1
PIENIĄDZ I POLITYKA
PIENIĘŻNA
PIENIĄDZ I POLITYKA
PIENIĘŻNA
2
Czym jest pieniądz?
„
Pieniądz jest tylko tym, co się zwykle daje lub
otrzymuje przy kupnie lub sprzedaży towarów,
usług czy czegokolwiek innego”.
„Większość rzeczy w życiu − na przykład
samochody, kochanki, choroba nowotworowa -
jest ważna tylko dla tych, którzy je mają. W
przeciwieństwie do tego pieniądz jest równie
ważny dla tych, którzy go mają, jak i dla tych,
którzy go nie posiadają. Jedni i drudzy są
zainteresowani tym, by pojąć jego tajniki”.
John Kenneth Galbraith
Pieniądz, pochodzenie i losy (1975)
„Ze wszystkich zajęć, jakimi się człowiek
oddaje, a więc wojna, polityka, religia,
hulaszcze rozrywki, bezinteresowny sadyzm −
robienie pieniędzy jest najmniej szkodliwe
społecznie”.
Adam Smith (1776)
3
Funkcje pieniądza
Środek wymiany
-- Aktywo wykorzystywane do
nabywania dóbr i usług (towar –
pieniądz – towar)
Środek płatniczy
-- Środek regulowania odroczonych
płatności (zobowiązań)
Środek przechowywania
wartości
-- Aktywo pozwalające na transfer
siły nabywczej z jednego okresu na
drugi
Jednostka rozliczeniowa
-- Jednostka miary wykorzystywana
do wyrażania cen oraz prowadzenia
rachunku przychodów i kosztów
4
Środek wymiany
• Bez wartości wewnętrznej
– Jego wartość jest określana przez to, co
można za niego kupić (siłą nabywczą)
• Łatwy do wymiany
– Brak “podwójnej zbieżności potrzeb”, jaka
jest potrzebna przy barterze
• Podzielny
– Może być podzielony na mniejsze jednostki
(„tzw. skala cen”)
5
Jednostka miary
• Środek wyrażania cen dóbr i usług
• Pozwala na porównywanie wartości,
relatywnych cen dóbr i usług
6
Środek gromadzenia
wartości
(tezauryzacji)
• Otrzymanie dochodu i nabywanie dóbr
nie następuje w tym samym czasie
• Pieniądz jest trwały (nie psuje się)
7
Popyt na pieniądz
• Ile pieniędzy będziemy
potrzebować?
• Decydują o tym dwa czynniki:
– Poziom dochodu (PKB)
– Poziom nominalnych stóp
procentowych
8
Efekt dochodu
Środek wymiany
Im wyższy Twój dochód, tym
wiecej gotówki potrzebujesz
Ilość gotówki jest proporcjonalna
do dochodu
9
Rola stóp procentowych
• Środek przechowywania wartości
• Pieniądz jest aktywem
• Gdy trzymasz pieniądz w gotówce,
nie masz odsetek.
• Stopa procentowa jest kosztem
alternatywnym trzymania gotówki
Rachunki
bankowe
Obligacje
Giełda
(akcje)
Pieniądz
Jak gromadzimy dochód?
To przynosi
dochód, odsetki...
To przynosi
dochód, odsetki...
Wzrost stóp
procentowych
powoduje spadek
wielkości popytu na
pieniądz..
...ale zwiększa
wielkość popytu
na inne aktywa,
takie jak np.
obligacje lub
akcje.
Nominalna
stopa
proc. (r)
Mld zł
10%
8%
6%
10
12
14
Popyt na
pieniądz
Nominalna
stopa
proc.
10%
8%
6%
10
12
14
MD
Każdy 2% spadek stopy proc. zwiększa
popyt na pieniądz o 2 mld zł
Mld zł
15
Dlaczego pieniądz jest
cenny?
• Czynnik wpływający na to, że pieniądz ma
wartość jest taki sam, jak w przypadku
tego, który nadaje wartość innym towarom:
Ludzie zgłaszają popyt na pieniądz,
ponieważ pieniądz zmniejsza koszty
wymiany (tzw. koszty transakcyjne).
Gdy podaż pieniądza jest mała w stosunku
do popytu, pieniądz jest
wysokowartościowy.
„
Wartość, czyli siła nabywcza pieniądza, zależy
przede wszystkim od popytu i podaży. Podażą
pieniądza jest cała ilość pieniądza w obiegu w danym
czasie. Popyt na pieniądz składa się ze wszystkich
dóbr oferowanych do sprzedaży”.
