Przedmiot socjologii
Przedmiot socjologii
wychowania i jej
wychowania i jej
podstawowe pojęcia
podstawowe pojęcia
Program wykładu
Program wykładu
Definicja i przedmiot socjologii wychowania
Definicja i przedmiot socjologii wychowania
Relacje socjologii wychowania do innych dyscyplin
Relacje socjologii wychowania do innych dyscyplin
naukowych
naukowych
Pojęcie środowiska wychowawczego
Pojęcie środowiska wychowawczego
Socjalizacja w ujęciach psychologicznych
Socjalizacja w ujęciach psychologicznych
Socjalizacja w ujęciach socjologicznych
Socjalizacja w ujęciach socjologicznych
Pojęcie wychowania
Pojęcie wychowania
Pojęcie nauczania
Pojęcie nauczania
Przedmiot
Przedmiot socjologii
wychowania
wychowania
Przedmiotem socjologii wychowanie są procesy
Przedmiotem socjologii wychowanie są procesy
społeczne zachodzące w instytucjach
społeczne zachodzące w instytucjach
wychowawczych i tych sytuacjach
wychowawczych i tych sytuacjach
społecznych, które pełnią funkcje
społecznych, które pełnią funkcje
wychowawcze i socjalizacyjne.
wychowawcze i socjalizacyjne.
Celem socjologii wychowania jest analiza
Celem socjologii wychowania jest analiza
wpływów i czynności wychowawczych w
wpływów i czynności wychowawczych w
środowiskach, grupach i instytucjach o tym
środowiskach, grupach i instytucjach o tym
charakterze, a także efektów tych wpływów i
charakterze, a także efektów tych wpływów i
działań.
działań.
(S. Kowalski, Socjologia wychowania w zarysie)
(S. Kowalski, Socjologia wychowania w zarysie)
Związki socjologii wychowania z innymi
naukami społecznymi
Psychologia
społeczna
Antropologia
kultury
Pedagogika
społeczna
Filozofia
Socjologia
wychowania
Związki socjologii wychowania z innymi
naukami społecznymi
1)
1)
Antropologia kultury
Antropologia kultury
dostarcza
dostarcza
narzędzi pozwalających zajrzeć głębiej
narzędzi pozwalających zajrzeć głębiej
pod powierzchnię zjawisk zachodzących
pod powierzchnię zjawisk zachodzących
w klasie szkolnej i w innych
w klasie szkolnej i w innych
środowiskach wychowawczych.
środowiskach wychowawczych.
Definicja: Dyscyplina nauk społecznych badająca organizację kultury,
Definicja: Dyscyplina nauk społecznych badająca organizację kultury,
rządzące nią prawa, historyczną zmienność i etniczną
rządzące nią prawa, historyczną zmienność i etniczną
różnorodność kultur w celu skonstruowania ogólnej teorii
różnorodność kultur w celu skonstruowania ogólnej teorii
kultury
kultury
Związki socjologii wychowania z innymi naukami
społecznymi
2)
2)
Psychologia społeczna
Psychologia społeczna
– bada
– bada
relacje między uczestnikami
relacje między uczestnikami
interakcji pod kątem ich wpływu na
interakcji pod kątem ich wpływu na
indywidualność jednostki jako
indywidualność jednostki jako
członka grupy, na jej funkcjonowanie
członka grupy, na jej funkcjonowanie
dynamikę.
dynamikę.
Definicja: dziedzina nauki z pogranicza psychologii i socjologii
Definicja: dziedzina nauki z pogranicza psychologii i socjologii
badająca w jaki sposób obecność innych ludzi i ich działania
badająca w jaki sposób obecność innych ludzi i ich działania
wpływają na psychikę jednostki.
wpływają na psychikę jednostki.
Związki socjologii wychowania z innymi
naukami społecznymi
3) Socjologia i pedagogika wyłoniły się
3) Socjologia i pedagogika wyłoniły się
z
z
filozofii
filozofii, która jako nauka
teoretyczna zajmowała się/zajmuje
się istotą procesu wychowania,
związku duchowego mistrza i ucznia.
