GŁÓWNE GRUPY
TEORII KORPORACJI
TRANSNARODOWYCH
I BEZPOŚREDNICH
INWESTYCJI
ZAGRANICZNYCH
dr Mieczysław SZOSTAK
Starszy wykładowca – Instytut MSG, Szkoła Główna Handlowa
.
2
PODSTAWOWE
ZAGADNIENIA
1. Uwagi wprowadzające o literaturze
światowej poświęconej KTN i BIZ.
2.
Wkład polskich ekonomistów w badania nad
KTN i BIZ.
3.
Cele teoretycznych rozważań nad KTN i BIZ.
4.
Klasyfikacje teoretycznych koncepcji KTN
i BIZ.
5.
Makroekonomiczne
koncepcje
bezpośrednich
inwestycji zagranicznych.
6.
Ważniejsze teorie umiędzynarodowienia
działalności przedsiębiorstw.
7.
Determinanty ekspansji KTN i BIZ w świetle
teorii lokalizacji działalności gospodarczej.
3
1. UWAGI WPROWADZAJĄCE
O LITERATURZE ŚWIATOWEJ
POŚWIĘCONEJ KTN i BIZ
• Od ponad 50 lat problematyka KTN i BIZ znajduje się w centrum
zainteresowania ekonomistów z rozwiniętych krajów Zachodu i z
krajów słabo rozwiniętych (KSR). Tylko trochę później i w węższym
zakresie zaczęli zajmować się tym tematem ekonomiści z dawnych
krajów socjalistycznych Europy Środkowej i Wschodniej (z Polską
włącznie).
• Za pionierów światowych badań nad specyfiką działalności
gospodarczej KTN powszechnie uznawani są dwaj wybitni
naukowcy:
J. H. Dunning i R. Vernon.
• Za umowną datę narodzin badań nad KTN jako odrębnej dyscypliny
nauk ekonomicznych można przyjąć rok 1958, kiedy J.H. Dunning
opublikował swoje dzieło pt.: „American Investment in British
Manufacturing Industry”, gdzie przedstawił wyniki 2-letnich
własnych badań empirycznych nad grupą 205 amerykańskich KTN,
działających w Wielkiej Brytanii, oceniając ich skutki ekonomiczne
dla kraju goszczącego.
4
Literatura światowa nt. KTN i BIZ
(c.d.)
• Natomiast R. Vernon w artykule pt.: „International investment and
international trade in the product cycle”, opublikowanym w 1966 r. na
łamach prestiżowego czasopisma „Quarterly Journal of Economics”,
dokonał analizy zagranicznej działalności inwestycyjnej amerykańskich
KTN poprzez pryzmat własnej koncepcji cyklu życia produktu.
• Od tego czasu piśmiennictwo światowe na powyższy temat zaczęło
rosnąć jak przysłowiowa „tocząca się z góry kula śnieżna”
, przeobrażając
się stopniowo chyba nawet w ogromną „lawinę” (na szczęście nieszkodliwą)
publikacji.
• W efekcie powyższego już w połowie lat 80-tych szacowano, że literatura
ekonomiczna (tylko anglojęzyczna) krajów Zachodu powiększa się rokrocznie o
co najmniej pięć nowych, znaczących książek naukowych poświęconych KTN i
BIZ.
W kolejnych zaś latach z pewnością rosła ona z szybkością postępu
geometrycznego.
• Szczególny wkład w badania nad tą problematyką – obok ekonomistów
z kręgów akademickich - wnieśli eksperci OECD i ONZ/UNCTAD, jak
też specjaliści z MFW, Banku Światowego oraz GATT/WTO.
• Dzisiaj piśmiennictwo światowe poświęcone KTN i BIZ liczy już
dziesiątki tysięcy książek i setki tysięcy artykułów, ciągle się
powiększając
o nowe publikacje.
5
2. WKŁAD POLSKICH
EKONOMISTÓW
W BADANIA NAD KTN i BIZ
(A)
• Rezygnując na razie z szerszej prezentacji światowego dorobku nauk
ekonomicznych (bo będzie o tym mowa w trakcie dalszych wykładów),
w tym miejscu warto zająć się krótko
przeglądem polskiej
literatury naukowej nt. roli BIZ i KTN.
• Nasza literatura poświęcona tej tematyce jest także dość
bogata, chociaż w okresie PRL wielu autorów
prezentowało tendencyjnie krytyczne oceny i głosiło
poglądy, które były zdominowane przez ideologię
marksistowsko-leninowską.
• Do prekursorów
polskich badań ekonomicznych nad rolą BIZ w
rozwoju gospodarczym KSR należeli - obok O. Langego i J.
Nowickiego -
M. Kalecki i I. Sachs.
• Ale w swym artykule z 1966 r. ci dwaj ostatni lansowali błędną – w
świetle doświadczeń empirycznych - tezę, że BIZ stanowią mniej
korzystną formę zewnętrznego finansowania KSR niż kredyty
zagraniczne. Ich zalecenia dotyczące reglamentacji BIZ przez rządy
też nie wytrzymały konfrontacji
z rzeczywistością gospodarczą współczesnego świata
.
6
Wkład polskich ekonomistów w
badania
nad KTN i BIZ (B)
• Dość szerokie zainteresowanie polskich ekonomistów
problematyką KTN i BIZ datuje się od lat 70-tych XX w., kiedy
ukazały się pierwsze monografie na temat roli wielkich
korporacji w gospodarce światowej, jak też artykuły
opracowane
przez J. Rutkowskiego (1972 r.), R. Kudlińskiego (1972 r.),
J. Wójcickiego (1972 r.), A. Grochulskiego (1973 r.), L. Jankowiaka
(1973 r.), B. Jasińskiego (1976 r.), M. Paszyńskiego (1976 r.),
R. Piaseckiego (1976 r.), E. Domańską (1978 r.) i M. Szostaka (1979 r.).
• W następnej dekadzie (tj. w latach 80-tych) opublikowano
w PRL drugą serię książek i szereg nowych artykułów,
poświęconych KTN i BIZ ,
m. in. prace E. Cyrsona (1981 r.),
J. Sulmickiego (1981 r.), J. Forowicza (1981 r.), J. Sikorskiego (1981 r.),
J. Winieckiego (1983 r.), L. Żurawickiego (1983 r.), M. Szostaka (1986 r.),
M. Geldnera (1986 r.), J. Cieślika (1987 r.), M. Małeckiego (1988 r.)
i M. Gulcza (1988 r.).
7
Wkład polskich ekonomistów w
badania
nad KTN i BIZ (C)
• Jeden z w/w autorów przedstawił „druzgocącą krytykę”
roli KTN w stosunkach ekonomicznych Wschód-Zachód,
oskarżając je o „(…) zdecydowanie wrogie stanowisko
wobec krajów socjalistycznych podyktowane (…) wieloma
względami. Po pierwsze, multinarodowe koncerny były i
są (…) bastionem imperializmu i antykomunizmu (…)
Kolejna przyczyna (…) wynikała z faktu, że
przedsiębiorstwa te widziały w krajach socjalistycznych
niebezpiecznego konkurenta, który w perspektywie może
zagrozić ich hegemonii na rynkach światowych”.
• Ideologiczna wymowa cytowanej opinii nie ulega
wątpliwości (świadczy o tym zwłaszcza używane przez
autora słownictwo
„z arsenału partyjnej propagandy PZPR”, zaś kuriozalny
argument o rzekomym zagrożeniu konkurencyjnym KTN
ze strony przedsiębiorstw KS uznać trzeba za zupełnie
surrealistyczny.
8
Wkład polskich ekonomistów w
badania
nad KTN i BIZ (D)
• Natomiast
po rozpoczęciu transformacji systemowej
podjęto
w Polsce rozległe badania nad KTN jako wiodącymi inwestorami
zagranicznymi w warunkach przechodzenia od gospodarki
socjalistycznej do rynkowej w kontekście tendencji do globalizacji,
integracji regionalnej
i liberalizacji życia gospodarczego. Polscy ekonomiści zajęli się też
analizą roli KTN i BIZ w rozwoju ekonomicznym KWR i KSR.
• Wśród autorów znaczących publikacji na omawiany temat
wymienić trzeba
w pierwszej kolejności A. Zorską (SGH)
,
która wniosła bezsprzecznie największy wkład w polskie badania
nad działalnością KTN, zarówno od strony teoretycznej, jak też
praktycznej (w skali globalnej, głównych grup krajów i regionów
świata oraz w życiu gospodarczym naszego kraju).
• Natomiast dotychczasowe prace ogromnej większości polskich
ekonomistów koncentrowały się zdecydowanie na analizie
roli
BIZ
w procesach rozwoju, restrukturyzacji i przemian rynkowych,
jakie zachodzą od 1989 r.
w naszej gospodarce
(niekiedy przy
uwzględnieniu doświadczeń innych KTT i globalnych tendencji).
9
Wkład polskich ekonomistów w
badania
nad KTN i BIZ (E)
• W powyższej grupie publikacji na szczególne wyróżnienie
zasługuje
seria raportów nt. roli BIZ w Polsce
,
przygotowywanych rokrocznie od początku procesu transformacji
przez
zespół autorski
z Instytutu Koniunktur i Cen Handlu
Zagranicznego (
niedawno połączono IKiCHZ z Instytutem Rynku
Wewnętrznego i Konsumpcji, tworząc
Instytut Badań Rynku,
Konsumpcji i Koniunktur
).