J.S. Mill, Zasady ekonomii politycznej i niektóre jej zastosowania do filozofii społecznej,
t. II, PWN Warszawa 1966, str. 96-97.
Relacja
popytu
(na pieniądz)
w stosunku do
podaży
16
Kto wynalazł pieniądz?
• Pieniądz nie został wynaleziony, wyłonił się sam, w
miarę wzrostu skali produkcji i wymiany towarów
(ok. 6 tys. lat temu) spośród wielu towarów, jako
towar szczególny, ułatwiający wymianę.
„
Tak więc sól była pieniądzem w „królestwach”
Górnego Senegalu i Górnego Nigru oraz w Abisynii,
gdzie sześciany soli służyły zarówno jako pieniądz i
jako pokarm. Grozi im niebezpieczeństwo, że
pewnego dnia znajdą wszystkie swoje pieniądze
rozpuszczone i zamienione w wodę
”
(Braudel F. „Kultura materialna, gospodarka i kapitalizm XV-XVIII w.”, W-wa 1992)
• Pieniądz w formie monet został wynaleziony w VII
w. p.n.e przez Lidyjczyków. Jako pieniądz ustanowili
oni kawałek metalu określonego kształtu i wagi, ze
stemplem, jako gwarancją ze strony państwa
.
17
Trzy źródła pochodzenia
pieniądza
1. Mennice
2. Ministerstwa finansów i skarbu
– Pieniądz papierowy emitowany przez rząd
− domena Amerykanów
– "Pieniądze, którymi operujemy, są wspaniałym
instrumen-tem. Spełniają one zadanie, dla którego
je emitujemy: opłacają i ubierają wojsko oraz
zaopatrują je w żywność i amunicję. A kiedy
jesteśmy zmuszeni do emitowania nad-miernej ich
ilości, spłacają się same przez deprecjację."
(Benjamin
Franklin, 1776).
• Banki
– Bankowość istniała już w czasach rzymskich, upadła w
średniowieczu (potępienie lichwy przez religię), „odżyła”
w renesansie wraz z odrodzeniem się handlu i uznaniem
przewagi korzyści pieniężnych nad skrupułami
religijnymi.
– Banki komercyjne – domena Włochów, centralne –
domena Brytyjczyków (Bank Angielski − 1694)
18
Teorie pieniądza
• Metalistyczna teoria pieniądza (metalizm
)
Dobro, które jest pośrednikiem w wymianie
musi mieć pewną własną wartość zanim
zostanie uznane przez ludzi za pieniądz. O
jego wartości decyduje wartość materiału, z
którego został wykonany.
• Nominalistyczna (łac. nomen) teoria
pieniądza
Pieniądz jest wyrazem umowy społecznej,
środkiem ułatwiającym wymianę, o wartości
wynikającej z samej umowy i sygnowanej przez
wybity znak władcy: nawet kawałek skóry
trzeba uznać za pieniądz, jeśli znajdzie się na
nim odciśnięta pieczęć władcy (Albert Wielki).
19
Rodzaje pieniądza
• Pieniądz towarowy
: coś, co pełni
funkcje pieniądza i jednocześnie ma
alternatywne niepieniężne
zastosowania (np. jako dobro
konsumpcyjne).
– Przykłady: złoto, srebro, papierosy, płótno
bawełniane,
• Pieniądz zdawkowy
, formalny (Fiat
Money): coś, co służy jako pieniądz i
nie ma innych ważnych zastosowań.
– Przykłady: monety, pieniądz papierowy
20
Zasób (podaż)
pieniądza
• Zasób pieniądza (podaż
pieniądza), to ilość pieniądza,
która krąży w gospodarce.
