Rodzaje i rola zabiegów fizykalnych stosowanych w
odnowie biologicznej u osób pracujących umysłowo,
fizycznie i u sportowców.
Różnice w sposobach i środkach odnowy biologicznej u
osób pracujących umysłowo, fizycznie i u sportowców.
Odnowa biologiczna u sportowców po treningach i
zawodach oraz u osób uprawiających sport rekreacyjnie.
Zastosowanie bodźców fizykalnych w celu usprawniania
transportu metabolitów wysiłkowych.
Zwalczanie bólu będącego wynikiem treningu.
Zmęczenie jest to złożony i w pełni odwracalny proces zmian czynnościowych
w ustroju powstały w wyniku pracy i objawiający się okresowym
zmniejszeniem zdolności do jej wykonywania. Pod pojęciem pracy należy
rozumieć zarówno pracę fizyczną (zdolności wysiłkowe), jak i intelektualną
(zdolności umysłowe), stąd zmęczenie dotyczy zarówno sportowców jak i
osoby pracujące fizycznie czy umysłowo. Różny jest jednak charakter tego
zmęczenia, jego skutki i nasilenie. Odnowa biologiczna ściśle łączy się z
problemem zmęczenia, jest odpowiedzią na zmęczenie – przeciwdziała mu
oraz usuwa jego skutki – pozwala na powrót do stanu sprzed zadziałania
bodźca (wysiłku, pracy).
Odnowa biologiczna musi być stricte podporządkowana pod cechy bodźca
wywołującego zmęczenie, czyli musi być kierunkowa, aby w sposób
optymalny przyspieszyć procesy wypoczynkowe.
W celu zaplanowania odpowiedniej odnowy biologicznej
należy zastosować:
Diagnozę –uzyskujemy pełny obraz osoby, zawodnika umożliwiający
określenie charakteru zmęczenia oraz wszelkich innych informacji
Prognozę – to etap przewidywania zmian, jakie powinny zajść po
prawidłowym zastosowaniu środków (czynności) odnowy
biologicznej, z uwzględnieniem czasu po którym powinny nastąpić
zmiany
Programowanie – zaplanowanie konkretnego działania w odnowie
biologicznej, wynikające z diagnozy i prognozy.
Realizację – przejście do praktycznej formy działania.
Kontrolę – kontrola, czy efekty zastosowanych czynności odnowy
biologicznej przyniósł wymagany efekt – określony w prognozie.
do zakończenia/podsumowania
Aby planowana odnowa biologiczna była skuteczna, wymaga
stosowania tzw. stałych środków odnowy biologicznej:
- racjonalna naprzemienność pracy i wypoczynku,
- zdrowa i spokojna atmosfera w pracy, podczas treningu,
- próby pozbycia się społecznych stresów,
- racjonalna i urozmaicona dieta dostosowana do rodzaju wykonywanej
pracy, nasilenia treningu, stanu zdrowia,
- aktywny wypoczynek, rekreacja ruchowa, sport
- stała obserwacja stanu zdrowia,
- sen lub wypoczynek bierny jako główny fizjologiczny sposób przywracania
organizmowi jego zdolności wysiłkowej.
System odnowy biologicznej:
Pedagogiczne środki odnowy biologicznej:
- racjonalne zaplanowanie czasu pracy (chodzi tutaj mniej więcej o to, że powinno się
mieć swój terminarz/kalendarz i wyróżnić rzeczy najważniejsze, rzeczy mniej ważne i
rzeczy najmniej ważne. Należy wyróżnić te rzeczy/spotkania, których się nie da
przesunąć i te z których można zrezygnować lub przełożyć na inny termin.
Oczywiście należy znaleźć czas tylko i wyłącznie dla siebie co do „treningów” i
zabiegów fizjoterapeutycznych.)
- zorganizowanie czasu potrzebnego do realizacji pozostałych zadań odnowy z
uwzględnieniem potrzeb ilościowych i zabezpieczeniem najlepszej do realizacji tego
celu pory dnia wynikającej z analizy przebiegu rytmów biologicznych
Medyczno – biologiczne środki odnowy biologicznej:
- zabiegi fizjoterapeutyczne wspomagające procesy wypoczynkowe
- problematyka prawidłowego odżywiania oraz przyjmowania preparatów
uzupełniających
- elementy klimatoterapii
- różne formy aktywności ruchowej
Psychologiczne środki odnowy biologicznej:
- integralna część systemu odnowy biologicznej
- tym powinien się zajmować psycholog
Do najczęściej wykorzystywanego działu fizykoterapii dla
potrzeb odnowy biologicznej należy zaliczyć
wodolecznictwo(hydroterapia). W tym celu używa się wody we
wszystkich jej stanach skupienia tj. lodu, cieczy, pary wodnej. Ze
skutecznym i celowym użyciem wodolecznictwa wiąże się
znajomość temperaturowych zakresów wody. Wg Miki wyróżnia
się wodę: zimną, chłodną, letnią, ciepłą i gorącą (odpowiednio:
8-19, 20-27, 28-33, 34-37, 38-42st.C)
Wybrane reakcje fizjologiczne po zabiegach
wodoleczniczych o różnych wartościach temperatury
Zabiegi fizykalne stosowane w odnowie biologicznej u
sportowców
Natryski: należą do grupy zabiegów wodoleczniczych wykorzystujących
mechaniczne pobudzenie wody oraz jej temperaturę we wszystkich zakresach.
Krótkotrwały chłodny lub gorący natrysk tonizuje mięśnie i zwiększa napięcie ścian
naczyń krwionośnych.
Ciepły natrysk działa uspokajająco, natomiast gorący dłużej trwający prowadzi do
obniżenia pobudliwości ruchowego układu nerwowego oraz wzmaga przemianę
materii.
Natrysk deszczowy: całościowy stosuję się bezpośrednio po każdym treningu. W
czasie natrysku, po wstępnym rozluźnieniu mięśni, pożądane jest łagodne nacieranie
szczególnie przeciążonych grup mięśniowych przy użyciu gąbki lub miękkiej
włosianej szczotki.
Natryski naprzemienne (hartujące): wykonuje się z wykorzystaniem wody
ciepłej następnie zimnej, kilkakrotnie zmieniane, zalecane niezależnie od treningu.
W pewnych okolicznościach, możliwe jest zastosowanie krótkotrwałego, kilku
minutowego natrysku ciepłego lub gorącego w celu uzupełnienia lub częściowego
zastąpienia rozgrzewki np. u pływaków
Kąpiele lokalne (np. stóp lub kończyny górnej): mogą być ciepłe lub gorące, często
z dodatkiem 0,5-1% roztworu szlamu ciechocińskiego lub soli jodobromowej.
Wskazania: napięcie zmęczeniowe mięśni, przeciążenie stawów bez wyraźnych
objawów uszkodzenia, zmęczenie lokalne. Ze względu na nieduży odczyn ogólny
mogą być zalecane także przed treningiem, zawodami jako lokalna „rozgrzewka”.