Wspomnieć też trzeba o raportach
na ten sam temat opublikowanych przez ekspertów PAIiIZ
(dawniej PAIZ), NBP i Ministerstwa Gospodarki.
• Spośród
prac indywidualnych autorów
, skupiających się w
swych badaniach na wpływie BIZ na polską gospodarkę w dobie
transformacji. wymienić warto w szczególności publikacje
A. M.
Weresy (SGH), J. Misali (SGH),W. Karaszewskiego (UMK), K. Starzyka
(SGH), B. Liberskiej (INE PAN),
A. Cieślika (UW), M. Szostaka (SGH), S. Łuc (SGH), T. Pakulskiej (SGH),
M. Poniatowskiej-Jaksch (SGH), T. Smugi (SGH), D. Miłaszewicza (Un.
Szczeciński),
J. Rymarczyka (AE – Wrocław), I. Michałowa (WSE – Warszawa), Z.
Olesińskiego (WSP – Kielce), Z. Sadowskiego (INE PAN), E. Oziewicz (UG),
A. Szymaniaka (UAM- Poznań), M. Goryni (AE – Poznań) i M. Jarosz (INP
PAN).
10
Wkład polskich ekonomistów w
badania
nad KTN i BIZ (F)
• Teoretycznymi aspektami BIZ
zajmowali się - oprócz A. Zorskiej –
m. in.: K. Przybylska (Uniwersytet Ekonomiczny - Kraków),
A. Budnikowski (SGH), J. Misala (SGH), E. Czarny (SGH), M. A. Weresa
(SGH), K. Starzyk (SGH), A. Cieślik (UW), J. Witkowska (UŁ),
Z. Wysokińska (UŁ), A. Stępniak (UG) i M. Maciejewski (UE – Kraków).
• Na specjalną wzmiankę zasługuje niesłychanie
bogaty dorobek
w zakresie badań nad KTN i BIZ w skali globalnej
Z. Zimnego
, który
wywodzi się z SGH (SGPiS). Poprzednio pracował on długo w Centrum
ONZ ds. KTN, a od lat 90-tych do niedawna był zatrudniony w UNCTAD,
gdzie wnosił ważny udział merytoryczny m. in. w przygotowanie
słynnych „Światowych Raportów Inwestycyjnych” („WIR”).
• Przedstawiony wyżej przegląd polskiej literatury nt. BIZ i KTN nie jest
bynajmniej pełny, bo lista autorów nie jest oczywiście wyczerpująca, zaś
dorobek naukowy w tym zakresie naszych krajowych ośrodków
badawczych został jedynie zasygnalizowany.
11
3. CELE TEORETYCZNYCH
ROZWAŻAŃ NAD KTN i BIZ
(A)
Celem teoretycznych rozważań nad KTN i BIZ
jest poszukiwanie odpowiedzi przede wszystkim na
następujące pytania:
1) Dlaczego jedne przedsiębiorstwa krajowe
przekształcają się w KTN, a inne ograniczają swoją
działalność do obszaru danego kraju?
2) Dlaczego KTN decydują się na ekspansję
zewnętrzną poprzez tę specyficzną metodę
wchodzenia na obce rynki, jaką są BIZ? Jakie czynniki
o tym przesądzają?
3) Jakie przesłanki determinują wybór określonych
sektorów, gałęzi i branż działalności inwestycyjnej
KTN?
4) Dlaczego KTN preferują lokować swoją
działalność w jednych krajach, a omijają inne kraje?
5) Jaki wpływ na decyzje inwestycyjne KTN
wywierają władze państwowe krajów przyjmujących i
krajów pochodzenia?
12
Cele teoretycznych rozważań
nad KTN i BIZ (B)
6) Jakie współzależności występują między
ekspansją KTN a globalizacją ekonomiczną,
integracją regionalną, upowszechnieniem
gospodarki opartej na wiedzy
i informacjach oraz tendencjami do liberalizacji
życia gospodarczego?
7) Jakie są pozytywne i negatywne konsekwencje
ekonomiczne oraz społeczno-polityczne
działalności inwestycyjnej KTN dla krajów
przyjmujących
i państw pochodzenia, inaczej mówiąc – jakie
korzyści
i zagrożenia przynosi działalność KTN?
8) Jakie są perspektywy ewolucji pozycji KTN
w gospodarce światowej?
13
4. KLASYFIKACJE
TEORETYCZNYCH KONCEPCJI
KTN i BIZ
• W zagranicznej i polskiej literaturze ekonomicznej szereg
propozycji klasyfikacji lub systematyzacji teoretycznych
koncepcji i hipotez dotyczących KTN oraz BIZ.
• Przykładowo
I.A.Moosa
(2002 r.) wyróżnia 5 grup koncepcji
BIZ:
1) teorie zakładające doskonałą konkurencję, tj. koncepcje
zróżnicowania rentowności kapitału, dywersyfikacji portfela
inwestycji oraz wpływu wielkości rynku na BIZ,
2) teorie zakładające niedoskonałą konkurencję: koncepcje
organizacji przemysłowej, internalizacji firmy, lokalizacji
działalności biznesowej, teorię eklektyczną, koncepcje cyklu
życia produktu i reakcji oligopolistycznych,
3) teorie finansowe, tzn. koncepcje finansowania
wewnętrznego, obszarów walutowych i dywersyfikacji barier
międzynarodowych przepływów kapitału oraz hipoteza Kojimy,
4) teorie oparte na innych czynnikach: ryzyka politycznego i
ryzyka kraju, wpływu polityki podatkowej, barier handlowych i
regulacji państwowych,
14
Klasyfikacja teorii BIZ według
Ietto-Gillies
Propozycja Moosy (c.d.)
5) teorie alternatywnych metod wejścia na rynki zagraniczne
(BIZ a eksport, licencje, joint ventures i inne pozainwestycyjne sposoby
ekspansji).
Brytyjska ekonomistka G. Ietto-Gillies
(2005 r.) wyodrębnia ze
swej strony następujące główne współczesne koncepcje teoretyczne,
które – jej zdaniem - wyjaśniają działalność KTN i motywy
podejmowania BIZ:
1) teoria oligopolistycznych przesłanek BIZ (której podstawy opracował
S. Hymer),
2) koncepcja cyklu życia produktu w kontekście umiędzynarodowienia
produkcji,
3) teoria reakcji oligopolistycznych F.T. Knickerbockera,
4) teoria obszarów walutowych i jej wpływ na produkcję
międzynarodową,
5) teoria internalizacji działalności KTN,
6) eklektyczne podejście Dunninga do problematyki KTN,
7) etapy procesu umiędzynarodowienia według Szkoły Skandynawskiej,
8) implikacje międzynarodowe teorii akumulacji technologicznej J.
Cantwella,
9) analiza działalności KTN w świetle nowych teorii handlu
międzynarodowego,
10) koncepcja transnarodowego kapitalizmu monopolistycznego.
15
Klasyfikacja teorii BIZ według
Buckleya
i De Beule’a
Z kolei w syntetycznym szkicu, zawierającym podsumowanie i ocenę
dotychczasowego dorobku głównych nurtów światowych nauk
ekonomicznych, poświęconych tematyce KTN i BIZ, jaki przygotowali
wspólnie
Brytyjczyk P.J. Buckley i Belg F. De Beule
(2005
r.), zostały przedstawione następujące podstawowe grupy koncepcji:
1) poglądy twórców („ojców”) teorii produkcji międzynarodowej (S.
Hymera,
Ch. Kindlebergera, R E. Cavesa, P. J. Buckleya, M. Cassona
i O.E. Williamsona),
2) koncepcje KTN jako zintegrowanych globalnych sieci produkcyjnych,
3) teoria internalizacji technologii i wiedzy przez KTN,
4)
wkład
Szkoły
Skandynawskiej
w
wyjaśnianie
etapów
umiędzynarodowienia
działalności ekonomicznej KTN,
5) międzynarodowe aspekty koncepcji cyklu życia produktu,
6) eklektyczna teoria produkcji międzynarodowej w ujęciu Dunninga,
7) podejście ekonomii ewolucyjnej do problematyki KTN,
8) analiza specyfiki KTN przez pryzmat teorii organizacji produkcji,
9) determinanty działalności KTN w świetle teorii lokalizacji produkcji,
10) koncepcje aglomeracji, tzw. klastrów (clusters) i platform
produkcyjnych.
16
Klasyfikacja teorii BIZ według
Geldnera
• Spośród polskich ekonomistów, którzy w
przeszłości zajmowali się teoretycznymi aspektami
BIZ, w pierwszej kolejności warto odnotować
przedstawioną w 1986 r. przez
M. Geldnera
propozycję podziału spotykanych
w literaturze światowej koncepcji i hipotez na
osiem kategorii:
- BIZ jako transfer kapitału,
- teorie zróżnicowania stóp zysku i dywersyfikacji
portfela
inwestycji,
- teorie oligopolistyczne,
- teoria lokalizacji BIZ,
- teoria cyklu życia produktu,
- teorie internalizacji działalności
przedsiębiorstwa,
- eklektyczna teoria produkcji międzynarodowej,
- teorie makroekonomiczne.