• Różne agregaty pieniądza:
– M
0
– M
1
– M
2
21
• M
0
– szeroka baza
monetarna, pieniądz
wielkiej mocy - ilość
pieniądza banku
centralnego, obejmująca:
– rezerwy minimalne
– rezerwy nadwyżkowe
– pieniądz gotówkowy w
obiegu
Miary pieniądza
M
0
22
• M
1
– najbardziej znana forma
używanego pieniądza, która
obejmuje:
– pieniądz gotówkowy w obiegu
(poza kasami banków)
– depozyty bieżące złotowe i
walutowe osób prywatnych,
podmiotów gospodarczych
sektora niefinasowego i
niebankowych instytucji
finansowych
– książeczki oszczędnościowe
a’vista
Miary pieniądza
M
1
23
Miary pieniądza
•
Szersza miara pieniądza niż M
1,
obejmująca:
– M1
– złotowe i walutowe: depozyty
terminowe i zablokowane oraz
bony oszczędnościowe i certyfikaty
depozytowe (niezbywalne),
pożyczki od funduszy i fundacji
niefinansowych, kredyty i pożyczki
od niebankowych instytucji
finansowych, zobowiązania z
tytułu sprzedaży papierów
wartościowych z udzielonym
przyrzeczeniem odkupu.
M
2
24
Karty kredytowe a pieniądz
Pieniądz jest aktywem.
Użycie karty kredytowej jest jedynie
wygodnym sposobem pozyskania
kredytu.
Saldo na rachunku kredytowym jest
zobowiązaniem (pasywa).
Karty kredytowe nie są pieniądzem
.
25
Dwa rodzaje pieniądza we
współczesnych systemach
monetarnych
Kreowany przez bank centralny pieniądz
rezerwowy (banku centralnego)
banknoty, monety i wkłady na rachunkach bieżących
w banku centralnym
stanowi jedyny i ostateczny (tzn. wyposażony w
prawny
przymus
akceptacji)
środek
płatniczy
(formalnie dotyczy to pieniądza gotówkowego).
Jedynym emitentem pieniądza rezerwowego jest
bank centralny.
Kreowany przez instytucje kredytowe pieniądz
żyrowy (bankowy, bezgotówkowy, wkładowy)
jest rezultatem aktywnych i pasywnych operacji
banków
26
Cztery podstawowe
funkcje banku centralnego
Emituje pieniądz.
Działa jako bank banków, udzielając
pożyczek innym bankom i będąc
pożyczkodawcą ostatniej instancji.
Jest bankiem rządu.
Kontroluje podaż pieniądza
prowadząc politykę monetarną
(pieniężną).
27
Narzędzia kontroli
pieniądza
Bank centralny ma do dyspozycji 4 instrumenty
kontroli pieniądza:
• Operacje otwartego rynku:
– Kupowanie i sprzedawanie papierów
wartościowych.
• Operacje na rynku walutowym:
– Kupowanie i sprzedawanie walut zagranicznych.
• Zmiana stopy rezerw obowiązkowych:
– Podwyższanie bądź obniżanie jej poziomu.
• Zmiany stopy (stóp) banku centralnego:
– Stopy procentowe, według których bank pożycza
pieniądze innym bankom.
28
Zmiana podaży pieniądza
przez BC
• Operacje otwartego rynku:
Podstawowy sposób, w który BC zmienia
podaż pieniądza w drodze zakupu lub
sprzedaży papierów wartościowych
(bonów pieniężnych, skarbowych,
obligacji).
Aby zwiększyć podaż pieniądza BC kupuje
papiery na otwartym rynku.
Aby zmniejszyć podaż pieniądza BC sprzedaje
papiery wartościowe na otwartym rynku.
29
Banki i podaż pieniądza
• Działalność (czynności) banków
wpływają na ilość pieniądza
depozytowego w gospodarce, a tym
samym na podaż pieniądza.
• System rezerw bankowych: Banki
utrzymują część zdeponowanego
pieniądza jako rezerwę, a z pozostałej
części udzielają kredytów (tworzą,
kreują pieniądz).
30
Podejście keynesowskie – dominowało w
latach 1950-tych i 1960-tych.
Keynesiści dowodzili, że podaż pieniądza
nie ma wielkiego znaczenia w
gospodarce.
Monetaryści podważyli keynesowski punkt
widzenia w latach 1960-tych i 1970-tych.
Według monetarystów, zmiany (wzrost)
podaży pieniądza powodują inflację i
niestabilność gospodarczą.
Nadal istnieją nieznaczne różnice w
poglądach, ale najnowszy, zasadniczy punkt
widzenia na podaż pieniądza jest zgodny:
--
Współcześni keynesiści i monetaryści
uważają, że polityka pieniężna wywiera ważny
wpływ na procesy w gospodarce..
Znaczenie polityki
pieniężnej
• Ewolucja poglądów współczesnych
31
Kreacja pieniądza przez
banki
• Depozyty (gotówkowe) złożone w banku (tzw.
depozyty pierwotne) są rejestrowane
podwójnie: jako aktywa oraz jako pasywa.
