Zakres pojęciowy zarządzania
Zakres pojęciowy zarządzania
kryzysowego.
kryzysowego.
Kryzys w potocznym jego znaczenia
utożsamiony jest z sytuacją
kryzysową. Jednak istnieje między
nimi różnica, którą można określić
następująco:
kryzys
jest elementem sytuacji kryzysowej;
każdy kryzys jest sytuacją kryzysową, lecz nie
każda sytuacja kryzysowa zawiera w sobie
element kryzysu (fazę kryzysu);
w odróżnieniu od kryzysu, sytuacja kryzysowa,
w chwili pojawienia się jej symptomów, nie
musi wywoływać zmian w istocie organizacji,
lecz stanowi wyzwanie dla subiektywnego
poczucia normalności jej funkcjonowania.
Definicje sytuacji
Definicje sytuacji
kryzysowej.
kryzysowej.
Przez sytuację kryzysową należy rozumieć
sytuację wpływającą negatywnie na
poziom bezpieczeństwa ludzi, mienia w
znacznych rozmiarach lub środowiska,
wywołującą znaczne ograniczenia w
działaniu właściwych organów
administracji publicznej ze względu na
nieadekwatność posiadanych sił i środków.
Przez termin sytuacja kryzysowa będziemy
rozumieć zespół okoliczności zewnętrznych i
wewnętrznych wpływających na dany układ, w
ten sposób, iż zaczyna się w nim i jest
kontynuowany proces zmienny, w rezultacie
czego dochodzi do zachwiania równowagi, a
następnie jej przywrócenia, dzięki podjętym
środkom regulacji.
R. Wróblewski
Sytuacja systemowa charakteryzująca
się kulminacją zagrożeń powodujących
utratę stanu normalności i możliwość
zakłócenia podstawowych cech
systemowych (np. stabilności,
równowagi, sterowalności, efektywności).
P. Sienkiewicz
Należy przez to rozumieć stan narastającej
destabilizacji, niepewności i napięcia społecznego,
charakteryzujący się naruszeniem więzi społecznych,
możliwości utraty kontroli nad przebiegiem wydarzeń
oraz eskalacji zagrożenia, a w tym w szczególności
sytuację stwarzającą zagrożenie dla życia, zdrowia,
mienia lub infrastruktury krytycznej- w skali lub o takim
natężeniu, które wywołują reakcje społeczne powyżej
akceptowalnego powszechnie poziomu ryzyka.
Ustawa z dnia 26
kwietnia 2007 roku o
zarządzaniu
kryzysowym.
W ujęciu natowskim przyjmuje się
definicje, które wiążą sytuację
kryzysową z konfliktogennym stanem
stosunków społecznych, ekonomicznych
lub politycznych.
Według ujęcia natowskiego
Według ujęcia natowskiego
sytuacja kryzysowa to m.in.:
sytuacja kryzysowa to m.in.:
Ciąg wzajemnych oddziaływań
pomiędzy rządami dwóch lub więcej
suwerennych państw, uwikłanych w
poważny konflikt, tuż na granicy
wybuchu wojny, które są świadome
niebezpieczeństwa.
O istocie sytuacji kryzysowej
O istocie sytuacji kryzysowej
przesądzają następujące cechy:
przesądzają następujące cechy:
każdy kryzys jest sytuacją kryzysową;
pojęcie sytuacji kryzysowej jest nadrzędne wobec
pojęcia kryzysu;
kulminacyjnym elementem sytuacji kryzysowej,
jeśli nie zdoła się zaradzić jej czynnikom na
etapie eskalacji, jest kryzys;
sytuacja kryzysowa rozpoczyna się z chwilą
pojawienia się jej symptomów, które
charakteryzują się przekroczeniem subiektywnie
postrzeganego poziomu ryzyka, stanowiącego
dla danego podmiotu granicę akceptowalnego
poziomu bezpieczeństwa;
sytuacja kryzysowa obejmuje: fazę
przedkryzysową; kryzys oraz fazę pokryzysową;
niepodjęcie stosownych działań zaradczych
może doprowadzić, w zależności od charakteru
sytuacji, do wojny, całkowitego upadku
organizacji lub innego stanu jej funkcjonowania,
także do innej sytuacji kryzysowej;
sytuacja kryzysowa, w jakiej znajduje się dany
podmiot, stwarza nie tylko zagrożenie, lecz
może być również szansą jego rozwoju.
Kryzys.
Kryzys.
