Stereochemia
i podstawowa
nomenklatura
sacharydów i
polisacharydów
Podział:
sachary
dy
cukry proste cukry złożone
(monosacharydy)
disachar
ydy
oligosachar
ydy
polisachary
dy
• Monosacharydy (cukry proste) – najprostsze
węglowodany
• Aldehydy lub ketony zawierające grupy –OH
• Ogólny wzór empiryczny: (C-H
2
O)
n
Monosacharyd
y
4
Monosacharydy
ryboza
glukoza
fruktoza
• Przykłady: glukoza, galaktoza, fruktoza, ryboza,
arabinoza
5
•Disacharydy, dwucukry –
węglowodany składające się z
dwóch jednostek monosacharydów
•Powstają w wyniku reakcji
kondensacji między
monosacharydami
•W zależności od sposobu
połączenia ze sobą cząsteczek
monosacharydów rozróżnia się
dwucukry redukujące i dwucukry
nieredukujące
Disacharyd
y
6
•Najważniejsze:
sacharoza, maltoza,
laktoza i celobioza
Disachary
dy
sacharo
za
maltoza
celobioza
laktoza
7
Oligosachary
dy
•Oligosacharydy -
sacharydy, których
cząsteczki są
zbudowane do 10 reszt
monosacharydów lub
ich pochodnych
połączonych wiązaniem
glikozydowym
•Zależnie od ilości reszt
monosacharydów w
cząsteczce
oligosacharydy dzielą
się na triozy, tetrozy,
pentozy, heksozy itd.
rafinoza
stachioza
8
Polisacharyd
y
•Polisacharydy (inaczej: wielocukry,
cukry złożone) – grupa
węglowodanów i zarazem
biopolimerów, które są złożone z
merów będących cukrami prostymi
•Zawierają ponad 10
monosacharydów
9
Polisacharydy
• Przykłady: skrobia, glikogen, dekstran, celuloza
glikogen
skrobia
10
Aldozy i
ketozy
11
D - arabinoza D – fruktoza
aldoza ketoza
12
Izomeria
optyczna
•Izomeria optyczna - rodzaj izomerii konfiguracyjnej,
która polega na występowaniu związków chemicznych w
dwóch postaciach wykazujących przeciwną aktywność
optyczną. Pary takich izomerów nazywa się
enancjomerami, a ich istnienie jest związane z cechą
związków chemicznych zwaną chiralnością.
Enancjomery danego związku stanowią swoje
wzajemnie nienakładalne odbicia lustrzane
•Izomery optyczne: enancjomery, diastereoizomery,
epimery
•Izomeria - zjawisko istnienia
związków chemicznych o
identycznym wzorze
sumarycznym, ale różniących się
budową – strukturą cząsteczek
13
•Enancjomery to izomery optyczne, które są własnymi
lustrzanymi odbiciami, mogą istnieć tylko dwa
enancjomery danego związku chemicznego
enancjom
ery
enancjom
ery
14
•Diastereoizomery – stereoizomery nie będące swoimi
lustrzanymi odbiciami (różnią się konfiguracją nie
wszystkich asymetrycznych atomów węgla)
enancjom
ery
enancjom
ery
diastereoizom
ery
15
•Epimery – różnią się konfiguracją tylko przy jednym
asymetrycznym atomie węgla - położeniem grupy – OH
(innej niż przy C-1 w aldozach, innej niż przy C-2 w
ketozach, innej niż przy ostatnim atomie węgla
asymetrycznego)
enancjom
ery
enancjom
ery
epimery
diastereoizom
ery
Najprostsze cukry (C-H
2
O)
n
,
gdzie n=3:
aldehyd L-glicerynowy
dihydroksyac
eton
aldehyd D-glicerynowy
Konfiguracja L- i D-
• Węglowodany posiadają wiele chiralnych atomów
węgla - występują w postaci wielu stereoizomerów
• Do nazw wprowadza się dodatkowe informacje: w
postaci przedrostków D-, L-, znaków (+), (-) -
informacje o konfiguracji cząsteczki oraz kierunku
skręcania płaszczyzny światła spolaryzowanego
• Punktem odniesienia dla konfiguracji D- i L- budowa
cząsteczki aldehydu glicerynowego
•a konkretnie położenie podstawników H- oraz HO- przy środkowym węglu
aldehyd L-
glicerynowy
aldehyd D-
glicerynowy
19
•Jeżeli cząsteczka
cukru prostego
swoją budową
nawiązuje do D-
aldehydu
glicerynowego,
zalicza się ją do
szeregu D, jeżeli
nawiązuje do L-
aldehydu
glicerynowego - do
szeregu L
•Uporządkowanie na
szeregi D i L
następuje według
konfiguracji
podstawników -
bierzemy pod uwagę
to
centrum
stereogeniczne
,
które jest
najbardziej
oddalone od
grupy
karbonylowej
20
Przykłady:
21
Przykłady:
22
Formy piranozowe i
furanozowe
Istnienie tych izomerów zależy od
zdolności do tworzenia form
pierścieniowych przez cukrowce.
