Slajd 1

Polityka spójności

Polityka spójności Unii Europejskiej (Cohesion Policy)-

dążenia Unii Europejskiej do podwyższenia poziomu
spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej
(przestrzennej)

Spójność gospodarcza (Economic cohesion) – wzrost

spójności gospodarczej polega na zmniejszeniu
zróżnicowań w poziomie rozwoju gospodarczego
pomiędzy obszarami (regionami) bogatymi a
biednymi, spójność gospodarcza mierzona jest np. za
pomocą PKB na mieszkańca

Polityka spójności

Spójność społeczna (Social cohesion) – wzrost spójności

społecznej polega na zmniejszeniu zróżnicowań w
wykorzystaniu kapitału ludzkiego pomiędzy
poszczególnymi obszarami, spójność społeczna
mierzona jest np. za pomocą stopy bezrobocia lub
stopy partycypacji (miernik określający, jaka część
ludności w wieku produkcyjnym znajduje
zatrudnienie

Polityka spójności

Spójność terytorialna (Territorial cohesion) – wzrost

spójności terytorialnej polega na eliminowaniu barier
dostępności do regionów poszczególnych obszarów,
poprzez ich lepsze powiązanie komunikacyjne,
spójność terytorialna mierzona jest np. za pomocą
czasu przejazdu do danego obszaru komunikacją
drogową, kolejową i lotniczą

Polityka spójności

Cele polityki spójności w latach 2007-2013:

Cel Konwergencja – cel ten zorientowany jest na

wspieranie wzrostu gospodarczego i tworzenie
miejsc pracy w regionach najsłabiej rozwiniętych, tj.
takich, w których PKB na jednego mieszkańca
kształtuje się poniżej 75 % średniej unijnej. Cel ten
ma podstawowe znaczenie, przeznaczone jest na
niego 81,54 % całości środków polityki spójności

Polityka spójności

Cel Konkurencyjność regionalna i zatrudnienie – cel

mający za zadanie wspieranie zmian strukturalnych i
zmian na rynku pracy w regionach nie
kwalifikujących się do wsparcia w ramach celu
konwergencja. Przeznaczone jest na niego 15,95 %
całości środków polityki spójności

Polityka spójności

Cel Europejska współpraca terytorialna – w ramach

tego celu wspierana jest konkurencyjność
terytorialna oraz harmonijny i zrównoważony rozwój
terytorium UE w ramach trzech komponentów:
transgranicznego, transnarodowego oraz
międzyregionalnego. Przeznaczone jest na niego
2,52 % całości środków polityki spójności

Polityka spójności

Strategia Lizbońska – marzec 2000 – Lizbona

Cel strategiczny – przekształcenie do 2010 r. Unii

Europejskiej w najbardziej konkurencyjną,
dynamiczną i opartą na wiedzy gospodarkę na
świecie

Polityka spójności

Cele szczegółowe:

stworzenie dynamicznej, opartej na wiedzy
gospodarki

pogłębienie liberalizacji i integracji rynków
(telekomunikacja, energetyka, transport, poczta,
usługi finansowe)

utrzymanie trwałego, dynamicznego wzrostu
gospodarczego

przywrócenie pełnego zatrudnienia (ograniczenie
bezrobocia do możliwie najniższego poziomu)

wyrównanie różnic w dochodach społeczeństw

Polityka spójności

Polityka spójności na rzecz wzrostu i zatrudnienia.

Strategiczne Wytyczne Wspólnoty na lata 2007-2013

Wytyczna I – Uczynić z Europy i jej regionów bardziej

atrakcyjnego miejsca dla inwestycji i pracy

rozszerzenie i poprawa infrastruktury transportu

podnoszenie efektu synergii między ochroną
środowiska i wzrostem gospodarczym

intensywniejsze wykorzystanie źródeł energii

Polityka spójności

Wytyczna II – Podnieść poziom wiedzy i innowacyjności

na rzecz wzrostu gospodarczego

wzrost i poprawa efektywności inwestycji na badania
naukowe i rozwój

ułatwianie innowacji i promowanie przedsiębiorczości

promowanie społeczeństwa informacyjnego

poprawianie dostępu do finansowania

Polityka spójności

Wytyczna III – Stworzyć większą liczbę lepszych miejsc

pracy

przyciągnięcie na rynek pracy i zatrzymanie w

aktywności zawodowej większej liczby osób oraz

modernizacja systemów zabezpieczenia socjalnego

zwiększenie zdolności dostosowawczych

pracowników i przedsiębiorców do rynku pracy

zwiększenie inwestycji w kapitał ludzki poprzez

lepszą edukację i podnoszenie umiejętności

zwiększenie zdolności administracyjnych

wspieranie utrzymania dobrego poziomu zdrowia siły

roboczej

Polityka spójności

Wkład polityki spójności w realizację priorytetów

lizbońskich:

inwestowanie w dziedziny o wysokim potencjale

wzrostu

inwestowanie w motory wzrostu i zatrudnienia

(inwestycje w kapitał ludzki, technologie

informacyjno-komunikacyjne, innowacje, edukację i

szkolenia)

wspieranie wdrażania wspólnych strategii w

perspektywie średnio- i długookresowej

rozwijanie efektu synergii i komplementarności z

innymi politykami wspólnotowymi

Polityka spójności

mobilizowanie dodatkowych zasobów (w
szczególności poprzez przesuwanie środków na
inwestycje na dziedziny, w których wydatki mogą
okazać się najskuteczniejsze i mieć największa
wartość dodaną)

poprawa zarządzania (stosowanie jednolitego
systemu do realizacji wszystkich programów
spójności)

Polityka spójności

Polityka spójności ma charakter ponadsektorowy i

interdyscyplinarny. Pełni funkcję nadrzędną i
integrującą w stosunku do innych polityki
horyzontalnych i sektorowych, ukierunkowanych na
rozwój społeczno-gospodarczy

Błędem jest utożsamianie polityki regionalnej z polityką

spójności, ponieważ na kształt polityki regionalnej
wpływa także polityka krajowa i samorządowa

Polityka spójności

Narodowa Strategia Spójności 2007-2013 (Narodowe

Strategiczne Ramy Odniesienia)

Cel strategiczny – tworzenie warunków dla wzrostu

konkurencyjności gospodarki opartej na wiedzy i
przedsiębiorczości, zapewniającej wzrost
zatrudnienia oraz wzrost poziomu spójności
społecznej, gospodarczej i przestrzennej