Pedagogika
ekologiczna z
uwzględnieniem
tez raportów
ekologicznych

- EKOLOGIA

- EKOSYSTEM

POWSTANIE I

ROZWÓJ RUCHU

EKOLOGICZNEGO

Dzisiaj wśród głównych zagrożeń

ekologicznych możemy wymienić:

-niszczenie środowiska naturalnego
-wzrost globalnej produkcji

przemysłowej,

-wciąż pogłębiają się różnice między

biedną częścią świata a bogatą

-zanieczyszczanie środowiska

P. Rig:

„Jeżeli mentalność nie ulegnie zmianie,

nie możemy mieć nadziei na uratowanie
przyrody, […] jeżeli ludzie myślą, że
szczęście polega na zdobywaniu więcej z
każdym rokiem, jakaż jest nadzieja na
zachowanie dóbr materialnych?”

Ekocentryzm

postuluje poszanowanie wszelkiego

życia na ziemi; nauka i technika,

służące dotąd panowaniu

człowieka nad przyrodą, mają być

przekształcone w narzędzia jej

ochrony

GŁÓWNE NURTY WE

WSPÓŁCZESNEJ EKOLOGII

EKOLOGIA PŁYTKA I

UMIARKOWANA :

- Ekologia płytka – diagnozuje ciężki stan

środowiska a także uświadamia nam
konieczność ochrony przyrody.

- Ekologia umiarkowana – próbuje nam

pokazać, że kryzys ekologiczny można
wycofać.

Występuje także wiele innych nurtów

ekologicznych: ekologia człowieka,

ekologia głęboka, społeczne, ekoetyka,

ekofeminizm.

Wszystkie te przykłady, łączy jedna

wspólna cecha: odrzucenie

antropocentryzmu czyli pogląd

filozoficzny i religijny , według którego

człowiek stanowi centrum i cel

Wszechświata

Idea biocentryzmu :

zakłada, że wszystkie organizmy

mają taką samą wartość, w

związku z czym powinny mieć

równe prawa

- P. Tavlor wyróżnił 4 podstawowe

zasady biocentryzmu.

-Bioregionalizm

-Ekofilozofia

Wśród alternatywnych

nurtów ekologicznych

największą role odgrywają:

ekologia społeczna,

ekologia głęboka,

ekofeminizm i ekoetyka.

-Ekologia

społeczna

- Ekologia głęboka

Urodził się w 1912

roku.

Założył

interdyscyplinarne
pismo filozoficzne
„Inquiry”.

Zmarł 12.01.2009

roku w Tokio.

ARNE NAESS

 W kwietniu 1984 roku rzecznicy

głębokiej ekologii George Sessions i

Arne Naess podsumowali swoje

piętnastoletnie przemyślenia

dotyczące zasad ekologii głębokiej.

Sformułowali osiem zasad przystępnie

i bezspornie, z nadzieją, że spotkają

się one ze zrozumieniem i akceptacją

osób o różnych orientacjach

religijnych i filozoficznych.

Dominujący światopogląd

Ekologia głęboka

Dominacja nad naturą

Naturalne środowisko jako

źródło zasobów dla człowieka

Materialny/ekonomiczny rozwój

mający na celu wzrost populacji

ludzkiej

Wiara w odnawialność

naturalnych źródeł

Oparte na technologii procesy i

rozwiązania

Konsumeryzm

Narodowe, scentralizowane

społeczności

Harmonia z naturą

Cała natura posiada

wewnętrzną wartość, wszystkie

gatunki są równe

Bardzo proste potrzeby

materialne, uwzględniające cel

samorealizacji

Uwzględnianie limitowanej ilości

naturalnych bogactw

Umiarkowana technologia,

niedominująca forma nauki

Działanie według potrzeb,

Tradycje mniejszościowe

Źródło: Kwieciński Zbigniew, Śliwerski Bogusław-

Pedagogika. Podręcznik akademicki.

Wydawnictwo naukowe PWN str. 432

RÓŻNICE POMIĘDZY DOMINUJĄCYM
ŚWIATOPOGLĄDEM A EKOLOGIĄ GŁĘBOKĄ

Ekofeminizm – ruch, którego

zwolennicy są przekonani, opresyjne

zachowania wobec kobiet mają to

samo źródło co destrukcyjne

traktowanie środowiska naturalnego.

Termin pochodzi z jęz. francuskiego,

gdzie słowo écoféminisme zostało

stworzone przez Françoise

d'Eaubonne w 1974 roku, w książce

Le féminisme ou la mort.

Françoise

d'Eaubonne

(ur. 12 marca 1920,

zm.

3 sierpnia 2005)

francuska pisarka,

eseistka i poetka;

zapoczątkowała ruch

ekofeministyczny.

Androcentryzm

stawianie pierwiastka męskiego w

centrum uwagi

Skoncentrowanie na mężczyźnie według

feminizmu jest cechą kultury

patriarchalnej, w której mężczyźni i ich

zachowania pełnią rolę źródła norm i

standardów, natomiast kobiety i ich

doświadczenie stanowią jedynie

odchylenie od tej normy.

Podsumowując przedmiot badań

pedagogiki ekologicznej dotyczy

kultury, życia społecznego, ekologii,

zdrowia i zagadnień pokrewnych –

ujmowanych w aspekcie

przestrzennym (lokalnym,

regionalnym, globalnym),

osobowym (jednostkowym,

ogólnoludzkim), czasu(przeszłość,

teraźniejszość, przyszłość).

FORMY EDUKACJI EKOLOGICZNEJ:

•

-kształcenie ustawiczne poprzez
rozdawanie ulotek i programy edukacyjne

•

-kształcenie dzieci i młodzieży w zakresie
ekologii

•

-zielone szkoły

ZESPÓŁ RAPORT - GAMMA

•

Społeczeństwo konsumpcyjne efektywne (SK0)

•

Społeczeństwo materialnego wzrostu przy

oszczędzaniu zasobów (SK1)

•

Społeczeństwo stabilnej obfitości i możliwych

restrykcji społecznych (SK2)

•

Społeczeństwo rewidujące potrzeby i duchowego

wzrostu (SK3)

Bibliografia:

•

Z. Kwieciński, B. Śliwierski Pedagogika. Podręcznik
akademicki. Wydawnictwo PWN Warszawa

•

A. Ganowicz- Bączyk „Ekocentryzm” w: M. Ciszek
(red.) „Słownik bioetyki, biopolityki, i ekofilozofii”
Warszawa 2008r

•

J. M. Dołęga Ekofilozofia. Nauka XX Iw. Warszawa
2006

•

S. Lipsitz Bem: Męskość kobiecość: o różnicach
wynikających z płci. Gdańsk: GWP, 2000.

•

E. Wolter „Podmiotowość jako kategoria
pedagogiczna”, który został opublikowany w:
„Paedagogia Christiana” (Wydawnictwo Naukowe
Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w

Toruniu) 2009, nr 2

Netografia:

•

http://www.ekologia.edu.pl/

•

http://www.studreg.uw.edu.pl/pdf/2004_3_
krok.pdf

•

http://ekologiagleboka.weebly.com/

•

http://encyklopedia.pwn.pl/

DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ!

DIANA CIBA
MARTA BRZEZIECKA