Urazy zębów u pacjentów
dorosłych – klasyfikacje.
Urazom ulegają
najczęściej:
pojedyncze zęby
rzadziej dwa lub kilka
centralne zęby sieczne w szczęce
Urazowe uszkodzenia
zębów- przyczyny
41,7
26,3
22
7,3 2,7
upadek
sport
uderzenie
wypadki
odgryzanie
Klasyfikacje uszkodzeń
zębów
Klasyfikacja Ellisa:
Klasa I
- złamanie korony zęba w obrębie szkliwa
Klasa II
- złamanie korony zęba w obrębie szkliwa i zębiny
Klasa III
- złamanie korony zęba z obnażeniem miazgi
Klasa IV
- uraz prowadzący do utraty żywotności miazgi , ze
złamaniem korony lub bez
Klasa V
- całkowite zwichnięcie zęba
Klasa VI
- złamanie korzenia
Klasa VII
- zwichnięcie częściowe zęba
Klasa VIII
- złamanie korony okolicy szyjki zęba
Klasa IX
- uszkodzenie zębów mlecznych
Klasyfikacja ta nie uwzględnia:
nadłamania szkliwa
wstrząsu zęba
Wszystkie urazy zębów mlecznych
są klasyfikowane w grupie IX
Modyfikacja klasyfikacji Ellisa -
klasyfikacja wg Hargreaves’a i
Craiga
5 klas urazowych uszkodzeń zębów:
1)
Złamanie w obrębie szkliwa z
przemieszczeniem lub bez przemieszczenia zęba
2)
Złamanie w obrębie szkliwa i zębiny z
przemieszczeniem lub bez przemieszczenia zęba
3)
Złamanie korony zęba z obnażeniem miazgi
z przemieszczeniem lub bez przemieszczenia
zęba
4)
Złamanie korzenia z przemieszczeniem lub bez
przemieszczenia zęba
5)
Całkowite przemieszczenie zęba
Klasyfikacja Andreasena
wg WHO
-
uwzględnia uszkodzenia zębów,
przyzębia, kości, błony śluzowej,
dziąseł
-
przydatna w uszkodzeniach zębów
mlecznych i stałych
1. Uszkodzenia twardych
tkanek zęba
A- nadłamanie korony
B- złamanie korony niepowikłane
C- złamanie korony powikłane
obnażeniem
D- złamanie korony i korzenia
niepowikłane
E- złamanie korony i korzenia powikłane
F- złamanie korzenia
2. Uszkodzenie tkanek
przyzębia
A- wstrząs
B- podwichnięcie
C- wtłoczenie
D- wysunięcie zęba z zębodołu
E- przemieszczenie zęba w kierunku
innym niż osiowy
F- luxatio totalis
3. Uszkodzenia kości
A- wbicie zęba w głąb tkanek
B- złamanie ściany zębodołu
C i D - złamanie kości wyrostka
zębodołowego
E i F - złamanie kości szczęk
4. Uszkodzenie dziąsła i
błony śluzowej
A- skaleczenie
B- stłuczenie
C- otarcie
Klasyfikacja kliniczna
pourazowych uszkodzeń
zębów wg Barańskiej-
Gachowskiej
1.Stłuczenie zęba
•
wstrząs zęba concusio
•
OBJAWY:
minimalne rozchwianie zęba
słaba bolesność na opukiwanie
w tkankach miękkich możliwe zranienie oraz krwawienie, aż do stanu
zapalnego przyzębia brzeżnego
wylewy krwi w miazdze = krwiak (haematoma pulpae) przy silniejszych
urazach; KORONA ZĘBA O RÓŻOWYM CIEMNOBRUNATNYM ZABARWIENIU!!!