Socjologia wychowania a pedagogika społeczna
4) Zarówno socjologia wychowania jak i
4) Zarówno socjologia wychowania jak i
pedagogika społeczna
pedagogika społeczna
zajmują się
zajmują się
środowiskiem wychowawczym i jego
środowiskiem wychowawczym i jego
wpływem na jednostkę, procesami
wpływem na jednostkę, procesami
uspołeczniania człowieka….
uspołeczniania człowieka….
SW – z perspektywy opisowej, wskazując
SW – z perspektywy opisowej, wskazując
prawidłowości i zależności między zjawiskami
prawidłowości i zależności między zjawiskami
PS – koncentruje się na przekształcaniu
PS – koncentruje się na przekształcaniu
środowisk, by lepiej zaspokajały potrzeby
środowisk, by lepiej zaspokajały potrzeby
ludzi.
ludzi.
Socjologia wychowania a pedagogika
społeczna
Różnicę ról socjologa i pedagoga
Różnicę ról socjologa i pedagoga
można opisać np. tak:
można opisać np. tak:
Socjolog skupia się bardziej na
Socjolog skupia się bardziej na
badaniu i opisywaniu różnic
badaniu i opisywaniu różnic
edukacyjnych między dziećmi.
edukacyjnych między dziećmi.
Pedagog społeczny – stara się
Pedagog społeczny – stara się
różnicom przeciwdziałać i je
różnicom przeciwdziałać i je
wyrównywać.
wyrównywać.
Podstawowe pojęcia socjologii wychowania
Środowisko wychowawcze
Środowisko wychowawcze
Socjalizacja
Socjalizacja
Wychowanie
Wychowanie
Nauczanie
Nauczanie
Środowisko wychowawcze
Środowisko wychowawcze to całokształt wpływów
Środowisko wychowawcze to całokształt wpływów
oddziałujących na jednostkę – celowo
oddziałujących na jednostkę – celowo
organizowanych i spontanicznych, powodujących
organizowanych i spontanicznych, powodujących
określone przeżycia i postępowanie. (K. Sośnicki)
określone przeżycia i postępowanie. (K. Sośnicki)
F. Znaniecki wyróżnia w obrębie środowiska
F. Znaniecki wyróżnia w obrębie środowiska
wychowawczego trzy następujące elementy:
wychowawczego trzy następujące elementy:
-
osoby (nauczyciele, wychowawcy, rodzice,
osoby (nauczyciele, wychowawcy, rodzice,
bohaterowie dzieciństwa)
bohaterowie dzieciństwa)
-
grupy społeczne (społeczność sąsiedzka,
grupy społeczne (społeczność sąsiedzka,
rówieśnicy, klasa szkolna)
rówieśnicy, klasa szkolna)
-
instytucje (szkoła, środki masowego przekazu)
instytucje (szkoła, środki masowego przekazu)
Socjalizacja
Socjalizacja
Socjalizacja – część całkowitego wpływu
Socjalizacja – część całkowitego wpływu
środowiska, która wprowadza jednostkę
środowiska, która wprowadza jednostkę
do udziału w życiu społecznym, uczy ją
do udziału w życiu społecznym, uczy ją
zachowania według przyjętych wzorów,
zachowania według przyjętych wzorów,
uczy ją rozumienia kultury, czyni ją zdolną
uczy ją rozumienia kultury, czyni ją zdolną
do utrzymywania się i wykonywania
do utrzymywania się i wykonywania
określonych ról społecznych (J.
określonych ról społecznych (J.
Szczepański).
Szczepański).
Socjalizacja pierwotna, wtórna, krytyczna
Socjalizacja pierwotna, wtórna, krytyczna
Powszechnie rozróżnia się dwie fazy
Powszechnie rozróżnia się dwie fazy
procesu socjalizacji – socjalizację
procesu socjalizacji – socjalizację
pierwotną i wtórną, współcześni badacze
pierwotną i wtórną, współcześni badacze
edukacji dodają jeszcze kategorię
edukacji dodają jeszcze kategorię
socjalizacji krytycznej.
socjalizacji krytycznej.
