Makroekonomia
„Bezrobocie i inflacja”
Wykład V
Podstawowe pojęcia:
•
Zasoby siły roboczej i bezrobocia
•
Rodzaje bezrobocia i jego przyczyny
•
Inflacja i bezrobocie
•
Krzywa Philipsa
•
Przeciwdziałanie inflacji
Wysokie bezrobocie oznacza, że gospodarka nie
produkuje tyle, ile mogła by produkować, gdyby
wszyscy mieli prace.
W latach siedemdziesiątych ludzie uwierzyli w
możliwość dostosowania się gospodarki do wstrząsów
i szybkiego powrotu do stanu pełnego zatrudnienia.
Na początku lat trzydziestych ponad ¼ siły
roboczej w Wielkiej Brytanii była bezrobotna. W
niektórych regionach a także w niektórych
zawodach stopa bezrobocia była o wiele wyższa.
Zasoby siły roboczej
Zasoby siły roboczej
obejmują wszystkich
tyhc, którzy jako pracownicy najemni
wykonują jakiś zawód lub są
zarejestrowani jako chcący i będący w
stanie podjąć pracę.
Stopa bezrobocia
Stopa bezrobocia
jest to odsetek siły roboczej,
która nie ma pracy, jest zarejestrowana jako
chcąca i będąca w stanie pracować.
Oczywiście niektórzy z pozbawionych pracy
rzeczywiście szukają zatrudnienia, lecz nie
zadają sobie trudu zarejestrowania się jako
bezrobotni.
Nie będą oni uwzględnieni przez oficjalne
statystyki zarejestrowanej siły roboczej.
Struktura bezrobocia
Recesja silnie uderza w młodych. W
odróżnieniu od zasiedziałych pracowników,
którzy zdobyli już kwalifikacje i
doświadczenie zawodowe, młodzi
pracownicy muszą zostać przyuczeni do
zawodu od podstaw, a w trudnych czasach
firmy często zmniejszają wydatki na
szkolenie.
Aby odwrócić tę tendencję rządy powinny
wprowadzać program szkolenia młodzieży.
Rodzaje bezrobocia
Bezrobocie frykcyjne
.
Tworzą je osoby o ułomnościach
psychicznych i fizycznych, które
uniemożliwiają im podjęcie pracy.
Do tej kategorii zalicza się również osoby
chwilowo pozbawione pracy ze względu
na zmianę zawodu.
Rodzaje bezrobocia
Bezrobocie strukturalne.
Dotyczy takiego rodzaju bezrobocia, które
powstaje ze względu na rozbieżność
ludzkich kwalifikacji i rodzaju oferowanej
pracy w warunkach zmieniającego się
popytu i produkcji.
Rodzaje bezrobocia
Bezrobocie wynikające z niedostatku
popytu.
Powstaje ono wtedy, kiedy popyt globalny
zmniejszył się, a płace i ceny nie zdążyły
dostosować się, co przeszkodziło
przywróceniu pełnego zatrudnienia.
Z niedostatkiem popytu globalnego mamy
doczynienia wówczas, gdy jest on niższy
od poziomu zapewniającego pełne
zatrudnienie.
Rodzaje bezrobocia
Bezrobocie klasyczne.
Oznacza rodzaj bezrobocia pojawiający się
wtedy, kiedy płaca jest rozmyślnie
utrzymywana powyżej poziomu, przy
którym krzywe podaży pracy i popytu
na nią się przecinają.
Może to być spowodowane albo
działalnością związków zawodowych,
lub też ustawodawstwem określającym
wysokość płac minimalnych.
Naturalna stopa bezrobocia
Naturalna stopa bezrobocia
jest to stopa
bezrobocia występująca wówczas, gdy
rynek pracy znajduje się w równowadze.
Ten rodzaj bezrobocia ma charakter
całkowicie dobrowolny.
Bezrobocie przymusowe
Pracownik jest czasowo bezrobotny, jeżeli
jest gotów zaakceptować przedłużoną
mu ofertę pracy za obowiązującą na
rynku płacę, a mimo to nie może znaleźć
zatrudnienia.
Ekonomia podażowa i krańcowa
stopa podatku dochodowego.
Ekonomia podażowa
opisuje stosowanie
bodźców mikroekonomicznych w celu
zmiany poziomu pełnego zatrudnienia,
wielkości produkcji potencjalnej oraz
naturalnej stopy bezrobocia.
Krańcowa
stopa podatku dochodowego
jest to ta część każdej dodatkowe
złotówki dochodu, którą państwo
zabiera w formie podatku dochodowego.
Prywatny i społeczny koszt
bezrobocia
Dobrowolnie bezrobotni swym zachowaniem
sygnalizują w prawdzie, że związane z
bezrobociem prywatne korzyści
przewyższają prywatny koszt w postaci
utraconej płacy. Społeczeństwo jako całość
nie odnosi żadnej bezpośredniej korzyści z
wypłacanych zasiłków dla bezrobotnych.
Jednostki traktują je jako osobistą korzyść
związaną ze statusem bezrobotnego.
Prywatny i społeczny koszt
bezrobocia
Niemniej jednak społeczeństwo nie
miałoby żadnego pożytku z obniżenia
naturalnej stopy bezrobocia do zera.
