Rozwój układu
Rozwój układu
wewnątrzwydzielniczego
wewnątrzwydzielniczego
GRASICA
TRZUSTKA
NADNERCZA
GONADY
GRASICA – siedziba
GRASICA – siedziba
duszy
duszy
POWSTAJE Z
TRZECIEJ
KIESZONKI
SKRZELOWEJ.
GRASICA
GRASICA
Początek rozwoju pod koniec 4 tyg.
Początkowo
parzyste zawiązki
– po
oddzieleniu od nabłonka kieszonek
skrzelowych wędrują w kierunku
ogonowym.
W śródpiersiu następuje połączenie
w
dwupłatowy narząd.
GRASICA
GRASICA
Ze sznurów komórek
endodermalnych
powstają komórki
siateczki nabłonkowej części
korowej i rdzennej przyszłych
zrazików grasicy.
Stem cell
wnikają między sznury
endodermalne dając
początek
populacji limfocytów.
GRASICA
GRASICA
Część komórek endodermalnych
przekształca się w
komórki
wydzielnicze
.
Z uwstecznionych komórek
siateczki endodermalnej części
rdzennej zrazików powstają
ciałka
grasicze – ciałka Hassalla
.
GRASICA
GRASICA
Hormony grasicze( np. tymozyna) –
ważna rola w dojrzewaniu
limfocytów T
.
Limfopoeza
największa w okresie
życia prenatalnego i w okresie
noworodkowym.
Po okresie dojrzewania grasica
ulega inwolucji.
GRASICA – zaburzenia
GRASICA – zaburzenia
rozwoju.
rozwoju.
Wrodzony brak grasicy i
przytarczyc – Zespół Di George’a.
Nieprawidłowe różnicowanie endodermy 3 i 4 kieszonki
skrzelowej, w wyniku tego istotne zaburzenia w
wykształcaniu odporności immunologicznej i
nieprawidłowości przytarczyc. Dodatkowo liczne wady
ucha, nosa, tarczycy, serca, łuku aorty.
Dodatkowa grasica.
Występowanie ognisk tkanki grasiczej na drodze
„zstępowania” zawiązków grasicy.
TRZUSTKA
TRZUSTKA
Dwa zawiązki(pączki) –
grzbietowy i
brzuszny
(powstałe z nabłonkowych
komórek endodermalnych części
bliższej dwunastnicy).
Grzbietowy rozrastając się wnika do
krezki grzbietowej żołądka.
Brzuszny rozwija się w pobliżu ujścia
przewodu żółciowego dwunastnicy.
TRZUSTKA
TRZUSTKA
TRZUSTKA
TRZUSTKA
Pączek brzuszny – główne części
trzustki –
górna część głowy, cieśń,
trzon, ogon.
Pączek brzuszny –
wyrostek
haczykowaty i dolna część głowy.
Z obu zawiązków tworzą się
przewody odpowiadające przyszłym
przewodom wyprowadzającym.
TRZUSTKA
TRZUSTKA
Komórki wysp Langerhansa
:
Powstają w 3 miesiącu życia
płodowego.
Komórki wysp, oddzielając się od
nabłonka tworzą lite, ograniczone
pasma leżące między pecherzykami
zewnątrzwydzielniczymi.
należą do układu APUD i są
pochodzenia neuroektodermalnego.
TRZUSTKA
TRZUSTKA
Wydzielanie
insuliny i
glukagonu
rozpoczyna się w
około
20 tygodniu
życia
płodowego.
NADNERCZA
NADNERCZA
Część korowa
– z mezodermy.
–
Zawiązek mezodermalny powstaje z
nabłonka mezotelialnego jamy ciała
.
Część rdzenna
– z ektodermy.
Nadnercza w życiu płodowym
stanowią 1/3 wielkości nerek.
NADNERCZA
NADNERCZA
5 tydzień życia płodowego:
–
Indukcyjne działanie przewodu
śródnercza
– nabł. mezotelialny
namnaża się i wnika do mezenchymy
– powstaje kora pierwotna.
–
Kora pierwotna – duże komórki
kwasochłonne
.
NADNERCZA
NADNERCZA
12 tydzień życia płodowego:
–
Kolejne wniknięcie kom.
mezotelialnych do mezenchymy
otaczającej – powstaje
kora ostateczna.
–
Komórki kory ostatecznej – mniejsze,
zasadochłonne
Z nich powstaje warstwa
kłębkowata i
pasmowata
kory nadnerczy.
NADNERCZA
NADNERCZA
NADNERCZA
NADNERCZA
5 miesiąc życia płodowego:
–
Rozwój kory uzależniony od
ACTH
przysadki
płodu.
–
Kora płodowa ulega zanikowi –
pozostaje tylko warstwa zewnętrzna –
warstwa siatkowata
kory. Proces ten
następuje pod koniec 1 roku życia
pozapłodowego.
NADNERCZA
NADNERCZA
Część rdzenna – zawiązek ok. 45 dnia.
Sympatogonia
– komórki ektodermalne
zwoju współczulnego – po utworzeniu
kory wnikają do części środkowej kory
i zaczynają tworzyć skupienia i sznury
komórek.
–
Noworodkowa część rdzenna jest słabo
wykształcona i
nie wydziela hormonów
.
GONADY
GONADY
Określenie
płci gonadalnej
– 6
tydzień.
W rozwoju gonad wyróżnia się
dwa okresy:
–
I – nie występują jeszcze różnice
morfologiczne,
–
II – proces różnicowania odbiega
odmiennie u obu płci.
