Funkcje kultury
organizacyjnej
Kultura w systemie
organizacyjnym
Strategia organizacyjna
Struktura organizacyjna
Kultura organizacyjna
Wzory, wartości i normy
Interesy i władza
Interakcje i
komunikacja
Zasoby, ludzkie,
finansowe, wiedzy,
techniczne i naturalne
Poziom
organizacyjny
Poziom społeczny
Poziom zasobów
Wymiana z
otoczenie
m
Funkcje kultury organizacyjnej
Teoretycy organizacji na ogół są zgodni,
że kultura organizacyjna jest znaczącym
instrumentem mogącym
kształtować
zachowania się
ludzi, sprzyjające
osiąganiu celów organizacyjnych.
Zmienność funkcji kultury
• Narodziny (tworzenie kultury wokół jej
założyciela)
• Wczesny wzrost (integracja)
• Wiek średni (percepcja i adaptacja)
• Dojrzałość (generowanie zmian)
Funkcje kultury organizacyjnej
E. Schein wyróżnił dwie grupy
funkcji pełnionych przez kulturę
organizacyjną:
• Funkcje dotyczące problemów
związanych z działaniem wewnętrznym
organizacji,
• Funkcje dotyczące problemów
związanych z dostosowaniem
zewnętrznym.
Przystosowanie zewnętrzne
• Adaptacyjna funkcja kultury w otoczeniu
zewnętrznym polega na stabilizowaniu
rzeczywistości dzięki wypracowaniu
gotowych schematów reagowania na
zmiany zachodzące w otoczeniu grupy.
• Kultura odgrywa istotną rolę w
zmniejszaniu
niepewności
, wyjaśniając
sens rozmaitych zjawisk i procesów oraz
dostarczając wzorów działań
przystosowawczych.
Przystosowanie wewnętrzne
• Aby firma mogła realizować zaplanowaną
strategię, konieczne jest współdziałanie i
współpraca wszystkich pracowników.
Ważnym elementem staje się spoiwo,
które stanowi kultura organizacyjna
pełniąc następujące funkcje:
–
stabilizacyjna
–
integracyjna
–
percepcyjna
Stabilizacja stosunków
międzyludzkich
• Zmniejszająca się rola sposobów
zarządzania i form organizacyjnych
nastawionych na redukowanie
niepewności (Cz. Siorski):
–
Stabilizacja sposobów działania
–
Stabilizacja relacji międzyludzkich
–
Stabilizacja relacji władzy
Dążenie do uczynienia z kultury
względnie trwałego systemu oparcia
dla ludzkich działań i relacji między
ludźmi.
Narzędzia stabilizowania
społecznego
• wypracowanie
wspólnego języka i kategorii
pojęciowych
, umożliwiających szybkie i
jednoznaczne porozumiewanie się pracowników,
• określanie
granic danej grupy
społecznej oraz
kryteriów przyjęcia lub odrzucenia, dających
poczucie przynależności i wyodrębnienia,
• wyznaczenie zasad
stratyfikacji społecznej
w
grupie, odnoszących się głównie do reguł
pozyskiwania autorytetu, sprawowania władzy
organizacyjnej i relacji między przełożonym a
podwładnymi,
• zaspokojenie potrzeb
emocjonalnych,
koleżeństwa i
przyjaźni na tle wspólnoty przekonań i
doświadczeń.
Percepcyjna funkcja kultury
• A. M. Pettigrew (1979) kultura to system
kolektywnie akceptowanych znaczeń,
zrozumiałych dla danej grupy w danym
czasie.
• Percepcyjna funkcja kultury
organizacyjnej polega na sposobie
postrzegania grupy, otoczenia grupy i
nadawania znaczenia społecznemu i
organizacyjnemu życiu (filtry poznawcze,
stereotypy, uprzedzenia).
Efekty działania kulturowego filtra
percepcji
• Flitr kulturowy dostarcza członkom
informacji na temat:
– postrzegania określonego porządku (jego
źródłach, legitymizacji, podatności na zmianę)
– sposobu rozumienia racjonalności (magia –
scjentyzm)
– tego co jest (interpretowania, ignorowania i
przewidywania)
– koniecznego stopnia samokontroli,
Własności funkcji percepcyjnej
• Organizacja formalna zawsze jest
widziana przez pracowników przez
„kulturowe okulary”, będące przyczyną
uzupełnień i modyfikacji, których
kierownictwo lub projektanci organizacji
na ogół nie są w stanie
przewidzieć
.
• Obraz organizacji dostrzegany przez
pracowników w takim zakresie, w jakim
jest on zdeterminowany kulturowo, może
być określany mianem
interpretacji
kulturowej organizacji
.
Integracyjna funkcja kultury
• Bate: kultura to klej
• Pozwala ona na identyfikację pracowników
z organizacją i odróżnienie na jej
podstawie od pracowników innych
organizacji.
• Efektem oddziaływania kultury na tym
polu jest spójny wizerunek organizacji,
zrozumiały zarówno dla pracowników, jak i
otoczenia.
• Pozwala na budowanie tożsamości
pracowników wokół ważnych dla
organizacji wartości oraz sposobów ich
realizacji.
Ośrodki integracji
• Elementy systemu organizacyjnego
integrują się poprzez budowanie
porozumienia na takich elementach jak:
– wizja,
– misja i strategia,
– cele organizacji,
– środki umożliwiające osiągnięcie celów,
– kryteria oceny działania organizacji oraz
założone strategie i metody korygowania
działań w sytuacjach nieprzewidzianych
(Schein, 1985).
Efekt integracji - tożsamość
organizacji
Organizacyjna tożsamość obejmuje główne
i wyróżniające atrybuty organizacji, między
innymi, podstawowe wartości danej
organizacji i szerzej kulturę organizacyjną,
sposoby wytwarzania i produkty (Stuart,
Whetten, 1985; Duton, Dukerich, 1991
Rodzaje wizerunków organizacji
1. Tożsamość postrzegana przez członków
organizacji - dotyczy ona cech organizacji,
które uważane są przez członków
organizacji za główne, wyróżniające i
trwałe);
2. Zinterpretowany zewnętrzny wizerunek -
dotyczy on cech organizacji uważanych
przez uczestników otoczenia danej
organizacji za główne, wyróżniające i
trwałe według postrzeżeń członków danej
organizacji.
Tożsamość a kultura
• Tożsamość może łączyć się tutaj z kulturą
firmy i być jej kwintesencją. Jądro
tożsamości tkwi w świadomych i
podświadomych wyobrażeniach, jakie mają
pracownicy przedsiębiorstwa o nim samym
i o jego życiu organizacyjnym. Pojęcie
'tożsamości' jest więc substratem zjawisk
kulturowych, uwzględniających
ideologiczny i psychologiczny wymiar
przedsiębiorstwa
Kultura odpowiedzią na dynamikę
zmian
• W epoce postindustrialnej, którą cechuje
gwałtowność zmian, kultura staje się
katalizatorem i narzędziem zmian
organizacyjnych. Ma zmiany generować, a
nie redukować niepewność.
• Poza E. Scheinem zwolennikami takiego
podejścia są Cz. Sikorski i Ł. Sułkowski