Pewna korzyść społeczna z przejściowego
bezrobocia w postaci podwyższonej
wydajności pracy jest wynikiem
lepszego dostosowania się ludzi o
określonych kwalifikacjach do
istniejącego popytu na pracę.
Inflacja
Inflacja
to wzrost przeciętnego poziomu cen
i dóbr w jakimś okresie.
Czysta inflacja jest przypadkiem
szczególnym, który pojawia się wtedy,
kiedy wszystkie ceny dóbr i czynników
produkcji wzrastają w tym samym tempie.
Monetaryści twierdzą, że inflacja jest
spowodowana przez nadmierną - w
porównaniu z podażą dóbr – ilość
pieniądza w gospodarce.
Pieniądz i inflacja
Poznanie podstawowego związku między
nominalną podażą pieniądza a
poziomem cen umożliwi analizę
zależności między stopą wzrostu
nominalnej podaży pieniądza a inflacją,
czyli stopą wzrostu poziomu cen.
Realna podaż
pieniądza jest to iloraz
nominalnej podaży pieniądza
M
i
poziomu cen
P
.
Ilościowa teoria pieniądza
Ilościowa teoria pieniądza
utrzymuje, że
zmiany nominalnej podaży pieniądza
powodują identyczne zmiany poziomu
cena ( a także płaca), lecz nie wpływają
na produkcję i zatrudnienie.
Polityka pieniężna
Polityka pieniężna
łagodzi wstrząs, jeśli
zmiana cen wywołuje reakcję państwa,
które dostosowuje wielkość nominalnej
podaży pieniądza, aby w krótkim okresie
uniknąć zmiany jego realnej podaży.
Gdy wzrost cen zostaje zamortyzowany
przez wzrost nominalnej podaży
pieniądza, realna podaż pieniądza się nie
zmienia.
Inflacja i stopa procentowa
Kraje w których występuje wysoka
inflacja, mają również wysokie stopy
procentowe.
Według hipotezy Fishera wzrostowi inflacji
o 1% towarzyszy wzrost stopy
procentowej także o 1%.
Realna stopa procentowa = nominalna
stopa procentowa – stopa inflacji.
Hiperinflacja
Hiperinflacją
nazywamy zjawisko polegające
na utrzymaniu się bardzo wysokiej stopy
inflacji.
Najbardziej znany przykład hiperinflacji to
wydarzenia w Niemczech w latach 1922-
1923.
Po przegraniu I wojny światowej, spustoszona
gospodarka dodatkowo została obciążona
płatnościami reparacji wojennych.
Budżet państwa wykazywał ogromny deficyt,
finansowany głównie przez drukowanie
pieniędzy.
Ucieczka od pieniądza
Ucieczka od pieniądza
oznacza gwałtowny
spadek realnego popytu na pieniądz,
występujący wtedy, kiedy wysoka
inflacja i wysoka nominalna stopa
procentowa zwiększają koszty
utrzymania pieniądza.
Krzywa Philipsa
Krzywa Philipsa
dowodzi, że wyższej
stopie inflacji towarzyszy niższa stopa
bezrobocia i odwrotnie.
Sugeruje to, że możemy wybrać niższe
bezrobocie, za cenę wyższej inflacji i
odwrotnie
Krzywa Philipsa
1
2 3 4
Stopa
bezrobocia (%)
S
to
p
a
i
n
fl
a
cj
i
(%
)
4 -
2 -
0 -
-2 -
-4 -
U*
Stagflacja
Załóżmy, że rząd nie zamortyzuje wstrząsu
po stronie podaży. Tempo wzrostu ilości
pieniądza się nie zmieni. Wyższa inflacja
spowoduje spadek realnej podaży
pieniądza, wzrost stopy procentowej oraz
zmniejszenie popytu globalnego. Pojawia
się kryzys typu keynesowskiego oraz
stagflacja.
Stagflacja
oznacza współwystępowanie
wysokiej inflacji i dużego bezrobocia.
Często jest ona spowodowana przez ujemny
wstrząs podażowy.
Złudzenie inflacyjne
Ludzie ulegają
złudzeniu inflacyjnemu
gdy
mylą zmiany realne ze zmianami
nominalnymi.
Ludzki dobrobyt zależy od zmiennych
realnych a nie nominalnych.
Błędem jest stwierdzenie, że inflacja jest
szkodliwa, bo sprawia, że dobra stają się
droższe.
Drenaż podatkowy
Drenaż podatkowy
to wzrost realnych
wpływów podatkowych wywołany
inflacją, która zwiększa dochody
nominalne i sprawia, że niektórzy ludzie
zostają zaliczeni do wyższych
przedziałów opodatkowania w ramach
systemu progresywnego podatku
dochodowego.
Rachunkowość uwzględniająca
inflację
Rachunkowość uwzględniająca inflację
polega
na przyjęciu takich definicji kosztów,
przychodów, zysków i strat, które są w pełni
dostosowane do warunków inflacji.
Opisane niedoskonałości instytucjonalne
pomagają wyjaśnić dlaczego inflacja może
wywołać zmiany wielkości realnych, nawet
jeżeli jednostki bezbłędnie przewidziały ich
pojawienie się.
Polityka dochodowa i indeksacja
Polityka dochodowa
jest próbą
bezpośredniego oddziaływania na
wysokość płac i innych dochodów.
Indeksacja
automatycznie dostosowuje
wysokość nominalnych zobowiązań do
skutków inflacji.