Socjalizacja pierwotna
Socjalizacja pierwotna
W trakcie trwania socjalizacji
W trakcie trwania socjalizacji
pierwotnej uczymy się
pierwotnej uczymy się
porozumiewać za pomocą języka,
porozumiewać za pomocą języka,
dokonuje się przekaz podstawowych
dokonuje się przekaz podstawowych
norm społecznych i interioryzacja
norm społecznych i interioryzacja
elementów tradycji kulturowej.
elementów tradycji kulturowej.
Socjalizacja wtórna
Socjalizacja wtórna
Na etapie socjalizacji wtórnej wraz z
Na etapie socjalizacji wtórnej wraz z
poszerzającym się kręgiem interakcji
poszerzającym się kręgiem interakcji
społecznych pojawiają się nowe wartości,
społecznych pojawiają się nowe wartości,
niektóre sprzeczne z już przyswojonymi.
niektóre sprzeczne z już przyswojonymi.
Przede wszystkim jednak uczymy się ról
Przede wszystkim jednak uczymy się ról
społecznych, stajemy się członkami różnych
społecznych, stajemy się członkami różnych
grup, poznajemy system sankcji
grup, poznajemy system sankcji
społecznych, reakcje na nasze zachowania.
społecznych, reakcje na nasze zachowania.
Uczymy się dokonywać wyborów i ponosić
Uczymy się dokonywać wyborów i ponosić
konsekwencje własnych działań.
konsekwencje własnych działań.
Socjalizacja krytyczna
Socjalizacja krytyczna
Socjalizacja krytyczna pojawia się u progu
Socjalizacja krytyczna pojawia się u progu
dorosłości, przybierając formę kontestacji
dorosłości, przybierając formę kontestacji
wartości i wzorów życia prezentowanych
wartości i wzorów życia prezentowanych
przez otoczenie i selektywnego wyboru
przez otoczenie i selektywnego wyboru
niektórych spośród nich. Socjalizacja
niektórych spośród nich. Socjalizacja
krytyczna nie jest odrębną fazą
krytyczna nie jest odrębną fazą
socjalizacji – pojawia się w trakcie
socjalizacji – pojawia się w trakcie
socjalizacji wtórnej.
socjalizacji wtórnej.
Socjalizacja krytyczna
Socjalizacja krytyczna
Mechanizmem, który stymuluje przebieg
Mechanizmem, który stymuluje przebieg
socjalizacji krytycznej jest konflikt między
socjalizacji krytycznej jest konflikt między
tym co zastane, a tym co nowe. Prowadzi
tym co zastane, a tym co nowe. Prowadzi
do podwyższenia poziomu indywidualności
do podwyższenia poziomu indywidualności
jednostki. Umożliwia dystansowanie się
jednostki. Umożliwia dystansowanie się
od oferty otoczenia i ról jakie oferuje
od oferty otoczenia i ról jakie oferuje
społeczeństwo.
społeczeństwo.
W wyniku socjalizacji krytycznej zyskujemy
W wyniku socjalizacji krytycznej zyskujemy
autonomię działania, wchodzą w etap tzw.
autonomię działania, wchodzą w etap tzw.
moralności postkonwencjonalnej.
moralności postkonwencjonalnej.
Psychologiczne i socjologiczne teorie
Psychologiczne i socjologiczne teorie
socjalizacji
socjalizacji
Analizy procesu socjalizacji dokonują dwie
Analizy procesu socjalizacji dokonują dwie
główne grupy teorii naukowych:
główne grupy teorii naukowych:
Teorie psychologiczne
Teorie psychologiczne
– w których główne
– w których główne
zróżnicowania procesu socjalizacji
zróżnicowania procesu socjalizacji
wynikają z płci
wynikają z płci
i
i
Teorie socjologiczne
Teorie socjologiczne
– w których głównym
– w których głównym
kryterium zróżnicowania są role uczniów
kryterium zróżnicowania są role uczniów
przyjmowane w szkole
przyjmowane w szkole
Psychologiczne i socjologiczne teorie socjalizacji
Psychologiczne i socjologiczne teorie socjalizacji
Psychologiczne teorie socjalizacji
Psychologiczne teorie socjalizacji
W obrębie teorii psychologicznych
W obrębie teorii psychologicznych
można wyodrębnić cztery główne
można wyodrębnić cztery główne
stanowiska:
stanowiska:
-
Stanowisko antropologiczne
Stanowisko antropologiczne
-
Stanowisko poznawczo-
Stanowisko poznawczo-
osobowościowe
osobowościowe
-
Stanowisko psychoanalityczne
Stanowisko psychoanalityczne
-
Stanowisko behawiorystyczne
Stanowisko behawiorystyczne
Stanowisko antropologiczne
Stanowisko antropologiczne
Przyczyną różnic w zachowaniach czy cechach
Przyczyną różnic w zachowaniach czy cechach
osobowości chłopców i dziewczynek jest
osobowości chłopców i dziewczynek jest
sposób, w jaki dana społeczność utrwaliła
sposób, w jaki dana społeczność utrwaliła
wzorce zachowań społecznych dotyczących
wzorce zachowań społecznych dotyczących
reprodukcji i produkcji.
