Analiza rysów
twarzy
Analiza rysów
twarzy
Analiza rysów twarzy
• Badanie szczękowoortopedyczne
rozpoczyna się od obserwacji całej
sylwetki dziecka ze szczególnym
uwzględnieniem głowy i twarzy.
• W ortopedii szczękowo-twarzowej
wykorzystuje się wiele punktów, linii i
płaszczyzn stosowanych w antropometrii-
dziale antropologii zajmującym się
wymiarami i proporcjami ludzkiego ciała.
Analiza rysów twarzy
• Punkty parzyste i nieparzyste
• Norma Simona
• Pole biometryczne
• Analiza dywergencji profilu twarzy
• Analiza profilu według Rickettsa
Analiza rysów twarzy z
przodu(en face)
• Twarz fizjonomiczna
• Twarz morfologiczna
Twarz fizjonomiczna
• Zawarta między owłosioną skórą głowy
i dolną krawędzią trzonu
żuchwy,tzw.oblicze
• W linii pośrodkowej ograniczona przez
trichion i gnathion
• Dzieli się na trzy odcinki:
-czołowy(od trichion do ophryon)
-nosowy(od ophryon do subnasale)
-szczękowy(od subnasale do gnathion)
Twarz fizjonomiczna
• Zasada Kollmanna-twarz jest
harmonijna,gdy wszystkie odcinki
są jednakowej długości
-skrócenie odcinka szczękowego
sugeruje zmniejszenie kąta między
podstawami szczęk
-wydłużenie odcinka szczękowego
powoduje otwartą konfigurację
podstaw szczęk
Twarz morfologiczna
• Zawiera się między łukami
brwiowymi a dolną krawędzią
trzonu żuchwy,tzw.twarz
anatomiczna
• W linii pośrodkowej ograniczona
przez ophryon i gnathion
• W 1906 r. Antropolodzy za górną
granicę twarzy morfologicznej
przyjęli punkt nasion
Analiza symetrii
• Ocena symetrii twarzy zarówno w
wymiarze poprzecznym, jak i pionowym
• Linia referencyjna do oceny odchyleń w
wymiarze poprzecznym jest linia
strzałkowa pośrodkowa
• Przyczyny ewentualnej asymetrii:
-zaburzona budowa szczęki lub żuchwy
-zmiany przerostowe w obrębie mięśni
żwaczy
Analiza symetrii
• Przesunięcie punktu pogonion
świadczy o bocznym
przemieszczeniu żuchwy
• Linie odniesienia do analizy symetrii
w wymiarze pionowym:
-linia górna(łącząca obie źrenice)
-linia dolna(przechodząca przez kąty
ust)
Analiza symetrii
• Niemal u każdego człowieka
występuje niewielkiego stopnia
fizjologiczna asymetria pomiędzy
prawą i lewą połową twarzy.
Czaszka
• Na kształt łuków zębowych ma wpływ budowa
morfologiczna twarzy
• Do struktur mózgowej części czaszki zaliczamy
czoło należące do twarzy fizjonomicznej
• Czoło może być szerokie lub wąskie,co
stwierdzamy badając stosunek czoła do
szerokości górnotwarzowej (Zy-Zy)
• Czoło może być też płaskie,wypukłe lub skośne
co określamy w badaniu profilu czoła
• Należy zwrócić uwagę na stosunek wysokości
czoła do odcinka nosowego i szczękowego
Czaszka
• Zmiany kształtu i rozmiarów:
-krzywica(czaszka kwadratowa)
-zespoły wad wrodzonych:zespół
Downa, dyzostoza obojczykowo-
czaszkowa i in.
