background image
background image

Ł E M K O W I E

background image

Informacje 

ogólne

Architektura

Muzyka

Stroje 

ludowe

Ikony

Pisanki

Inne

INFORMACJE OGÓLNE

Łemkowszczyzna to teren między polskim i 

słowackim terytorium etnicznym, obejmujący po północnej, 
polskiej stronie granicy tereny Beskidu Sądeckiego, Niskiego 
oraz zachodni skrawek Bieszczad. Zamieszkiwała ją ludność 
ruska (nie mylić z rosyjską!) zwana Łemkami. Po raz pierwszy 
etnonim „Łemkowie" pojawił się najprawdopodobniej na 
początku XIX wieku. Początkowo było to przezwisko 
stosowane względem tych Rusinów, którzy używali w swej 
mowie słowa „łem" (tylko, lecz, ale). Z czasem utraciło ono 
charakter przezwiska i stało się nazwą neutralną 
funkcjonującą w literaturze naukowej i popularnej. Również 
sami Łemkowie, używający do samookreślenia terminu 
„Rusnak", „Rusin", powoli zaczęli przyjmować tę nową 
nazwę.

W Polsce żyje 

6 tysięcy Łemków, jednak 
w wyniku powojennych 
przesiedleń (akcja „Wisła”) 
tylko 10% na Łem-
kowszczyźnie.

Łemkowie w 

czeskim Uściu

 

ciąg dalszy

 →

background image

Informacje 

ogólne

Architektura

Muzyka

Stroje 

ludowe

Ikony

Pisanki

Inne

INFORMACJE OGÓLNE 

CZ. 2

Wyróżnikiem odrębności kultury grupy Łemków 

jest obecny w żywej mowie język łemkowski. Jest on 
oficjalnie nauczany po dziesięcioleciach przerwy, na 
wszystkich poziomach kształcenia. W gwarach łemkowskich, 
które są podobne do języka ukraińskiego, można znaleźć 
wiele słów pochodzenia wołoskiego, które do dziś występują 
w języku rumuńskim, ale też widać bardzo wiele wpływów 
polskich, słowackich, a nawet węgierskich.

Istotną rolę w życiu Łemków odgrywa cerkiew - 

prawosławna i greckokatolicka. Pełni ona, obok swej 
tradycyjnej funkcji, również kulturotwórczą, i co szczególnie 
godne podkreślenia - integracyjną.

Łemkowie, zdjęcie z 1962 

roku

background image
background image

Informacje 

ogólne

Architektura

Muzyka

Stroje 

ludowe

Ikony

Pisanki

Inne

ARCHITEKTURA

Na całym terytorium etnicznym Łemkowszczyzny 

dominowało tradycyjne budownictwo drewniane, nierzadko 
wybielane lub malowane, przybierające szczególnie 
malownicze formy w cerkiewkach. W części mieszkalnej 
zagrody (chyży) zwracały na siebie uwagę: szeroki piec 
połączony z piekarnikiem i częścią grzewczą, stół, 
przyścienne ławy, malowane skrzynie, kołyska, przenośne 
łóżko, zimą kołowrotek lub warsztat tkacki, a przede 
wszystkim rząd wiszących ikon.

Charakterystyczne dla Łemków budownictwo 

drewniane

ciąg dalszy

 →

background image

Informacje 

ogólne

Architektura

Muzyka

Stroje 

ludowe

Ikony

Pisanki

Inne

ARCHITEKTURA CZ. 2

background image
background image

Informacje 

ogólne

Architektura

Muzyka

Stroje 

ludowe

Ikony

Pisanki

Inne

MUZYKA

Bardzo piękne są łemkowskie pieśni i spiwanky. 

Muzyka łemkowska powstawała na styku folklorów sąsiadów 
z Ukrainy, Zakarpacia, Słowacji, Węgier i Polski. Dawniej 
dominował w niej śpiew jednogłosowy, ale wpływy 
wschodnie, spowodowały rozpow-szechnienie się śpiewu 
wielogłosowego. Zwykle metrum jest stałe, 
ale zdarzają się jego zmiany. Pieśni są wewnętrznie 
rozśpiewane, sylabom odpowiadają na ogół pojedyncze 
dźwięki. Większość melodii jest w tonacjach durowych i ma 
niewielką rozpiętość. Wiele opiera się na archaicznych 
skalach diatonicznych. Pieśni mówią o sprawach życia 
Łemków, o miłości, liczne są pie-
śni wojackie. Niektóre piosenki opisują 
losy emigrantów. Są też pieśni obrzę-
dowe i cerkiewne. 

