NIEWYDOLNOŚĆ
ODDECHOWA
JAKO PROBLEM
OBRAŻEŃ
WIELONARZĄDOWYCH
Anna Domagalska
ZABURZENIA ODDYCHANIA
STANOWIĄCE ZAGROŻENIE ŻYCIA
BEZPOŚREDNIO PO URAZIE
Niedrożność dróg oddechowych
- zapadnięty język
- ciało obce w jamie ustnej (krew, kęs
pokarmowy, zęby, treść żołądkowa)
- obrzęk błony śluzowej krtani i
tchawicy
- złamanie chrząstek krtaniowych
- zmniejszona zdolność odksztuszania
ZABURZENIA ODDYCHANIA
STANOWIĄCE ZAGROŻENIE ŻYCIA
BEZPOŚREDNIO PO URAZIE c.d.
Zaburzenia mechaniki oddychania
- wiotka klatka piersiowa
- odma prężna z przesunięciem
śródpiersia
- odma otwarta
- krwiak opłucnej
ZABURZENIA ODDYCHANIA
STANOWIĄCE ZAGROŻENIE ŻYCIA
BEZPOŚREDNIO PO URAZIE c.d.
zaburzenia wymiany gazowej
- stłuczenie płuca
- zachłyśnięcie
- utopienie
zaburzenia czynności ośrodka
oddechowego
- bezpośrednie uszkodzenie rdzenia
przedłużonego
- złamanie kręgosłupa szyjnego
Wskazania do intubacji na
miejscu wypadku :
reanimacja
kliniczne cechy niedotlenienia
niedrożność dróg oddechowych
zachłyśnięcie (lub jego możliwość)
obrażenia twarzoczaszki
wiotka klatka piersiowa
mniej niż 8 punktów w skali Glasgow
silne pobudzenie wymagające sedacji
przewidywane znieczulenie ogólne
Zasady intubacji pacjenta po
urazie
zawsze traktować jak pacjenta z
pełnym żołądkiem (manewr Sellicka)
intubacja bez odchylania głowy
intubacja z pociąganiem głowy
wzdłuż osi długiej ciała przez osobę
drugą
intubacja na ślepo przez nos - raczej
nie polecana
KONIKOTOMIA
wykonywana:
w uszkodzeniach szyi
w kurczu głośni
w złamaniu podstawy czaszki
przy niepowodzeniu intubacji
TRACHEOSTOMIA
na
miejscu wypadku :
przy ranie tchawicy -
wprowadzenie rurki dotchawiczej
przez ranę i obszycie jej
Wskazania do wentylacji
mechanicznej bezpośrednio
po urazie:
bezdech
zaburzenia mechaniki oddychania (wiotka
klatka piersiowa)
kryteria spirometryczne:
- częstość oddechów >35/min
kryteria gazometryczne:
- PaO
2
< 60 mmHg
- PaCO
2
> 55 mmHg
- SatO
2
< 85-90%
Zasady wentylacji
mechanicznej bezpośrednio
po urazie:
U chorych z obrażeniami klatki piersiowej
początkowo stosuje się oddech kontrolowany,
dopiero później oddech wspomagany
CMV - control mandatory ventilation
(kontrolowana wentylacja wymuszona) - z
zastosowaniem sedacji, wyłączenia ośrodka
oddechowego i zwiotczenia: IPPV
A-CMV -assist-control mandatory ventilation
(wspomagana-kontrolowana wentylacja
wymuszona) - w okresie odzwyczajania od
respiratora : IMV, SIMV, MMV, PSV
Obrażenia klatki piersiowej
prowadzące do niewydolności
oddechowej
Wiotka klatka piersiowa (oddech opaczny,
paradoksalny,klatka cepowata)
- powstaje wskutek złamania kilku sąsiednich
żeber w co najmniej dwóch miejscach lub
obustronnie przymostkowo („okno”)
- konieczna stabilizacja „okna”, najlepiej
przez sztuczną wentylację dodatnim
ciśnieniem wdechowym
-polecana stabilizacja chirurgiczna
Obrażenia klatki piersiowej
prowadzące do niewydolności
oddechowej c.d.