Pierścieniowe formy sacharydów wykazują
duże podobieństwo do pierścieniowych
struktur furanu i piranu. Niektóre cukry
mogą występować w dwóch formach.
23
Formy piranozowe i
furanozowe
W roztworach wodnych otwarte formy
łańcuchowe cukrów ulegają w stopniu niemal
całkowitym
cyklizacji i przyjmują strukturę pierścieniową, w
której grupa karbonylowa jest zablokowana
wskutek utworzenia wewnątrzcząsteczkowego
wiązania hemiacetalowego (półacetalowego)
w
aldozach lub hemiketalowego
(półketalowego) w ketozach.
24
Piranozowe formy
pierścieniowe
Cyklizacja:
utworzenie wiązania
hemiacetalowego
między
grupą –OH przy węglu
piątym a grupą
karbonylową pierwszego
atomu węgla
utworzenie wiązania
hemiketalowego
między
grupą karbonylową przy
drugim atomie węgla i
grupą –OH przy węglu
szóstym
O
-D-glukopiranoza -D-glukopiranoza
25
Furanozowe formy
pierścieniowe
Cyklizacja:
utworzenie wiązania
hemiacetalowego
między
grupą –OH przy węglu
czwartym a grupą
karbonylową pierwszego
atomu węgla
utworzenie wiązania
hemiketalowego
między
grupą karbonylową przy
drugim atomie węgla i
grupą –OH przy węglu
piątym
O
D-fruktoza
-D-fruktofuranoza
26
Przykład- fruktoza
W polisacharydach fruktoza występuje
głownie w formie furanozowej,
natomiast wolna fruktoza to głownie
piranoza.
27
Anomery α i β
Cukry tworzą wewnętrzne hemiacetale.
Jeżeli rozmieszczenie
hemiacetalowej grupy
hydroksylowej
jest takie samo jak przy
atomie węgla decydującym o przynależności
monosacharydu do szeregu D lub L, mamy
do czynienia ze stereoizomerem α, jeżeli
przeciwne, że stereoizomerem β.
28
Anomery α i β
Anomer
Anomer
α
α
– izomer, w którym grupa –OH przy
– izomer, w którym grupa –OH przy
anomerycznym
anomerycznym
atomie węgla znajduje się
atomie węgla znajduje się pod
pod
płaszczyzną pierścienia
płaszczyzną pierścienia
Anomer
Anomer
β
β
– izomer, w którym grupa –OH przy
– izomer, w którym grupa –OH przy
anomerycznym
anomerycznym
atomie węgla znajduje się
atomie węgla znajduje się nad
nad
płaszczyzna pierścienia
płaszczyzna pierścienia
obr
ót
D-(+)-glukoza -
lub -D-glukopiranoza
Węgiel
anomeryc
zny
D-ryboza -
lub -D-rybofuranoza
29
Mutarotacja
Polega na przechodzeniu jednej formy
anomerycznej w drugą.
Etapem pośrednim jest forma łańcuchowa
monocukru.
W roztworach D-glukozy przeważa forma
β-D-glukopiranozy.
Wszystkie jej grupy –OH przyjmą najbardziej
korzystne
pod względem energetycznym położenia
ekwatorialne.
a-D-glukopiranoza forma łańcuchowa
b-D-glukopiranoza
30
Mutarotacja
Skręcalność właściwa roztworów
określonego anomeru ulega stopniowym
zmianom.
31
Konformacje łódkowe i
krzesełkowe piranoz
32
Formy kopertowe i skrętu
furanoz
Forma kopertowa: 4 atomy węgla leżą w
jednej
płaszczyźnie, 1
atom wysunięty
Forma skrętu: 3 atomy w jednej
płaszczyźnie, 2
wysunięte
33
Cukry redukujące i
nieredukujące
Właściwości redukujące
Wynikają z obecności wolnych grup karbonylowych
(wszystkie monosacharydy oraz te dwucukry,
których grupy karbonylowe nie są zablokowane.
W środowisku alkalicznym cukrowce mogą
redukować tlenki i wodorotlenki metali ciężkich,
same ulegając utlenieniu do kwasów
karboksylowych.
34
Cukry redukujące i
nieredukujące
Właściwości nieredukujące:
35
Literatura
B. D. Hames, N. M. Hooper – „Krótkie wykłady”
J. M. Berg, J. Tymoczko, L. Stryer – „Biochemia”
źróła internetowe