Depozyty, które pozostają w banku, określa się
jako rezerwy.
• Na podaż pieniądza w gospodarce wpływa
zarówno wielkość (wartość) depozytów
utrzymywanych jako rezerwa oraz tych, z
których bank udziela kredytów. Kredyty są
aktywami banku (wierzytelnościami).
• Kreacja pieniądza w drodze udzielania
kredytów nie tworzy dodatkowego bogactwa,
ale pozwala bankom wielokrotnie pobierać
odsetki od tego samego majątku.
32
Konto “T” w banku.
Przykład
Konto “T” ilustruje
pozycję finansową
banku, który
przyjmuje
depozyty,
utrzymuje ich
część jako rezerwę
i resztę pożycza.
Aktywa
Pasywa
Pierwszy Bank Polski
Rezerwy
zł 10.00
Kredyty
zł 90.00
Depozyty
zł 100.00
Aktywa ogółem
zł 100.00
Pasywa ogółem
zł 100.00
33
Mnożnik pieniężny
• Kiedy jeden bank pożycza pieniądze, z
reguły są one deponowane w innym
bądź tym samym banku, w ten sposób
tworzą się dodatkowe depozyty (tzw.
depozyty wtórne) i rezerwy
wykorzystywane do udzielania kredytów.
• Mnożnik pieniądza to suma pieniędzy,
która „powstaje” z każdej złotówki
rezerw.
34
Mnożnik pieniądza
Aktywa
Pasywa
Pierwszy Bank Polski
Rezerwy
zł 10.00
Kredyty
zł 90.00
Depozyty
zł 100.00
Aktywa ogółem
zł 100.00
Pasywa ogółem
zł 100.00
Aktywa
Pasywa
Drugi Bank Polski
Rezerwy
zł 9.00
Kredyty
zł 81.00
Depozyty
zł 90.00
Aktywa ogółem
zł 90.00
Pasywa ogółem
zł 90.00
Ogólna podaż pieniądza = zł
190.00!
35
Co determinuje poziom
mnożnika pieniężnego?
• Mnożnik pieniądza
jest odwrotnością stopy
rezerw obowiązkowych.
– Przy stopie rezerw
obowiązkowych (R)
równej 5% lub 1/20 . . .
– Mnożnik wynosi 20.
1
R
M
=
36
Problemy kontroli podaży
pieniądza
• Dwa problemy, z którymi musi „borykać
się” bank centralny, kontrolując podaż
pieniądza:
Bank centralny nie kontroluje ilości
pieniądza, którą gospodarstwa domowe
postanawiają zdeponować w bankach.
Bank centralny nie kontroluje
(bezpośrednio) ilości pieniądza, którą
banki komercyjne decydują się pożyczyć.
37
Równanie wymiany
• Jednym z następstw obiegu okrężnego
dochodu i produktu w gospodarce jest to,
że każda transakcja obejmuje dwustronną
wymianę.
• Sprzedawca oddaje dobra i usługi w
zamian za pieniądz, a kupujący zamienia
pieniądz na dobra i usługi.
• Jednym ze sposobów wyrażenia tej
wzajemnej relacji między podstawowymi
zmiennymi w gospodarce jest równanie
wymiany.
38
Równanie wymiany
•
Podstawowa wersja równania (tożsamości)
wymiany:
M
x
V
=
P
x
Q
M – ilość pieniądza w gospodarce
V –
szybkość obiegu pieniądza
, przeciętna w roku
ilość razy, z jaką każdy złoty jest używany do
nabywania dóbr i usług
P – poziom cen
Q – realny produkt krajowy brutto (PKB)
•
Iloczyn ilości pieniądza w obiegu i szybkości
jego obiegu równy jest iloczynowi przeciętnego
poziomu cen i realnego PKB P x Q =
nominalny PKB
•
Po przekształceniu równania, prędkość obiegu
pieniądza jest równa ilorazowi nominalnego
PKB i zasobu pieniądza:
V = (P x Q) / M
39
Szybkość obiegu
pieniądza
• Szybkość obiegu pieniądza zależy od zwyczajów i
konwencji (porozumień) w handlu
– Elektroniczne przekazywanie funduszy zajmuje kilka
sekund ta sama ilość pieniędzy krąży dużo szybciej niż
wcześniej obsługując więcej transakcji
– Szybkość obiegu wzrosła dzięki różnorodnym
innowacjom handlowym – rozszerzeniu wachlarza form
zapłaty i kart kredytowych, które usprawniają wymianę.