reprodukcji i produkcji.
Ważne jest jak członkowie społeczności dzielą
Ważne jest jak członkowie społeczności dzielą
zadania życiowe – np. zdobywanie
zadania życiowe – np. zdobywanie
pożywienia, opieka nad dziećmi. Podział ten
pożywienia, opieka nad dziećmi. Podział ten
zależy od klimatu, tego kto sprawuje władzę
zależy od klimatu, tego kto sprawuje władzę
itp.
itp.
Stanowisko poznawczo-osobowościowe
Stanowisko poznawczo-osobowościowe
Badania ukazują przewagę kobiet nad
Badania ukazują przewagę kobiet nad
mężczyznami w sferze inteligencji
mężczyznami w sferze inteligencji
werbalnej, a mężczyźni przeważają w
werbalnej, a mężczyźni przeważają w
sferze myślenia obrazowo-przestrzennego.
sferze myślenia obrazowo-przestrzennego.
Mężczyźni uznawani są za bardziej
Mężczyźni uznawani są za bardziej
agresywnych – co wynika z siedmiokrotnie
agresywnych – co wynika z siedmiokrotnie
wyższego poziomu wydzielania
wyższego poziomu wydzielania
testosteronu, ale i społecznego
testosteronu, ale i społecznego
przyzwolenia na bycie silnym,
przyzwolenia na bycie silnym,
dominującym.
dominującym.
Stanowisko psychoanalityczne
Stanowisko psychoanalityczne
Kluczowe dla nabycia tożsamości płciowej jest
Kluczowe dla nabycia tożsamości płciowej jest
superego, którego rozwój przypada na 6-ty rok
superego, którego rozwój przypada na 6-ty rok
życia.
życia.
(
(
Superego
Superego
w teorii Z. Freuda stanowi wewnętrzną reprezentację wartości
w teorii Z. Freuda stanowi wewnętrzną reprezentację wartości
moralnych i ideałów uznawanych przez daną społeczność, które
moralnych i ideałów uznawanych przez daną społeczność, które
przekazywane są dziecku przez rodziców w procesie socjalizacji).
przekazywane są dziecku przez rodziców w procesie socjalizacji).
Źródłem superego jest identyfikacja z rodzicem płci
przeciwnej. U chłopców zerwanie emocjonalnego
związku z matką ma charakter szokowy, u
dziewcząt ma powolny prze bieg, czego efektem
jest słabszy rozwój superego i większa podatność
na emocje.
Stanowisko behawiorystyczne
Stanowisko behawiorystyczne
Rodzice przejawiają zdecydowane reakcje
Rodzice przejawiają zdecydowane reakcje
wobec przejawów agresji u dziewcząt i
wobec przejawów agresji u dziewcząt i
częściej stosują kary fizyczne wobec
częściej stosują kary fizyczne wobec
chłopców. Identyfikacja z matką lub ojcem
chłopców. Identyfikacja z matką lub ojcem
zależy (inaczej niż w przypadku
zależy (inaczej niż w przypadku
stanowiska psychoanalitycznego) od
stanowiska psychoanalitycznego) od
okazywanego synowi czy córce
okazywanego synowi czy córce
zainteresowania, troski czy też władzy
zainteresowania, troski czy też władzy
reprezentowanej przez jednego z
reprezentowanej przez jednego z
rodziców.
rodziców.