Ciepłe kąpiele: całkowite lub pół kąpiele (do łuków żebrowych). Sprzyjają
rozluźnieniu mięśni, działają uspokajająco. Wskazane są szczególnie po ćwiczeniach
siłowych i szybkościowo – siłowych. Po zabiegu wskazany jest odpoczynek bierny
oraz masaż klasyczny uspokajający lub wibracyjny masaż aparaturowy.
Kąpiele ciepłe solankowe: przygotowuje się poprzez dodanie do wody w
zależności od pojemności wanny od1 do 4kg soli kąpielowej np. iwonickiej,
ciechocińskiej, soli kuchennej nie oczyszczonej lub 1-5 l ługu solankowego. Działanie
kąpieli, poza czynnikiem termicznym, głównie polega na drażniącym wpływie soli
wnikającej do naskórka oraz ujść gruczołów potowych, wywołuje silny odczyn
ogólny, oddziałuje ogólno wzmacniająco. Dodatkowe nacieranie okolic przeciążonych
w czasie wysiłku pogłębia wpływ rozkurczowy i przegrzewający na mięśnie i stawy.
Kąpiel zalecana jest w przygotowawczym okresie treningowym.
Kąpiele gorące: całkowite i pół kąpiele. Mogą skutecznie zastąpić zabieg łaźni
fińskiej. Stosuje się je co kilka dni po intensywnych treningach lub zawodach z dużą
eksploatacją układu ruchu i zakwaszeniem mięśni. Kąpieli gorącej nie wolno
aplikować do 2 godzin po wysiłku oraz bezpośrednio po intensywnym wysiłku,
podobnie jak większość zabiegów przegrzewających. Optymalnie, kąpiel gorąca
zalecana powinna być po południu lub wieczorem w dniu beztreningowym.
Łaźnia fińska (sauna): wywiera wielokierunkowy wpływ na cały organizm
człowieka. Szczególnie wyraźnie zaznacza się on w odniesieniu do układu
krążenia, krwiotwórczego, niektórych gruczołów wydzielania wewnętrznego
oraz ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. Saunę traktuje się jako
zabieg ogólnie odprężający i wzmacniający (hartujący). Zabieg należy
zalecać w kilka, kilkanaście godzin po ostatnim treningu, czy też w dniach
wolnych od obciążeń treningowych. Ze względu na częste występowanie po
zabiegowego przejściowego efektu osłabienia, głębokiego rozluźnienia,
pogorszenia szybkości reakcji i koordynacji nerwowo – mięśniowej, nie należy
korzystać z sauny w dniu poprzedzającym trening szybkościowy lub też
techniczny, jak również do dwóch dni przed zawodami sportowymi. Saunę
należy traktować za jeden z najefektywniejszych środków sprzyjających
restytucji po wysiłkowej przy zmęczeniu dużych partii mięśniowych. Ponadto
odgrywa sporą rolę w profilaktyce przeciążeniowej jak i procesach terapii
pourazowej.
Biosauna: istota tego zabiegu polega na równoczesnym zastosowaniu w
komorze zabiegowej ciepłej kąpieli w suchym lub wilgotnym powietrzu o
temp. 40-60 st.C w połączeniu z tlenoterapią i jonizacją negatywną.
Przyspiesza wyrównanie po wysiłkowego zadłużenia tlenowego, korzystnie
oddziałuje na procesy nerwowo- mięśniowe, poprawia koordynację
ruchową, wywołuje odczucie głębokiego odprężenia i wypoczynku.
Zalecenia do stosowania biosauny w okresie treningowo- startowym
podobne są jak dla sauny.
Okłady: polegają na przykładaniu do skóry różnych nośników czynnika
termicznego.
Okłady chłodzące: działanie kojące, przeciwzapalne, wykorzystuje się po
niektórych ostrych uszkodzeniach aparatu ruchu, stłuczeniach,
skręceniach.
Okłady gorące: pobudzają wchłanianie wysięków, uśmierzają ból oraz
obniżają napięcie mięśni. Stosowane są w przypadku wystąpienia bólu
zmęczeniowego oraz w późniejszym okresie doleczania pourazowego.
Okłady parafinowe: działają przeciwbólowo i rozluźniająco. Stosuje się je m.in. w
bólach zmęczeniowo – przeciążeniowych, w profilaktyce przeciążeniowej zwłaszcza
na stawy.
Okłady borowinowe: zalecane w stanach przeciążeniowych narządu ruchu,
zwłaszcza stawów.
Masaż podwodny(tangentorowy): zwany też natryskiem podwodnym. Powoduje
rozluźnienie mięśni, uczucie odprężenia i świeżości, przyspiesza szybkość reakcji.
Zabieg można zalecać niemalże bezpośrednio po zakończeniu treningu lub
zawodów. W takim przypadku szczególnie polecany jest masaż „perełkowo –
piankowy”(z domieszką powietrza).
Masaż wirowy(kąpiel wirowa): skojarzony wpływ czynnika termicznego i
mechanicznego, powoduje zmniejszenie napięcia mięśni i elementów
okołostawowych, poprawę ich ukrwienia oraz wywiera działanie przeciwbólowe.
Masaż ten może być wykorzystywany codziennie, jako wartościowy zabieg
stymulujący wypoczynek po pracy oraz w profilaktyce wszelkiego rodzaju
przeciążeń(zwłaszcza kończyn).
Masaż suchy(klasyczny): należy do najbardziej rozpowszechnionych
zabiegów fizjoterapeutycznych stosowanych w odnowie biologicznej. W
sporcie nie stanowi jakiegoś odrębnego, pod względem techniki, rodzaju
masażu. Do celów sportowych wykorzystuje się wszystkie techniki masażu
klasycznego z uwzględnieniem podziału na pobudzające (ugniatanie,
wyciskanie, ruchy uderzeniowe) i uspokajające (głaskanie,
wstrząsanie,potrząsanie) i neutralne (rozcieranie). Wyróżnia się masaż:
treningowy: wykorzystywany w przygotowaniu zawodnika do wysokiej
formy sportowej
normalizujący: przyczynia się do likwidacji niekorzystnych stanów przed i
około startowych lub po treningowych
regenerujący(restytucyjny): stosuje się celem przywrócenia sił
zmęczonego organizmu oraz zdolności do podejmowania nowych wysiłków
fizycznych
leczniczy: stosowany jest w procesie doleczania po urazach sportowych, w
przypadku przetrenowania
Masaż ciśnieniowy: wykonywany w komorach barycznych, w których umieszcza
się kończynę dolną lub górną, poddając ją zmianom ciśnienia. Masaż ten wywołuje
intensyfikację krążenia krwi i limfy okolicach poddanych zmianom ciśnienia,
przyspiesza usuwanie z mięśni pośrednich produktów przemiany materii, usprawnia
dostawę tlenu i substancji energetycznych. Stwierdzono dodatni efekt tej metody na
kształtowanie siły mięśni. Wywołana zmiana ukrwienia powoduje także uczucie
„lekkości” w masowanych kończynach, co szczególnie ważne jest w treningu
biegowym. Masaż ciśnieniowy może być stosowany zarówno przed treningiem,
uzupełniając rozgrzewkę lub bezpośrednio po treningu.