17
Klasyfikacja teorii KTN według
Cieślika
•
J. Cieślik w 1987 r.
, pisząc o teoretycznych
aspektach internacjonalizacji przedsiębiorstwa
kapitalistycznego, zaproponował
3 etapy analizy
.
• Najpierw przedstawił teorię internacjonalizacji
produkcji, koncentrując się na analizie koncepcji i
strategii wyboru - w sytuacji oligopolistycznej -
między podejmowaniem przez przedsiębiorstwo
produkcji zagranicznej a eksportem, sprzedażą
licencji i kooperacją przemysłową.
• Na drugim etapie swojej analizy J. Cieślik omówił
zintegrowane modele produkcji międzynarodowej,
tj. model cyklu życia produktu R. Vernona,
eklektyczną teorię produkcji międzynarodowej J.H.
Dunninga i model internacjonalizacji R.
Luostarinena.
• Trzeci etap rozważań J. Cieślika koncentrował się
na prezentacji kluczowych elementów teorii
przedsiębiorstwa ponadnarodowego.
18
Klasyfikacje teorii BIZ według
Przybylskiej
•
K. Przybylska
(2001 r.) w swojej książce nt. determinant BIZ
wyodrębniła
dwa podstawowe nurty myślenia
w światowej
literaturze ekonomicznej: analizę z punktu widzenia
zagranicznego inwestora (czyli w mikroskali) i analizę
makroekonomiczną, tj. prezentację determinant lokalizacji BIZ
z punktu widzenia kraju goszczącego.
• Koncepcje teoretyczne dotyczące
mikroekonomicznej
analizy
determinant BIZ K. Przybylska dzieli na dwie grupy:
1) teoretyczne uzasadnienie determinant BIZ jako zjawiska
finansowego: teorie międzynarodowego przepływu kapitału,
międzynarodowego zróżnicowania stóp zysku, dywersyfikacji
portfela inwestycyjnego oraz obszarów walutowych;
2) teoretyczne uzasadnienie determinant BIZ jako zjawiska
realnego: teoria przewag monopolistycznych, teoria
międzynarodowego cyklu życia produktu, teoria internalizacji
KTN i eklektyczna teoria międzynarodowej produkcji.
19
Klasyfikacje teorii BIZ według
Przybylskiej
i Nosala
• Natomiast rozważania K. Przybylskiej na temat teoretycznych
aspektów
determinant lokalizacji BIZ z punktu widzenia
kraju goszczącego
koncentrują się na 3 grupach zagadnień:
1) determinanty lokalizacyjne wynikające z motywów
podejmowania BIZ, tzn. determinanty rynkowe, kosztowe i
efektywnościowe;
2) determinanty lokalizacyjne wynikające z klimatu
inwestycyjnego kraju goszczącego (warunki funkcjonowania firm
zagranicznych i udogodnienia dla działalności zagranicznych
inwestorów);
3) oddziaływanie ryzyka inwestycyjnego na decyzje lokalizacji
BIZ.
• Kolejny polski ekonomista
J. Nosal
(2002 r.) dzieli teoretyczne
koncepcje dotyczące BIZ na
dwie grupy
:
1) teorie powstawania BIZ: teoria arbitrażu, podejście Hymera,
teoria cyklu życia produktu, koncepcja korzyści z internalizacji
oraz teoria eklektyczna Dunninga;
2) najnowsze badania poświęcone BIZ: teoria asymetrii
informacji, koncepcje konieczności wzrostu, efektów
zewnętrznych i stabilności.
20
Klasyfikacje teorii BIZ
według Karaszewskiego i Misali
• Ze swej strony
W. Karaszewski
(2004 r.) uważa, że spośród
teoretycznych koncepcji objaśniających zjawisko BIZ na uwagę
zasługują
w szczególności:
1) teorie przewag własnościowych (prace S.H. Hymera, C.P. Kindlebergera,
S.P. Magee’ego, M.E. Portera, R. Vernona),
2) teorie oligopolistycznych zachowań równoległych (tj. „wymiany
pogróżek”
E.M. Grahama i „podążania za liderem” F.T. Knickerbockera),
3) teoria lokalizacji BIZ R.A. Mundella,
4) teoria internacjonalizacji firmy (Buckleya-Cassona, Johansona-Vahlne’a),
5) teoria eklektyczna (paradygmat OLI) Dunninga.
• Z kolei
J. Misala
(2005 r.) traktuje koncepcje BIZ i KTN jako część
składową teorii migracji kapitału, wyróżniając wśród nich – obok
teorii ortodoksyjnej - teorie i hipotezy opisowe, które dzieli na 3
grupy:
1) teorie makroekonomiczne,
2) teorie mikroekonomiczne (koncepcje umiędzynarodowienia firm),
3) teorie mieszane (z eklektyczną teorią Dunninga na czele).
21
Klasyfikacje teorii KTN i BIZ
według Misali
i Zorskiej
• Dodać trzeba, że J. Misala w swej monografii, poświęconej
teoretycznym aspektom gospodarki światowej, odrębnie omawia
teorię lokalizacji działalności ekonomicznej
. Wyróżnia
w tym kontekście:
1) teorię tradycyjną (od podejścia klasycznego i neoklasycznego do
koncepcji międzynarodowego podziału pracy R. Sohnsa),
2) współczesne ujęcie teorii lokalizacji, zwane nową geografią
ekonomiczną (która jest przydatna przy analizie lokalizacji BIZ i
działalności KTN).
• A. Zorska
w swych rozważaniach teoretycznych przedstawia
najpierw zarys teorii biznesu międzynarodowego, gdzie omawia
teorię internalizacji, teorię kosztów transakcyjnych i
paradygmat eklektyczny. Do tego ostatniego szeroko nawiązuje
także przy analizie przesłanek zagranicznej ekspansji
inwestycyjnej KTN (tj. przewag wynikających z paradygmatu
OLI).
• Ale A. Zorska znacznie więcej uwagi poświęca modelom rozwoju
oraz funkcjonowania KTN, wyróżniając trzy takie modele:
1) model oparty na inwestycjach;
2) model oparty na wiedzy;
3) model oparty na łańcuchu tworzenia wartości dodanej.
22
5.
MAKROEKONOMICZNE
KONCEPCJE BIZ
5.1. Ortodoksyjna teoria międzynarodowego
przepływu
kapitału.
5.2. Teoria międzynarodowego zróżnicowania stóp
zysku.
5.3. Koncepcja dywersyfikacji portfela inwestycyjnego.
5.4. Teoria wpływu obszarów walutowych na BIZ.
5.5. Teoria zależności BIZ od wielkości rynku.
5.6. Teoria względnych przesunięć kosztów pracy
i kapitału według Kojimy.
5.7. Teoria zależności przepływów BIZ od etapu
rozwoju
gospodarki narodowej według Ozawy.
23
Ogólne refleksje o
makroekonomicznych
koncepcjach BIZ
• Koncepcje makroekonomiczne: Analiza przesłanek podejmowania
BIZ z punktu widzenia gospodarki narodowej, tj. poprzez pryzmat
warunków działania w potencjalnym kraju przyjmującym w
porównaniu z warunkami panującymi w kraju macierzystym.
• W koncepcjach tych
BIZ
traktowane wyłącznie jako
zjawisko
finansowe
, tzn. jako jedna z form międzynarodowych przepływów
kapitału (abstrahowanie od - integralnie związanego z BIZ -
transferu technologii, wiedzy, metod marketingu i zarządzania).
• Rozpatrywane koncepcje łączy wspólne milczące założenie, według
którego w międzynarodowych stosunkach gospodarczych występuje
doskonała konkurencja (stąd też nazywane są one koncepcjami BIZ
zakładającymi doskonałą konkurencję).
• Ta grupa koncepcji obejmuje
: ortodoksyjną teorię
międzynarodowego przepływu kapitału, teorię międzynarodowego
zróżnicowania stóp zysku, koncepcję dywersyfikacji portfela
inwestycyjnego, teorię wpływu obszarów walutowych na BIZ, teorię
zależności BIZ od wielkości rynku, teorię Kojimy (tj. względnych
przesunięć kosztów pracy i kapitału) oraz teorię zależności
przepływów BIZ od etapu rozwoju gospodarki (według Ozawy).
24
5.1. Ortodoksyjna teoria
międzynarodowego przepływu
kapitału (A)
• Pierwszą próbę wyjaśnienia determinant BIZ podjęto w ramach
neoklasycznej teorii
międzynarodowego przepływu kapitału
(m. in. R.F. Harrod – 1957 r.).
• W teorii tej zakłada się przede wszystkim, że
poszczególne kraje
różnią się od siebie pod względem wyposażenia w
kapitał
, co pociąga za sobą zróżnicowanie wysokości przeciętnych
stóp procentowych, występujących w różnych krajach.
• Z powyższego względu omawiana teoria przepływu kapitału czasami
zwana jest też
teorią zróżnicowania stóp procentowych
.
• Według tej teorii, w krajach dysponujących relatywnie dużymi
zasobami kapitałów (tj. nadwyżkami środków finansowych) stopy
oprocentowania (cena kapitału) są stosunkowo niskie. Natomiast w
krajach o niedoborze własnych kapitałów stopy procentowe są
stosunkowo wysokie (bo kapitał jest relatywnie drogim czynnikiem
produkcji).
