Kto to jest ?

• Małoletni
• Nieletni
•

Młodociany

Małoletni

OSOBA KTÓRA NIE UKOŃCZYŁA

18 ROKU ŻYCIA

Nieletni

OSOBA KTÓRA W CHWILI

POPEŁNIENIA CZYNU

ZABRONIONEGO NIE UKOŃCZYŁA

17 ROKU ŻYCIA

Wobec osób nieletnich stosuje się

środki przewidziane w ustawie z 1982

r. o postępowaniu w sprawach

nieletnich

ustawa używa pojęcia

nieletni

w trzech znaczeniach

1

osoby które

nie ukończyły

18 lat

w stosunku do których

stosuje się środki

wychowawcze w

związku z występującą

demoralizacją

2

osoby między

13 a 17 rokiem

życia

wobec których toczy się

postępowanie o czyny karalne

wypełniające znamiona

przestępstw

3

osoby

do ukończenia 21roku

życia

wobec których wykonywane są

orzeczone środki

wychowawcze lub poprawcze

określone w ustawie

Od zasady, że granicą

wiekową odpowiedzialności

karnej

jest 17 rok życia

przewidziano w kodeksie

karnym wyjątki

Odpowiedzialność karną może

ponieść

osoba która ukończyła 15

lat

jeśli dopuściła się

czynów do których

należą m.in.

zamach na życie Prezydenta

zabójstwo człowieka

umyślne spowodowanie uszczerbku na

zdrowiu

Młodociany

to osoba która w chwili

popełnienia czynu

nie ukończyła 21 lata

a

w chwili orzekania

pierwszej instancji

24 lat

Każdy z was powinien mieć

świadomość nieuchronnych

konsekwencji popełnianych

czynów

DO CZYNÓW

ZABRONIONYCH ZALICZA

SIĘ:

• CZYNY KARALNE BĘDĄCE WYKROCZENIAMI

• CZYNY KARALNE BĘDĄCE

PRZESTĘPSTWAMI Z KODEKSU KARNEGO

CZYNY KARALNE BĘDĄCE

PRZESTĘPSTWAMI Z KODEKSU

KARNEGO

Art. 156. KK
§ 1.

Kto powoduje ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci:

 1) pozbawienia człowieka wzroku, słuchu, mowy, zdolności

płodzenia,

 2) innego ciężkiego kalectwa, ciężkiej choroby nieuleczalnej

lub długotrwałej, choroby realnie zagrażającej życiu, trwałej

choroby psychicznej, całkowitej albo znacznej trwałej

niezdolności do pracy w zawodzie lub trwałego, istotnego

zeszpecenia lub zniekształcenia ciała,

podlega karze pozbawienia wolności

od roku do lat 10.

§ 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie,

podlega karze pozbawienia wolności

do lat 3.

§ 3.

Jeżeli następstwem czynu

określonego w § 1

jest śmierć

człowieka,

sprawca podlega karze pozbawienia wolności

od lat 2 do

12.

Bójka i pobicie

Art. 158. KK
§ 1.

Kto bierze udział w bójce lub pobiciu

, w którym naraża

się człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia

albo nastąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 lub w art.

157 § 1,

podlega karze pozbawienia wolności

do lat 3.

§ 2. Jeżeli

następstwem bójki lub pobicia jest ciężki

uszczerbek na zdrowiu

człowieka,

sprawca

podlega karze

pozbawienia wolności

od 6 miesięcy do lat

8.

§ 3. Jeżeli

następstwem bójki lub pobicia jest śmierć

człowieka,

sprawca podlega karze

pozbawienia wolności

od roku do

lat 10.

Groźba karalna

Art. 190. KK
§ 1.

Kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa

na jej szkodę

lub szkodę osoby najbliższej,

jeżeli groźba

wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że

będzie spełniona,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo

pozbawienia wolności do lat 2.

§ 2. Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.

Zmuszanie do określonego

zachowania

Art. 191. KK
§ 1.

Kto stosuje przemoc

wobec osoby lub groźbę

bezprawną w

celu zmuszenia

innej osoby do określonego

działania, zaniechania lub znoszenia,
podlega karze pozbawienia wolności

do lat 3.

§ 2.

Jeżeli sprawca działa

w sposób określony w § 1

w celu

wymuszenia zwrotu wierzytelności,

podlega karze pozbawienia wolności

od 3 miesięcy do

lat 5.

Znęcanie się

Art. 207. KK
§ 1.

Kto znęca się fizycznie lub psychicznie

nad osobą

najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub

przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad

małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan

psychiczny lub fizyczny,

podlega karze pozbawienia wolności

od 3 miesięcy do lat

5.

§ 2. Jeżeli czyn określony w § 1

połączony jest ze stosowaniem

szczególnego okrucieństwa

,

sprawca podlega karze pozbawienia wolności

od roku do

lat 10

.

§ 3.

Jeżeli następstwem czynu

określonego w § 1 lub 2

jest

targnięcie się

pokrzywdzonego

na własne życie

,

sprawca podlega karze pozbawienia wolności

od lat 2 do

12.

Zniesławienie

Art. 212. KK
§ 1.