Masaż izometryczny: wykorzystuje się raczej dla wspomagania procesu ,
zwłaszcza w odniesieniu do siły i masy mięśniowej. Masaż wykonuje się codziennie
lub co drugi dzień do momentu uzyskania zadowalającego efektu treningowego.
Dużą wartość praktyczną zabieg ten posiada w postępowaniu po urazowym,
szczególnie w tzw. zanikach prostych.
Nagrzewanie ciepłem suchym: są to zabiegi o charakterze lokalnym,
wykorzystuje się m.in. termofor, lampę Solux z filtrami lub bez. Wpływ ogrzewczy
ciepła suchego jest podobny do wilgotnego np. kąpiel, lecz wolniejszy i zależy od
długości promieniowania podczerwonego, emiotowanego przez wymienne źródła
energii. W sporcie ta grupa zabiegów ma zastosowanie w profilaktyce urazowej,
zmęczeniowych bólach mięśniowych oraz we wszelkiego rodzaju stanach
przeciążeniowych aparatu ruchu.
Naświetlanie światłem spolaryzowanym: jest to światło
polichromatyczne, niskoenergetyczne, składa się z fal
elektromagnetycznych. Ten rodzaj światła pozwala wydatnie przyspieszać
proces regeneracji aparatu mięśniowego po dużych obciążeniach
treningowych. Zazwyczaj terapia światłem spolaryzowanym polega na
zastosowaniu 2-3 krotnego miejscowego naświetlania.
Naświetlanie promieniami ultrafioletowymi: promieniowanie to
pochłaniane przez powierzchowne warstwy skóry powoduje reakcje
miejscowe, segmentarne i ogólne. Poprawia ono ukrwienie i trofikę skóry,
zmienia przepuszczalność krwionośnych naczyń kapilarnych i błon
komórkowych, aktwywizuje niektóre enzymy, zwiększa zawartość
aktywnych biologicznie związków w tkankach, normalizuje czynność
układu nerwowego, korzystnie wpływa na przyrost siły mięśniowej, a
poprzez zmniejszenie ilości czerwonych krwinek przyczyniać się może do
zwiększonej tolerancji na wysiłki wytrzymałościowe. Naświetlanie zalecać
należy w okresie wstępnym i przygotowawczym procesu treningowego.
Tego rodzaju zabieg można wykorzystać po ciepłej kąpieli lub saunie.
Elektrostymulacja: w praktyce sportowej stosuje się ją ze wskazań
medycznych dla przyspieszenia restytucji po wysiłkowej, po wyczerpujących
treningach oraz dla kształtowania masy i siły mięśniowej. W wielu krajach w
formie mocno zmodyfikowanej wykorzystywana była do wspomagania
treningu (doping). Najbardziej naturalna- jak się wydaje forma
elektrostymulacji w sporcie polega na zastosowaniu prądu impulsowego
prostokątnego o częstotliwości 50-80Hz, o czasie trwania impulsu 10 ms i
takim samym czasie trwania jego przerwy. Zazwyczaj wykorzystuje się prąd
o napięciu 6-12Voltów, dostosowując jego wartość każdorazowo do jakości
odpowiedzi (wyraźny skurcz) lub do subiektywnych odczuć zawodnika.
Stymulacja szczególnie przydatna jest do usprawniania leczniczego ,
wywołując poprawę trofiki mięśnia. Systematyczne stosowanie stymulacji o
częstotliwości 50Hz powoduje ponadto wzrost białka kurczliwego w
mięśniach. Elektrostymulacja i
różne jej metody znajdują szczególne zastosowanie w usprawnianiu
pourazowym do pobudzania mięśni w stanie zaniku z bezczynności np. po
opatrunku gipsowym i uszkodzeniach obwodowych nerwów ruchowych.
Leczenie zimnem (krioterapia): polega na oziębieniu miejscowym
(obniżenie temperatury skóry, mięśni, stawów) oraz oziębieniu
całkowitym (ogólne schłodzenie organizmu).Pod wpływem działanie
niskich temperatur następuje pobudzenie mechanizmów regulacji cieplnej
ustroju. Kurczą się naczynia krwionośne skóry i tkanki podskórnej, maleje
przepływ krwi i w efekcie następuje ograniczenie oddawania ciepła
otoczeniu.
Podczas lokalnej krioterapii w wyniku utraty ciepła dochodzi do:
~ obniżenia temperatury poszczególnych tkanek;
~ zmian w krążeniu;
~ zwolnienia metabolizmu i zahamowania procesów zapalnych;
~zmniejsza się ból;
~ obniża napięcie mięśniowe;
~schładzane tkanki staja się bardziej sztywne.
Podczas schładzania całego ciała zmniejsza dochodzi do:
~uśmierzenia bólu;
~zmniejszenie obrzęków;
~przekrwienia tkanek;
~obniżenia napięcia mięśniowego;
~poprawy siły mięśniowej;
~osłabienia aktywności procesów zapalnych;
~poprawy stanu funkcjonalnego, polegającego na zwiększeniu zakresu
ruchomości chłodzonych stawów;
~skrócenie czasu leczenia kontuzji.
Krioterapia ma szerokie zastosowanie w leczeniu i rehabilitacji urazów
sportowych takich jak: stłuczenia, krwiaki, urazy tkanek miękkich (w
okresie wczesnym), ostre stany zapalne ścięgien, torebek stawowych i
mięśni, przykurcze stawowe pourazowe oraz w ostrych zespołach zapaleń
okołostawowych, nerwobólach nerwów obwodowych, rwie kulszowej i
ramiennej w okresie ostrym, oparzeniach i nadwadze.
Sposoby walki ze stresem
W każdej dyscyplinie sportu niekiedy poza dużym wysiłkiem fizycznym
występuje również obciążenie sfery psychicznej zawodnika. Szczególnie w
okresie startowym psychologiczne środki odnowy mogą odgrywać
znaczącą rolę. Należą do nich ćwiczenia relaksacyjno – koncentrujące,
trening autogenny. Celem ćwiczeń jest obniżenie napięcia mięśniowego,
ułatwienie koncentracji uwagi oraz kształtowanie odpowiedniej motywacji i
woli walki.
Psychologiczne metody odnowy mają jednak częściej na celu odpowiednie
łagodzenie reakcji emocjonalno – obronnej po walce sportowej,
wzmacnianie tych komponent reakcji, które decydują o powodzeniu w
walce. Ponadto wyuczenie korzystania z dyspozycji psychicznych dla celów
kontroli pobudzenia i odprężenia.
Aby oddziaływać we właściwy sposób, regułą postępowania odnawiającego
powinno stać się dostosowywanie zabiegów do indywidualnych właściwości
ustroju, możliwości i potrzeb psychofizycznych zawodnika(m. in. poziomu
wytrenowania, aktualnego stanu zdrowia).