Z gr. słowa –krisie-rozróżniam,
rozstrzygam. Oznacza punkt zwrotny,
przełomowy, moment rozstrzygający .
w teorii kryzysu rozważanym układem
jest organizm ludzki (w medycynie,
psychologii) lub w nauce o polityce-
instytucja, organizacja, państwo lub
grupa państw.
Kryzys jest obecnie identyfikowany z wieloma
dziedzinami działalności praktycznej i
naukowej. Odnosi się głównie do zagrożeń i
wyzwań (rzadziej do szans) dla systemów
politycznych, integralności terytorialnej,
stabilności ekonomicznej, życia i zdrowia ludzi,
dóbr i środowiska. Wiąże się go również z
problemami natury społecznej, religijnej,
etnicznej, narodowościowej i kulturowej
Definicje kryzysu.
Definicje kryzysu.
Sytuacja będąca następstwem zagrożenia prowadząca
w konsekwencji do zerwania lub osłabienia więzów
społecznych przy równoczesnym poważnym zakłóceniu
funkcjonowania instytucji publicznych, jednak w takim
stopniu, ze użyte środki niezbędne do zapewnienia lub
przywrócenia bezpieczeństwa nie uzasadniają
wprowadzenia żadnego ze stanów nadzwyczajnych
przewidywanych w Konstytucji.
„ Słownik terminów z zakresu
bezpieczeństwa
narodowego”
Stan będący punktem zwrotnym w
procesie rozwoju systemu (kluczowy
moment, etap lub zdarzenie) po
którym następuje zmiana sytuacji
systemowej.
„ Analiza systemowa operacji
kryzysowych”
Sytuacja powstała w wyniku załamania
się stabilnego dotąd procesu rozwoju,
grożąca utratą inicjatywy i koniecznością
godzenia się na przyjmowanie
niekorzystnych warunków, wymagająca
podjęcia zdecydowanych kroków
zaradczych.
„Słownik terminów z zakresu
bezpieczeństwa narodowego”
To zespół okoliczności, w którym
następuje gwałtowna zmiana i przełom
w istniejącym stanie.
„Formalnoprawne aspekty
podejmowania decyzji przez
Ministra Obrony Narodowej w
sytuacjach kryzysowych”
W stosunku co do kryzysu
W stosunku co do kryzysu
wyróżnić można dwa istotne
wyróżnić można dwa istotne
pojęcia: powaga kryzysu i
pojęcia: powaga kryzysu i
intensywność kryzysu
intensywność kryzysu
Powaga kryzysu -oznacza rozmiar bliskości
i zagrożenia dla priorytetowych wartości,
interesów oraz celów strategicznych strony
zagrożonej kryzysem lub znajdującej się w
sytuacji kryzysowej.
Stopień powagi kryzysu zależny jest od jego
charakteru (wielkości, powagi) zagrożenia
oraz jego bliskości (w czasie przestrzeni).
Intensywność kryzysu- czyli poziom
gwałtowności kryzysu. Intensywność
kryzysu nie jest wprost proporcjonalna
do jego powagi. Zatem, intensywność
kryzysu zależy od jakości i wielkości sił i
środków zaangażowanych w działaniach
antykryzysowych.
Elementy kryzysu.
Elementy kryzysu.
presja czasu,
ewentualność zasadniczego zagrożenia
i zaskoczenie
oraz fakt, że jest on rezultatem
niebezpieczeństwa jak i okoliczności w
jakich ono występuje
Wszystkie te cechy charakteryzują stan
rzeczywistej bądź też odczuwalnej
utraty kontroli nad toczącymi się
procesami lub funkcjonowaniem
organizacji przy jednoczesnej
nieprzewidywalności rozwoju sytuacji i
braku koncepcji jej opanowania.
Warunki kryzysu.
Warunki kryzysu.
Aby zjawisko było postrzegane jako kryzys musi
zaistnieć nagłe, realne, niezaakceptowane przez dany
podmiot zagrożenie jego interesów i celów, którego
skutki zmieniają się lub prowadza do zmiany sytuacji
systemowej. Ważne znaczenie ma dostrzeganie
bliskości zagrożenia . Jeśli jest ono oddalone w czasie
lub przestrzeni to może dojść do sytuacji o charakterze
kryzysowym o niższym stopniu oddziaływania. Jeśli
samo zagrożenie jest małe lub określona sytuacja
systemowa, będąca również szansą, ma mały stopień
intensywności, to mamy do czynienia z kryzysem o
niskim stopniu oddziaływania.
Miernik rozmiaru kryzysu.
Miernik rozmiaru kryzysu.
