesz, każdy będzie mógł zobaczyć, kim

jesteś. Ludzie bywający regularnie w serwisie bardzo

chętnie wspierają się zawodowo, wspólnie rozwiązują

różne problemy, podpowiadają sobie nawzajem, dzielą

się między sobą nieoficjalnymi informacjami, plotkami i

ogłoszeniami.

Jeżeli komuś zależy na znalezieniu nowej,

atrakcyjnej pracy, to może założyć taki profil i

starannie go przyszykować. Można dołączać do grup

tematycznych, gdzie można coś napisać i zabierać

tam głos. Przy sprzyjających wiatrach ma się dużą

szansę na nową, satysfakcjonującą posadę.

Coraz częściej headhunterzy, researcherzy, a

nawet sami właściciele firm, poszukują nowych

pracowników nie za pośrednictwem ogłoszeń, ale

właśnie w serwisach takich jak GL. Odpowiada im

to, że nie muszą czekać, aż dotrą do nich C.V.

kandydatów. Zamiast tego mogą osobiście przejrzeć

interesujące ich profile, śledzić wypowiedzi

wybranych osób na forach, aby potem zwrócić się

do najlepszych z ofertą pracy.

Profeo

http://www.profeo.pl

To konkurencyjny serwis w stosunku do

GoldenLine. Konkurencyjny, bo także w założeniach

ma skupianie profesjonalistów. Powstał później, więc

ma trudniejsze zadanie.

Ten ambitny serwis do całej standardowej oferty

serwisu społecznościowego dorzuca dział ze

szkoleniami, możliwość prowadzenia własnego

bloga i galerię zdjęć. Konsekwentnie zbiera nowych

użytkowników, ale wciąż pozostaje za liderem,

którym jest GoldenLine.

Budowanie i wykorzystywanie

istniejących już społeczności internetowych to

dwie różne formy działalności e-marketingowej:

Budowanie społeczności jest

przedsięwzięciem podejmowanym przez firmy

w celu stworzenia pozytywnego wizerunku

wśród konsumentów, umacniania więzi klienta z

firmą oraz budowania lojalności. Polega na

stworzeniu miejsca w Internecie pod

patronatem firmy, wokół którego skupią się

użytkownicy sieci regularnie odwiedzający to

miejsce, uważający je za swoje i do niego

przywiązani.

Zbudowanie wokół własnej firmy

e-społeczności może mieć więc wymiar

lojalnościowo-wizerunkowo-sprzedażowy.

Doskonałym przykładem jest Miasto Plusa -

wirtualne miasto, w którym użytkownik sieci Plusa

może się zarejestrować (zamieszkać) - stąd płynie

pierwsza korzyść - firma wie, kto jest jej klientem i

łatwiej jej przygotować ofertę pod kątem

konkretnego konsumenta. Użytkownik platformy

przygotowanej przez sieć komórkową nie tylko

bawiąc się na stronie Miasta Plusa, buduje swoją

lojalność względem marki, wyrabia sobie o niej

pozytywną opinię, ale również sam staje się

dostarczycielem funduszy potrzebnych do

prowadzenia strony. Dzieje się to w bardzo prosty

sposób.

Firma Plus GSM projektując wirtualne miasto

zadbała o to, aby było ono na tyle atrakcyjne, żeby

jego wirtualni mieszkańcy chcieli w nie inwestować.

Tak więc za pomocą telefonów komórkowych -

wysyłając SMS-y, mieszkańcy mogą uzyskać dostęp

np. do płatnych elementów gry. Mogą również w

specjalnie zaprojektowanych punktach miasta

doładować swoje rzeczywiste konto telefonu

komórkowego, powiększając jego saldo o dowolnie

wybraną kwotę pieniędzy.

Firma Plus GSM budując Miasto Plusa nie tylko

zainwestowała w nowatorski projekt budowania

własnego wizerunku, lecz również pomyślała o tym,

że na stworzonej przez siebie społeczności można

zarobić.

Według badania, główną przyczyną

korzystania z serwisów społecznościowych jest chęć

podtrzymania dotychczasowych znajomości (57

proc. osób) oraz ciekawość (52 proc.). 25 proc.

respondentów używa ich do zabicia czasu, a 18

proc. aby dyskutować na interesujące ich tematy.

Jednocześnie polscy internauci uważają teksty

pisane przez "zwykłych ludzi" za znacznie ciekawsze

od tych, które są przygotowane przez zawodowych

dziennikarzy. Te pierwsze podobają się 46 proc.

badanych, drugie 19 proc. Teksty przygotowywane

przez marketingowców cieszą się zainteresowaniem

6 proc. internautów.

Spośród sposobów zamieszczania własnej

treści w sieci, internauci najbardziej lubią pisać

komentarze pod artykułami -17 proc., dyskutować

na forum - 16 proc. oraz komentować wpisy na

blogach innych internautów - 12 proc. Z badania

wynika również, że 5 proc. internautów prowadzi

własne blogi.

Badanie zostało przeprowadzone przez

Millward Brown SMG/KRC w dniach 15 - 20 maja na

grupie 1008 osób w wieku 15-75 lat na zlecenie

firmy D-link.

Społeczności

Internetowe

http://e-spolecznosci.toplista.pl/

Ranking

najpopularniejszych

w Polsce

społeczności

internetowych

Document Outline