Stłuczenie płuca
- jest bezpośrednią przyczyną ALI i ARDS
- objawy: przyspieszenie oddechu, spadek
PaO
2
, wzrost PaCO
2
, radiologicznie:
pojedyncze lub mnogie ostro odgraniczone
cienie (obrzęk śródmiąższowy - mokre płuco)
48-72 godz. po urazie
- leczenie : sztuczna wentylacja, fizjoterapia,
antybiotykoterapia, aminy presyjne, diuretyki
Obrażenia klatki piersiowej
prowadzące do niewydolności
oddechowej c.d.
Krwiak opłucnej
- najczęściej z naczyń uszkodzonych przez
odłamy żeber
- objawy: duszność, sinica, stłumienie
odgłosu opukowego
- drenaż przez VI/VII międzyżebrze w linii
pachowej środkowej
- doraźna torakotomia jeśli 1000 ml krwi po
nakłuciu lub drenaż 200-300 ml/godz.
Obrażenia klatki piersiowej
prowadzące do niewydolności
oddechowej c.d.
Odma otwarta („rana ssąca”)
- najczęściej na skutek ran drążących
- występuje zapadnięcie płuca po stronie
chorej, wahadłowe ruchy śródpiersia (w
stronę zdrową przy wdechu, w stronę chorą
przy wydechu), zmniejszenie powrotu
żylnego, pobudzenie nerwu błędnego
- konieczne założenie szczelnego opatrunku
i chirurgiczne opracowanie rany i drenaż
Obrażenia klatki piersiowej
prowadzące do niewydolności
oddechowej c.d.
Odma zamknięta
- najczęściej na skutek uszkodzenia
przez odłamy kostne lub
samoistna
- w zależności od wielkości: leczenie
zachowawcze lub drenaż
Obrażenia klatki piersiowej
prowadzące do niewydolności
oddechowej c.d.
Odma prężna (zastawkowa,z nadciśnieniem,
wentylowa)
- występuje zapadnięcie płuca po stronie
chorej, przemieszczenie śródpiersia na stronę
zdrową i ucisk płuca zdrowego
- objawy: duszność, sinica, odgłos bębenkowy,
wstrząs kardiogenny
- konieczne doraźne nakłucie i drenaż ssący w
II/III międzyżebrzu w linii
środkowoobojczykowej
Obrażenia klatki piersiowej
prowadzące do niewydolności
oddechowej c.d.
rozerwanie płuca
rozerwanie tchawicy i oskrzeli
krwiak śródpiersia
uszkodzenie przepony
rozedma podskórna
tamponada serca -objawy wstrząsu
kardiogennego
Przeciwwskazania do wentylacji
dodatnim ciśnieniem (IPPV) przed
zastosowaniem właściwego leczenia
odma opłucnowa zastawkowa
(prężna)
krwiak opłucnej
tamponada serca
PRZYCZYNY NIEWYDOLNOŚCI
ODDECHOWEJ W PÓŹNIEJSZYM
OKRESIE PO URAZIE
Następstwa wstrząsu
hipowolemicznego
i urazowego:
- zmniejszenie przepływu płucnego
- wykrzepianie wewnątrznaczyniowe
- zatorowość płucna
- pourazowa niewydolność nerek
> ARDS
PRZYCZYNY NIEWYDOLNOŚCI
ODDECHOWEJ W PÓŹNIEJSZYM
OKRESIE PO URAZIE c.d.
Zaburzenia metaboliczne:
- kwasica
- hipoksja
- hipoproteinemia
- hipernatremia
- mocznica
> ARDS
PRZYCZYNY NIEWYDOLNOŚCI
ODDECHOWEJ W PÓŹNIEJSZYM
OKRESIE PO URAZIE c.d.
