PODSTAWY
METROLOGII
Wykład 6
Pomiar
, zgodnie z definicją
słownikową, to zbiór operacji
mających na celu wyznaczenie
wartości wielkości.
Informacje
o parametrach
mierzonego obiektu przejmowanie są
za pośrednictwem czujników.
Informacja ma postać
sygnału
.
Podczas obserwacji zjawisk mechanicznych
analizuje się parametry ruchu (prędkość,
przyspieszenie, przemieszczenie), zmiany
ciśnienia, siły, naprężeń, odkształceń itp.
Niektóre z parametrów zmieniają się na tyle
powoli, że można je obserwować
bezpośrednio, wykorzystując wyłącznie
ludzkie zmysły (
pomiar statyczny
).
Inne (
pomiary dynamiczne
) wymagają
narzędzi specjalistycznych, umożliwiających
przejęcie wybranych parametrów do postaci
czytelnej dla człowieka.
Najczęściej analizowanym parametrem
jest amplituda (zmiana amplitudy) cech
charakterystycznych dla badanego
zjawiska.
Do wnioskowania o charakterze procesów
wolnozmiennych wystarczy co pewien czas
zmierzyć chwilową wartość amplitudy.
Badanie zjawisk szybkozmiennych
wymaga operowania wartościami
uśrednionymi.
Sygnał zamieniony przez przetwornik na
proporcjonalny do niego sygnał elektryczny
jest przetwarzany wstępnie dalej operacjami:
•
Wzmocnienie
polega na zwiększeniu wartości
określonego parametru sygnału o ustaloną wartość
po przejściu przez układ elektryczny wzmacniacza.
Szczególnym przykładem wzmacniacza jest układ,
którego wzmocnienie równe jest jedności, tak
zwany przedwzmacniacz.
•
Tłumienie
polega na zmniejszeniu wartości
określonego parametru sygnału o ustaloną wartość
po przejściu przez układ elektryczny tłumika;
•
Filtracja
czyli ograniczenie pasma częstotliwości
(widma) do zakresu określonego przez parametry
charakterystyczne filtru, przez który przechodzi
sygnał.
Sygnał
Sygnał
to abstrakcyjny model dowolnej mierzalnej
wielkości zmieniającej się w czasie, generowanej
przez
zjawiska fizyczne
lub
systemy
.
Tak jak wszystkie zjawiska może być opisany za
pomocą aparatu matematycznego, np. poprzez
podanie pewnej
funkcji zależnej czasu
.
Ponieważ sygnał niesie informację o naturze
badanych zjawisk lub systemów, w niektórych
dziedzinach nauk jest on traktowany jak
nośnik
informacji
.
Sygnał oznacza zatem przepływ strumienia
informacji, przy czym przepływ może odbywać się
w jednym lub w wielu wymiarach
.
Za pomocą sygnału można:
badać
stan i zachowanie się badanych
układów fizycznych lub systemów,
mierzyć
badane wielkości,
przekazywać
informacje w czasie i
przestrzeni,
sterować
wybranymi zjawiskami lub
systemami.
Sygnały znajdują zastosowanie w
następujących dziedzinach:
astronomia:
sygnały przenoszą informację
o naturze zjawisk pozaziemskich.
Najczęściej bada się impulsy świetlne i
radiowe emitowane przez obiekty
pozaziemskie. Na ich podstawie można
powiedzieć z jakim obiektem lub zjawiskiem
mamy do czynienia, jaka jest jego struktura
(badanie widma), jak szybko porusza się,
jakie jest jego położenie i kierunek ruchu,
ekonomia:
sygnały niosą informację o
zjawiskach ekonomicznych badanych w
określonym przedziale czasowym, np.
podaż, popyt, udział w rynku itp.
elektronika:
sygnały wykorzystywane są
do badania zachowania (odpowiedzi)
układów elektronicznych, pomiarów
zmieniających się wartości napięć
elektrycznych, zmieniających się wartości
prądu, itp.
