Mirela Tomczak i Ewa Sławin gr.6b
Mirela Tomczak i Ewa Sławin gr.6b
Przemiany argininy
Synteza kreatyny i
kreatyniny
Synteza tlenku azotu
Hiperprolinemia I i II
Hiperargininemia
Histydynemia
Autosomalna recesywna
50%chorych jest upośledzonych umysłowo, z
charakterystyczną wadą wymowy
Z moczem wydalane są znaczne ilości
imidazolopirogronianu (może być pomylony z
fenylopirogronianem i stać się przyczyną błędnego
rozpoznania fenyloketonurii), imidazolooctanu i
imidazolomleczanu.
Przyczyna: niedostateczna aktywność w wątrobie
amoniako-liazy histydynowej co uszkadza
przekształcenie histydyny w urokinian.
W czasie ciąży zwiększenie wydalania histydyny jest
fizjologiczne
Glicynuria i pierwotna
hiperoksaluria
GLICYNURIA:
Nadmierne wydalanie glicyny z moczem z
powodu niewydolności wchłaniania zwrotnego
glicyny w kanalikach nerkowych
Szczawianowe kamienie w nerkach
Sprzężona z chromosomem X, dominująca
PIERWOTNA HIPEROKSALURIA:
Nadmierne wydalanie szczawianów z moczem
Nawracające zakażenia moczowe, wapnica
nerek, szczawiano-wapniowa kamica moczowa
Zgon w dzieciństwie lub wczesnej młodości na
skutek niewydolności nerek lub nadciśnienia.
Wada związana jest z nieprawidłowym
metabolizmem glicyny, która może ulec
deaminacji do glioksylanu – prekursora
szczawianu
Cystynuria (cystyno-
lizynuria) i cystynoza
CYSTYNURIA:
Zwiększone wydalanie cystyny,
lizyny, argininy i ornityny – zaburzone
wchłanianie zwrotne w nerkach
Kamienie cystynowe w nerkach
CYSTYNOZA:
Kryształy cystyny odkładane w wielu
tkankach, szczególnie w układzie
siateczkowo-śródbłonkowym
Wczesny zgon z powodu ostrej
niewydolności nerek
Homocystynurie
Wady katabolizmu metioniny
Homocystyna wraz z S-
adenozylometioniną jest wydalana z
moczem, a stężenie metioniny w
osoczu zwiększa się.
Zakrzepica, osteoporoza, zwichnięcie
soczewek w oczach, niedorozwój
umysłowy
2 postacie choroby – wraźliwa i
niewrażliwa na wit.B6
Leczenie polega na wprowadzeniu diety
bogatej w cystynę, ubogiej w
metioninę.
Hiperhydroksyprolinemia
Duże stężenie 4-hydroksyproliny
w osoczu
Choroba autosomalna recesywna
Zaburzenie fukcjonowania
dehydrogenazy 4-
hydroksyprolinowej
W przeciwieństwie do
hiperprolinemii nie wpływa na
katabolizm proliny
Tyrozynemie
TYP I – TYROZYNOZA:
Wada hydrolazy fumaryloacetooctanowej
Postać ostra: u niemowląt biegunka,
wymioty, „zapach przypominający kapustę”,
nieprawidłowy rozwój i wzrost. Zgon z
powodu niewydolności wątroby
Postać przewlekła – podobne, łagodniejsze
objawy, zgon w wieku 10lat
Zbyt duża zawartość tyrozyny i metioniny w
osoczu
Dieta uboga w tyrozynę i fenyloalaninę
TYP II – ZESPÓŁ RICHNERA-HANHARTA
Wada aminotransferazy tyrozynowej wątroby
Zwiększone stężenie tyrozyny w osoczu
Uszkodzenie wzroku, skóry, umiarkowane
opóźnienie rozwoju umysłowego
TYROZYNEMIA NOWORODKÓW
Niedobór hydroksylazy p-
hydroksyfenylopirogronianowej