Za miernik rozmiaru kryzysu uważa się poziom
zdezorganizowania procesów społecznych,
gospodarczych lub politycznych w danej
organizacji.
Kryzys może mieć zatem:
znaczenie subiektywne- wyrażając ocenę
danego zjawiska przez określony podmiot
znaczenie obiektywne- bez względu na jego
subiektywne oceny istnieje i oddziałuje na daną
organizację
Charakter kryzysu.
Charakter kryzysu.
Ma charakter procesualny, rozwija się,
ma postać niepowtarzalną i coraz
bardziej złożoną. Jest również
kulminacyjną fazą narastającej sytuacji
zagrożenia powstającej w wyniku
pojawiających się niespodziewanie
okoliczności.
Typologia kryzysów.
Typologia kryzysów.
KRYTERIA TYPOLOGII KRYZYSÓW W
DZIEDZINIE BEZPIECZEŃSTWA:
podmiotowe,
przedmiotowe,
przestrzenne,
czasu trwania,
usytuowania źródła,
częstotliwości,
symptomów zagrożenia,
oraz istnienia konfliktu interesów
Wg kryterium podmiotowego
można wyróżnić
kryzysy: wewnętrzne i międzynarodowe. Ze względu na
podmiot rozważań kryzysy mogą dotyczyć: jednostki,
grupy społecznej i społeczności międzynarodowej.
Wg kryterium przedmiotowego
kryzysy dzieli się
na: polityczne, polityczno- militarne, ekonomiczne,
społeczne, kulturowe, religijne, ekologiczne.
W ujęciu przestrzennym kryzysy
mogą mieć
charakter: lokalny, regionalny, krajowy,
międzynarodowy, globalny.
Wg kryterium czasu
trwania wyróżnia się
kryzysy: incydentalne, krótkotrwałe,
średnioterminowe, długoterminowe i permanentne.
Wg kryterium źródła
wyodrębnia się kryzysy:
zewnętrzne i wewnętrzne.
Wg kryterium częstotliwości
mówi się o
kryzysach: jednorazowych, sporadycznych,
powtarzających się i cyklicznych.
Wg kryterium symptomów
zagrożenia
kryzysy można dzielić:
przewidywalne i nieprzewidywalne lub
oczekiwane i nieoczekiwane.
Wg kryterium istnienia konfliktu
interesów
kryzysy maja charakter:
konfliktowy i niekonfliktowy.
Definicje zarządzania
Definicje zarządzania
kryzysowego.
kryzysowego.
Działalność organów administracji publicznej będąca
elementem kierowania bezpieczeństwem narodowym,
która polega na zapobieganiu sytuacjom kryzysowym,
przygotowaniu do przejmowania nad nimi kontroli w
drodze zaplanowanych działań, reagowaniu w
przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowych oraz na
odtwarzaniu infrastruktury lub przywróceniu jej
pierwotnego charakteru.
Ustawa z dnia 26 kwietnia 2007r.
o zarządzaniu kryzysowym.
Obejmuje nie tylko zarządzanie w
czasie trwania kryzysu, ale również w
fazie jego rodzenia się, rozwoju,
przesilenia i powrotu do stabilności w
nowej sytuacji. Zarządzanie kryzysowe
jest więc bez wątpienia skrótem od
poprawniejszego „zarządzanie w
sytuacjach kryzysowych”.
Zarządzanie kryzysowe (w sytuacji
kryzysowej)- reagowanie na nadciągający lub
trwający kryzys i usuwanie jego skutków w cyklu
zdarzeń i czynności, od przewidywania i
planowania antykryzysowego wraz z
reagowaniem na codzienne zdarzenia, aż po
zakończenie odbudowy ze zniszczeń
(przygotowanie, reagowanie, odbudowa).
„
Słownik terminów z zakresu
bezpieczeństwa
narodowego.”
Zarządzanie sytuacją kryzysową –proces
kierowania w państwie mającym na celu
zapobieganie sytuacjom kryzysowym, a w
wypadku jej zaistnienia- zawrócenie kierunku
rozwoju nagłych i niebezpiecznych wydarzeń,
zagrażających żywotnym interesom
społeczeństwa, w szczególności mogącym
doprowadzić do wojny.
R. Wróblewski
Zarządzanie w sytuacji kryzysowej-
systematyczne i metodyczne
przedsięwzięcia zmierzające do
zapobieżenia lub zredukowania wpływu
kryzysu na zasoby i wartości społeczne
za pomocą środków kierowania i kontroli
oraz koordynacji.
J. Koniczny
Struktury zarządzania
Struktury zarządzania
kryzysowego.
kryzysowego.