Wiąże się to również z różnymi, indywidualnymi reakcjami
neurowegetatywnymi ustroju. Na przykład zawodnicy z przewagą napięcia
układu współczulnego są pobudliwi, łatwo reagują na bodźce oraz szybciej
się męczą, wymagają zatem zabiegów o charakterze uspokajającym, o
małej rozpiętości i podobnym działaniu. Natomiast zawodnicy z przewagą
układu przywspółczulnego na ogół dobrze znoszą znaczne nasilenie i
różnorodność zabiegów, jednak pod wpływem ciepłej kąpieli stają się senni,
ociężali, a więc zabiegów o tym charakterze nie należy wykonywać mając
np. w perspektywie drugi trening w tym samym dniu.
Zabiegi fizykalne stosowane w odnowie biologicznej u
osób pracujących fizycznie i umysłowo
Część środków odnowy biologicznej takie jak fizykoterapia (sauny, biosauna,
masaże, hydroterapia, naświetlanie promieniami ultrafioletowymi) również
stosowana jest w tym przypadku. Jednak odnowa biologiczna osób
pracujących jest bardziej różnorodna i ciekawa, często przybiera
niekonwencjonalny charakter i środki jak kawę, czekoladę, miód. Do
masażu wykorzystuje się ziołowe stemple, bańki chińskie, gorące kamienie
itp – z czym nie spotykamy się w przypadku sportowców.
Celem tutaj poza regeneracją sił po nużącej pracy jest zachęcenie pracownika
– klienta do skorzystania z usług danego ośrodka. Tworzone są specjalne
oferty odnowy biologicznej dla pracowników firm, gdzie wystawiane są
faktury VAT. Często istnieje możliwość dojazdu terapeuty do domu klienta.
Oto przykładowa oferta jednej:
Masaż Relaksacyjno-Energetyzujący OFFICE (od 15min.)
Relaksujesz się w ubraniu na profesjonalnym krześle terapeutycznym,
opierasz głowę i ramiona na specjalnych podpórkach, zamykasz oczy,
oddychasz, a reszta należy do nas. To masaż błyskawicznie rozluźniający i
energetyzujący. Optymalna dawka to 15 minut, choć to ty decydujesz ile
będzie trwać, gdyż "naliczamy minutowo". Oferta polecana szczególnie
firmom i osobom pracującym za biurkiem. W wersji z dojazdem minimalne
zamówienie to 90 minut dla dowolnej liczby osób.
Masaż Muszlami Morskimi (1h)
Wykonywany oryginalnymi muszlami z Filipin, które będąc niezwykle
wytrzymałe posiadają równocześnie niezwykle gładką powierzchnię. Masaż
ten wykorzystuje relaksacyjne właściwości muszli i przynosi ulgę układowi
nerwowemu, który odpowiada za regulację ciśnienia krwi, oddechu i rytmu
pracy serca.
Masaż Relaksacyjny VIP (1-1,5h)
Głównym działaniem tego masażu jest odprężenie ciała i umysłu. Przebieg tego
masażu jest wolny i płynny, otacza Cię zapach aromatów oraz spokojna muzyka.
Podczas tego masażu stosujemy ciepłe naturalne oleje i olejki eteryczne. Oferujemy
kilka wariantów tego masażu, a wybór najlepszej dla Ciebie opcji pozostawiamy Tobie.
Aloesowy Dotyk – odmładzający, bezwonny i hipoalergiczny masaż na bazie oleju
aloesowego. Aloes jest naturalnym nawilżaczem skóry i jednocześnie działa
stymulująco na jej własny system nawadniający. Twoja skóra nabierze jedwabistości i
młodego wyglądu.
Cytrynowa Łąka – aromatyczny masaż energetyzujący wykonywany na bazie
naturalnego ekstraktu z trawy cytrynowej. Lekki, świeży zapach trawy cytrynowej
inspiruje nasze zmysły, stymuluje wydolność umysłową oraz poprawia zdolność
koncentracji. Poczujesz orzeźwienie i harmonię.
Pomarańczowy Gaj – energetyczny masaż o aromacie pomarańczy z akcentem
cynamonowym. Uwielbiana przez nas pomarańcza działa regenerująco oraz
ujędrniająco na skórę i tkankę łączną, a także harmonizuje układ nerwowy.
Miętowe Ukojenie – chłodzący masaż przynoszący ulgę nadwyrężonym mięśniom
oraz - poprzez techniki relaksacyjne - ukojenie umysłu. Poczujesz świeżość i
rozluźnienie ciała i umysłu. Bezpieczny dla skóry trądzikowej.
Powiew Orientu – relaksujący i jednocześnie pobudzający masaż o woni piżmowej.
Orientalny aromat białego piżma, znanego afrodyzjaku, pozostanie z Tobą na długo,
tak jak Twoje dobre samopoczucie po tym masażu.
Kalifornijski Masaż Czekoladą (1h-1,5h)
Jest to rodzaj masażu kosmetyczno-relaksacyjnego. Uwielbiana przez
wszystkich czekolada to unikalny i bogaty magazyn wielu składników
odżywczych: witamin (A, B1, B2, C, D, E, K), masła kakaowego, minerałów
jak również działającej wyszczuplająco kofeiny. Masaż czekoladą pobudza
wydzielanie endorfin, komórek szczęścia, wprowadza w świat przyjemnego
zapachu, dotyku i ciepła.
Rosyjski Masaż Miodem(1h-1,5h)
Jest jedynym rodzajem masażu w naszej ofercie, który działa jak odżywczy
peeling dla skóry. Ponadto posiada działanie wygładzające i zmiękczające
naskórek, poprawia ukrwienie oraz ogranicza utratę wody ze
skóry. Wykonywany jest on z użyciem ciepłego miodu pszczelego oraz
technik relaksujących. To prawdziwa odnowa biologiczna.
Modelujący Masaż Paprykowy (1h)
Masaż ten ma na celu zredukowanie tkanki tłuszczowej znajdujących się
głęboko w tkance podskórnej, odprowadzenie toksyn i regulację płynów
ustrojowych. Ekstrakt ostrej papryki zawierającej kapsycynę, jest
wyjątkowo skuteczny w walce z nagromadzonym tłuszczem. Sam zabieg
jest bardzo intensywny, ale dzięki temu można wymodelować i wyszczuplić
sylwetkę oraz pozbyć się cellulitu. Dla zwiększenia efektu masaż ten może
być uzupełniony miejscową terapią ultradźwiękową, czyli sonoforezą.
Modelujący Masaż Kawowy (1h)
Jest to alternatywa modelującego masażu paprykowego, dla tych którzy
kochają zapach świeżej kawy. Masaż ten dodatkowo zawiera kofeinę, która
wspomaga proces spalania tkanki tłuszczowej i ma właściwości
pobudzające. Może również być uzupełniony miejscową terapią
ultradźwiękową, czyli sonoforezą.