•
LECZENIE: nie wymagane; badania kontrolne
żywotności miazgi; ewentualne leczenie endodontyczne
2.Pęknięcie szkliwa lub
zębiny
•
przerwanie ciągłości szkliwa, czasem wraz z
zębiną o różnej długości i głębokości
•
głównie pęknięcie/ pęknęcia lokalizują się na
wargowej powierzchni koron
•
czasem niewidoczne gołym okiem, wówczas
pomocne podświetlanie światłowodami
•
LECZENIE: nie jest wymagane; wskazane w
miejscach pęknięć fluorkowanie kontaktowe
3.Złamanie korony
Złamanie korony klasy I
•
dotyczy tylko szkliwa
•
OBJAWY: możliwa nieznaczna wrażliwość
miazgi na bodźce termiczne, elektryczne,
chemiczne
LECZENIE (zależne od wielkości odłamanego fragmentu):
małe ubytki wygładzenie ostrych krawędzi (drobnoziarniste
kamienie diamentowe, gumki)
widoczne złamanie korekta kształtu zęba jednoimiennego strony
przeciwnej (fluorkowanie kontaktowe w miejscach oszlifowanych)
większe odłamania rekonstrukcja materiałem kompozytowym
Złamania korony klasy II
•
częściowe odłamanie korony w obrębie szkliwa
lub zębiny, ale bez obnażenia miazgi
•
OBJAWY: wrażliwość miazgi na bodźce większa
niż w klasie I
•
LECZENIE:
w zębach stałych dojrzałych konieczna natychmiastowa odbudowa
materiałem kompozytowym
ze względu na brak retencji często konieczność zastosowania ćwieków
okołomiazgowych
w sytuacji odbudowy odroczonej (wątpliwości diagnostyczne co do
stanu miazgi)- przykrycie niedrażniącym opatrunkiem mat. na
bazie wodorotlenku wapnia utwardzane salicylanami
w przypadku powikłań w postaci obumarcia miazgi-leczenie kanałowe
Złamania korony klasy III
•
złamanie części korony z równoczesnym
odsłonięciem miazgi
•
OBJAWY: bardzo duża wrażliwość miazgi
na bodźce
•
LECZENIE:
leczenie endodontyczne w ramach doraźnej pomocy, na pierwszej wizycie
(metoda przykrycia bezpośredniego, przyżyciowej amputacji częściowej i
całkowitej oraz przyżyciowej ekstyrpacji częściowej i całkowitej)
zalecana przez większość endodontów - metoda całkowitego wyłuszczenia
miazgi
w przypadku rozległego złamania wkład koronowo-korzeniowy
Złamanie korony klasy IV
•
całkowite odłamanie korony z
zachowaniem tkanek twardych w obrębie
szyjki zęba
•
miazga wystaje z kanału korzeniowego
•
LECZENIE:
leczenie endodontyczne w ramach doraźnej pomocy,
podczas pierwszej wizyty
ekstyrpacja całkowita!!!
na dalszych wizytach umocowanie wkładu koronowo-
korzeniowego; odbudowa materiałem złożonym lub
koroną protetyczną
4.Złamanie korzenia
Złamanie korzenia klasy I –
poprzeczne
•
dzielą się na złamania: przywierzchołkowej,
środkowej i przykoronowej części korzenia
•
rokowanie pomyślne odnośnie utrzymania zęba w
zębodole i zachowania jego żywotności
(najlepsze dla
złamań blisko wierzchołka- w 80% zachowanie żywotności)
•
LECZENIE:
unieruchomienie zęba i wyłączenie go ze zgryzu jako pomoc doraźna
podczas pierwszej wizyty
Okres unieruchomienia: 6-12 tygodni
Przeprowadzanie okresowych badań kontrolnych z badaniem
żywotności miazgi
Złamania korzenia klasy II-skośne i
klasy III-podłużne
•
źle rokujące
•
z reguły złamania otwarte (
szpara złamania
przebiega nie tylko przez korzeń-wewnątrzzębodołowo
jak w klasie I, ale też w koronie
) Z KONTAKTEM
MIAZGI ZE ŚRODOWISKIEM ZEWNĘTRZNYM!!!
•
dochodzi do zakażeń miazgi zapalenie
martwica
•
klasa II i III złamań korzeni- WSKAZANIE DO
USUNIĘCIA
ZWICHNIĘCIE ZĘBA klasy I
bez przemieszczenia =
NADWICHNIĘCIE
OBJAWY:
patologiczna ruchomość
ból na nagryzanie, opukiwanie
okoliczna błona śluzowa zaczerwieniona, obrzękła
możliwe krwawienie ze szczeliny dziąsłowej
POSTĘPOWANIE:
niewielka ruchomość – wyłączyć ze zgryzu
ruchy poziome i pionowe – unieruchomienie na 3-
6 tygodni
badania kontrolne
ZWICHNIĘCIE zęba klasy II z
przemieszczeniem
POSTĘPOWANIE:
ustawienie w prawidłowej pozycji
w
łuku zębowym
unieruchomienie
długoterminowa kontrola
WYBICIE zęba = całkowite
zwichnięcie
REPLANTACJA:
ponowne wprowadzenie zęba do
zębodołu
unieruchomienie w prawidłowej
pozycji
osłona z antybiotykowa
dieta papkowata, bogatobiałkowa
długoterminowa kontrola
WYNIK replantacji zależy od:
dojrzałości zęba
czasu przebywania zęba poza zębodołem
warunków w jakich przebywał
-
środowisko suche – 20 – 30 min obumarcie ozębnej
-
natychmiast po wybiciu do zębodołu lub
przechowywanie w jamie ustnej, wodzie
lub mleku
Następstwa pourazowych
uszkodzeń zęba
przebarwienia korony
martwica miazgi
patologiczna resorpcja korzenia
przewlekłe rozlane zapalenie kości
wyrostka zębodołowego
obliteracja jamy zębowej