medycyna:
sygnały wykorzystywane są
do mierzenia funkcji życiowych takich jak:
puls, czynności oddechowe, rytm serca,
czynności układu nerwowego i innych,
których działanie można badać za pomocą
takich przyrządów jak: EKG, USG, itp.
motoryzacja:
sygnały wykorzystywane są
np. sterowania systemami wtrysku paliwa,
ABS itp.
przemysł:
sygnały służą do sterowania
różnego rodzaju urządzeniami
przemysłowymi, takimi jak obrabiarki, piece,
roboty, a ponadto umożliwiają przenoszenie
informacji o stanie urządzenia, co jest dość
powszechnie wykorzystywane do zdalnego
nadzorowania pracy bezobsługowych
urządzeń pomiarowych, monitoringu, itp.
sejsmologia:
sygnały (wstrząsy) umożliwiają
badanie energii wyzwalanej przez masy
górotworu, dzięki czemu można odpowiednio
wcześniej przewidzieć zachowanie się
obserwowanych obiektów, ostrzec przed
grożącymi niebezpieczeństwami itp,
telekomunikacja:
sygnały są nośnikiem
informacji przekazywanych na dowolne
odległości i podobnie jak w zastosowaniach
przemysłowych mogą służyć również do
przekazywania informacji sterujących pracą
urządzeń telekomunikacyjnych, takich jak:
centrale telefoniczne, modemy, faksy itp.
wojsko:
sygnały znajdują zastosowanie
m.in. w systemach naprowadzania i
nawigacji, systemach bezpieczeństwa,
systemach identyfikacji, systemach
łączności, systemach zdalnego sterowania
bezzałogowymi maszynami zwiadowczymi i
bojowymi i wielu innych systemów, które
wspierają działania określonych związków
taktycznych na polu walki.
Sygnały można przedstawić w
postaci
:
analitycznej
- za pomocą wzoru
matematycznego, który definiuje funkcję
opisującą zmiany wartości sygnału np. w
dziedzinie czasu, częstotliwości itp.,
liczbowej
– za pomocą sekwencji jego
wartości chwilowych lub próbek
graficznej
- za pomocą wykresu lub grafu.
Każdy sygnał może być opisany przez
jedną z następujących wielkości:
czasem trwania
, który może być ograniczony
jakimś przedziałem czasowym, formalnie
przedstawionym jako różnica pomiędzy końcem
przedziału T2 i początkiem przedziału T1,
wartością chwilową
sygnału, mierzoną w
jednostkach właściwych dla danej wielkości,
funkcją
opisującą przebieg sygnału, przy czym
sygnał może być funkcją jednej zmiennej lub
wielu zmiennych niezależnych,
statystyką
– czyli parametry opisujące rozkład
prawdopodobieństwa
specyficznymi własnościami
opisującymi
naturę danego sygnału, takimi jak: amplituda,
częstotliwość, energia, moc, okresowość, itp.
Rodzaje sygnałów
ze względu na
czas trwania
:
skończony
— czas jest ograniczony
jakimś przedziałem czasowym,
formalnie przedstawionym jako różnica
pomiędzy końcem przedziału T2 i
początkiem przedziału T1,
nieskończony
— początek lub koniec
przedziału jest nieosiągalny.
Rodzaje sygnałów
ze względu na
wartość energii i mocy
:
o zerowej energii,
o ograniczonej energii,
o nieskończonej energii
ze względu na
okresowość
:
sygnały okresowe,
sygnały nieokresowe.