Charakterystycznymi elementami struktury
funkcjonalnej są
stanowiska (komórki),
wyspecjalizowanych doradców (w wojsku są to
szefowie rodzajów wojsk i służb, w strukturach
zarządzania kryzysowego są to pracownicy
gminnych, powiatowych i wojewódzkich wydziałów
zarządzania kryzysowego, służb zespolonych i nie
zespolonych oraz innych organizacji) mających
prawo wydawania poleceń. Struktura ta pozwala
na wprowadzenie podziału pracy i korzystanie z
umiejętności specjalistów.
Struktura zarządzania
Struktura zarządzania
kryzysowego w administracji
kryzysowego w administracji
publicznej
publicznej
Rzeczypospolitej Polskiej (od
Rzeczypospolitej Polskiej (od
najwyższego):
najwyższego):
Poziom 1
Prezes Rady Ministrów
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji
Rządowy Zespół Zarządzania Kryzysowego
Rządowe Centrum Bezpieczeństwa
Zespoły Zarządzania Kryzysowego Ministerstw
i Centralnych Organów Administracji
Rządowej
Centra Zarządzania Kryzysowego Ministerstw i
Centralnych Organów Administracji Rządowej
Poziom 2
Wojewoda
Wojewódzki Zespół Zarządzania
Kryzysowego
Wojewódzkie Centrum Zarządzania
Kryzysowego
Poziom 3
Starosta Powiatowy
Powiatowy Zespół Zarządzania
Kryzysowego
Powiatowe Centrum Zarządzania
Kryzysowego
Poziom 4
Wójt
Gminny Zespół Zarządzania
Kryzysowego
Gminne Centrum Zarządzania
Kryzysowego
System zarządzania
System zarządzania
kryzysowego działa w oparciu o
kryzysowego działa w oparciu o
zasady:
zasady:
prymatu jednoosobowego kierownictwa
odpowiedzialności organów władzy
publicznej
prymatu układu terytorialnego
powszechności
funkcjonalnego podejścia
zespolenia
ciągłości funkcjonowania państwa
Fazy zarządzania
Fazy zarządzania
kryzysowego:
kryzysowego:
1.
Zapobieganie.
2.
Przygotowanie.
3.
Reagowanie.
4.
Odbudowa.
3 lutego Rada Ministrów
zaakceptowała projekt ustawy o
zmianie ustawy o zarządzaniu
kryzysowym. Projekt został
przygotowany przez Ministerstwo
Spraw Wewnętrznych i Administracji
we współpracy z Rządowym
Centrum Bezpieczeństwa.
Celem proponowanych zmian jest
wyeliminowanie licznych wątpliwości
powstałych w zakresie interpretacji podczas
stosowania przepisów prawa, a przede
wszystkim stworzenie efektywnego i
czytelnego systemu zarządzania kryzysowego,
funkcjonującego także w warunkach, gdy
normalne zasoby i procedury działania służb,
inspekcji i straży okazały się być
niewystarczające.
Nowelizacja obejmuję między
Nowelizacja obejmuję między
innymi
innymi :
1. Zmianę definicji zarządzania kryzysowego (art. 2)
2. Zmianę definicji sytuacji kryzysowej
3. Wprowadzenie nowych definicji niezbędnych w
procesie zarządzania kryzysowego pojęć tj.:
cyklu planowania,
siatki bezpieczeństwa,
mapy zagrożenia,
mapy ryzyka,
zdarzenia o charakterze terrorystycznym.
4. Opracowanie Raportu o zagrożeniach
bezpieczeństwa narodowego
5. Utworzenie Narodowego Programu
Ochrony Infrastruktury Krytycznej (art.
5b)
6. Zmianę usytuowania centrów
zarządzania kryzysowego.
System zarządzania
System zarządzania
kryzysowego.
kryzysowego.
Dla rozumienia istoty systemu zarządzania
kryzysowego kluczowym jest pojęcie ,,system”.
Słownik języka polskiego określa go jako:
skoordynowany układ elementów, zbiór tworzący
pewna całość, uwarunkowaną stałym
uporządkowaniem jego części; uporządkowany
zbiór twierdzeń, poglądów, tworzący jakąś
teorię; zasady organizacji czegoś, ogół
przepisów, reguł obowiązujących, według
których coś jest wykonywane, także forma
ustroju państwowego; określony sposób, metoda
postępowania, wykonywanie jakiejś czynności.
