Paulina Dubel
Paulina Pastwa
W 1918 roku, po stu dwudziestu trzech latach niewoli, Polska
odzyskała niepodległość. Państwo było w trudnej sytuacji
ekonomicznej i dużym problemem stało się zapewnienie
społeczeństwu opieki zdrowotnej. Wzrosło zainteresowanie naszym
krajem w świecie. Z pomocą pospieszył Amerykański Czerwony Krzyż.
Przybyły wysoko kwalifikowane pielęgniarki z misją organizowania
kształcenia i doskonalenia pielęgniarek. Powstały pierwsze szkoły
pielęgniarstwa. Rozpoczęto doskonalenie zawodowe.
Wiele zawdzięczano Fundacji Rockefellera, która przyznawała
pielęgniarkom stypendia zagraniczne oraz udzielała wsparcia
finansowego tworzącym się szkołom. Nauka w nich odbywała się w
duchu humanizmu, szacunku dla wartości etycznych i tradycji
narodowych.
Jej celem jest wspieranie dobra
ludzkości na całym świecie.
Szkoła Pielęgniarstwa PCK w Poznaniu
Warszawska Szkoła Pielęgniarstwa
Szkoła Pielęgniarstwa przy Szpitalu Starozakonnych w
Warszawie
Uniwersytecka Szkoła Pielęgniarek w Krakowie
Szkoła Pielęgniarstwa i Pracy Społecznej Okręgu PCK w
Katowicach
Szkoła Pielęgniarstwa PCK w Warszawie
Szkoła Okręgowego Związku Kas Chorych w Poznaniu
Katolicka Szkoła Pielęgniarek w Poznaniu
Szkoła Pielęgniarstwa przy Szpitalu Powszechnym we Lwowie
Czas trwania: 2,5 lat
Wymagania: ukończenie przynajmniej 6 lat szkoły średniej,
ukończone,
18 lat, pozytywna opinia o przydatności do zawodu
Program podzielony na części teoretyczną i praktyczną
Nauka zakończona egzaminem i otrzymaniem dyplomu
Pierwsza ustawa o prawach i obowiązkach
pielęgniarki 21 luty 1935
Pielęgniarstwo jako zawód zyskało
podstawy prawne, unormowano zakres
obowiązków i uprawnień
pielęgniarskich, organizacji zawodu i
programu nauczania w szkołach
pielęgniarskich.
Pielęgniarki zostały zaliczone do grupy
pracowników umysłowych.
3 kwietnia 1925 roku powstało Polskie
Stowarzyszenie Pielęgniarek Zawodowych.
W tym czasie w
Polsce było 75 dyplomowanych
pielęgniarek, z czego 70 zostało
zrzeszonych w Stowarzyszeniu.
„ (...) czuwanie nad sprawami pielęgniarstwa i stanu
pielęgniarskiego oraz utrzymywanie ich na
odpowiedniej wyżynie,
współpraca nad dalszym doskonaleniem się swych członkiń
w pielęgniarstwie, stosownie do
postępu nauki,
krzewienie racjonalnego pielęgniarstwa przez współpracę z
organizacjami mającymi bezpośrednią
lub pośrednią łączność z pielęgniarstwem,
współpraca nad rozwojem higieny zapobiegawczej,
utrzymywanie zawodowych stosunków pomiędzy
pielęgniarkami i szerzenie zasad koleżeństwa”.
Powstanie Referatów Pielęgniarskich
• czuwanie nad przygotowaniem odpowiedniego personelu
pielęgniarskiego,
• opracowywanie programów szkolenia,
• subsydiowanie szkół pielęgniarskich,
• nadzór nad praktyką zawodową pielęgniarek,
• nadawanie uprawnień zawodowych,
• opracowywanie ustawodawstwa pielęgniarskiego,
• utrzymywanie kontaktu z zagranicą,
• propagowanie pielęgniarstwa,
• pomoc w organizowaniu placówek prowadzonych przez pielęgniarki,
• pośrednictwo pracy,
• zbieranie danych statystycznych i materiałów historycznych.
W 1931 roku powstał Związek Zawodowy
Pielęgniarek Społecznych Rzeczypospolitej
Wydawnictwo: „Pielęgniarka Polska”
Dziękujemy za uwagę