Rodzaje sygnałów
ze względu na
ciągłość dziedziny i
wartości
:
sygnały ciągłe (analogowe)
— dziedzina i wartości sygnału
są ciągłe,
sygnały dyskretne
— dziedzina sygnału jest dyskretna, a
wartość ciągła,
sygnały cyfrowe
— dziedzina i wartość sygnału jest
dyskretna.
sygnał pomocy
: SOS, Mayday
sygnał pomiarowy
sygnał diagnostyczny
Postać sygnałów
Sygnał ciagły w czasie
Sygnał ciągły w czasie Sygnał dyskretny w
czasie
Postać sygnałów
Sygnał o nieskończonym czasie Sygnał
impulsowy
trwania
Postać sygnałów
Ciągły sygnał binarny Dyskretny sygnał
binarny
Sygnał losowy (przypadkowy)
Linearyzacja sygnału (e – błędy linearyzacji
sygnału)
Funkcja Dirac’a (delta Dirac’a)
δ(t) = 1 gdy t = 0
δ(t) = 0 dla t ≠ 0
Impuls prostokątny П(t)
Przesunięty impuls prostokątny
Impuls trójkątny ^(t)
Sygnał liniowo-narastający
Impuls Gauss’a
bardziej
ogólnie
Sygnał pomiarowy
Sygnał pomiarowy
(lub sygnał testowy) -
specjalnie ukształtowany sygnał o zadanych,
znanych metrologowi parametrach, służący
do pobudzenia mierzonego układu lub
sprawdzanego przyrządu.
Na podstawie reakcji na ten sygnał, można
ocenić ich
sprawność, dokładność, klasę
lub inne parametry
, które są istotne dla
dokonującego pomiary.
Rodzaje sygnałów
Istnieje szereg sposobów klasyfikacji
sygnałów.
Dla potrzeb pomiarów najbardziej
użyteczny wydaje się podział na dwie
główne grupy:
-
sygnały losowe,
-
sygnały zdeterminowane
.
Sygnał zdeterminowany
Piezoceramicz
ny
wzbudnik
Czujnik
siły
Badana
belka
Akcelerometr
Sygnał losowy stacjonarny
Okresowy (i prawie okresowy)
sygnał
Sygnał tachometru z
obracającego się
silnika
Sygnał telefoniczny
Sygnał okresowy z szumem
Transformatoro
wy „brum”
szum
Sygnał telefonu +
szum
Sygnał niestacjonarny (dzwięk
śmigieł helikoptera)
Sygnał zanikający (tłumiony)
Przebieg jest okresowy, jeżeli można go
opisać funkcją
x(t)
, dla której istnieje
taka dodatnia wielkość
T
, że w każdej
chwili
t
x(t) = x(t +nT)
Wielkość
T
, dla której zachodzi powyższa
równość, nazywana jest
okresem
, zaś
część przebiegu przypadająca na jeden
okres zwana jest
cyklem
.
Sygnał okresowy
Sygnał sinusowy
Sygnał tangensowy
Ogólnie sygnał okresowy
Odwrotność okresu, czyli ilość cykli w
jednostce czasu, to
częstość
(częstotliwość):
Sygnał w domenie częstotliwości
Składowa stała - d.c. (lub wartość
średnia)
Sygnał dźwiękowy transformatora w domenie czasu i częstotliwości
Prawie okresowe sygnały
Najważniejszym (z punktu widzenia
teorii przetwarzania sygnałów)
przypadkiem szczególnym sygnałów
okresowych są
przebiegi
harmoniczne
opisane zależnością:
x(t) = a sin(2πft + Φ)
gdzie:
a
- amplituda,
2πft
- faza chwilowa,
Φ
- faza początkowa.
Parametry sygnałów
okres
częstotliwość
wartość maksymalna
wartość średnia
wartość skuteczna
wartość chwilowa
amplituda
energia
moc
Parametry sygnału
Pełną informację o zachodzących procesach
daje obraz zmian parametrów w czasie.
Dla poznania istoty zjawiska należałoby
nieustannie obserwować zmiany wartości
chwilowej.
Jest to możliwe dla zjawisk wolnozmiennych,
Wnioskowanie na podstawie wartości
chwilowej przebiegów dynamicznych
przekracza ludzkie możliwości postrzegania.
Istnieje konieczność posłużenia się
wartościami zastępczymi (zwykle
uśrednionymi), które pozwalają na ilościowy
opis zjawiska.