Rozumienie pojęcia ,,system” dopełnia
definicja P. Sienkiewicza: systemem
nazywamy każdy obiekt złożony,
wyróżniony z badanej rzeczywistości,
przedstawiony jako pewna całość i
tworzony przez zbiór obiektów
elementarnych (elementów) i powiązań
(relacji) pomiędzy nimi.
Analizując przytoczone powyżej
desygnaty terminu ,,system” oraz jego
definicje, można stwierdzić, że aby
dany fragment rzeczywistości ( obiekt
złożony) nazwać mianem systemu musi
on spełniać następujące warunki:
1.
stanowić pewną całość i dać się
precyzyjnie wydzielić z otoczenia- czyli
posiadać ściśle określone granice;
2.
dać się podzielić na pewne stałe
elementy (które mogą być również
obiektami złożonymi) wraz z
możliwością określenia ich miejsca w
systemie- czyli musi istnieć możliwość
określenia jego struktury wewnętrznej.
Definicja systemu
Definicja systemu
zarządzania.
zarządzania.
Dający się wyodrębnić z organizacji układ:
organów zarządzających; powiązań
informacyjnych, niezbędnych do realizacji
procesu zarządzania; metod i działań
regulujących sposób i zasady funkcjonowania
danej organizacji zgodnie z wytyczonymi celami;
przy czym jest to układ dynamicznie zmieniający
się w czasie, a motorem wprowadzonych zmian,
dotyczących wszystkich elementów tego układu,
są organy zarządzające.
Przez analogię do struktury systemu zarządzania,
SYSTEM ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO można
określić jako skoordynowany wewnętrznie i tworzący
pewną całość dynamicznie się rozwijający układ trzech
podsystemów: podsystemu organów zarządzających-
aparatu zarządzającego; systemu powiązań
informacyjnych wewnątrz organizacji; podsystemu
metod i działań, czyli reguł funkcjonowania organizacji,
realizujących wspólnie zasadniczy cel: obniżenie
stopnia oddziaływania czynników sytuacji kryzysowej
na funkcjonowanie organizacji, a w przypadku ich
wystąpienia minimalizacji ich wpływu i skutków
.
Zatem ORGAN ZARZĄDZAJĄCY, jako
element systemu zarządzania
kryzysowego- to uporządkowany układ
trzech elementów z których jeden pełni
rolę członu decyzyjnego, drugi członu
informacyjnego, a trzeci członu
analityczno- koncepcyjnego
(sztabowego).
Element decyzyjny organu
Element decyzyjny organu
zarządzającego.
zarządzającego.
Podmiot kreujący decyzje władcze,
oddziałujący na cały podlegający mu
system organizacyjny. Podstawę jego
funkcjonowania stanowi powierzenie
mu władzy, na mocy ustawy lub
rozporządzenia.
Element informacyjny organu
Element informacyjny organu
zarządzającego.
zarządzającego.
Z punktu widzenia potrzeb zarządzania, pełni
następujące trzy rodzaje zadań:
1.
Służące pomocą w podejmowaniu decyzji-
funkcja opiniodawczo- doradcza.
2.
Zapewniające komunikację między
poszczególnymi członami aparatu
zarządzającego.
3.
Zaspokajające potrzeby otoczenia i
podległego podsystemu wykonawczego
Oprócz funkcji decyzyjnych i informacyjnych,
organ zarządzający pełni również FUNKCJE
SZTABOWE. Mające swój rodowód wojskowy,
sztaby na dobre zadomowiły się i w innych
systemach organizacyjnych. Ich rola
najogólniej polega na: analizie i ocenie
informacji; przygotowaniu wariantów różnych
decyzji i propozycji sposobów rozwiązań
problemów; ułatwieniu wdrożenia decyzji
władczych w życie.
Wszystkie organy zarządzające w państwie,
od szczebla centralnego począwszy, na
szczeblu gminy kończąc, stanowią razem
APARAT ZARZĄDZAJĄCY. Jeśli zaś
uwzględniamy reguły wiążące ów aparat
zarządzający i zachodzące między nimi
stosunki, to będziemy mieli do czynienia z
SYSTEMEM ZARZĄDZANIA PAŃSTWEM.
Bibliografia.
Bibliografia.
1.
J. Gryz, W. Kitler, System reagowania kryzysowego,
Toruń 2007.
2.
E. Nowak, Zarządzanie kryzysowe w sytuacjach
zagrożeń niemilitarnych, Warszawa 2007.
3.
J. Pilżys, Zarządzanie kryzysowe, Szczecin 2007.
4.
W. Skomra, Zarządzanie kryzysowe- praktyczny
przewodnik po nowelizacji ustawy, Wrocław 2010.