Nos
• Kształt-determinowany genetycznie i
etnicznie,może ulec zmianie w wyniku
urazów mechanicznych
• Pionowy wymiar nosa powinien stanowić
trzecią część całej wysokości twarzy
• Istotne jest określenie
rozmiarów,szerokości i kształtu otworów
nosowych oraz pozycji przegrody nosa
• Otwory przewodów nosowych powinny
być owalne i symetryczne
Nos
• Anomalie w szerokości lub
skrzywieniu przegrody nosa
powodują utrudnienia w
oddychaniu przez nos
• Szerokość otworów nosowych
powinna stanowić ok. 70%
długości nosa
Wargi
• Długość wargi górnej stanowi
trzecią część odcinka szczękowego
• Długość wargi dolnej wraz z bródką
stanowi 2/3 wysokości odcinka
szczękowego
• Istotny jest stosunek wargi górnej
do brzegów zębów siecznych
górnych
Wargi
• W pozycji spoczynkowej - brzegi sieczne
zębów siecznych górnych powinny być
widoczne spod wargi górnej na około 2 mm
• W przypadku skróconej hipotonicznej wargi
górnej mogą być widoczne całe korony
zębów siecznych górnych
• Przy nadmiernym pionowym wzroście
wyrostka zębodołowego szczęki, podczas
uśmiechu, oprócz koron zębów siecznych
widoczne jest również dziąsło ( tzw.gummy
smile)
Wargi
• Pozycja spoczynkowa-warga dolna
powinna pokrywać około 1/3
siecznej części powierzchni
wargowej koron zębów siecznych
górnych
Schodek wargowy wg
Korkhausa
• Ujemny schodek wargowy-warga
dolna nieznacznie cofnięta w stosunku
do wargi górnej przy prawidłowym
profilu warg
• Nasilony ujemny schodek wargowy-
przy znacznym cofnięciu wargi dolnej w
relacji dogórnej
• Dodatni schodek wargowy-doprzednia
pozycja wargi dolnej w stosunku do
górnej
Kąt nosowo-wargowy
•
Zawiera się między linią subnasale-labrale
superius a styczną do podstawy nosa
subnasale-columella
•
Odgrywa istotną rolę w ocenie estetycznej
profilu pacjenta
•
Średnia wartość wynosi 109,8˚; nie zależy od
wieku ani płci
•
Duża wartość kąta świadczy o
nieprawidłowościach w budowie nosa
(zadarty,lornetkowy) lub o cofnięciu wargi
górnej
Badanie warg
• Ocena ich napięcia
(hipotonia,wzmożone napięcie)
• Wargi wyschnięte, popękane - u
dzieci oddychających przez usta
• Odleżyny o kształcie brzegów
siecznych zębów siecznych w
przypadku parafunkcji w postaci
wciągania lub ssania wargi
Bródka
• Konfiguracja tkanek miękkich bródki
uwarunkowana jest od:
- struktury kości
- grubości i napięcia mięśnia
bródkowego
- budowy żuchwy i jej relacji w
stosunku do pozostałych struktur
czaszkowo-twarzowych
Bródka
• Ze względów estetycznych istotna
jest zarówno szerokość bródki, jak
i jej wysokość, czyli odległość
bruzdy wargowo-bródkowej od
punktu gnathion.
• Nadmierna wysokość bródki
zmienia pozycje wargi dolnej i
może utrudniać zwarcie warg.
Bródka
• Na profil twarzy pacjenta istotny wpływ
ma również zarys krzywizny bródki.
• Kontur bródki jest rozpatrywany w
połączeniu z pozycja wargi i głębokością
bruzdy wargowo-bródkowej.
• Hiperaktywność mięśnia bródkowego-
głęboka bruzda wargowo-bródkowa,
która może ograniczać doprzedni rozwój
części zębodołowej żuchwy.
Bródka
• Wypukła, mocno zaakcentowana bródka
powoduje bardziej dotylne położenie profilu
profilu warg i silniejsze zaakcentowanie
bruzdy wargowo-bródkowej.
• Doprzedniej rotacji żuchwy towarzyszy
wyraźnie zaznaczona bródka.
• Mała wypukłość bródki jest
charakterystyczna dla dotylnego typu
wzrostu żuchwy.