Praktycznie wszystkie sygnały generowane
przez obiekty techniczne i spotykane
realnie są w rzeczywistości losowe.
W badaniach tych sygnałów składowa
losowa jest często pomijana ze względu na
jej niewielki udział energetyczny w całości
zjawiska.
Istnieją również specjalistyczne techniki
przetwarzania sygnałów służące eliminacji
elementów losowych.
Takie postępowanie służy ułatwieniu
interpretacji analizowanych przebiegów i
może ułatwić modelowanie zjawisk.
Do grupy
sygnałów losowych
zaliczymy
wszystkie nie dające się opisać
jednoznacznymi zależnościami
matematycznymi ze względu na fakt, że
konkretna obserwacja daje tylko jeden z
wielu możliwych rezultatów.
Pojedyncze funkcje czasu opisujące
zjawisko losowe zwane są realizacjami lub
funkcjami losowymi.
Realizacja w skończonym przedziale czasu
to
sygnał obserwowany
.
Kształt przebiegu harmonicznego i
jego parametry
Przebiegi poliharmoniczne
składają się z
kilku (wielu) harmonicznych o różnych
amplitudach i fazach początkowych.
Najprostszy przebieg poliharmoniczny będzie
wyrażony jako suma dwóch składowych
harmonicznych.
Sygnały prawie okresowe
powstają przez
zsumowanie kilku (wielu) harmonicznych o
częstotliwościach, których co najmniej jeden
iloraz jest liczbą niewymierną.
Sygnały przejściowe (nieustalone)
są
opisane ścisłymi formułami matematycznymi
innymi od omówionych dotychczas, nie
będąc zarazem okresowymi. Przykładem
może być impuls, wymuszenie prostokątne
bądź proces opisany funkcją wykładniczą.
Wśród
sygnałów losowych
zwróćmy uwagę na
sygnały stacjonarne
, a zwłaszcza
stacjonarne i
ergodyczne
.
Stacjonarność
polega na identycznych
wartościach średniej i funkcji autokorelacji procesu
losowego w kolejnych chwilach czasowych.
Ergodyczność
zawęża grupę procesów
stacjonarnych do takich, których funkcja
autokorelacji i wartość średnia są identyczne dla
wszystkich realizacji.
O parametrach procesów stacjonarnych i
ergodycznych zarazem można wnioskować na
podstawie konkretnych pojedynczych realizacji.
Charakterystyczne parametry
przebiegu dynamicznego
Elektryczne sygnały pomiarowe
Ze względu na kształt można
podzielić je na:
- sinusoidalne
- prostokątne
- piłokształtne
Sygnały cyfrowe
Ze względu na częstość powtarzania można
podzielić je na:
sygnały o zadanym wzorze
sygnały losowe
(wzór sygnału nie powtarza się
i nie da się przewidzieć jaki będzie w
przyszłości)
sygnały pseudolosowe
(wzór sygnału powtarza
się, ale dopiero po długim czasie, w stosunku
do czasu trwania pojedynczego bitu;
sekwencja do czasu jej powtórzenia ma
rozkład podobny do losowego).
Sygnał pomiarowy
Sygnał w dziedzinie czasu
Parametry amplitudowe sygnału w
dziedzinie czasu
Sygnał przemienny ze składową
stałą
Wartość skuteczna sygnału
Analiza wartości skutecznej
Parametry czasowe sygnału
impulsowego
Przekształcenie (transformata)
Fouriera
Transformacja z dziedziny czasu do dziedziny
częstotliwości
Proste przekształcenie Fouriera sygnału
x(t) jest zdefiniowane całką
Odwrotne przekształcenie Fouriera jest
zdefiniowane całka
Szeregi Fouriera
Dziedzina czasu – dziedzina
częstotliwości
Sygnał w dziedzinie czasu i
częstotliwości
Sygnał w dziedzinie czasu i
częstotliwości
Podstawowe zalety przetwarzania cyfrowego
to:
uniwersalność
– inaczej programowalność,
ten sam układ cyfrowy (mikroprocesor) może
realizować różne zadania w zależności od
programu (algorytmu)
stabilność
– układy cyfrowe są mniej
wrażliwe na zmiany temperatury i procesy
starzeniowe (nie zmieniają swoich
parametrów z upływem czasu)
powtarzalność
– odpowiedź układu
cyfrowego, na daną kombinację stanów
wejściowych, powinna być zawsze taka sama
realizowalność
– w technice analogowej
trudno jest zrealizować niektóre funkcje, np.