Stanowisko strukturalno-funkcjonalne
Stanowisko strukturalno-funkcjonalne
W teoriach socjologicznych za kluczowy
W teoriach socjologicznych za kluczowy
czynnik socjalizacji uznawana jest rola
czynnik socjalizacji uznawana jest rola
społeczna związana z funkcjonowaniem
społeczna związana z funkcjonowaniem
dziecka w szkole.
dziecka w szkole.
Stanowisko s-f zakłada, że istotą socjalizacji
Stanowisko s-f zakłada, że istotą socjalizacji
jest przystosowanie do określonych
jest przystosowanie do określonych
wymogów, norm i reguł odnoszących się
wymogów, norm i reguł odnoszących się
do funkcjonowania w roli ucznia.
do funkcjonowania w roli ucznia.
Stanowisko strukturalno-funkcjonalne
Stanowisko strukturalno-funkcjonalne
Szkoła to swoista miniatura społeczeństwa, a
Szkoła to swoista miniatura społeczeństwa, a
jednocześnie instytucja, która pośredniczy w
jednocześnie instytucja, która pośredniczy w
przechodzeniu od bycia członkiem rodziny
przechodzeniu od bycia członkiem rodziny
(partykularyzm) do bycia członkiem
(partykularyzm) do bycia członkiem
społeczeństwa (uniwersalizm).
społeczeństwa (uniwersalizm).
Dobrze funkcjonujący w swej roli uczeń jest
Dobrze funkcjonujący w swej roli uczeń jest
odtwórcą i naśladowcą nauczyciela, a
odtwórcą i naśladowcą nauczyciela, a
jednocześnie jest na tyle silnie zintegrowany z
jednocześnie jest na tyle silnie zintegrowany z
grupą (rówieśnikami), by nauczyć
grupą (rówieśnikami), by nauczyć
dopasowywać swoje potrzeby do oczekiwań
dopasowywać swoje potrzeby do oczekiwań
innych.
innych.
Stanowisko strukturalno-funkcjonalne
Stanowisko strukturalno-funkcjonalne
Szkoła poprzez internalizację
Szkoła poprzez internalizację
uniwersalistycznych norm i wartości
uniwersalistycznych norm i wartości
promuje postawy konformistyczne - uczy
promuje postawy konformistyczne - uczy
funkcjonowania w dorosłym
funkcjonowania w dorosłym
społeczeństwie.
społeczeństwie.
Stanowisko interakcyjne
Stanowisko interakcyjne
Istotą socjalizacyjnego działania szkoły jest
Istotą socjalizacyjnego działania szkoły jest
proces komunikacji, którego podstawą
proces komunikacji, którego podstawą
jest wspólny system symboli – język.
jest wspólny system symboli – język.
Przystosowanie do wymagań szkoły, a w
Przystosowanie do wymagań szkoły, a w
konsekwencji do społeczeństwa (jak w
konsekwencji do społeczeństwa (jak w
stanowisku s-f) zastąpione jest tu
stanowisku s-f) zastąpione jest tu
aktywnym przyjmowaniem wyobrażeń o
aktywnym przyjmowaniem wyobrażeń o
sobie i świecie, przebiegającym w toku
sobie i świecie, przebiegającym w toku
porozumiewania się z innymi.
porozumiewania się z innymi.
Stanowisko interakcyjne
Stanowisko interakcyjne
Ma więc miejsce proces autokreacji (a nie
Ma więc miejsce proces autokreacji (a nie
naśladownictwa), w którym chodzi o
naśladownictwa), w którym chodzi o
podkreślanie i promowanie indywidualności
podkreślanie i promowanie indywidualności
ucznia.
ucznia.
Tworzenie tożsamości uczniowskiej opiera się na
Tworzenie tożsamości uczniowskiej opiera się na
równowadze między procesami normalizacji i
równowadze między procesami normalizacji i
indywidualizacji.
indywidualizacji.
Konieczny jest pewien poziom przystosowania do
Konieczny jest pewien poziom przystosowania do
norm szkolnego życia ale i pewien poziom
norm szkolnego życia ale i pewien poziom
napięcia w roli ucznia objawiający się oporem
napięcia w roli ucznia objawiający się oporem
edukacyjnym.
edukacyjnym.
