FTPT i DNS

Protokół TFTP

Z angielskiego Trivial File Transfer Protocol.

Jest to względnie prosty protokół wykorzystywany do

przesyłania plików, które są (zazwyczaj) małe i nie
wymagają wiele fragmentacji; używający protokołu UDP.

Protokół ten jest użyteczny w niektórych sieciach LAN,
ponieważ w stabilnym środowisku działa szybciej niż
protokół FTP.

TFTP może zostać użyty na dwa sposoby:



proste tftp: oznacza, że klient ma dostęp do całego

systemu plików. Jest to prostsze rozwiazanie, ale jest ono

wielka dziura w bezpieczeństwie systemu



bezpieczne tftp: serwer tftp używa funkcji systemowej

chroot(2), aby zmienić swój katalog główny. Wszystko

poza nowym katalogiem gównym będzie całkiem

niedostępne.

Prawie każda implementacja Unix-a zawiera serwer tftp.

Przeznaczenie TFTP



Pierwotne przeznaczenie tego protokołu to przekazywanie

plików po różnych sieciach ze zrealizowanym na nich

protokole UDP



jest też używany do ładowania systemu operacyjnego X-

terminali i plików konfiguracyjnych niektórych ruterów.



jest używany do pobierania plików początkowych

potrzebnych do rozpoczęcia procesu instalacji.



Jego najpowszechniejszym zastosowaniem jest pobieranie

informacji konfiguracyjnych stacji



Protokół TFTP wykorzystywany jest przeważnie przez

aplikacje poczty elektronicznej.

Cechy TFTP



Nie posiada większości funkcji protokołu FTP – np. nie
może wyświetlać katalogów, ani uwierzytelniać
użytkowników, a jego jedynym zadaniem jest
odczytywanie plików z komputera zdalnego i
transmitowanie do niego plików.



potrafi być skutecznym narzędziem odczytywania i
zapisywania plików na innej stacji w sieci TCP/IP



Protokół TFTP jest często stosowany do pobierania kodu
inicjalizacyjnego drukarek, koncentratorów i routerów



Przesyłanie danych przy wykorzystaniu protokołu TFTP
jest oparte na pakietach o stałej długości 512 bajtów

Protokół DNS

DNS z angielskiego Domain Name Service
– system serwerów oraz protokołów komunikacyjnych
zapewniający zamianę adresów znanych użytkownikom
Internetu na adresy zrozumiałe dla urządzeń tworzących
sieć komputerową.

Struktura DNS

Struktura DNS jest strukturą drzewiastą na szczycie tej

struktury znajduje się węzeł główny (root domain -

domena główna) Kolejnym elementem tego drzewa są

tzw. TLD (Top Level Domains) czyli domeny najwyższego

rzędu np.: com, pl, edu, gov, mil, de itp. Za

przyporządkowanie nazw hostów na niższych szczeblach

hierarchii (poniżej TLD) odpowiada organizacja NIC

każdego kraju. Struktura drzewiasta uniemożliwia

dublowanie się nazw hostów czy poddomen. Nie można

utworzyć w jednej domenie dwóch poddomen o takich

samych nazwach tak samo jak niemożliwością jest

stworzenie w tym samym katalogu dwóch podkatalogów

identycznie się nazywających.

Struktura DNS (cd.)

Struktura DNS (cd.)

Najwyższe etykiety domen zostały podzielone na trzy grupy:
1. „arpa” – jest specjalną domeną używaną do mapowania

adresu do nazwy

2. Siedem 3 literowych nazw (domeny organizacyjne)
a. COM - organizacje komercyjne (commercial)
b. EDU - instytucje edukacyjne (education)
c. GOV - instytucje rządowe (government)
d. MIL - grupy wojskowe (militarny)
e. NET - główne centra sieciowe (major network support

centers)

f. ORG - organizacje inne od powyższych
g. INT - organizacje międzynarodowe (international)
3. Dwu literowe domeny oparte na kodach państw. Nazywane są
domenami geograficznymi lub państwowymi.