filtry szczelinowe
Parametry sygnału w dziedzinie
częstotliwości
Tor przetwarzania
Podstawowe właściwości
przetwarzania analogowo-
cyfrowego
Przetwarzanie analogowo-cyfrowe jest
we współczesnych technice
pomiarowej jednym z najważniejszych
procesów realizowanych w trakcie
przetwarzania sygnałów pomiarowych.
Właściwości przetwornika analogowo-
cyfrowego często decydują o
właściwościach metrologicznych przyrządu
lub systemu pomiarowego.
Zalety cyfrowego przetwarzania sygnałów
powodują, że konstruując przyrządy i układy
pomiarowe dąży się do zastępowania
elementów analogowych przez elementy
realizujące przetwarzanie cyfrowe.
Cyfrowe przetwarzanie
sygnałów CPS; (ang. Digital Signal
Processing, DSP)
Dziedzina nauki i techniki zajmująca
się
sygnałami
w postaci
cyfrowej
i metodami
przetwarzania takich sygnałów.
Cyfrowe przetwarzanie sygnałów i analogowe
przetwarzanie sygnałów są gałęziami nadrzędnej
dyscypliny: przetwarzanie sygnałów.
W ramach CPS wskazać można takie obszary
jak:
cyfrowe przetwarzanie dźwięku
,
cyfrowe
przetwarzanie obrazu
oraz
przetwarzanie mowy
.
Pierwszym etapem cyfrowego przetwarzania
sygnałów jest zazwyczaj konwersja sygnału
z postaci analogowej na cyfrową za pomocą
przetwornika analogowo-cyfrowego.
Często, sygnał przetworzony cyfrowo jest
sygnałem wejściowym dla układu
analogowego - wymaga to zastosowania
przetwornika cyfrowo-analogowego.
Algorytmy Cyfrowego Przetwarzania Sygnałów
są niekiedy realizowane przez specjalizowane
urzadzenia kompterowego, które korzystają ze
specjalizowanych procesorów sygnałowych
(ang. Digital Signal Processor,
DSP
). Pozwalają
one na przetwarzanie sygnałów w czasie
rzeczywistym (ang. real time signal processing).
W
CPS
zazwyczaj analizuje się sygnał w jednej z
następujących dziedzin: w dziedzinie czasu
(sygnały jednowymiarowe), w dziedzinie
przestrzeni (sygnały wielowymiarowe), w
dziedzinie częstotliwości i w dziedzinie
przestrzeni transformaty.
Filtracja
Dziedzina czasu
to naturalna dziedzina opisu i
analizy sygnałów i układów w funkcji zmiennej t .
Do najpowszechniejszych operacji przetwarzania
sygnałów w dziedzinie czasu i przestrzeni należy
obróbka sygnału wejściowego w celu poprawienia
jego własności. Odbywa się to w procesie
nazywanym
filtracją
.
Filtracja
sprowadza się do wykonania pewnych
operacji na zbiorze próbek wejściowych
sąsiadujących z bieżącą próbką sygnału
wyjściowego.
Filtry
Filtr "
liniowy
" jest liniowym przekształceniem próbek
wejściowych; pozostałe filtry określane są jako
"nieliniowe". Filtry liniowe spełniają zasadę
superpozycji.
Filtr "
przyczynowy
" używa wyłącznie poprzednich
próbek wejściowych lub wyjściowych; podczas gdy
filtr "
nieprzycznynowy
" do obliczenia aktualnej
próbki wyjściowej przyszłych próbek wejściowych.
