Terapia MIBG

 

 

MIBG

Analog noradrenaliny i guanetydyny
Wychwytywany przez NET z wyższym 
powinowactwem niż 

NA



Typ I – aktywny zależny od sodu, temperatury, 
ulegający wysyceniu, swoisty



Typ II- bierna dyfuzja, nieswoisty

 

 

Po podaniu dożylnym MIBG 
gromadzi się w tkance 
neuroektodermalnej (też w guzach 
pochodzących z tej tkanki)

 

 

Wskazania

Guzy charakteryzujące się wychwytem 

i retencją znakowanego MIBG



Nieoperacyjny, złośliwy 

pheochromocytoma



Nieoperacyjny lub złośliwy paraganglioma



Nieoperacyjny lub złośliwy rakowiak



Neuroblastoma stopień III lub IV 



Nieoperacyjny, złośliwy rak rdzeniasty 

tarczycy

 

 

Przeciwwskazania

Bezwzględne



Ciąża, karmienie piersią



Przewidywany czas przeżycie poniżej 

1 miesiąca 



Supresja szpiku: Hb < 90 gl-1



WBC < 4.0 x 109l-1



Płytki krwi < 100 x 109l-1



Szybko pogarszająca się czynność 

nerek– GFR < 30 ml/min

 

 

Względne



Nietrzymanie moczu (niepoddające 
się kontroli)

 

 

Przygotowanie pacjenta

Potwierdzenie nieoperacyjności 
guza
Badania obrazowe



Scyntygrafia MIBG



CT lub MRI



Badania markerów nowotworowych

 

 

 Guz MIBG pozytywny
Ważne, żeby wszystkie znane 
przerzuty wychwytywały MIBG 
Odstawienie leków, które mogą 
zakłócać wychwyt MIBG (1-2 
tygodnie przed leczeniem)

 

 

Pacjenci z guzami czynnie 
uwalniającymi katecholaminy 
(pheo, neuroblastoma) powinni 
otrzymywać alfa i beta blokery 
przed leczeniem.

 

 

Labetalol 

(1,2)

Rezerpina 

(2,3)

Blokery kanału 

wapniowego – 

nifedypina, werapamil

 

(4)

Trójcykliczne leki 
przeciwdepresyjne – 

amitryptylina, 
imipramina

 

(1)

Sympatykomimetyki 

– 

efedryna (2)

Kokaina 

(1)

Blokery 

adrenergiczne - 

bretylium, guanetydyna

 

(2)

Sympatykomimetyki 

– 

amfetamina, 

dopamina,
izoprenalina, terbutalina 
(2)

Pochodne 

fenotiazyny – 

 

chlorpromazyna, 
prometazyna (1)

Butyrofenony – 

 

haloperidol, droperidol 
(1)

Tioksantyny – 

maprotylina, trazolon 
(1)

1 – hamowanie wychwytu; 2 – zmniejszenie ilości ziarnistości; 3 – hamowanie 
transportu; 4 - niepewny

 

 

 

Hamowanie tarczycy



Jodan potasu (170 mg)



Jodek potasu (100-200 mg)



24 godziny przed planowanym podaniem 
MIBG i kontynuacja 10 dni po podaniu

 

 

Podanie

MIBG rozpuszczone w 50 –100 ml 
soli fizjologicznej lub glukozy
Powoli i.v. (45 min do 4 godzin)

Kontrola parametrów życiowych 
(RR, HR)

 

 

Podawanie leków 
przeciwwymiotnych – zalecany 
ondasetron 
Podawana aktywność 3.7 –  11.2 
GBq (100 – 300 mCi)



Należy rozważyć zmniejszenie dawki 
u pacjentów z supresją szpiku i 
upośledzoną czynnością nerek

 

 

Klika dawek
Odstępy miedzy podawaniem MIBG



4 tygodnie dzieci



6 tygodni dorośli



Zależy od liczby płytek krwi 

 

 

Krótkodziałające alfa i beta blokery



Gdy wzrost ciśnienia najlepiej 
chwilowo przerwać wlew MIBG

 

 

Środki ostrożności

Wydalanie MIBG z moczem – 
pierwsze 5 dni po podaniu
Chorzy z nietrzymaniem moczu – 
cewnik 3-4 dni

 

 

Działania niepożądane

Wczesne



Nudności i wymioty mogą występować w 
ciągu 2 dni po podaniu



Przejściowa supresja szpiku (występuje 
zwykle 4-6 tygodni po leczeniu)



Często u dzieci z neuroblastoma (60%) – 
głównie trombocytopenia



Częściej u osób z zajęciem szpiku lub 
obniżonym klirensem nerkowym 



Rzadziej u osób, które wcześniej nie 
otrzymywały chemioterapii

 

 



Pogorszenie funkcji nerek (rzadko)  - u 
chorych wcześniej leczonych 
Cisplatyną i Ifosfamidem



Przełom nadciśnieniowy



Zaczerwienienie twarzy – u osób z 
rakowiakiem

 

 

Późne



Niedoczynność tarczycy



Przetrwała supresja szpiku 
(trombocytopenia, supresja szpiku)



Indukcja białaczki

 

 

Follow-up

Odczyt poterapeutyczny –



zasięg guza



dozymetria

Monitorowanie morfologii krwi