• Innym czynnikiem instytucjonalnym, który
wpływa na szybkość obiegu pieniądza jest
częstotliwość, z jaką pracownicy otrzymują
wynagrodzenie,
– im częściej wypłaca się pracownikom wynagrodzenie,
tym mniejsza jest przeciętna ilość pieniądza wyłączona z
obiegu a on sam szybciej krąży
• Im lepiej pieniądz służy jako środek
przechowywania wartości, tym bardziej ludzie są
skłonni go utrzymywać
– W czasie inflacji pieniądz jest słabym środkiem
gromadzenia wartości szybkość obiegu wzrasta wraz
ze wzrostem stopy inflacji
40
Ilościowa teoria
pieniądza
• Jeśli szybkość obiegu pieniądza jest stabilna w
czasie, lub możliwa do przewidzenia, równanie
obiegu pieniądza z tożsamości zamienia się w
teorię –
ilościową teorię pieniądza
– którą
można zastosować do przewidywania efektu,
jaki zmiana podaży pieniądza wywrze na
poziom nominalnego PKB
(
P
x
Q
).
• Przykładowo, jeśli M wzrośnie o 5
% a V będzie
stałe, to P x
Q musi także wzrosnąć o 5%.
• Zakładając, że produkcja (Q) nie zmienia się
oraz szybkość obiegu pieniądza (V) jest
względnie stała lub da się przewidzieć, wzrost
zasobu (podaży) pieniądza przekłada się
bezpośrednio na wyższy poziom cen.
W długim okresie czasu, zwiększenie podaży
pieniądza powoduje jedynie wzrost cen
(inflację)!
44
Monetaryzm
• Szybkość obiegu pieniądza daje się
przewidzieć
• Popyt globalny (AD) zależy od podaży
pieniądza i szybkości jego obiegu
• Krótkookresowa krzywa podaży globalnej
(SRAS) jest dodatnio nachylona
• Gospodarka podlega samoregulacji (ceny i
płace są giętkie, elastyczne)
Według monetarystów, zmiany szybkości obiegu
pieniądza oraz jego podaży powodują zmianę
poziomu cen i realnego PKB wyłącznie w
krótkim okresie, natomiast w długim okresie
wywołują jedynie zmianę poziomu cen.
49
Inflacja
• Dochody nominalne ludności
(także Twoje) rosną
– Myślisz, że jesteś bogatszy
– Ale koszty utrzymania rosną,
powodując spadek siły nabywczej
dochodu (możesz mniej towarów
kupić za swój dochód nominalny)
51
Realna a nominalna stopa
procentowa
• Realna stopa procentowa
– Koszt alternatywny wydania pieniądza
• Oczekiwana inflacja
– Antycypowany wzrost poziomu cen
• Nominalna stopa procentowa
= Realna stopa + oczekiwana stopa inflacji
Realna stopa = Nominalna stopa –
oczekiwana inflacja
Ex ante (expected) vs Ex post (actual)
52
• Nominalna stopa procentowa
= realna stopa + oczekiwana stopa
inflacji, lub
Realna stopa procentowa
= stopa nominalna – stopa inflacji
Ex ante (oczekiwana) vs Ex post (rzeczywista)
• Premia inflacyjna
=
Nominal
na
stopa
proc.
5%
Realna stopa procentowa 3%
+
Premia inflacyjna 2%
53
Redystrybucja dochodu przez
inflację
• Nominalny a realny dochód
– Jeśli procentowy wzrost płacy < stopy inflacji
→ utrata siły nabywczej
• Ludzie o stałych dochodach nominalnych
–
„ukarani”, tracą
• Oszczędzający
– tracą
• Dłużnicy
– mają korzyści z nieantycypowanej
inflacji
• Wierzyciele
– mają straty w wyniku
nieantycypowanej inflacji
55
Pieniądz a stopy
procentowe
• Efekt płynności
– Zmiany stóp procentowych w wyniku
zmiany podaży funduszy pożyczkowych
• Efekt dochodowy
– Zmiany stóp procentowych w wyniku
zmiany realnego PKB
• Efekt cenowy
– Zmiany stóp procentowych w wyniku zmian
poziomu cen
• Efekt oczekiwań
– Zmiany stóp procentowych w wyniku zmian
antycypowanej stopy inflacji.