• Dalej w myśl omawianej teorii, kapitał (włącznie z BIZ) powinien
przepływać z krajów nadwyżkowych (tzn. głównie KWR) do krajów
odczuwających niedostatek własnych środków finansowych (co jest
typowe dla KSR).
25
Ortodoksyjna teoria
międzynarodowego
przepływu kapitału (B)
• Ale
dane empiryczne nie potwierdzają takiej prawidłowości
(bo koncentracja BIZ w grupie KWR), co dowodzi słabości powyższej
teorii.
• Ponadto nie pozwala ona ani na wyjaśnienie wyboru poszczególnych form
wywozu kapitału (np.: kredyty, inwestycje portfelowe, czy BIZ), ani na
wytłumaczenie źródeł zjawiska tzw. krzyżujących się BIZ (two way FDI),
czyli – dwukierunkowego transferu BIZ między tymi samymi parami
krajów (np.: USA-Wielka Brytania), co szczególnie często występuje w
KWR.
• Poważnym mankamentem tej teorii jest traktowanie BIZ jedynie jako
transferu środków kapitałowych, co dowodzi niewłaściwego pojmowania
istoty zagranicznych inwestycji bezpośrednich.
• Analiza zróżnicowania stóp procentowych w skali międzynarodowej
bardziej przydatna do analizy przepływów kapitału pożyczkowego
(kredytów zagranicznych) niż BIZ (czy inwestycji portfelowych) między
KWR i KSR.
• Ale pośrednio wysokość stopy oprocentowania wywierać może wpływ na
BIZ: Niskie stopy w krajach macierzystych mogą zachęcać do
zagranicznych lokat kapitałowych (w tym BIZ). Podobnie jak wysokie
stopy procentowe w krajach goszczących mogą przyciągać inwestorów
(lecz pod warunkiem, że towarzyszy temu stabilizacja i korzystny klimat
inwestycyjny).
26
5.2. Teoria międzynarodowego
zróżnicowania stóp zysku
• Teoria powyższa, będąca częścią ekonomii neoklasycznej, popularna
była szczególnie w latach 50. i 60. XX w. Wykorzystywano ją zaś m. in.
przy wyjaśnianiu determinant amerykańskich BIZ w krajach Europy
Zachodniej.
• Inaczej określa się ją mianem teorii rentowności lokat kapitałowych,
teorii zróżnicowanych stóp zwrotu kapitału (theory of differential rates
of return) lub hipotezy zyskowności (profitability hypothesis).
• Według tej teorii, KTN dokonują BIZ w tych krajach przyjmujących,
gdzie oczekiwana stopa zysku od wyłożonego kapitału ma być wyższa
od stopy realizowanej w kraju macierzystym. Oznacza to, że kapitał w
formie BIZ powinien przepływać z krajów o niskiej stopie zysku do
krajów o wyższych stopach rentowności, czego jednak nie da się
jednoznacznie udowodnić w oparcie o dostępne dane empiryczne (które
uwzględniają faktyczne, a nie oczekiwane stopy zysku w KWR i KSR).
• Krytycy tej teorii wskazują na trudności oceny faktycznej stopy zysku,
realizowanej przez KTN, z powodu specyfiki mechanizmu cenowego w
obrotach wewnątrzkorporacyjnych i zjawiska tzw. cen transferowych.
• Inny mankament tej teorii: Jako cel główny działalności KTN jej kadra
zarządzająca często traktuje maksymalizację przychodów ze sprzedaży
i umacnianie pozycji rynkowej, a nie maksymalizację stopy zysku.
27
5.3. Teoria międzynarodowej
dywersyfikacji (zróżnicowania)
portfela inwestycyjnego
• Teoria ta, za ojców której uznawani są J. Tobin (1958 r.) i H.M.
Markowitz (1959 r.), została opracowana dla potrzeb analizy inwestycji
portfelowych. Dopiero na przełomie lat 60. i 70. XX w. próbowano
wykorzystać ją też do wyjaśniania determinant BIZ (m. in. G.V. Stevans,
M.J. Prachowny).
• Według tej teorii, podejmując BIZ, kierownictwo KTN w swej strategii
inwestycyjnej nie tylko uwzględnia oczekiwaną rentowność kapitału
(stopę zysku), lecz kieruje się również koniecznością ograniczenia
ryzyka.
• Dążąc do zmniejszenia ryzyka, dokonuje głównie dywersyfikacji
struktury geograficznej BIZ (lokując swoje filie w różnych krajach) oraz
stara się zróżnicować strukturę sektorowo-gałęziową inwestycji (co
częściowo wyjaśnia przeobrażenie się wielu KTN w tzw. konglomeraty).
• Ryzyko związane z BIZ (wg Roota): własnościowe (np. nacjonalizacja),
walutowo-transferowe (np. zakaz repatriacji zysków w walutach
wymienialnych), operacyjne (np. zakaz lub ograniczenie działalności filii
wskutek decyzji władz kraju przyjmującego), niestabilności politycznej
(wybuch wojny domowej lub zamieszek społecznych).
• W praktyce KTN powyższą teorię trudniej jednak wykorzystać niż w
przypadku inwestorów portfelowych. Wynika to z samej natury BIZ
(długotrwałe zaangażowanie) i innych ich różnic w porównaniu z PIZ.
28
5.4. Teoria wpływu obszarów
walutowych na BIZ
• Autorem tej teorii jest R.Z. Aliber (1970 r.), a jej istota sprowadza się
do tezy, że przepływy BIZ są zdeterminowane przez zróżnicowanie
pozycji (siły) poszczególnych walut, obowiązujących w głównych
strefach (obszarach) walutowych, do których należą poszczególne
kraje.
• Według Alibera, strumienie BIZ kierują się mianowicie z krajów o
mocnych (silnych) walutach do krajów o słabych walutach.
Uzasadniając tę tezę, autor dowodzi, że gdy inwestor z kraju o silnej
walucie nabywa aktywa w kraju o słabej walucie, to aktywa takie są dla
niego relatywnie tanie, zaś ich wycena uwzględniać musi ryzyko
dewaluacji waluty kraju goszczącego. Przy tej okazji inwestor realizuje
tzw. premię walutową, która powinna mu rekompensować ewentualną
niekorzystną zmianę kursu walutowego.
• Z badań empirycznych, prowadzonych m.in. przez Edisona-Melvina
(1990 r.) i Goldberga-Kolstada (1995 r.) wynika, że umiarkowana i
przewidywana dewaluacja waluty kraju goszczącego de facto przyciąga
BIZ, ale duże i częste dewaluacje zazwyczaj odstraszają KTN jako
inwestorów. Ponadto w kraju o słabej walucie KTN mają ułatwiony
dostęp do lokalnych kredytów.
• Jednak powyższa teoria nie wyjaśnia zupełnie obecnej struktury
geograficznej BIZ w skali globalnej (tzn. koncentracji BIZ w grupie
KWR, posiadających relatywnie silne waluty).
29
5.5. Koncepcja zależności BIZ od
wielkości rynku
• Punktem wyjścia tej koncepcji stał się neoklasyczny model
inwestycji krajowych Jorgensona (z 1963 r.). Został on wykorzystany
do analizy BIZ
m. in. przez B. Balassę (1966 r.).
• Zgodnie z powyższą teorią, wysokość napływu BIZ do danego kraju
przyjmującego zależy od wielkości rynku tego ostatniego,
mierzonego produktem krajowym brutto w wyrażeniu absolutnym.
• Zwolennicy tej koncepcji prowadzili badania empiryczne, które
potwierdzały występowanie dodatniej korelacji między wielkością
BIZ i PKB, chociaż wyniki tych badań nie przekonały większości
oponentów. Wystarczy zresztą porównać dane z lat 2004-2005
pokazujące wysokość BIZ i PKB – z jednej strony - w Luksemburgu i
Belgii oraz w Japonii i Pakistanie – z drugiej strony, żeby poddać w
wątpliwość słuszność omawianej teorii.
• Częściowo koncepcja ta może być przydatna przy wyjaśnianiu BIZ
nastawionych na poszukiwanie nowych rynków zbytu (market-
seeking), ale nie tłumaczy BIZ dokonywanych dla uzyskania dostępu
do surowców (np. ropa naftowa) lub dla poprawy efektywności
działania.
• Ponadto - według J. Stehna oraz J. Misali - brakuje wciąż głębszego
teoretycznego uzasadnienia związku między rozmiarami PKB i BIZ.
30
5.6. Koncepcja względnych
przesunięć kosztów pracy i
kapitału według K. Kojimy (A)
• Koncepcja ta, której autorem jest ekonomista japoński K.
Kojima (1973 r.), zwana jest też teorią korzyści
komparatywnych (według M. Geldnera).
• Koijma nawiązuje w swych rozważaniach do modelu
doganiania cyklu życia produktu, który został
opracowany w latach 30-tych XX wieku przez innego
ekonomistę japońskiego K. Akamatsu.
• Ze względu na kształt
i układ krzywych,
ilustrujących główne
analizowane wielkości,
model autorstwa
Akamatsu nazywany jest
modelem „szyku
lotu dzikich gęsi”
.