Filtr nieprzyczynowy może być zmieniony w filtr
przyczynowy poprzez dodanie do niego opóźnienia.
Filtry
Filtr "
niezmienny w czasie
" ma stałe
właściwości w czasie; inne filtry, takie jak
np. filtry adaptacyjne zmieniają swoje
właściwości w czasie.
Filtry o "
skończonej odpowiedzi impulsowej
"
(SOI) korzystają tylko z sygnału wejściowego,
podczas gdy filtry o "
nieskończonej odpowiedzi
impulsowej
" (NOI) korzystają zarówno z próbek
wejściowych jak i poprzednich wartości próbek.
Rodzaje filtrów
Dolnoprzepustowy
Środkowoprzepustowy
Górnoprzepustowy
Środkowozaporowy
Rodzaje filtrów
• Filtr
Butterwortha
- charakteryzuje się całkowicie
płaską odpowiedzią amplitudową w pełnym obszarze.
• Filtr
Czebyszewa
- zawiera niewielkie tętnienia w
paśmie przepustowym ale jego nachylenie obszaru
przejściowego jest o wiele bardziej ostre.
Filtr
eliptyczny
- charakteryzuje się najkrótszym
obszarem przejściowym, ale jego odpowiedź fazowa
jest wyjątkowo nieliniowa.
Filtr
Bessela
- mają wyjątkowo płaską charakterystykę
odpowiedzi fazowej w całym paśmie przepustowym.
Kryteria oceny filtrów
Powszechnie stosowanymi kryteriami oceny odpowiedzi
filtru w dziedzinie czasowej są:
Czas narastania
(czas po jakim napięcie wyjściowe
osiągnie 90% swej wartości maksymalnej)
Czas ustalania
(czas w jakim napięcie wyjściowe
ustala się w obrębie 5% odchylenia od swej wartości
końcowej)
Przerzut
(maksymalna wartość napięcia o jaką
napięcie wyjściowe przewyższa chwilowo swą wartość
końcową po przekroczeniu czasu narastania)
Dzwonienie
(oscylacje wokół wartości końcowej)
Przekształcenia sygnału
Dziedzina częstotliwości
to dziedzina opisu i
analizy sygnałów i układów w funkcji zmiennej f –
częstotliwości
Sygnały są przekształcane z dziedziny czasu do
dziedziny częstotliwości zazwyczaj za pomocą
transformacji Fouriera
(w praktyce
wykorzystuje się FFT).
Z wyniku transformaty możemy dowiedzieć się o
amplitudzie i fazie poszczególnych składowych
częstotliwościowych.
Dyskretna transformata Fouriera
Metody analizy widmowej sygnałów opierają się na koncepcji
dyskretnego przekształcenia Fouriera
Dyskretna transformata Fouriera (DFT z ang. Discrete
Fourier Transform) jest transformatą Fouriera wyznaczoną
dla sygnału próbkowanego , a więc dyskretnego.
DFT przekształca skończony ciąg próbek sygnału w ciąg
harmonicznych zgodnie ze wzorem:
gdzie:
i
- jednostka urojona,
k
- numer harmonicznej,
n
- numer próbki
sygnału,, N - liczba próbek.
Proces przekształcenia sygnału analogowego
na dyskretny nazywany jest
dyskretyzacją
(
próbkowaniem,
digitalizacją
).
Zamianę wartości analogowej na cyfrową
określa się jako
kwantyzację
.
Podczas obu tych przekształceń tracona
jest część informacji zawartej w sygnale
analogowym, co opisuje się jako
szum
kwantyzacji
.
Urządzenie przetwarzające jeden sygnał na
inny nazywane jest
przetwornikiem
.
Przetwarzanie analogowo-cyfrowe
Przetwarzanie analogowo-cyfrowe jest
procesem składającym się z dwóch
etapów:
-
dyskretyzacji w dziedzinie czasu
czyli
próbkowania
-
dyskretyzacji w dziedzinie amplitudy
czyli
kwantowania
.