Masaż Gorącymi Kamieniami (1,5-2h)
To szczególne doświadczenie naturalnej termoterapii wynikającej z
właściwości kamieni wulkanicznych. Masaż ten łączy ze sobą techniki
manualne oraz techniki specjalne związane z aplikacją rozgrzanych kamieni.
Całość zabiegu odbywa się na bazie olejów aromaterapeutycznych.
Poczujesz wszechogarniające ciepło i głęboki relaks.
Masaż Twarzy i Dekoltu (30min.)
Zaskakująco przyjemny masaż twarzy, która jest ciągle narażona na
działanie czynników zewnętrznych jak wiatr, słońce; jest ona również
przekazicielem emocji często napięta przez marszczenie czoła i brwi -
masaż pozwala na rozluźnienie jej oraz wygładzenie zmarszczek. Masowany
jest również dekolt, o którego pielęgnacji często zapominamy.
Masaż Karku i Skalpu (30min.)
Masaż relaksując-uciskowy na zestresowane okolice tylnej części szyi,
mięśni międzyłopatkowych oraz skalpu.
Masaż Dłoni i Przedramion (30min.)
Niedoceniana część naszego ciała będąca w ciągłym użyciu, używana w
powtarzających się ruchach niesprzyjających równomiernemu ukrwieniu -
czy to przy pracach domowych czy przy pracach biurowych - komputer,
pisanie itp., wymaga troski na równi z innymi częściami naszego ciała.
Refleksoterapia Stóp (30min.)
Uciskając odpowiednie punkty na stopie można oddziaływać na konkretny
narząd, np. serce, wątrobę czy żołądek. Masowanie stóp odpręża i uspokaja
- ułatwia stawić czoło stresom, które są często przyczyną wielu chorób,
dlatego ma działanie profilaktyczne. Niektóre źródła podają że
refleksoterapią można leczyć około 200 chorób.
Masaż Relaksacyjny „Combo” (1,5h)
Jest to masaż kamieniami, masaż bańką chińską oraz masaż manualny w
jednym. W takim zestawieniu czerpiesz wszystko co najlepsze w dziedzinie
masażu podczas jednego seansu.
Masaż Sportowy Częściowy (30min.)
W naszym wydaniu jest to masaż mający na celu skrócenie czasu regeneracji
organizmu po intensywnym i długotrwałym wysiłku, a zatem jest to
regenerujący masaż powysiłkowy. Masaż ten wpiera usuwanie kwasu
mlekowego z mięśni, a także uelastycznia je, zapobiegając tym
samym kontuzjom. Polecany dla osób uprawiających sport zarówno amatorsko i
zawodowo.
Masaż Relaksacyjny na 4 Ręce (1h)
To zsynchronizowany masaż wykonywany jednocześnie przez dwie masażystki.
Cztery ręce, dwa razy więcej relaksu, przyjemności i efektu. Masaż ten jest
polecany dla każdego, a w szczególności na prezent dla osób, które lubią
silniejsze wrażenia.
Odnowa psychiczna
Celem jest walka ze stresem
Odżywianie (Staroindyjski system jogi opracował jedną z najstarszych dietetyk
świata. Jako że joga dążdy do osiągnięcia przez praktykującego pełnej harmonii ciała
i dusz w pełnym zdrowiu, jest więc także nastawiona na długowieczność. Badania
wykazały, że dietetyka jogi doskonale pozwala osiągnąć taki cel. Jest on realizowany
poprzez wybieranie jedynie pokarmów pranicznych, tj. Dostarczających dobrej
energii. Poprzez dokładne przeżuwanie pokarmów następuje pobieranie tej energii
dla siebie. Spożywanie wybranych pokarmów odbywa się zawsze w spokoju,
skupieniu i po starannym przyrządzeniu za każdym razem świeżego posiłku. Za
pożywienie dostarczające pozytywnej prany joga uważa wszelkie owoce, jarzyny
(głównie ich części naziemne) oraz całe zboża. Pokarm ten oddziałuje optymalnie na
funkcje psychiczne: koncentrację, spokój emocjonalny, pogodny nastrój. Ponadto
jogini cenią sobie mleko i proste przetwory mleczne, a do picia zalecana jest tylko
czysta woda w ilości nawet do 10 litrów na dobę. Mięso wszystkich zwierząt jest
całkowicie wyeliminowane, jako powodujące zakłócenie harmonii funkcjonowania
organizmu i niwelujące efekty uzyskiwane dzięki ćwiczeniu asan. Współcześnie
opracowany normy zdrowej diety są bardzo zbliżone do zaleceń dietetycznych
systemu jogi.
Rytm dnia (Zakłócenie naturalnego rytmu jest z pewnością źródłem stresu dla
organizmu, ale poprzez niewłaściwe psychiczne nastawienie pogłębiamy ten stres i
utrudniamy naszemu organizmowi proces przystosowania. Powodujemy także
zwielokrotnienie negatywnych skutków intensywnego funkcjonowania w godzinach
sprzecznych z własnymi preferencajmi)
Organizacja czasu (Prawidłowe gospodarowania czasem to jedna z kardynalnych
umiejętności człowieka sukcesu i warunek sprawnego zarządzania. Jest to także
niezwykle skuteczny sposób walki ze stresem. Ogólną zasadą obowiązującą w
planowaniu jest zasada myślenia i nastawienia pozytywnego. Kolejną ważną zasadą
jest zasada zachowania realizmu zarówno w odniesieniu do rodzaju zadań, jak i
terminów ich realizacji. Zasada realizmu oznacza umiejętne stawianie wymagań
zarówno wobec siebie, jak i wobec innych, na tyle wysokich, aby stymulowały do
wysiłku i na tyle realnych, aby były realizowalne i przynosiły satysfakcję.)
Kontrola emocji (O posiadaniu kontroli emocjonalnej możemy mówić wtedy, gdy
potrafimy reagować pożądanymi prezz siebie w danym momencie emocjami. Gdy nie
emocje nami sterują, ale my sterujemy nimi. Gdy w sposób nie wymagający
dodatkowego wysiłku potrafimy nie dopuścić do powstania negatywnych,
destrukcyjnych, czy po prostu zbyt silnych emocji. Gdy znamy rodzaj swoich reakcji na
dane wydarzenia i dzięki temu nasze reakcje nas nie zaskakują. Proces zyskiwania
kontroli nad własnymi emocjami rozpoczyna się od obserwacji siebie i swoich reakcji w
różnych sytuacjach tak, aby zyskać wiedzę o sobie samym. Nie sposób bowiem
sprawowac kontrolę nad procesem, którego przebiegu i charakteru się nie zna.
Następnie przychodzi kolej na rozpoznawanie myśli i zdarzeń wywołujących
niepożądane emocje, potem na zmianę oceny tych zdarzeń i szukanie alternatywnych
reakcji.)