Zwiększone stężenie we krwi tyrozyny i
fenyloalaniny, a moczu tyrozyny, p-
hydroksyfenylooctanu, N-acetylotyrozyny i
tyraminy
Dieta uboga w białko
Alkaptonuria
•
Brak 1,2-dioksygenazy
homogentyzynianowej
•
Ciemnienie moczu na
powietrzu
(homogentyzynian
przechodzi do moczu i
ulega utlenieniu do
ciemnego barwnika),
pigmentacja tkanki łącznej
(ochronoza), zapalenie
stawów
•
Autosomalna recesywna
Fenyloketonuria
•
Niedorozwój umysłowy, ataki padaczki,
psychozy, wypryski, mysi zapach potu
•
Za mało 4-monooksydazy
fenyloalaninowej wątroby
•
Niemożność przekształcenia
fenyloalaniny w tyrozynę. Szlaki
alternatywne do fenylopirogronian,
fenylomleczan, fenylooctan (duża
część wydalana z moczem w postaci
fenyloacetyloglutaminy
Okresowa hiperlizynemia z
towarzyszącą hiperamonemią
Spożycie prawidłowych ilości białka powoduje
hiperlizynemię
Hiperamonemia powstaje w wyniku
kompetycyjnego zahamowania aktywności
arginazy wątroby przez zwiękzenie stężenia
lizyny
Terapia płynami i dieta uboga w lizynę
Nawracająca hiperlizynemia bez
hiperamonemii
Opóźniony rozwój umysłowy
Autosomalna recesywna
Katabolity lizyny gromadzone w płynach
biologicznych
Oprócz uzkodzenia przekształcania lizyny i α-
ketoglutaranu w sacharopinę, niektórzy chorzy
wydają się mieć wadę przekształcania sacharopiny
w L-glutaminian i semialdechyd α-
aminoadypinianu
Choroba Hartnupa
Zaburzenie metabolizmu
tryptofanu
Wysypka skórna przypominająca
pelagrę, nawracająca ataksja
móżdżkowa, upośledzenie
umysłowe
Mocz zawiera zwiększone ilości
indolooctanu i tryptofanu
•
Zwiększone stężenie w osoczu waliny (nie
leucyny i izoleucyny)
Niezdolnośc do przeprowadzania
transaminacji waliny do α-
ketoizowalerianianu
Hiperwalinemia
Choroba moczu o zapachu
syropu klonowego –
ketonuria łańcuchów
rozgałęzionych
Zwiększona zawartość w moczu i
osoczu leucyny, izoleucyny i waliny i
innych ketokwasów
Niemowlę wymiotuje, nie daje się
karmić, jest w letargu, ma uszkodzony
mózg
Dzieci nieleczone umierają pod koniec
pierwszego roku życia
Wada dekarboksylazy α-ketokwasów
Dieta mieszaniną oczyszczonych
aminokwasów bez waliny, leucyny i
izoleucyny
Nawracająca ketonuria
łańcuchów rozgałęzionych
Mniej groźna postać poprzedniej
choroby
Wada dekarboksylazy α-
ketokwasów
Lekko upośledzona zdolność do
przemiany waliny, leucyny i
izoleucyny
Objawy w późniejszym okresie
życia, przejściowo
ACYDEMIA IZOWALERIANOWA:
Serowa woń oddechu i płynów ustrojowych,
wymioty, kwasica, śpiączka po zjedzeniu zbyt
dużej ilości białka
Uszkodzenie dehydrogenazy izowalerylo-CoA.
Gromadzi się izowalerylo-CoA, hydrolizuje do
izowalerianu i jest wydalany z moczem i potem
ACYDEMIA PROPIONIANOWA:
Niedobór karboksylazy propionylo-CoA
Dużo propionianu w surowicy, kwasica
ACYDURIA METYLOMALONOWA:
2 postacie: jedna reaguje na farmakologiczne
stężenie wit B12, typ drugi wymaga leczenia
za pomocą masywnych dawek B12 (1g na
dobę)