Skutki leczenia:
- masywne przetaczanie krwi
- nadmiar płynów
- toksyczność tlenu
- stosowanie wentylacji sztucznej
> ARDS
PRZYCZYNY NIEWYDOLNOŚCI
ODDECHOWEJ W PÓŹNIEJSZYM
OKRESIE PO URAZIE c.d.
zakażenie miejscowe i ogólne
(posocznica, SIRS, MODS)
> ARDS
A L I -
acute lung injury
(ostre uszkodzenie
płuc)
Kryteria rozpoznawcze (wg Amerykańsko
- Europejskiej Komisji Uzgodnień - 1994)
1. Gwałtowny początek
2. Hipoksemia tętnicza (PaO
2
/FiO
2
<300, niezależnie od
wielkości PEEP) czyli PaO
2
<300 mmHg przy FiO
2
=1
3. Rozsiane zagęszczenia obustronne w radiogramie
(rozsiane ogniska niedodmy)
4. Ciśnienie zaklinowania w tętnicy płucnej mniejsze od
18mm Hg albo brak dowodów (klinicznych,
radiologicznych, echokardiograficznych) sugerujących
nadciśnienie w lewym przedsionku
ARDS
-
acute respiratory distress
syndrome
(ostry zespół zaburzeń
oddechowych,
zespół zaburzeń oddechowych
dorosłych,
niekardiogenny obrzęk płuc,
zespół błon szklistych)
ARDS
Kryteria rozpoznawcze (wg Amerykańsko -
Europejskiej Komisji Uzgodnień - 1994)
1. Hipoksemia tętnicza (PaO
2
/FiO
2
<200, niezależnie od
wielkości PEEP) czyli PaO
2
<200 mmHg przy FiO
2
=1
2. Rozsiane zagęszczenia obustronne w radiogramie (rozsiane
ogniska niedodmy)
3. Ciśnienie zaklinowania w tętnicy płucnej mniejsze od
18mm Hg albo brak dowodów (klinicznych,
radiologicznych, echokardiograficznych) sugerujących
nadciśnienie w lewym przedsionku
- hipoksemia oporna na tlenoterapię
- obniżona podatność płuc
Etiopatogeneza ARDS
Aktywacja neutrofilów, makrofagów
adhezja neutrofilów i makrofagów do śródbłonka
włośniczek płucnych
uwolnienie z ziarnistości mediatorów stanu
zapalnego
zwiększenie przepuszczalności włośniczek,
agregacja płytek, chemotaksja i aktywacja
następnych neutrofilów, makrofagów, limfocytów i
fibroblastów
uszkodzenie komórek endotelium włośniczkowego
i epitelium pęcherzykowego
Etiopatogeneza ARDS
c.d.
Obrzęk śródmiąższowy (gromadzenie płynu w
przestrzeni śródmiąższowej)
obrzęk śródpęcherzykowy, niszczenie surfaktantu
niedodma rozsiana, rozrywanie pęcherzyków,
ogniska krwotoczne
zaburzenia stosunku wentylacji do perfuzji i
przeciek płucny
hipoksemia oporna na tlenoterapię
zmniejszenie podatności płuc
wzrost oporu krążenia płucnego
Etiopatogeneza ARDS
c.d.
Mediatory stanu zapalnego (uwalniane z
neutrofilów i makrofagów) :
- proteazy: elastaza, kolagenaza
- eikozanoidy: prostaglandyny, leukotrieny,
tromboksany
- wolne rodniki tlenowe: tlen atomowy,
rodnik hydroksylowy, anion nadtlenkowy
- cytokiny: kachektyna(TNF), IL-1
- tlenek azotu
Etiopatogeneza ARDS
c.d.