Ćwiczenia oddechowe
Świadoma kontrola procesu oddychania ma – obok działania antystresowego –
także ogromnie korzystny wpływ na zdolność do koncentracji, jej głębokość i
trwałość. Ponieważ czynność oddychania, sterowana przez autonomiczne unerwione
ośrodki oddechowe, jest odruchowa, na co dzień nie kontrolujemy jej przebiegu.
Usiłowanie przejęcia świadomej kontroli nad tym procesem wymaga więc od nas
zaangażowania całej uwagi, skierowania jej na obserwację swojego oddechu, jego
przebiegu, głębokości i rytmu, a to powoduje oderwanie się całkowicie od działania
zewnętrznych bodźców. Kontrolowanie oddechu jest więc najbardziej dostępnym,
choć – wbrew pozorom – wcale nie najłatwiejszym ćwiczeniem koncentracji uwagi.
Najbardziej prawidłowy system oddychania, zwany oddechem głębokim, składa się z 4
faz:
1. Długi, spokojny i głęboki wdech prezz nos (powietrze wypełnia najpierw dolną
część płuc – przepona obniża się, a następnie płuca są wypełniane aż po szczyty –
pracują mięśnie klatki piersiowej), trwa ok. 3 sek
2. Zatrzymanie wdechu przy całkowicie wypełnionych powietrzem płucach (obniżona
przepona, klatka piersiowa rozciągnięta), trwa ok. 1 sek
3. Przedłużony, spokojny i płynny wydech przez nos (płuca opróżniane są od dolnych
partii: najpierw wypycha powietrze przezpona, potem mięśnie oddechowe klatki
piersiowej), trwa ok 3 sek.
4. Zatrzymanie po wydechu (powietrze całkowicie usunięte z płuc, przepona
uniesiona, klatka piersiowa zapadnięta), trwa ok. 1 sek.
Czas trwania tych faz najczęściej ulega wydłużeniu w miarę nabywania wprawy w
ćwiczeniu. Zalecane jest także, aby wydech trwał nieco dłużej od wdechu, co
pogłębia relaksację i koncentrację.
Różnice w sposobach i środkach odnowy biologicznej u
osób pracujących umysłowo, fizycznie i u sportowców
Celem stosowania zabiegów fizykalnych u sportowców jest przyspieszenie
procesów regeneracji,poprzez usprawnianie transportu metabolitów
wysiłkowych, a także podtrzymanie/ podwyższenie sprawności (formy)
zawodnika.
Zabiegi fizykalne stosowane u osób pracujących fizycznie mają na celu
redukowanie zmęczenia spowodowanego pracą fizyczną, natomiast u osób
pracujących umysłowo, celem odnowy biologicznej jest redukcja napięcia i
zmęczenia psychicznego, poprzez zastosowanie ćwiczeń relaksacyjnych
oraz bodźców fizykalnych działających pobudzająco.
Odnowa biologiczna u sportowców po treningach i
zawodach oraz u osób uprawiających sport rekreacyjnie
Okres treningu jest szczególnie obciążający dla organizmu sportowca –
fizycznie (częste starty, testy kontrolne oraz pomocnicze, wzmożony
wysiłek) jak i psychicznie (presja, stres przed zawodami). Odnowa
biologiczna jest tutaj bardzo zróżnicowana, a problem złożony ze względu
na takie czynniki jak:
dyscyplina sportowa (charakterystyczny rodzaj treningu nasycony aktami
ruchowymi o określonym i stałym wzorcu funkcji mięśni,
indywidualne możliwości i reakcje ustroju (charakter odczynu
powysiłkowego, ogólna pobudliwość)
poziom wytrenowania (zależy od niego poziom restytucji powysiłkowej),
aktualny stan zdrowia oraz
czynniki egzogenne (pora roku, warunki atmosferyczne, np. jesienią, zimą
zabiegi są intensywniejsze, pobudzające ze względu na zmniejszoną
aktywność organizmu, wiosną organizm ma zmniejszoną odporność i
wydolność – zabiegi wykonujemy ostrożniej.
Cele i zadania:
aktywizacja i optymalizacja procesów wypoczynkowych przez ułatwienie
i przyspieszenie naturalnych, wewnątrzustrojowych procesów,
wyrównujących zaburzenia po wysiłku, np. masaż rozluźniający
zmęczone mięśnie, automasaż, uzupełnienie strat wodno -
elektrolitowych napojami sportowymi, uzupełnienie strat energetycznych
odpowiednią diet
profilaktyka i zmniejszenie skutków powolnych przeciążeń (mikrourazów)
w narządzie ruchu; stosuje się tu różne zabiegi fizykalne w zależności od
dyscypliny sportowej
hartowanie organizmu, aktywowanie mechanizmów obronnych i
adaptacyjnych, za czym idzie odporność psychiczna i fizyczna zawodnika
doleczanie po obrażeniach doznanych podczas uprawiania sportu, np.
ćwiczenia poprawiające kondycję psychiczna i fizyczną
Postępowanie odnawiające po treningach lub zawodach:
W pierwszej fazie po zakończeniu treningu szczególnie istotny jest właściwy
dobór środków (bodźców), ich siła, sposób oraz kolejność stosowania.
Pierwsze zabiegi winny charakteryzować się raczej działaniem łagodzącym,
uspokajającym o niewielkim natężeniu bodźców. W dalszej części odnowy
można stosować bodźce silniejsze, np. bardziej wysoko termiczne. Należy
zawsze brać pod uwagę ogólny stan zawodnika, stopień jego wytrenowania,
charakter odczynu po wysiłkowego, ogólną pobudliwość.
Dobór środków odnowy zależy także od charakteru i kierunku obciążeń
wysiłkowych. I tak przy obciążeniu o charakterze lokalnym najlepszy efekt
uzyskać można stosując środki działające również lokalnie (np. masaż
miejscowy ręczny, segmentarny, wibracyjny, hydromasaż). W zależności od
potrzeb można również zastosować środki o działaniu ogólnym. Przy
całościowym (ogólnym) obciążeniu ustroju powinno przede wszystkim
stosować się środki odnowy oddziałujące ogólnie (np. różnego rodzaju łaźnie
czy zabiegi wodne, klasyczny masaż ogólny bądź hydromasaż). I tutaj, w
zależności od potrzeb mogą być stosowane dodatkowe środki, tym razem o
działaniu lokalnym.
Osobną kwestią jest umiejętne stosowanie środków odnowy w mikro cyklach.
Przy treningach przeprowadzanych dwa razy dziennie, po pierwszym z nich
zaleca się przeważnie środki lokalne, po drugim natomiast środki o
działaniu ogólnym. Podobnie postępuje się w przypadku dwóch lub kilku
startów następujących po sobie. Warto tutaj zwrócić szczególna uwagę na
typ pobudliwości zawodnika, stosując np. u bardzo pobudliwych bodźce o
niewielkiej sile (tonizujące).
Obciążenie treningowe na określone grupy mięśni- głównie środki odnowy
miejscowej, jak masaż wibracyjny, kąpiele wirowe, ciśnieniowy masaż
suchy, kąpiele solankowe ciepłe lub gorące, sollux, okłady parafinowe.
