PowerPoint Presentation

Wywiad pogłębiony

Magdalena Kłos

Magdalena Słodkowska

Martyna Łapińska

Agnieszka Radziwon

Iza Kłosowska

Joanna Malinowska

Pedagogika opiekuńcza, 2 gr., I



Otwarty wywiad pogłębiony:

idea tego wywiadu ma swoje źródło w
założeniach hermeneutyki;

każdy badany może skupić się na innych
problemach;

- bezpośredni wywiad pogłębiony zapewnia

respondentom większy komfort, co jest
ważne szczególnie gdy temat badań
odnosi się do spraw intymnych,
drażliwych lub osobistych doświadczeń
badanego;

badacz nie ukierunkowuje

wypowiedzi badanego;

stawiane pytania nie są traktowane

jako uszczegółowienie tego, czego

badacz chce się dowiedzieć, lecz

jako zaproszenie do rozmowy;

język, którym posługuje się badacz

powinien być dostosowany do

możliwości werbalnych badanego.

Rodzaje wywiadów:

Wywiad narracyjny

Wywiad skoncentrowany na

problemie

Wywiad recepcyjny

Różnice ze względu na:



stopień zaangażowania badacza

( przysłuchiwanie się lub dialog);



elastyczność w podejściu do pytań;



obecność teoretycznych przedzałożeń

badacza.

Kodowanie wywiadu

pogłębionego:



to klasyfikowanie lub

kategoryzowanie pojedynczych

fragmentów danych, połączone z

jakimś systemem ich odszukiwania;



celem analizy danych jest odkrywanie

w nich prawidłowości, które będą

wskazywać na teoretyczne

wyjaśnienia życia społecznego.

Temat:

„

Działalność Uniwersyteckiego Punktu

Pomocy Psychologicznej dla Studentów

Bifrost "Tęczowy most" na Wydziale

Nauk

Społecznych „

Wywiad z dr A. Rozłucką

Problem główny:



W jaki sposób funkcjonuje Punkt

Pomocy

Psychologicznej?

Problemy szczegółowe:



Jakie są najczęstsze problemy z jaki

zgłaszają się studenci?



W jaki sposób jest udzielana pomoc

studentom i kto jej udziela?



Jak często odbywają się spotkania i z jaką

częstotliwością?



Jak powstał punkt i dlaczego na WNS?

W jaki sposób funkcjonuje Punkt

Pomocy

Psychologicznej?



Tak. Punkt współpracuje Z Miejskim

Zespołem Profilaktyki Uzależnień

Współpracuje z poradnią zdrowia

psychicznego na Silskiej ,

współpracuje z psychiatrami ze

Szpitala MSW i z dwoma poradniami

na Pstrowskiego ( Poradnia

Uzależnień ) i na Puszkina.



Tak spełnia swoją rolę. Dlatego, że

młodzież jest coraz bardziej nie

wiem, czy słaba, ale ma różne

problemy, z którymi sobie kiepsko

radzi z rosnącego stresu na przykład

i uważam, że powinny być takie

przynajmniej dwa punkty na samym

uniwersytecie, żeby był bardziej

dostępny natomiast trzeba podnieść

świadomość, aby młodzi korzystali.

Jakie są najczęstsze problemy z jaki

zgłaszają się studenci?



Są grupy problemów i w tych grupach

problemów są to załamania psychiczne z

jakiegoś powodu, często rozstań; lub też z

trudnymi relacjami w domu rodzinnym

wynikającymi też z syndromu DDA, potem z

trudnościami depresyjnymi, potem nie radzenie

sobie w ogóle z takim wchodzeniem w depresje,

potem z problemami, no z takimi problemami

jak myśli samobójcze. Co 6-5 osoba. W punkcie

są robione badania ankietowe na tematy

zagrożeń zdrowia psychicznego, ale też

aktywności to co piąta, szósta osoba z raportu

dwa lata temu wynika przychodziła z

problemami natury myśli samobójczych i po

próbach samobójczych.



Młodzież odchodzi szczególnie w

próbach samobójczych, poprzez

autoagresję czy popełnienie

rzeczywistego samobójstwa,

odchodzi po drugim roku studiów

lub na początku trzeciego i oni po

prostu znikają, przestają studiować.

Mamy też dużo przypadków

autoagresji o czym mało kto wie.



Bardzo mało jest takich problemów

(ze studiowaniem). Bardzo mało.

Zupełnie innej natury mają

problemy.



Tak, zdarzają się bardzo często: z

otwierającą się depresją albo już w

depresji takiej gdzie potrzebna jest

porada , specjalisty w zakresie

medycyny.

W jaki sposób jest udzielana pomoc

studentom i kto jej udziela?



No to pomoc psychologiczna poprzez

rozmowy i sesje terapeutyczne. Bardzo

wiele jest osób w sesjach po 5-6 razy. Są

to spotkania co tydzień. Niektórzy muszą

mieć też spotkania częstsze. Zdarzają się

też interwencje w akademiku, w czasie

zajęć przychodzą wykładowcy proszą o

pomoc. Rodzice, dzieci, młodzież czy też

koleżanki wobec swoich kolegów.

Jak często odbywają się spotkania?



Niektórzy dwa lata podchodzą do

punktu, niektórzy otwierają drzwi i

uciekają. Przychodzą studenci, którzy

mają najczęściej już jakąś świadomość

pomocy psychologicznej, już kiedyś

korzystali z pomocy psychologicznej

kiedyś tam, bądź nie mają takiej

świadomości wstydzą się. Lub też od

razu mówią, że to nic nie da.

Jak powstał punkt i dlaczego

na WNS?



Co do moich funkcji jestem

założycielem tego punktu. Jestem

tam terapeutą i organizacyjnie

kieruje całym tym punktem.



Tak z mojej inicjatywy (powstał ten

punkt).



Dlatego, że ja tutaj pracuję (na WNS) i

jestem pedagogiem. Jest mi łatwiej być tutaj

dopilnować różnych rzeczy. Starałam się,

tzn. studenci starali się z samorządu

uczelnianego, aby jeszcze było takie

miejsce w głównym Kampusie. Szukano

około pół roku i miejsce, które

zaproponowano było nieodpowiednie, były

gdzieś w piwnicy, w graciarniach. Ja na to

zgodzić się nie mogę, bo pracujemy z

duszą. Ja rozumiem, że takie miejsce jest

nam takie potrzebne, ale to wynikało by z

poprzedniej zaangażowania innych osób,

które by znalazły to miejsce i ja znalazłam, i

mamy przyzwolenie władz dziekańskich na

korzystanie z jednego z pomieszczeń na

wydziale tu.

Literatura:



T. Pilch, T. Bauman,

Zasady badań

pedagogicznych

, Warszawa 2001.



E. Babbie,

Podstawy badań

społecznych

, Warszawa 2008.

Document Outline