Kto pomawia inną osobę

, grupę osób, instytucję, osobę

prawną lub jednostkę organizacyjną nie mającą osobowości

prawnej o takie postępowanie lub właściwości,

które mogą

poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę

zaufania

potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub

rodzaju działalności,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo

pozbawienia wolności do roku.

§ 2.

Jeżeli sprawca dopuszcza się

czynu określonego w § 1

za

pomocą środków masowego komunikowania,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo

pozbawienia wolności do lat 2.

§ 3. W razie skazania za przestępstwo określone w § 1 lub 2 sąd

może orzec nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego, Polskiego

Czerwonego Krzyża albo na inny cel społeczny wskazany przez

pokrzywdzonego.

§ 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 odbywa się z

oskarżenia prywatnego.

Kradzieże

Art. 278. KK
§ 1.

Kto zabiera w celu przywłaszczenia cudzą rzecz

ruchomą

,

podlega karze pozbawienia wolności

od 3 miesięcy do lat 5.

§ 2. Tej samej karze podlega, kto bez zgody osoby uprawnionej

uzyskuje cudzy

program komputerowy w celu osiągnięcia

korzyści majątkowej.

§ 3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo

pozbawienia wolności do roku.

§ 4. Jeżeli kradzież popełniono na szkodę osoby najbliższej,

ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.

§ 5. Przepisy § 1, 3 i 4 stosuje się odpowiednio

do kradzieży

energii lub karty uprawniającej do podjęcia pieniędzy z

automatu bankowego.

Przestępstwa rozbójnicze

Art. 280. KK
§ 1.

Kto kradnie, używając przemocy

wobec osoby lub

grożąc natychmiastowym jej użyciem albo doprowadzając

człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności,

podlega karze pozbawienia wolności

od lat 2 do 12.

§ 2. Jeżeli sprawca rozboju posługuje

się bronią palną,

nożem

lub innym podobnie niebezpiecznym przedmiotem

lub

środkiem obezwładniającym

albo działa w inny

sposób

bezpośrednio zagrażający życiu

lub wspólnie z

inną osobą, która posługuje się taką bronią, przedmiotem,

środkiem lub sposobem,

podlega karze pozbawienia wolności

na czas nie krótszy

niż 3 lata .

Uszkodzenie mienia

Art. 288. KK
§ 1.

Kto cudzą rzecz niszczy

, uszkadza lub czyni niezdatną

do użytku,
podlega karze pozbawienia wolności

od 3 miesięcy do

lat 5.

§ 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo
pozbawienia wolności do roku.

§ 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 następuje

na wniosek pokrzywdzonego.

Czyny karalne będące

wykroczeniami

Art..74 KW

Niszczenie, uszkadzanie, usuwanie lub

czynienie nieczytelnymi znaków lub

napisów ostrzegających o grożącym

niebezpieczeństwie dla życia lub zdrowia

człowieka albo ogrodzenia lub innego

urządzenia zapobiegającego takiemu

niebezpieczeństwu.

art. 76 KW

Rzucanie kamieniami lub innymi

przedmiotami w pojazd będący w ruchu.

art. 85 KW

samowolne ustawianie, niszczenie,

uszkadzanie, usuwanie, włączanie lub

wyłączanie znaku, sygnału, urządzenia

ostrzegawczego lub zabezpieczającego albo

zmienianie ich położenia, zasłanianie dotyczy

ruchu drogowego.

art. 119 KW

kradzież lub przywłaszczanie cudzej rzeczy

ruchomej, jeśli jej wartość nie przekracza 250

złotych

art. 122 KW

nabycie mienia wiedząc o tym, że pochodzi

ono z kradzieży lub z przywłaszczenia, lub

pomoc do jego zdobycia albo w celu

osiągnięcia korzyści majątkowej przyjęcie

tego mienia lub pomoc w ukryciu, jeśli

wartość mienia nie przekracza 250 złoty

(paserstwo)

art. 124 KW

umyślne niszczenie, uszkodzenie lub

uczynienie cudzej rzeczy niezdatną do użytku,

jeśli nie przekracza 250 złotych

art. 143 KW

złośliwe utrudnianie lub uniemożliwianie

korzystania z urządzeń przeznaczonych do

użytku publicznego, a w szczególności

uszkadzanie lub usuwanie przyrządów

alarmowych, instalacji oświetleniowej,

automatów, telefonów, oznaczeń nazw

miejscowości, ulicy, urządzeń służących do

utrzymania czystości, ławek.

Wobec nieletnich Sądy stosują środki
opiekuńczo - wychowawcze:

- upomnienia
- zobowiązanie do określonego postępowania,
naprawienia wyrządzonej szkody, do przeproszenia
pokrzywdzonego, do podjęcia nauki
- zastosowanie nadzoru kuratora
- skierowanie do ośrodka kuratoryjnego
- orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów
- orzeczenie przepadku rzeczy uzyskanych w związku
z popełnieniem czynu karalnego
- orzeczenie umieszczenia w rodzinie zastępczej, w
młodzieżowym ośrodku wychowawczym, w
młodzieżowym ośrodku socjoterapii albo w ośrodku
szkolno wychowawczym
- umieszczenie w zakładzie poprawczym