Próbkowanie polega na rejestracji
wartości sygnału z odstępem czasowym
określanym jako okres próbkowania
.
Elementarnym zagadnieniem jest
dopasowania częstotliwości próbkowania do
pasma przetwarzanych sygnałów.
Z twierdzenia
Nyquista
, wynika, że aby
można było odtworzyć sygnał z jego próbek
bez zniekształceń,
częstotliwość
próbkowania musi być przynajmniej 2
razy większa od częstotliwości
najwyższej harmonicznej występującej
w sygnale
.
Częstotliwość Nyquista
Częstotliwość Nyquista
jest to największa częstotliwość
sygnału ciągłego, przy której możliwa jest zamiana sygnału w
postać dyskretną bez straty informacji przy danym okresie
próbkowania.
Sygnał o częstotliwości mniejszej niż częstotliwość Nyquista
może być odtworzony z powrotem do postaci analogowej bez
zniekształceń.
Częstotliwość Nyquista wyrażona jest wzorem:
gdzie: T – okres próbkowania.
Częstotliwość Nyquista jest równa połowie częstotliwości
próbkowania.
Próbkowanie sygnału 1
Próbkowanie sygnału 2
Próbkowanie i podtrzymanie
sygnału
W praktyce relacja pomiędzy częstotliwością
próbkowania, a częstotliwością sygnału zależy
zarówno od celu przetwarzania (pomiar
parametrów, rejestracja, analiza widmowa) jak i
charakteru zmienności sygnału (ciągły sygnał
okresowy, przebieg jednokrotny, sygnał logiczny).
Proces próbkowania może być realizowany
zarówno przez sam przetwornik analogowo-
cyfrowy jak i przez specjalny układ próbkująco-
pamiętający (S/H).
Układy scalone, realizujące przetwarzanie
analogowo-cyfrowe, często zawierają w swojej
strukturze układ S/H i właściwy przetwornik a/c.
W odniesieniu do przetworników a/c podstawowy
podział tych przetworników to układy
przetwarzające wartość chwilową i wartość
średnią.
Kwantowanie sygnału
Kwantowanie sygnału polega na
przyporządkowaniu ciągłym przedziałom
wartości sygnału analogowego pewnych
wartości dyskretnych w postaci cyfrowej
.
Nieuchronnie następuje przy tym strata informacji,
ponieważ nieskończonej liczbie wartości sygnału w
każdym przedziale jest przypisana tylko jedna
wartość cyfrowa.
Odwzorowanie ciągłych wartości sygnału
analogowego (w praktyce napięcia) na cyfrowe
będzie tym dokładniejsze im przedział wartości
analogowych będzie mniejszy.
Ten elementarny przedział jest określany jako
przedział kwantowania i opisany jako q (U
FS
jest
pełnym zakresem przetwarzania, a n liczbą bitów
przetwornika).
Kwantowanie sygnału
Charakterystyka przetwarzania
Rzeczywista charakterystyka przetwarzania
może mieć przebieg nieco odmienny od
przedstawionej właśnie charakterystyki
idealnej (dla określonego przedziału
kwantowania).
Najczęściej można się spotkać z błędami
przesunięcia (rys. 1) i wzmocnienia (rys. 2).
Oba błędy należą do błędów statycznych
oraz systematycznych, zatem mogą być
skorygowane w procesie kalibracji
przetwornika.
Charakterystyki przetwarzania z
błędami
Błędy nieliniowości
Własności dynamiczne
przetworników a/c
Klasyfikacji metod przetwarzania
W kontekście przyrządów i układów
pomiarowych podstawowe znaczenie
mają:
metody integracyjne
metoda bezpośredniego porównania
równoległego
metody wieloprzebiegowe
metoda kompensacji wagowej
Metody przetwarzania analogowo-
cyfrowego
Właściwości przetwarzania
integracyjnego
Przetwarzanie kompensacyjne
Właściwości przetwarzania
kompensacyjnego
Właściwości przetwarzania
równoległego
MODULACJA SYGNAŁU
Bez modulacji przesyłanie sygnałów na
dalekie odległości byłoby niemożliwe.