Obciążenia treningowe o charakterze ogólnym- środki o działaniu ogólnym:
a) trening o dużej objętości- sauna z użyciem wody, kąpiele całkowite ciepłe
lub gorące, bicze szkockie, solanki ogólne, naświetlania.
b) trening o dużej intensywności- kontrastowy (termicznie) prysznic, kąpiele
wodne do 36st.C , masaż suchy rozluźniający.
Dobór środków fizykalnych należy dopasować do poszczególnych dyscyplin
sportowych (wynika to ze specyfiki uprawianych konkurencji, rodzaju oraz
intensywności treningu, okresu rocznego cyklu treningowego)
W planowaniu zabiegów odnawiających należy uwzględnić zmienne
egzogenne, takie jak: porę roku czy aktualne warunki atmosferyczne (np. w
porze jesiennej czy zimowej, zabiegi mogą być intensywniejsze, bardziej
pobudzające, mniejszym stopniu dotyczy to dyscyplin uprawianych w tym
okresie)
Istotny jest właściwy dobór środków fizykalnych stosowanych w zestawach
(połączenia oraz odpowiednia ich sekwencja) podczas jednego „seansu”
odnowy, w zależności od tego, można bowiem podwyższyć jak i obniżyć
efekt odnawiający
Zalecenia odnowy biologicznej w grach sportowych:
codzienne zabiegi miejscowe (masaż pneumatyczny, wibracyjny, natrysk
podwodny, natryski zmiennocieplne, kąpiele ciepłe, masaż ręczny
rozluźniający, sauna 1-2 razy w tygodniu)
uzupełnianie płynów i elektrolitów w czasie meczu zapobiega bolesnym
skurczom i zmęczeniu; należy to robić bezpośrednio przed treningiem, w
trakcie i po – co 15-20min 150-250ml płynu; unikać odwodnienia
dieta: łatwo przyswajalne węglowodany, sole mineralne, uzupełnia straty
białka
aktywna profilaktyka tj wczesne wykrywanie i leczenie obrażeń sportowych
przed meczem należy stosować ćwiczenia rozgrzewające i rozciagące,
które zapobiegają zapalenie ścięgna Achillesa i uszkodzeniom mięśni
środki odnowy biologicznej stosować regularnie
odnowa biologiczna daje pożądany efekt tylko jeśli w odpowiednim czasie
zastosuje się właściwe środki dobrane indywidualnie do zawodnika,
dowolne lub przypadkowe stosowanie nawet najlepszych zabiegów
odnawiających może nie spowodować oczekiwanej poprawy lub przynieść
efekty negatywne
Postępowanie odnawiające w zależności od dyscypliny
sportowej
Grupa sportów wytrzymałościowych (biegi średnie, długie,
kajakarstwo, wioślarstwo, kolarstwo, wieloboje zimowe), pożądane są
zabiegi ogólne, tonizujące (kąpiele letnio- ciepłe) oraz lokalne
przegrzewająco- rozluźniające (kąpiele ciepłe lub gorące, masaże).
Grupa sportów szybkościowych (sprinty kolarskie, wioślarskie) głównie
dominuje tutaj obciążenie układu nerwowo mięśniowego oraz beztlenowej
strefy przemian metabolicznych. Przy dużej intensywności ćwiczeń 1-2
razy dziennie , zabiegi miejscowe przegrzewająco rozluźniające(kąpiele,
wirówki, masaże kompresy), 2 razy w tygodniu zabiegi ogólnie
przegrzewające z obfitym poceniem(kąpiel gorąca lub sauna)
Grupa sportów technicznych (gimnastyka, łyżwiarstwo figurowe, skoki
do wody strzelectwo) dominują obciążenia ośrodkowego układu
nerwowego, istotna jest precyzja i koordynacja ruchowa, odporność i
koncentracja psychiczna. Zabiegi odnawiające oddziaływać powinny na
powstałe napięcie (zmęczenie) w ośrodkowym układzie nerwowym oraz na
obwodzie (szczególnie eksploatowane partie mięśniowe). Stosuje się
natryski letnio- ciepłe o słabym pochodzeniu mechanicznym, kąpiele
mineralne także letnio- ciepłe, masaże podwodne do 34st.C. Specjalną
przydatność mają także zabiegi hartujące – poza okresem startów.
Grupa sportów walki (boks, szermierka, judo) dominują obciążenia
wytrzymałościowo- siłowe, szybkość eksplozywna, refleks, odporność i
koncentracja psychiczna. Zaleca się dosyć dużą różnorodność stosowanych
zabiegów fizykoterapeutycznych. Codziennie zabiegi lokalne np. masaż,
kąpiel solankowa przed snem, co 2 dzień zabiegi ogólne: kąpiel letnio-
ciepła, masaż podwodny do 34st.C, sauna. O ile trening łączy się z dużymi
stratami wodno- elektrolitowymi, ogólnie przegrzewające formy zabiegowe
stosujemy szczególnie ostrożnie raz w tygodniu, albo też z nich
rezygnujemy. Dbały o uzupełnienie wodno- elektrolitowych (podaż płynów).
Grupa sportów siłowo – dynamicznych (podnoszenie ciężarów, skoki
narciarskie) szczególnie obciążają aparat więzadłowo – mięśniowy. Ze względu
na charakter wysiłku, który prowadzi do powstania nadmiernych napięć dużych
grup mięśniowych, celowe będzie aplikowanie zabiegów oddziałujących
obwodowo, lokalnie: kąpiele ciepłe zwykle lub mineralne z nacieraniem ostrą
szczotką lub gąbką. Po kąpieli lokalnej dodatkowo zaleca się masaż
rozluźniający. Zabiegi przegrzewające z obfitym poceniem się tj. kąpiel gorąca z
kocowaniem lub sauną stosuje się sporadycznie ze wskazań lekarskich.
Zespołowe gry sportowe (koszykówka, siatkówka)na ogół powodują duże
obciążenie ośrodkowego układu nerwowego i aparatu ruchu, często
doprowadzając do przegrzania organizmu. Po treningu lub meczu zaleca się
chłodno - ciepło – chłodny prysznic (przegrzanie wysiłkowe), codziennie
wieczorem kąpiele ciepłe ogólne zwykłe, mineralne z masażem ręcznym lub
jako pojedynczy zabieg masażu podwodnego w wodzie ciepłej, 1 raz w
tygodniu zabieg przegrzewający ogólnie: sauna lub kąpiel gorąca. Z uwagi na
dużą urazowość prowadzącą do częstych przeciążeń zwłaszcza stawów, w tej
grupie dodatkowo zastosować należy lokalne zabiegi typu: kompresy, kąpiele
solankowe, wcierania maści rozgrzewających, masaż techniką rozcierania,
naświetlania podczerwienią.
Zastosowanie bodźców fizykalnych w celu usprawniania
transportu metabolitów wysiłkowych.