GONADY
GONADY
Źródła pochodzenia komórek
gonad:
–
Mezotelialny nabłonek
pochodzenia
mezodermalnego pokrywający tylną
ścianę jamy brzusznej,
–
Komórki mezenchymalne
leżące tuz
pod tym nabłonkiem,
–
Pierwotne komórki płciowe
.
GONADY- stadium
GONADY- stadium
niezróżnicowania
niezróżnicowania
Grubienie nabłonka mezotelialnego
(wyścielającego śródnercza).
Namnażanie się wraz z tym
nabłonkiem mezenchymy.
Powstają uwypuklenia –
grzebienie
płciowe (gonadalne)
–
Leżą one po obu stronach wzdłuż linii środkowej
zarodka między środnerczem a krezką grzbietową
jelita tylnego.
GONADY – stadium
GONADY – stadium
niezóżnicowania
niezóżnicowania
GONADY – stadium
GONADY – stadium
niezróżnicowania
niezróżnicowania
Powstają pierwotne sznury płciowe – palczaste
wypustki wnikające do mezenchymy.
W tym stadium gonada składa się z:
–
części korowej,
–
części rdzennej
.
Dalszy rozwój zależy od zdeterminowanej płci.
GONADY – stadium
GONADY – stadium
niezróżnicowania
niezróżnicowania
GONADY - różnicowanie
GONADY - różnicowanie
U płodu żeńskiego
część korowa
przekształca się w
jajnik
, część rdzenna
zanika.
U płodu męskiego
część rdzenna
przekształca się w
jądro
a korowa zanika.
Chromosom Y determinuje płeć poprzez
gen
SRY.
Gen SRY koduje białko wytwarzane przez
komórki Sertolego – przy jego braku
niezróżnicowana gonada rozwija się w jajnik.
GONADY - różnicowanie
GONADY - różnicowanie
W 6 tygodniu do grzebieni
płciowych wnikają
pierwotne
komórki płciowe
.
–
Powstają one z endodermy
pęcherzyka żółtkowego, mają
zdolność
indukowania dalszego
rozwoju gonady.
GONADA MĘSKA
GONADA MĘSKA
W 7 tygodniu gonada zaczyna
różnicować się w jądro.
Pierwotne sznury płciowe
rozgałęziają się tworząc
sieć jądra
.
Powstaje
osłonka biaława:
–
Oddziela sznury pierwotne od
nabłonka i odtąd nazywają się one
sznurami krętymi
.
GONADA MĘSKA
GONADA MĘSKA
Z
sznurów krętych
powstają:
–
Kanaliki kręte,
–
Kanaliki proste,
–
Sieć jądra
GONADA MĘSKA
GONADA MĘSKA
Z komórek mezenchymalnych
(oddzielających poszczególne
kanaliki) powstają
komórki
śródmiąższowe - komórki Leydiga
.
GONADA MĘSKA
GONADA MĘSKA
Nabłonek kanalików nasiennych –
dwa typy komórek :
–
Komórki podpórkowe (Sertolego),
pochodzą z nabłonka
mezodermalnego.
–
Spermatogonia
, pochodzą z komórek
prapłciowych.
GONADA MĘSKA
GONADA MĘSKA
Jądro stopniowo oddziela się od
zanikającego śródnercza (uzyskuje też
własną kreskę).
Sieć jądra wraz z kanalikami
śródnercza biorą udział w tworzeniu
przewodów (kanalików)
wyprowadzających jądra
–
Kanaliki te uchodzą do przewodu najądrza
pochodzącego z przewodu śródnercza
.
GONADA MĘSKA
GONADA MĘSKA
Komórki śródmiąższowe wydzielając
testosteron
stumulują rozwój:
–
przewodu śródnercza,
–
zewnętrznych męskich narządów
płciowych.
Komórki podporkowe wydzielają czynnik
hamujący rozwój przewodu
przyśródnerczowego –
MIF
.
GONADA ŻEŃSKA
GONADA ŻEŃSKA
Brak chromosomu Y
– wolniejszy
rozwój grzebieni płciowych i
pierwotnej gonady.
Słabiej rozwinięte pierwotne sznury
płciowe – dochodzą one jednak do
części rdzennej sieć jajnika.
–
sieć jajnika jak i pierwotne sznury
uwsteczniają się i zanikają.
GONADA ŻEŃSKA
GONADA ŻEŃSKA
Intensywnie namnażający się
nabłonek mezotelialny wnika do
mezenchymalnego podścieliska –
powstają sznury wtórne (korowe).
Do sznurów wtórnych (korowych)
wnikają pierwotne komórki
płciowe –
gonocyty.
GONADA ŻEŃSKA
GONADA ŻEŃSKA
Sznury korowe zaczynają się rozpadać
tworząc skupienia –
pęcherzyki
pierwotne.
Pęcherzyk pierwotny:
–
pojedyncza warstwa
spłaszczonych komórek
pęcherzykowych
pochodzących ze sznurów
wtórnych (spełniają rolę odżywcza),
–
oogonia
w środku – pochodząca z komórek
prapłciowych,
–
estrogen wydzielany w życiu płodowym
pobudzają rozwój jajników.
GONADA ŻEŃSKA
GONADA ŻEŃSKA
Komórki mezenchymalne
otaczające pęcherzyki tworzą
zrąb
jajnika
.
Jajnik otoczony jest cienką
błoną
białawą
i oddzielony jest od
śródnercza własną kreską.