Przypadek
kliniczny
Emilia Rutkowska
Wywiad:
Kobieta lat 44 przyjęta z powodu duszności i uczucia ucisku w klp
oraz pomiędzy łopatkami.
Dolegliwości pojawiły się w spoczynku.
Przed około 4-5 dniami odczuwała podobne dolegliwości, jednak
wtedy wchodziła schodami na górę, utrzymywały się one ok. 8h.
Na prawym podudziu widoczny opatrunek gipsowy, założony przed
10 dniami po operacyjnym przeprowadzeniu usztywnienia stawu
skokowego, 5- tego dnia po założeniu gipsu noga była nieco
obrzęknięta i zaczerwieniona, od tego czasu kończyna bez zmian.
Alkohol (-), nikotyna( -)
Pacjentka przyjmuje preparat hormonalny z powodu dolegliwości
przedklimakteryjnych.
W dzieciństwie appendektomia.
Ok. 10 lat temu leczenie z powodu „ kuli w gardle”.
Badanie fizykalne:
Ciepłota ciała 37,3
Skóra, błony śluzowe bz.
Obiektywnie bez duszności, bez sinicy, bez zastoju.
Serce i płuca osłuchowo i opukowo bez odchyleń.
Czynność serca miarowa 86/min, RR 110/90mm Hg.
Brzuch miękki, nadmiernie rozwinięta tkanka
tłuszczowa, wątroba i śledziona niedostępne badaniu.
Okolica nerek bez zmian.
Opatrunek gipsowy na prawym podudziu, kończyny bez
odchyleń, niewielkie pajączkowate żylaki obu kończyn
dolnych.
Badanie neurologiczne bz.
Które rozpoznanie
jest najbardziej
prawdopodobne?
Rozpoznanie różnicowe:
A. Zatorowość płucna
B. Zespół psychowegetatywny w
przebiegu hiperwentylacji
C. Dławica piersiowa
Odpowiedź A- zatorowość
płucna
Związek z zabiegiem operacyjnym,
opatrunkiem gipsowym, unieruchomieniem i
obrzękiem kończyny.
Przy obrzęku płuc spodziewana jest także
tachykardia.
Brak plwociny z krwią nie przemawia przeciwko
zatorowości, jest ona „ diagnostycznym
prezentem”.
Prawidłowy wynik osłuchiwania płuc także nie
jest konieczny.
Proponowane badania:
A.
Gazometria
B.
EKG
C.
RTG klp.
D.
Echo serca
E.
USG kończyn dolnych
F.
Flebografia kończyn dolnych
G.
Badania laboratoryjne ( Wskaźniki stanu zapalnego,
LDH, D- dimery)
H.
Scyntygrafia perfuzyjna płuc
I.
Arteriografia płucna
J.
Spiralna TK
Które z badań
uchodzi za „złoty
standard”?
Odpowiedź I
Arteriografia z wybiórczym podaniem środka
cieniującego do prawej i lewej t. płucnej jest
„złotym standardem” w rozpoznawaniu
zatorowości płucnej, ale w praktyce jest to
badanie trudnodostępne i o inwazyjnym
charakterze.
Uwidacznia ubytek wypełnienia w świetle
naczynia, amputację naczynia, obszary skąpego
unaczynienia obwodowego lub asymetrię
przepływu płucnego.
Spiralna TK
Angio- TK ma wartość diagnostyczną podobną
do angiografii.
Umożliwia dokładną ocenę tętnic płucnych od
pnia płucnego do tętnic subsegmentowych.
Zator widoczny jest jako ubytek cieniowania
naczynia, dodatkową zaletą jest możliwość
oceny miąższu płuc i uwidocznienia zmian
wzmacniających podejrzenie ZP ( np.
mozaikowej perfuzji, czyli tzw. szkła
mlecznego) lub innej choroby.