Oznaczenia (do rys.
obok):
P – produkcja krajowa,
D – popyt krajowy,
Ex – eksport, Im –
import,
T - czas
31
Koncepcja względnych
przesunięć kosztów pracy i
kapitału według K. Kojimy (B)
• W myśl modelu doganiania cyklu życia produktu, nowe wyroby
produkowane są najpierw w krajach najwyżej rozwiniętych, które
dysponują najnowocześniejszymi technologiami, wysokimi
umiejętnościami produkcyjnymi i kulturą techniczną oraz dużymi
zasobami kapitału. Natomiast wszystkie kraje, pozostające w tyle
za czołówką światową, swój popyt krajowy (D) na nowe wyroby
najpierw muszą zaspokajać w drodze importu (Im). Następnie
podejmują własną produkcję (P), a w dalszej kolejności są w stanie
eksportować takie wyroby (Ex) lub wytwarzać je w filiach
zagranicznych przedsiębiorstw, pochodzących z tych krajów.
• Wykorzystując i rozwijając model, opracowany przez Akamatsu,
Kojima wyodrębnił
2 rodzaje BIZ
:
a) inwestycje wynikające ze zmieniającej się pozycji
poszczególnych krajów pod względem posiadanych korzyści
komparatywnych dotyczących dwu czynników wytwórczych: pracy
(siły roboczej) i kapitału (wraz z wiedzą naukowo-techniczną);
b) inwestycje będące efektem przewag oligopolistycznych, jakimi
dysponują poszczególne firmy (KTN) jako inwestorzy zagraniczni
(tj. w mikroskali).
32
Koncepcja względnych
przesunięć kosztów pracy i
kapitału według K. Kojimy (C)
• Koncentrując się na analizie makroekonomicznej, tj. odnoszącej
się do pierwszego typu BIZ, wspomniany autor ograniczył
geograficznie swe rozważania do stosunków ekonomicznych KWR-
KSR.
• Według koncepcji teoretycznej Kojimy, uwzględniając istniejące
względne różnice kosztów pracy i kapitału, KTN przy
podejmowaniu BIZ w KSR koncentrują się na działalności
pracochłonnej (np. przemysł odzieżowy), bo tania tam jest siła
robocza, czyli – niskie płace. Natomiast BIZ w KWR są dokonywane
przede wszystkim w dziedzinach kapitałochłonnych (czyli
pracooszczędnych).
• W ten sposób - zdaniem omawianego autora - następuje
„uzgodniona w skali międzynarodowej” specjalizacja, która
przynosi korzyści ekonomiczne wszystkim uczestniczącym w niej
krajom, zarówno KWR, jak i KSR (choć obie grupy państw różnią
się pod względem elastyczności działania mechanizmu
rynkowego).
• Zauważyć jednak należy, że słabością powyższej koncepcji jest fakt,
że wyjaśnia ona - i to częściowo - tylko niewielki segment całości
przepływów BIZ w skali globalnej (tj. jedynie kontakty KWR-KSR).
33
2.7. Koncepcja zależności
przepływów BIZ
od etapu rozwoju gospodarki
narodowej według T. Ozawy (A)
• Za punkt wyjścia swej analizy inny japoński ekonomista T. Ozawa przyjął (w
roku 1992) zaproponowaną wcześniej przez M. Portera (w 1990 r.)
klasyfikację różnych krajów według
czterech etapów rozwoju
ich
gospodarek narodowych:
1) faza rozwoju napędzanego przez czynniki podstawowe, tj. pracę i surowce
(factor-driven stage),
2) etap rozwoju napędzanego przez akumulację kapitału i inwestycje
(investment-driven stage),
3) faza rozwoju napędzanego przez innowacje techniczne (innovation-driven
stage),
4) faza rozwoju napędzanego przez dobrobyt (wealth-driven stage).
• Według Ozawy, w praktyce występuje ewolucja kierunków geograficznych i
struktury sektorowej przepływów BIZ wraz z przechodzeniem od niższych do
wyższych etapów rozwoju gospodarki narodowej poszczególnych krajów.
• Na
początkowym etapie rozwoju
, na którym znajdują się KSR, BIZ
napływają tam z KWR. Wywodzące się z tej drugiej grupy państw KTN
poszukują wówczas w KSR dostępu do tanich surowców i pracowników,
zadowalających się relatywnie niskim wynagrodzeniem. Dominują zatem
inwestycje w dziedziny surowcochłonne (górnictwo, leśnictwo, rolnictwo) i
pracochłonne (np. przemysł odzieżowy).
34
Koncepcja zależności
przepływów BIZ
od etapu rozwoju gospodarki
narodowej według T. Ozawy (B)
• Etap rozwoju
napędzanego przez akumulację kapitału i
inwestycje
charakterystyczny był w przeszłości dla dynamicznie
rozwijających się azjatyckich i latynoamerykańskich krajów nowo
uprzemysłowionych pierwszej i drugiej generacji (I generacja - Korea
Płd, Singapur, Hongkong i Tajwan; II generacja -Malezja, Filipiny,
Brazylia, Meksyk, Chile, Izrael, RPA itp.).
• W ostatnim okresie na ten etap rozwoju awansowały niewątpliwie
również
Chiny i Indie.
• Jak potwierdza praktyka, do takich krajów napływają BIZ z KWR,
poszukujące dostępu do rosnącego rynku zbytu, poprawy
efektywności oraz dostępu do taniej, lecz wykształconej siły roboczej.
• Ale równocześnie korporacje z tych nowo uprzemysłowionych krajów
inwestują w dziedziny surowcochłonne i pracochłonne krajach słabiej
rozwiniętych (np. chińskie BIZ w górnictwie naftowym Sudanu,
Angoli, Kongu i Wenezueli). Coraz częściej próbują też dokonywać
BIZ w KWR, poszukując dostępu do ich rynków i aktywów
strategicznych.
35
Koncepcja zależności
przepływów BIZ
od etapu rozwoju gospodarki
narodowej według T. Ozawy (C)
• W fazie rozwoju napędzanego przez
innowacje
techniczne znajdują
się KWR, skąd BIZ odpływają do dziedzin kapitałochłonnych w
innych krajach (głównie z tej samej grupy). Rządy KWR podejmują
też działania dla przyciągnięcia BIZ z pozostałych KWR ( jak również
z krajów nowo uprzemysłowionych) do dziedzin technicznie wysoko
zaawansowanych
i wymagających kwalifikowanych pracowników.
• Czołówka KWR znajduje się jednocześnie na etapie rozwoju
napędzanego przez
dobrobyt
, który sprzyja nasileniu się
przepływów BIZ wewnątrz tej grupy krajów, przy ich koncentracji na
najnowocześniejszych dziedzinach produkcji dóbr inwestycyjnych,
konsumpcyjnych i usług.
• T. Ozawa twierdził ponadto, że w ramach
strategii rozwoju
otwartego
na współpracę międzynarodową
przepływy BIZ
przyczyniają się do poprawy
konkurencyjności
międzynarodowej
gospodarek KWR, stymulując zwiększanie
obrotów ich handlu zagranicznego
, co prowadzi do
superwzrostu
(super growth, tj. do przyśpieszania tempa wzrostu
dochodu narodowego).
36
6. WYBRANE TEORIE
UMIĘDZYNARODOWIENIA
DZIAŁALNOŚCI
PRZEDSIĘBIORSTW
6.1. Teorie przewag monopolistycznych
KTN.
6.2. Teoria międzynarodowego cyklu życia
produktu a KTN.
6.3. Teoria internalizacji działalności
KTN.
37
Ogólne refleksje o teoriach
umiędzynarodowienia działalności
przedsiębiorstw
• Zaliczane do tej grupy teorie, które próbują wyjaśnić determinanty
działalności KTN (a w szczególności przyczyny podejmowania przez nie
BIZ), zwane też są teoriami produkcji międzynarodowej (J. Cieślik),
teoriami mikroekonomicznymi (J. Misala), teoriami zakładającymi
konkurencję niedoskonałą (tj. działanie w warunkach monopolu lub
oligopolu – I.A. Moosa), czy wreszcie teoriami traktującymi BIZ jako
zjawisko realne (K. Przybylska).
• W ramach tej grupy teorii wyodrębnia się wiele koncepcji, które można
podzielić – w ślad za K. Przybylską - na
3 podstawowe podgrupy
:
1) teorie przewag monopolistycznych KTN,
2) teoria międzynarodowego cyklu życia produktu,
3) teoria internalizacji działalności KTN.
• Chociaż Przybylska do tej samej grupy zalicza eklektyczną teorię
produkcji międzynarodowej Dunninga, to paradygmat OLI zasługuje na
odrębne potraktowanie. Przemawia za tym zarówno kompleksowy
(syntetyczny) charakter tego paradygmatu, jak też wyjątkowo ważna,
wiodąca pozycja teorii Dunninga w dotychczasowym dorobku
światowej myśli ekonomicznej, dotyczącym roli KTN i BIZ we
współczesnej gospodarce światowej.
38
6.1. Teorie przewag
monopolistycznych KTN (A)
• Za pioniera badań nad determinantami BIZ i KTN w warunkach
konkurencji niedoskonałej uznawany jest Ch. P. Kindleberger (1969 r.).