Cechy DNS



Serwery DNS przechowują dane tylko wybranych domen.



Każda domena powinna mieć co najmniej 2 serwery DNS



Każda domena posiada jeden główny dla niej serwer DNS

(tzw. master),



Serwery DNS mogą przechowywać przez pewien czas

odpowiedzi z innych serwerów (ang. caching), a więc

proces zamiany nazw na adresy IP jest krótszy.



Na dany adres IP może wskazywać wiele różnych nazw.



pod jedną nazwą może kryć się więcej niż 1 adres IP



Protokół DNS posługuje się do komunikacji serwer-klient

głównie protokołem UDP, pracuje na porcie numer 53,

Cechy DNS (cd.)



Protokół DNS jest używanym w Internecie systemem

tłumaczenia nazw domen i należących do nich publicznie

dostępnych węzłów sieciowych na adresy IP.



Dzięki DNS nazwa mnemoniczna(domena) np.

pl.wikipedia.org może zostać zamieniona na

odpowiadający adres IP czyli 145.97.39.156



DNS to złożony system komputerowy oraz prawny.

Zapewnia z jednej strony rejestrację nazw domen

internetowych i ich powiązanie z numerami IP. Z drugiej

strony realizuje bieżącą obsługę komputerów

odnajdujących adresy IP odpowiadające poszczególnym

nazwom.

Zasada działania domen i
serwerów DNS

Obecnie strony WWW można odwiedzić podając zarówno adres

IP wraz z lokalizacją pliku na dysku jak i domenę. Gdy wpisuje

się domenę przeglądarka komunikuje się z serwerami DNS i

uzyskuje informacje o adresie IP komputera, na którego dysku

są umieszczone pliki danej strony. Na koniec wyświetlana jest

zawartość żądanego pliku lub
komunikat
o błędzie.

Typy serwerów DNS

W systemie DNS wyróżnia się dwa główne typy serwerów:



serwery domeny głównej (ang. root servers) – są to

serwery znajdujące się na samym szczycie hierarchii

modelu. Obecnie istnieje na świecie około 13 serwerów

domeny głównej, z których większość znajduje się w

Stanach Zjednoczonych;



serwery autorytatywne (ang. authoritative servers) –

serwerem autorytatywnym danej domeny jest ten, który

zawsze posiada aktualne informacje na temat

komputerów w tej domenie. Najczęściej serwerem

autorytatywnym danej domeny jest jej lokalny serwer.

Aby jednak zwiększyć niezawodność systemu, zaleca się,

by dla każdej domeny istniały co najmniej dwa serwery

autorytatywne.

Rodzaje zapytań DNS



Rekurencyjne
to zapytanie wysyłane jest głównie przez resolwery

(klientów). Gdy serwer otrzymuje zapytanie rekurencyjne

zostaje obarczony odpowiedzialnością za dostarczenie

odpowiedzi. Serwer powtarza tę samą procedurę tzn.

wysyła zapytanie do innego serwera, który udziela mu

wskazania, pytający podąża za wskazaniami aż do

otrzymania ostatecznej odpowiedzi, którą może być

komunikat o błędzie.



Iteracyjne
to zapytanie jakie wysyłają sobie serwery DNS. Serwer

DNS zwraca pytającemu najlepszą odpowiedź jaką

posiada czyli wskazanie (adresy serwerów DNS bliższych

domenie, o którą otrzymał zapytanie) - pytający sam

wybiera jedno ze wskazań.

Plecenie DIG

Bibliografia



http://students.mimuw.edu.pl



http://pl.wikipedia.org



http://www.youtube.com/watch?v=7_yRTBH9T0g



http://reklamastron.pl/menu/tworzenie/domeny_geneza



http://newbie.linux.pl



http://www.cs.put.poznan.pl



http://www.docmirror.net/pl/linux/howto/misc/DNS49-

HOWTO/