Stanowisko interakcyjne
Stanowisko interakcyjne
Podstawą tworzenia obrazu samego siebie
Podstawą tworzenia obrazu samego siebie
jest etykieta złego lub dobrego ucznia,
jest etykieta złego lub dobrego ucznia,
która (co odkrywają uczniowie) nie zależy
która (co odkrywają uczniowie) nie zależy
tylko od własnych wysiłków
tylko od własnych wysiłków
intelektualnych, ale i od bycia właściwie
intelektualnych, ale i od bycia właściwie
postrzeganymi przez nauczycieli.
postrzeganymi przez nauczycieli.
WYCHOWANIE
WYCHOWANIE
Zarówno socjalizacja jak i wychowanie
Zarówno socjalizacja jak i wychowanie
dotyczą osobowości jednostki i prowadzą
dotyczą osobowości jednostki i prowadzą
do zmian w jej obrębie. Zmiany te mogą
do zmian w jej obrębie. Zmiany te mogą
być pozytywne bądź negatywne, mogą
być pozytywne bądź negatywne, mogą
mieć charakter trwały lub tymczasowy.
mieć charakter trwały lub tymczasowy.
Różnica między socjalizacja a wychowaniem
Różnica między socjalizacja a wychowaniem
polega na tym, że w przypadku
polega na tym, że w przypadku
wychowania zmiany są zawsze trwałe i
wychowania zmiany są zawsze trwałe i
społecznie pożądane.
społecznie pożądane.
Socjalizacja, a wychowanie
Socjalizacja, a wychowanie
Wychowanie z założenia ma charakter
Wychowanie z założenia ma charakter
intencjonalny, jest świadome i celowe,
intencjonalny, jest świadome i celowe,
socjalizacja natomiast jest nieświadoma i
socjalizacja natomiast jest nieświadoma i
nieintencjonalna, nie ma tu wcześniejszych
nieintencjonalna, nie ma tu wcześniejszych
założeń czy planu postępowania.
założeń czy planu postępowania.
Socjalizacja przebiega spontanicznie, bez
Socjalizacja przebiega spontanicznie, bez
udziału woli wychowanka i osób z grona
udziału woli wychowanka i osób z grona
jego otoczenia, opiera się na
jego otoczenia, opiera się na
naśladownictwie, interioryzacji
naśladownictwie, interioryzacji
całokształtu cech otoczenia społecznego.
całokształtu cech otoczenia społecznego.
nauczanie
nauczanie
Nauczanie – planowa i systematyczna praca
Nauczanie – planowa i systematyczna praca
nauczyciela z uczniami mająca na celu
nauczyciela z uczniami mająca na celu
wywołanie pożądanych, trwałych zmian w
wywołanie pożądanych, trwałych zmian w
ich postępowaniu, dyspozycjach i
ich postępowaniu, dyspozycjach i
osobowości pod wpływem uczenia się i
osobowości pod wpływem uczenia się i
opanowywania wiedzy, przezywania
opanowywania wiedzy, przezywania
wartości i działań praktycznych.
wartości i działań praktycznych.
(Nowy
(Nowy
słownik pedagogiczny)
słownik pedagogiczny)
Pojęcia wychowania i nauczania są więc
Pojęcia wychowania i nauczania są więc
bliskie sobie.
bliskie sobie.
Rozróżnienie pojęć wychowania i nauczania
Rozróżnienie pojęć wychowania i nauczania
Rozróżniając: kształtowanie dyspozycji
Rozróżniając: kształtowanie dyspozycji
kierunkowych (poglądy, motywy działań,
kierunkowych (poglądy, motywy działań,
ideały i wartości) nazywamy
ideały i wartości) nazywamy
wychowaniem.
wychowaniem.
Kształtowanie dyspozycji instrumentalnych
Kształtowanie dyspozycji instrumentalnych
(umiejętności, nawyki, zainteresowania)
(umiejętności, nawyki, zainteresowania)
nazywamy nauczaniem.
nazywamy nauczaniem.