Inne badania:
Scyntygrafia płuc: przy jej prawidłowym obrazie można wykluczyć
zator płucny, jednak wynik pozytywny potwierdza ZP tylko przy
prawidłowym RTG klp., ponieważ zapalenia płuc i inne zaburzenia
wentylacji także dają ubytki w badaniu scyntygraficznym.
Echo i EKG serca: przy dużych i średnich zatorach, ukazują
obciążenie prawej komory, przy małych mogą być prawidłowe.
USG kończyn dolnych: znacznie podwyższają
prawdopodobieństwo zatorowości , choć w około połowie
przypadków, przy jednoznacznych zatorach, nie znajduje się
źródła.
Gazometria: przy dużych zatorach – hipoksemia, przy małych
może być nieobecna.
Podwyższenie LDH jest częste choć niespecyficzne, oznaczenie D-
dimerów w celu wykluczenia zatoru jest zasadne jeśli ich wartość
początkowa była niska.
Jakie badania
przeprowadzimy w
pierwszej
kolejności?
1. Gazometria: pO
2
60 mm Hg przy hiperwentylacji, pCO
2
obniżone.
2. Echo: graniczna wielkość prawej komory ( 29 mm w
fazie końcowo- rozkurczowej- norma do 30mm),
przepływ zwrotny przez zastawkę trójdzielną odpowiada
ciśnieniu skurczowemu w prawej komorze ok.30 mm Hg
( norma 15-25 mm Hg)
3. Badania lab: Hb 11,5 g/ dl (norma 11.5- 14),
podwyższone markery zapalne, białko całkowite 5,6 g/dl
( norma 6-8 g/gl), hipoalbuminemia, LDH 280 U/l
( norma 240 U/l), podwyższona alfa 1 i 2 i beta-
globulina, reszta bz.
4.USG kończyn dolnych: zakrzepica prawej żyły
podkolanowej.
5. EKG: prawidłowy ( brak tachykardii i przeciążenia
prawej komory).
6. RTG klp: podejrzenie nacieku w dolnym płacie płuca
prawego i w płacie środkowym, prawy kąt brzeżny nie
obrazował się prawidłowo, podejrzewa się obecność
płynu w prawym kącie przeponowo- żebrowym, szerokie
wnęki świadczące o zastoju płucnym, obwodowa część
lewego płuca bez odchyleń, serce spoczywające na
szerokiej podstawie, niejednoznacznie powiększone.
Czy w celu potwierdzenia
rozpoznania wskazana jest
dalsza diagnostyka?
Nie
Na postawie całościowego obrazu, z
operacją kończyny dolnej w
wywiadzie, stwierdzeniem zakrzepicy
i przeciążenia prawego serca,
rozpoznanie jest wysoce
prawdopodobne.
Dobrym rozwiązaniem jest
potwierdzenie rozpoznania za
pomocą angiografii, przy rozważeniu
stosunku korzyść/ ryzyko.
Jakie leczenie należy
zastosować u tej pacjentki?
A. Leczenie antykoagulacyjne
B. Leczenie trombolityczne
C. Operacyjna embolektomię
Odpowiedź A
U chorej włączono tylko leczenie
przeciwzakrzepowe niskocząsteczkową
heparyną i leczenie uciskowe na prawej
kończynie dolnej, ponieważ nie
występowało znaczne przeciążenie
prawej komory, prawa komora poniżej
30mm, jedynie nieznaczne podwyższenie
w niej ciśnienia, brak zmian w EKG,
hipoksja niewielkiego stopnia, a przede
wszystkim brak ciężkiego stanu
klinicznego.
Leczenie trombolityczne: gdy w
skutek zatoru nastąpi ostre, wyraźne
przeciążenie prawej komory
( poszerzenie prawej komory ponad
30mm)
Operacyjna embolektomia w trybie
pilnym: przy obecnych
przeciwskazaniach do trombolizy i
ciężkim przebiegu choroby.