Modulacja ma przede wszystkim na celu
dopasowanie właściwości widmowych
sygnału do charakterystyk
częstotliwościowych kanału transmisyjnego.
Modulacja umożliwia efektywne
wykorzystanie pasma przepustowego kanału.
Modulację określa się często jako proces
uzmienniania parametrów ustalonego
standardowego sygnału
c(t)
, nazywanego
sygnałem nośnym
lub
falą nośną
.
Parametry te są uzmienniane w zależności od
bieżących wartości sygnału informacyjnego.
Sygnał informacyjny jest nazywany
sygnałem
modulującym
, a fala nośna –
sygnałem
modulowanym.
Sygnał otrzymany w wyniku operacji modulacji
jest nazywany
sygnałem zmodulowanym
.
Modulacja impulsowa - zmiany wartosci
parametrów nastepują od impulsu do impulsu (od
próbki do próbki),a wiec zachodzą w czasie w
sposób skokowy.
Jeśli uzmienniany parametr przybiera wartości w
zbiorze ciągłym, modulację impulsową nazywamy
analogową
.
Jeśli natomiast w wyniku kwantowania uzmienniany
parametr przybiera wartości w zbiorze skończonym,
modulację impulsową nazywamy
cyfrową
.
W tym drugim przypadku modulacja jest nazywana
także modulacją
impulsowo-kodową .
Fale nośne: harmoniczna (a) i unipolarna fala prostokątna (b)
Klasyfikacja systemów modulacji
Modulacje analogowe, w których w zależności od
sygnału informacyjnego jest uzmienniana
amplituda fali nośnej, są nazywane
modulacjami
amplitudy
.
Modulacje analogowe, w których zmianom podlega
kąt fali nośnej, są nazywane
modulacjami kąta
.
Do najczęściej stosowanych w praktyce cyfrowych
systemów modulacji zaliczamy modulacje z
kluczowaniem
:
– amplitudy
– fazy
– częstotliwości
– jednoczesnym amplitudy i fazy.
Sygnał modulujący (a), jego widmo (b) oraz sygnał zmodulowany AM
(c) i jego widmo (d)
Sygnał PM
zmodulowany sygnałem
x(t)
jest
równoważny
sygnałowi FM
zmodulowanemu
sygnałem pochodnej
dx(t)/dt
, natomiast sygnał FM
zmodulowany sygnałem x(t) jest równoważny
sygnałowi PM zmodulowanemu sygnałem całki
∫x(t) dt.
Modulację PM
można zatem zrealizować z
wykorzystaniem modulatora FM, podając na jego
wejście
zróżniczkowany sygnał modulujący
, a
modulacje FM
można zrealizować z wykorzystaniem
modulatora PM, podając na jego wejście
scałkowany
sygnał modulujący.
Realizacja modulatora PM za pomocą modulatora FM i
układu różniczkującego (a) oraz realizacja modulatora
FM za pomocą modulatora PM i układu całkującego (b)
Fala nośna sygnału PAM
(ang. Pulse Amplitude
Modulation) (a),
sygnał modulujący (b),
sygnał zmodulowany PAM
(c)
jego widmo (d)
Sygnały:
b) PAM (ang. Pulse
Amplitude Modulation)
c) PDM (ang. Pulse
Duration Modulation)
d) PPM (ang. Pulse
Position Modulation)
zmodulowane tym
samym sygnałem
informacyjnym (a)
Kodowanie
sygnału PAM
(modulacja
amplitudy
impulsów)
Sygnały
występujące w
kolejnych etapach
generacji sygnału
PCM (modulacja
delta DM
modulacja
impulsowo-kodowa)
Koniec wykładu