• Zauważył on trafnie, że zagraniczni inwestorzy są w mniej korzystnej
sytuacji niż miejscowi przedsiębiorcy o tyle, że ci drudzy lepiej niż
pierwsi znają specyfikę działania na rynku własnego kraju. Skoro
jednak KTN decydują się na podejmowanie BIZ i ponoszenie
dodatkowych kosztów z tym związanych, to muszą posiadać przewagę
(atuty) wynikające z zajmowania pozycji oligopolistycznej lub
monopolistycznej w określonym segmencie stosunków
międzynarodowych.
• Poważny wkład w rozwój omawianych teorii wnieśli również Dunning
(1973 r.), Hymer (1976 r.), Calver (1981 r.), Buckley-Casson (1985 r.),
Leitch-Barret (1992 r.) i wielu innych ekonomistów.
• Autorzy teorii przewag monopolistycznych szczegółowo przeanalizowali
różnorodne ich rodzaje. Zazwyczaj wyróżnia się 4 typy przewag KTN ,
tj. przewagę finansową, technologiczną, menedżerską i marketingową.
• Przewaga finansowa
: KTN dysponują ogromnym własnym kapitałem
(nieporównywalnie większym niż firmy lokalne) oraz korzystają z wielu
zewnętrznych źródeł finansowania swej działalności.
39
Teorie przewag monopolistycznych
KTN (B)
• Przewaga technologiczna
KTN: Sprowadza się ona do
prowadzenia własnych prac badawczo-rozwojowych, znajomości
unikalnych (chronionych patentami) metod i procesów produkcji,
dysponowania nowoczesnymi maszynami i urządzeniami
technicznymi, wytwarzania produktów o znanych markach
towarowych itp.
• Przewaga menedżerska
KTN: Ten atut polega na posiadaniu
bogatej wiedzy i umiejętności w zakresie zarządzania
przedsiębiorstwem i organizacji pracy w skali międzynarodowej
(ponadkrajowej), a zwłaszcza koordynacji działalności (od mikro- do
megaskali), planowania strategicznego, finansów (budżetowania) i
księgowości firmy, gromadzenia i wykorzystywania informacji,
wykorzystania zasobów ludzkich, systemów wynagrodzeń,
pobudzania wydajności pracy i poprawy efektywności itp.
• Przewaga marketingowa
KTN: Strategie działalności
marketingowej KTN obejmują produkcję, politykę cen i dystrybucji,
a także sferę komunikowania się z otoczeniem (nie tylko docieranie
do klientów).
• W sumie powyższe cząstkowe przewagi składają się na przewagę
konkurencyjną poszczególnych KTN nad ich głównymi rywalami (tj.
innymi KTN) oraz nad lokalnymi firmami w krajach goszczących.
40
Teorie przewag monopolistycznych
KTN (C)
• Przewaga konkurencyjna KTN
przejawia się w szczególności
poprzez:
a) umiejętność dużego różnicowania wytwarzanych produktów
(dostosowywania ich do potrzeb różnych kategorii odbiorców w
poszczególnych oraz do warunków konkurencji; obok faktycznego
różnicowania wprowadzanie pozornych różnic między towarami
określonego rodzaju, np. tylko inne opakowanie),
b) w formie przywództwa cenowego w dziedzinach, w których
poszczególne KTN posiadają pozycję dominującą (o charakterze
monopolistycznym lub oligopolistycznym).
• Interpretację BIZ jako efekt oligopolistycznego zachowania się
przedsiębiorstw na rynku światowym szerzej przedstawił po raz
pierwszy
w 1973 r. F.T. Knickerbocker, który wskazywał na współzależność
decyzji firm działających w warunkach oligopolistycznej struktury
rynku.
• Autorem innej wersji teorii wyjaśniającej BIZ w kontekście oligopolu
jest E.M. Graham. Chodzi tu o „strategię wymiany pogróżek”, według
której, jeśli rywale danej KTN dokonali BIZ w jego kraju macierzystym,
to taka korporacja powinna podjąć działalność w krajach pochodzenia
swych konkurentów celem „kontrolowania” ich zachowań i
ograniczania nadmiernej ekspansji (co wyjaśnia m. in. krzyżujące się
BIZ).
41
6.2. Teoria międzynarodowego cyklu
życia
produktu a KTN (A)
• Badania nad wpływem cyklu życia różnych produktów na
działalność międzynarodową przedsiębiorstw zapoczątkował
H.V.
Posner
, który w roku 1961 opracował
koncepcję opóźnienia
naśladowczego
(imitation leg), zwaną także teorią
luki
technologicznej
.
• W myśl tej koncepcji, przesłanką prowadzenia wymiany
międzynarodowej może być istnienie odstępu czasowego między
momentem rozpoczęcia produkcji danego towaru w poszczególnych
krajach.
• Próbując wykorzystać tę koncepcję przede wszystkim do wyjaśnienia
przyczyn handlu międzynarodowego artykułami przemysłowymi,
Posner wprowadził dwa podstawowe pojęcia: opóźnienie popytu i
opóźnienie reakcji.
• Opóźnienie popytu jest równe – według Posnera – odstępowi czasu
między pojawieniem się nowego towaru w kraju, który go jako
pierwszy wyprodukował, a powstaniem popytu na ten nowy towar w
jakimkolwiek drugim kraju.
• Opóźnienie reakcji to odstęp czasu między powstaniem popytu na
dany towar na rynku drugiego kraju a momentem podjęcia
produkcji tego towaru przez miejscowych przedsiębiorców.
42
Teoria międzynarodowego cyklu
życia
produktu a KTN (B)
• Posner twierdził, że eksport nowego towaru przez „ kraj-innowatora” do
innego kraju odbywa się w okresie równym różnicy między opóźnieniem
popytu i opóźnieniem reakcji. BIZ alternatywą eksportu, jeśli występują
bariery celne lub pazataryfowe w zakresie dostępu do rynków
zagranicznych.
• Przykłady dóbr, których eksport wynikał z opóźnienia naśladowczego: sprzedaż
po II wojnie światowej w krajach Europy Zachodniej amerykańskich pończoch
elastycznych i tkanin syntetycznych; eksport do Polski w latach 60.
zagranicznych okryć z ortalionu i koszul męskich typu non-iron (po
uruchomieniu produkcji własnej w naszym kraju import tych produktów został
wstrzymany).
• Dorobek Posnera wykorzystany został w 1966 r. przez
R. Vernona
-
uważanego powszechnie w światowej literaturze ekonomicznej za twórcę
teorii międzynarodowego cyklu produkcji - do analizy nie tylko wymiany
handlowej, ale także BIZ. Rozszerzone wersje tej teorii przedstawili
również: S. Hirch i R. Shons (1975 - 1976 r.)
• Według powyższej koncepcji, cykl życia produktu obejmuje 3 główne
fazy:
-- wstępną fazę produktu innowacyjnego,
-- fazę produktu dojrzałego,
-- fazę produktu standaryzowanego (zwana też fazą schyłkową).
43
Teoria międzynarodowego cyklu
życia
produktu a KTN (C)
• W pierwszej, tzn. wstępnej fazy cyklu w USA
(T
0
- T
1
)
innowacyjny (nowy) produkt wytwarzany jest w ilości dość
ograniczonej, wyłącznie na potrzeby rynku krajowego (tj.
amerykańskiego – zob.: rysunek).
44
Teoria międzynarodowego cyklu
życia
produktu a KTN (D)
• Dojrzała faza życia produktu w USA (T
1
– T
2
): Produkcja masowa
i eksport z USA do innych KWR (które są importerami towaru).
• Faza standardowej produkcji i zwolnionej dynamiki eksportu
produktu przez USA (T
2
– T
4
): Amerykański produkt nadal
eksportowany, chociaż możliwości zbytu w innych KWR coraz
bardziej ograniczone, bo te ostatnie podjęły własną produkcję,
ograniczyły import, a w T
3
rozpoczęły eksport. Natomiast od T
2
pojawia się eksport z USA do KSR.
• Dojrzała faza życia produktu w KWR, a jednocześnie faza
schyłkowa w USA: Od momentu T
4
USA importerem netto tego
towaru i ograniczają własną produkcję, podczas gdy inne KWR
dominują na światowym rynku, eksportując do USA i KSR.
• Faza przenoszenia produkcji – w drodze podejmowanie BIZ - z
KWR do KSR (z racji wzrostu kosztów pracy), które od T
5
stały
się eksporterami netto, podczas gdy KWR ograniczyły produkcję
i eksport, a od momentu T
6
przeobraziły się w importerów netto.
45
Teoria międzynarodowego cyklu
życia
produktu (E)
• Generalnie biorąc, w fazie II międzynarodowego cyklu życia
produkt dojrzały pod względem technologicznym (i dopasowany do
preferencji klientów) jest sprzedawany i może być wytwarzany nie
tylko w kraju pochodzenia, lecz także zagranicą. Pobudza to
zwykle podejmowanie przez KTN ekspansji zewnętrznej w formie
BIZ (głównie do krajów o zbliżonym etapie rozwoju, czyli do KWR).
• W III fazie cyklu, tj. na etapie standaryzowanego produktu
zwiększa się presja konkurencyjna ze strony innych KTN, które
mogą lansować własne nowe, bardziej technologicznie
zaawansowane wyroby. Aby utrzymać się na rynku, producent
standaryzowanego towaru musi obniżać jego
cenę, co w szczególności stymuluje BIZ i delokalizację produkcji
do KSR.