W języku pieśni są liczne 

zapożyczenia oraz gramatyczne wpły-
wy słowackie. W składzie łemkowskiej 
kapeli są instrumenty typowe dla 
góralszczyzny: skrzypce i basy, 
ale mamy także cymbały, częste 
w kapelach węgierskich i ukraińskich. 

Łemkowski zespół 

folklorystyczny 

‘Serencza’ podczas 

występu

background image
background image

Architektura

STROJE LUDOWE

Najbardziej rzucającym się w oczy elementem 

kultury ludowej były barwne stroje. Ubiór ten nie był jednolity 
pod względem kroju, barwy i motywów dekoracyjnych, 
chociaż na całym obszarze Łemkowszczyzny występowały z 
reguły te same zasadnicze części. W ubiorze kobiecym - 
płócienna koszula (oplycza), spódnica (kabat), wełniany lub 
sukniany gorset ewentualnie kamizelka (łajbyk), chustka 
(facełyk), kurtka (hunia) a zimą krótki kożuszek, skórzane 
obuwie (kierpci) lub trzewiki (skirni). W ubiorze męskim były 
to: lniana koszula (koszela), lniane i wełniane spodnie 
(nohawky, chołośni), kamizelka 
z sukna (łajbyk), kurtka z sukna (hunia), sukienny płaszcz 
(czuha), filcowy kapelusz (uhersky), skórzane obuwie (kierpci 
lub chodaky). 

Strój damski

 

Strój męski    

Informacje 

ogólne

Muzyka

Stroje 

ludowe

Ikony

Pisanki

Inne

ciąg dalszy

 →

background image

STROJE LUDOWE CZ. 2

Architektura

Informacje 

ogólne

Muzyka

Stroje 

ludowe

Ikony

Pisanki

Inne

background image
background image

IKONY

Architektura

Informacje 

ogólne

Muzyka

Stroje 

ludowe

Ikony

Pisanki

Inne

background image

PISANKI

Co roku na "Wełykdeń" czyli łemkowską Wielkanoc, 

kobiety wykonywały przepiękne pisanki. Na 
Łemkowszczyźnie wykonywane one były technika woskową. 
Za pomocą ostro zakoń-czonego patyczka, nanoszono na 
oczyszczoną skorupkę jajka, wzór wykonany gorącym 
woskiem. Dawniej po naniesieniu wzoru na skorupę jajka, 
farbowano je używając naturalnych barwników, które dawały 
piękne kolory. Zdobione pisanki prócz walorów estetycznych 
ogrywały swoją rolę również w zwyczajach i obrzędach. Na 
Wielkanoc matki chrzestne rozdawały je swoim chrześniakom 
a w poniedziałek wielkanocny rozdając pisanki, dziewczęta 
wykupywały się od śmigusu. Malowane i pisane jajka 
funkcjonują również jako dar dla tych, którzy odeszli. W 
okresie paschalnym są przynoszone na groby. 

Architektura

Informacje 

ogólne

Muzyka

Stroje 

ludowe

Ikony

Pisanki

Inne

ciąg dalszy

 →

background image

PISANKI CZ. 2

Architektura

Informacje 

ogólne

Muzyka

Stroje 

ludowe

Ikony

Pisanki

Inne

background image

INNE - ŻYCIE 

CODZIENNE

Podstawową dziedziną gospodarki Łemków było 

rolnictwo. Łemkowie drudnili się też zbieractwem: jagody, 
czerniny, (poziomki, maliny leśne, grzyby). Ważnym działem 
pozostawała także hodowla. Zajmowali się też handlem - 
wyrabiali z drewna jaworowego i bukowego: łyżki, wałki do 
ciasta, z jodły i świerku - gonty i beczki. Lipa służyła na 
foremki do ciast, a fujarki wykonywano z leszczyny. Używano 
kamieni - z piaskowca wykonywano żarna i koła młyńskie, 
krzyże i nagrobki. Trudną na ogół sytuację materialną 
starano się poprawić dochodami z zajęć pozarolniczych: 
produkcją mazi i dzie-gciu (np. Łosie, Bielanka), 
wytwarzaniem drewnianych przedmiotów użytkowych i 
pamiątkowych (Leszczyny, Nowica, Kunkowa), obróbką 
kamienia (Bartne, Przegonina), kowalstwem (Olszyny, Ropa), 
wikliniarstwem, płóciennictwem. 

Architektura

Informacje 

ogólne

Muzyka

Stroje 

ludowe

Ikony

Pisanki

Inne

background image
background image

Źródła:

lemko.org

szukamypolski.c

om

etnologia.pl

praca dyplomowa 

Małgorzaty Szumielewicz 


Document Outline