Wspomaganie wypoczynku za pomocą bodźców
fizykalnych:
Cel:
~Poprawianie transportu produktów przemiany materii ze zmęczonych tkanek
~Przyspieszanie utylizacji metabolitów wysiłkowych
~Poprawianie ukrwienia i odżywiania tkanek
~Modyfikowanie procesów neurohormonalnych
~Modyfikowanie funkcji psychicznych
~Zapobieganie urazom przeciążeniowym
~Zapobieganie zaburzeniom układu odpornościowego
Bodźce ciepłe i gorące
Ciepło suche i wilgotne ma duże zastosowanie w zabiegach odnawiających. Może być
aplikowane miejscowo lub ogólnie przy użyciu ogrzanej wody, parafiny, komór
cieplnych itp. Pod wpływem ciepła dochodzi do obwodowego przekrwienia czynnego z
rozszerzeniem naczyń włosowatych i połączeń tętniczo – żylnych, wzmożenia
przepływu krwi i limfy, zwiększenia wymiany wody, substancji i gazów między
przestrzenią wodno komórkową, śródtkankową a naczyniową. Ciepło uwalnia także z
tkanek sporą ilość substancji histaminopodobnych, co utrwala na drodze chemicznej
rozszerzenie naczyń. Dzięki zabiegom cieplnym skraca się odruch mięśniowy,
otwierają się kapilary śródmięśniowe, następuje szybsze wypłukiwanie produktów
przemiany materii, przede wszystkim nadmiernej ilości kwasu mlekowego.
Konsekwencją poprawy ukrwienia jest również większy dowóz tlenu oraz substancji
energetycznych.
Także nadwrażliwość i bóle zmęczeniowe układu ruchu ustępują dzięki
kojącemu działaniu ciepła na centralny układ nerwowy. Warto jednak
wiedzieć, że prawdziwie głębokie przegrzanie niejako „pełnotkankowe”
przegrzanie miejscowe możliwe jest jedynie przy użyciu aparatów
generujących fale elektromagnetyczne wysokiej częstotliwości (np.
diatermia).
Przegrzanie ogólne uzyskujemy w trakcie i po zabiegu zastosowanym na całe
ciało np. kąpielą wodną całkowitą w wannie, saunie, rzadziej przy użyciu
różnego typu kocowań czy zawijań.
Nie należy stosować przegrzewań ogólnych(zwłaszcza w wodzie)
bezpośrednio po intensywnym treningu. Albowiem każde tego typu
przegrzanie prowadzi do powstania dodatkowego stresu termicznego, ze
wszystkimi konsekwencjami fizjologicznymi tego stanu. W połączeniu z
niewygasłym jeszcze po wysiłkowym efektem hipertermicznym wywołać
może m.in. zaburzenia w metabolizmie tkankowym przede wszystkim w
ośrodkowym układzie nerwowym. W konsekwencji dość może do stanu
wyczerpania ustroju, a nawet zapaści i utraty przytomności. Zwłaszcza w
kąpieli gorącej termoregulacyjne reakcje ustroju są znacznie ograniczone,
gdyż wydzielany przez skórę pot nie wyparowuje w wodzie.
Zatem prawidłowy zabieg przegrzania ogólnego powinien rozpoczynać się
kąpielą o temperaturze 36-37st.C, a następnie stopniowo podwyższa się
temperaturę do uprzednio zaplanowanej wartości maksymalnej, w której
przebywać można 3-5 min. Głowę okłada się zimnym kompresem dla
ochrony przed nadmiernym przekrwieniem, gdyż naczynia mózgu
zachowują się podobnie jak skórne tzn. ulegają rozszerzeniu. Po zabiegu
przegrzania należy stopniowo ochładzać ciało pod natryskiem, a następnie
wypoczywać 30-50 min w pozycji leżącej. Czasami w celu utrzymania
hipertermii pozabiegowej stosuje się „kocowania” bądź „zawijania”, co
wywołuje dalsze intensywne pocenie z utratą masy ciała. Zabiegi tego
typu mogą być szkodliwe dla zdrowia. Po każdej formie intensywnego
przegrzania ogólnego należy podawać napoje zawierające sole mineralne i
niezbędne substancje odżywcze, o objętości przynajmniej równej utraconej
wody przez organizm w trakcie zabiegu.
Zwalczanie bólu będącego wynikiem treningu
Ból czynnik towarzyszący zmęczeniu, jest to nieprzyjemne, zmysłowe i
emocjonalne odczucie towarzyszące istniejącemu lub zagrażającemu
uszkodzeniu tkanek. Ból jest zjawiskiem czuciowo- zmysłowym o
nieprzyjemnym charakterze, sprawiającym cierpienie.
Ból czynnościowy: to ból wywołany czynnikiem psychicznym, często
umiejscowiony w obrębie karku, barków oraz wzdłuż górnego i środkowego
odcinka piersiowego kręgosłupa. Przy badaniu palpacyjnym mięśnie tych
części ciała reagują dużym bólem. Zastosowanie masażu rozluźniającego
korzystnie wpływa na ich rozluźnienie.
Ból fizjologiczny: to ból wywołany czynnikami zewnętrznymi i odbierany
przez ośrodki czuciowe płata ciemieniowego. Przy występowaniu
łagodnego bólu można wykonać delikatny masaż, stosując głaskanie i
rozcieranie obolałej okolicy. Duży ból z towarzyszącym krwiakiem i stanem
zapalnym jest przeciwwskazaniem do masowania w pierwszym okresie.
Ból kostno- stawowy: powstaje w okostnej, tkankach wokół stawów oraz
torebkach stawowych. Zaleca się zastosowanie masażu stawowego
centryfugalnego jeżeli nie występuje stan zapalny.
Ból kurczowy: jest pochodzenia mięśniowego i pojawia się przy
niedokrwieniu. Najczęściej występuje po dużym wysiłku fizycznym.
Najkorzystniejszy jest energiczny masaż sportowy.
Ból mięśniowy powysiłkowy: to ból związany z pracą
mięśni,pojawiający się w trakcie wysiłku lub po nim. Stosuje się masaż
powysiłkowy.
Ból może powstać w wyniku dużego przeciążenia wskutek nagromadzenia
się ilości kwaśnych metabolitów. Najkorzystniejszy jest masaż
kontrlateralny i masaż sportowy grup mięśniowych , które nie brały udziału
w wysiłku fizycznym.
Inne środki stosowane w zwalczaniu bólu:
Krioterapia: zastosowanie zimna i ucisku zwłaszcza po wystąpieniu urazu
w znacznym stopniu hamuje proces zapalny, a także proces sumowania
mikrourazów.
Jonoforeza z lekiem przeciwbólowym.
Prądy o działaniu przeciwbólowym: diadynamiczne, interferencyjne, TENS
(podwyższenie progu odczuwania bólu poprzez rozszerzenie naczyń
krwionośnych i lepsze ukrwienie)
Dziękujemy
Monika Kubicka
Ewelina Marschner
Sonia Kulik
Małgorzata Śmiech