• Praktycznym - podawanym w literaturze światowej i polskiej -
przykładem faz cyklu życia produktu jest ewolucja w skali
globalnej procesu produkcji i eksportu telewizorów (lub
komputerów).
46
6.3. Teoria internalizacji działalności
KTN
• Powyższa teoria zwana też bywa koncepcją transakcji
wewnętrznych, bo - po pierwsze – nawiązuje do teorii kosztów
transakcyjnych R. Coase’a (z 1937 r.), a po drugie – próbuje
wyjaśnić proces zastępowania transakcji na rynku zewnętrznym
wymianą wewnętrzną przedsiębiorstwa w ramach działalności KTN
(tj. obrotami wewnątrzkorporacyjnymi.
• Największym dorobkiem w zakresie rozwoju tej teorii KTN (i BIZ)
mogą pochwalić się zwłaszcza: Williamson (1975 r.), Buckley-
Casson (1976 r.), Hymer (1976 r.), Rugman (1980 r.), Teece (1986
r.) i Madhok (1998 r.).
• Koszty transakcyjne obejmują koszty upowszechnienia informacji
o możliwości zawarcia transakcji, identyfikacji potencjalnych
partnerów, negocjacji warunków transakcji (z ceną włącznie),
sformułowania kontraktu i jego realizacji.
• Internalizacja działalności (w obliczu zawodności rynku
zewnętrznego, tj. market failure) poprzez utworzenie rynku
wewnątrzkorporacyjnego pozwala KTN na uniknięcie kosztów
transakcyjnych, choć niektóre transakcje firmy te musza nadal
zawierać za pośrednictwem rynku zewnętrznego.
• Podstawowym założeniem tej teorii: istnienie konkurencji
oligopolistycznej (lub monopolistycznej) i występowanie
związanych z tym przewag (co zostało omówione w punkcie 6.1).
47
7. DETERMINANTY EKSPANSJI
KTN I BIZ W ŚWIETLE TEORII
LOKALIZACJI DZIAŁALNOŚCI
GOSPODARCZEJ (A)
• Wprawdzie w najnowszej wersji paradygmatu OLI kwestia wyboru
kraju goszczącego i konkretnego miejsca lokalizacji BIZ (oraz
szerzej – ekspansji KTN) jest przez Dunninga dość szeroko
omawiana, ale – zdaniem wielu autorów –
teoria lokalizacji
działalności gospodarczej powinna być traktowana jako
samodzielny, wyodrębniony nurt współczesnej ekonomii
.
Spośród polskich ekonomistów do tego poglądu przychylają się –
jak uprzednio wspominałem – przede wszystkim K. Przybylska i J.
Misala.
• Nawiązując do światowego dorobku dotyczącego lokalizacji BIZ, a
w szczególności do badań na ten temat Agravala (1980 r.),
Dunninga (1981 r.), Portera-Ozawy (1992 r.), Markusena (1995 r.) i
Zhanga (1996 r.),
K. Przybylska
skoncentrowała się – jak już wcześniej
sygnalizowałem - na analizie przesłanek lokalizacji inwestycji
bezpośrednich w makroskali,
tj. przez pryzmat warunków istniejących w poszczególnych krajach
goszczących.
48
Determinanty ekspansji KTN i
BIZ
w świetle teorii lokalizacji (B)
• Natomiast
J. Misala
w swej monografii pt.: „Wymiana
międzynarodowa i gospodarka światowa: Teoria i mechanizmy
funkcjonowania” (SGH. Warszawa 2005) skupił się najpierw na dość
obszernej
prezentacji dorobku tradycyjnej teorii lokalizacji
gospodarczej
w oparciu o wyniki badań A. Löscha, W. Isarda, J.H.
von Thunena, J. Schumpetera, L.H. Klassena, H. Giercha, A. Predöhla,
H. Sieberta i R. Sohnsa.
• Według opinii J. Misali, analizując dorobek teorii lokalizacji w
kontekście zmian zachodzących w gospodarce światowej, należy
uwzględniać zwłaszcza fakt występowania efektów alokacyjnych,
akumulacyjnych
i lokalizacyjnych międzynarodowego podziału pracy.
• Efekty alokacyjne to całość bezpośrednich i pośrednich skutków
optymalizacji alokacji zasobów w skali międzynarodowej (m. in. dzięki
działalności inwestycyjnej KTN).
• Efekty akumulacyjne pojawiają się wskutek tego, że poszczególne
regiony i kraje świata dysponują odmiennymi warunkami akumulacji
oraz pomnażania czynników wytwórczych (co w szczególności
doskonale potrafią wykorzystywać KTN).
49
Determinanty ekspansji KTN i
BIZ
w świetle teorii lokalizacji (C)
• Efekty lokalizacyjne są ściśle powiązane ze skutkami
akumulacyjnymi i alokacyjnymi międzynarodowej działalności
gospodarczej. Źródłem ich występowania jest zróżnicowanie
poszczególnych krajów pod względem stopnia mobilności
czynników produkcji (siły roboczej, kapitału produkcyjnego i
wiedzy technicznej), jak też stanu środowiska naturalnego. Stąd
także bierze się jednocześnie odmienna atrakcyjność
poszczególnych krajów dla KTN.
• Omawiając międzynarodowe aspekty tradycyjnej (neoklasycznej)
teorii lokalizacji, J. Misala podkreśla, że specjaliści od kwestii
przestrzennego rozmieszczenia działalności wytwórczej między
krajami i regionami świata zwracali uwagę nie tylko na znaczenie
dystansu geograficznego i kosztów transportu (np. W. Isard), ale
też szeroko analizowali (np. A. Weber) przewagi aglomeracyjne
wynikające z powiązań gospodarczych „do przodu” (forward
linkages) i „do tyłu” (backward linkages).
• Odnotowując szczególny wkład A. Löscha w badania nad polityką
przemysłową przedsiębiorstw, Misala przypomina, że ten niemiecki
ekonomista udowodnił, że istnienie granic narodowych stanowi
poważną przeszkodę, która utrudnia optymalizację działalności
firm
przemysłowych w skali ponadkrajowej.
50
Determinanty ekspansji KTN i
BIZ
w świetle teorii lokalizacji (D)
• W ramach prezentacji dorobku ortodoksyjnej teorii lokalizacji
stosunkowo najwięcej miejsca poświęca Misala koncepcji
międzynarodowego podziału pracy w ujęciu R. Sohnsa (z 1976 r.).
• Punktem wyjścia tej koncepcji jest twierdzenie, że względne
wyposażenie poszczególnych krajów w czynniki wytwórcze zależy
od osiągniętego przez nie poziomu rozwoju:
--Kraje wysoko rozwinięte są stosunkowo najlepiej wyposażone w
kapitał rzeczowy, pracę wysoko kwalifikowaną i dysponują
największymi korzyściami zewnętrznymi (external economies),
które wynikają z bliskości geograficznej krajów o podobnych
strukturach popytu i podaży.
-- Głównym atutem krajów średnio rozwiniętych jest dysponowanie
obfitymi zasobami pracy o średnim stopniu kwalifikacji.
-- Z kolei kraje słabo zaawansowane mają względną przewagę w
zakresie dostępności zasobów naturalnych i nisko kwalifikowanych
pracowników.
• Drugą ważną tezą R. Sohnsa jest trafne spostrzeżenie, że struktura
popytu staje się coraz bardziej zróżnicowana w miarę podnoszenia
się poziomu rozwoju poszczególnych krajów i wzrostu
przeciętnego poziomu dochodów indywidualnych ich mieszkańców.
51
Determinanty ekspansji KTN i
BIZ
w świetle teorii lokalizacji (E)
• W związku z powyższym R. Sohns podkreślał, że spośród
przedsiębiorstw zaangażowanych aktywnie w międzynarodowy
podział pracy największe sukcesy odnoszą te, które są w stanie
najlepiej sprostać konkurencji, bo:
-- są najbardziej innowacyjne (dzięki prowadzonym pracom
badawczo-rozwojowym i wdrożeniowym),
-- odznaczają się najlepszymi zdolnościami do zróżnicowania
asortymentu swej produkcji celem dostosowania go do
odmiennej struktury popytu w poszczególnych grupach krajów,
-- przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych potrafią właściwie
wykorzystać istniejące zróżnicowanie krajów w zakresie
relatywnej dostępności czynników wytwórczych oraz korzyści ze
skali produkcji i zbytu.
• Z kolei nawiązując do koncepcji cyklu życia produktu i luki
technologicznej, Sohn w swej teorii międzynarodowego podziału
pracy przedstawił intensywność zapotrzebowania na różne
czynniki wytwórcze
w 3 fazach cykłu życia produktu, tj. w fazie innowacji,
dojrzewania i standaryzacji.
52
Determinanty ekspansji KTN i
BIZ
w świetle teorii lokalizacji (F)
• Dalej zaś omawiany niemiecki ekonomista pokazał wpływ
poszczególnych faz cyklu na przewagi konkurencyjne krajów w
dziedzinie wymiany handlowej oraz działalności inwestycyjnej KTN.
• We wspomnianej wcześniej monografii J. Misala wskazuje też, że
R. Sohns zajmował się ponadto analizą roli bezpośrednich
inwestycji zagranicznych w kontekście konkurencyjności
międzynarodowej przedsiębiorstw, rozróżniając przy tym poziome i
pionowe BIZ.
• Pierwsze z nich polegają na podjęciu w kolejnym kraju goszczącym
produkcji wyrobów (czy usług) już wytwarzanych przez KTN lub
komplementarnych w stosunku do takich wyrobów. Przynoszą one
korzyści skali, bo poprawiają pozycję konkurencyjną korporacji
względem miejscowych firm, które przejściowo mogą mieć
przewagę nad KTN z racji lepszego rozeznia specyficznych
warunków działania na danym rynku.
• Natomiast pionowe BIZ – według Sohnsa - realizowane są przez
korporacje celem zapewnienia im dostępu do potrzebnych
surowców lub zaopatrzenia w niezbędne półprodukty. Przyczyniają
się one zatem także do poprawy konkurencyjności
międzynarodowej KTN.
53
Determinanty ekspansji KTN i
BIZ
w świetle teorii lokalizacji (G)
• Na kolejnym etapie swych rozważań J. Misala omawia wpływ na
międzynarodowe stosunki ekonomiczne
współczesnej teorii
lokalizacji działalności biznesowej
, określanej często w
literaturze mianem
nowej geografii ekonomicznej
(new
economic geography). Nie tylko przedstawia jej istotę, lecz dość
szeroko prezentuje również założenia i rezultaty badań
najważniejszych światowych przedstawicieli tej teorii, z P.
Krugmanem, A. J. Venablesem, D. Pugą, N. Niebuhrem i S.
Stillerem na czele.
• Jak trafnie zauważa Misala, swoistym punktem zwrotnym w
historii wspólczesnej teorii lokalizacji stało się opublikowanie w
1991 r. monografii P. Krugmana pt.: „Geography and Trade”, od
której tytułu wzięła się nazwa nowej geografii. Jej istota polega
natomiast na analizie przestrzennych uwarunkowań i wymiarów
międzynarodowej wymiany handlowej i przepływów czynników
wytwórczych, z BIZ i działalnością KTN włącznie.
• Ekonomiści, którzy są zaliczani do nurtu nowej geografii, zwrócili
przede wszystkim uwagę na fakt, że rozmieszczenie przestrzenne
firm i pracowników jest uzależnione od intensywności
oddziaływania sił dośrodkowych (centripetal forces) i sił
odśrodkowych (centrifugal forces).
54
Determinanty ekspansji KTN i
BIZ
w świetle teorii lokalizacji (H)
• O ile siły dośrodkowe sprzyjają coraz większej koncentracji
geograficznej działalności gospodarczej i względnie równomiernemu
jej rozmieszczeniu, o tyle siły odśrodkowe wywołują zjawisko
przeciwstawne, tj. dekoncentrację (lub dyspersję) oraz
nierównowagę przestrzenną, zarówno przedsiębiorstw, jak i
pracowników. W rezultacie intensywnego oddziaływania tych drugich
pogłębiają się dysproporcje między aglomeracjami gospodarczo
najbardziej rozwiniętymi i regionami zacofanymi.
• Według przedstawicieli nowej geografii,
do głównych przyczyn działania
sił dośrodkowych
należą:
-- względny brak niemobilnych czynników produkcji,
-- niedobór dóbr niewymienialnych (np. mieszkań),
-- występowanie tzw. niekorzyści skali,
-- istnienie chłonnego rynku regionalnego,
-- intensyfikacja powiązań „do przodu” i „do tyłu” (forward and backward
linkages)
między nakładami i efektami w sferze konsumpcji (gdzie przeważają
powiązania
„do przodu”) oraz w dziedzinie produkcji (gdzie dominują powiązania „do
tyłu”).
55
Determinanty ekspansji KTN i
BIZ
w świetle teorii lokalizacji (I)
• Między powiązaniami „do przodu” i „do tyłu” pojawia się często sprzężenie
zwrotne, co dodatkowo sprzyja dalszemu utrwalaniu się procesu
dynamicznego rozwoju aglomeracji kosztem zaniedbywania regionów
zacofanych (na co wskazywali m. in. A. Niebuhr i S. Stiller).
• Z wieloma tezami nowej geografii ekonomicznej łaczą się – zdaniem Misali -
dość ściśle spostrzeżenia formułowane przez przedstawicieli wspólczesnej
teorii zachowania się kierownictw przedsiębiorstw, która nazywana jest w
Niemczech nowoczesną polityką przemysłową (Moderne Industriepolitik).
• W myśl tej ostatniej, obecnie przedsiębiorstwa transnarodowe i krajowe nie
tylko ze sobą konkurują, lecz nierzadko także wpółpracują i koordynują
nawzajem swoją działalność (np. dokonują wspólnych zakupów surowców lub
półproduktów, czy też tworzą alianse strategiczne), jeśli sprzyja to osiąganiu
większych zysków poprzez uzyskiwanie mikroekonomicznych efektów
synergii dzięki rozbudowie sieci powiązań wzajemnych (typu progresywnego
i regresywnego).
• W swych rozważaniach poświęconych oddziaływaniu wspólczesnej teorii
lokalizacji na determinanty działalności KTN i BIZ J. Misala nawiązuje
ponadto do teorii „gron” lub klastrów (clusters), opracowanej początkowo -
jak już wspominałem poprzednio - przez M.E. Portera (w roku 2001), a
następnie wzbogaconej przez wielu innych ekonomistów.
56
Determinanty ekspansji KTN i
BIZ
w świetle teorii lokalizacji (J)
• Odnotować również warto, że J. Misala jest też autorem eseju pt.:”Wpływ
BIZ na konkurencyjność międzynarodową; wybrane aspekty
teoretyczne”, opublikowanego w pracy zbiorowej pod red. M.A. Weresy:
„Polska – Raport o konkurencyjności 2007: Rola zagranicznych
inwestycji bezpośrednich w kształtowaniu przewag konkurencyjnych”
(Instytut Gospodarki Światowej SGH, Warszawa 2007).
• W powyższym eseju wspomniany autor przedstawił m.in. zarys
koncepcji międzynarodowego zlokalizowanego
konkurowania i konkurencyjności
(Locational competition
lub Standortwettbewerb). Wśród głównych twórców i
zwolenników tej nowej koncepcji należy wymienić niemieckiego
ekonomistę H. Sieberta i jego wspólpracowników.
• W myśl koncepcji zlokalizowanego konkurowania, trzeba analizować
łącznie konkurencję międzynarodową w sferze realnej i w dziedzinie
instytucjonalno-instrumentalnej, konkurencję między podmiotami
gospodarczymi (tj. przedsiębiorstwami, ich zrzeszeniami i
gospodarstwami domowymi) oraz między poszczególnymi krajami.
• Podstawowe elementy i płaszczyzny konkurowania między danym krajem
i jego otoczeniem międzynarodowym – według koncepcji
Standortwettbewerb – podane
są na dwu zamieszczonych dalej rysunkach (schematach).
57
Determinanty ekspansji KTN i
BIZ
w świetle teorii lokalizacji (K)
Uwaga: Powyższy rysunek został zaczernięty z eseju J. Misali:
Wpływ BIZ na konkurencyjność..., op. cit.
58
Determinanty ekspansji KTN i
BIZ
w świetle teorii lokalizacji (L)
Uwaga: Powyższy rysunek został zaczernięty z eseju J. Misali:
Wpływ BIZ na konkurencyjność..., op. cit.
59
Determinanty ekspansji KTN i
BIZ
w świetle teorii lokalizacji (Ł)
• Jak wynika z podanych schematów, w warunkach współczesnej
gospodarki światowej przedsiębiorstwa poszczególnych krajów (z
KTN włącznie) muszą ze sobą konkurować przede wszystkim na
rynkach dóbr materialnych i usług, tzn. na rynkach różnych
produktów.
Dzięki temu
mogą one powiększać osiągane przez siebie zyski,
jeśli mają przewagę nad swymi rywalami pod względem atrakcyjności cen (tj.
oferując niższe ceny) i jakości sprzedawanych produktów.
• Konkurowanie w sferze mobilnych czynników wytwórczych – kapitału,
technologii i pracy (zwłaszcza o pracowników wysoko
kwalifikowanych) odbywa się zarówno między przedsiębiorstwami, jak
też między krajami i regionami świata.
Rządy, banki centralne i pozostałe
instytucje państwowe poszczególnych krajów uczestniczą także aktywnie w
tej konkurencji, gdyż instrumenty prowadzonej przez nie polityki zachęcają
lub zniechęcają do napływu zagranicznych czynników produkcyjnych do
poszczególnych krajów.
• Podobnie wygląda konkurencja międzynarodowa o takie mało
mobilne lub niemobilne czynniki wytwórcze jak: ziemia, surowce i
środowisko naturalne oraz niekwalifikowani pracownicy. Przy tym
dzięki przyciągnięciu mobilnych zagranicznych czynników produkcji i
wzrostowi wymiany handlowej zwiększa się wykorzystanie czynników
niemobilnych, co pozwala na poprawę międzynarodowej pozycji
konkurencyjnej danego kraju
oraz jego przedsiębiorstw.