Efekty działania mediatorów stanu
zapalnego:
- wazokonstrykcja
- bronchokonstrykcja
- wzrost przepuszczalności naczyń
- agregacja płytek
- aktywacja neutrofilów i makrofagów
- peroksydacja lipidów błon komórkowych
- rozpad komórek, destrukcja tkanek
Strategia leczenia ARDS
Wentylacja mechaniczna
- tradycyjna : IPPV + PEEP
- techniki zaawansowane : IRV, PCV,PSV, HFV, Prone
position, TLV, PLV
techniki specjalne : ECMO, ECCO
2
-R
inne metody leczenia:
- hamowanie kaskady kwasu arachidonowego
- inhibitory granulocytów i makrofagów
- wymiatacze wolnych rodników
- przeciwciała monoklonalne
- wazodilatory
- kortykosteroidy
- surfaktant
Wentylacja mechaniczna -
podejście
tradycyjne
Cel - przywrócenie prawidłowych
parametrów gazometrycznych
stosowanie respiratora
objętościowozmiennego
objętość oddechowa - 10-15 ml/kg
stosunek wdechu do wydechu 1:2 do 1:5
stosowanie adekwatnej wartości PEEP (aby
utrzymać PaO
2
> 55 mmHg przy FiO
2
<0,6)
stosowanie ciśnień > 30-35 cmH
2
O
Nowe podejście do wentylacji
mechanicznej
Ochrona płuc przed uszkodzeniem respiratorowym
ograniczenie ciśnienia szczytowego do 30 cm H
2
O
permisywna hiperkapnia (zamierzona, dopuszczalna
hiperkapnia) do 80 mmHg (uwaga na OUN)
ograniczenie objętości oddechowej do 5-8ml/kg
PEEP 7-15 cmH
2
O
manewr rekrutacji pęcherzyków co 4 godz. (plateau
ciśnieniowe 30-45 cm H
2
O na szczycie wdechu przez 20 -
40 sek.)
zmiana stosunku wdechu do wydechu od 1:1 do 4:1
(zwiększenie średniego ciśnienia w drogach oddechowych)
zastosowanie technik specjalnych
Specjalne techniki wentylacji w
leczeniu ARDS
IRV (inversed ratio ventilation)
PCV (pressure controlled ventilation)
PC-IRV
HFV (high frequency ventilation)
HFJV (high freqency jet ventilation)
prone position
niezależna (zróżnicowana) wentylacja obu płuc
TLV (total liquid ventilation)
PLV (partial liqid ventilation)
Pozaustrojowa wymiana
gazów
ECMO (extracorporeal membrane
oxygenation)
ECCO
2
-R (extracorporeal CO
2
removal)
- zazwyczaj poprzedza przeszczep
Środki farmakologiczne potencjalnie
użyteczne w leczeniu ARDS
(próby leczenia przyczynowego)
Przeciwciała monoklonalne przeciwko
- endotoksynie
- TNF
- IL-1
hamowanie kaskady kwasu arachidonowego
- hamowanie szlaku cyklooxygenazy (ibuprofen,
indometacyna)
- hamowanie lipooxygenazy (
kortykosteroidy):
przez 14
dni
,
metylprednisolon 2 mg/kg/dobę, hydrokortyzon 10mg
/kg/dobę
- inhibitor syntetazy tromboksanu ( ketokonazol)
Środki farmakologiczne potencjalnie
użyteczne w leczeniu ARDS
(próby leczenia przyczynowego) c.d.
Hamowanie aktywności neutrofilów i
makrofagów
- pentoxyfilina - Trental
- didhenazon - Dasone
dezaktywacja wolnych rodników
- wymiatacze: witamina C, E, N-acetylocysteina
- enzymy antyoksydacyjne: katalaza, peroksydaza
glutationu, dysmutaza nadtlenkowa (SOD)
surfaktant egzogenny
Środki farmakologiczne potencjalnie
użyteczne w leczeniu ARDS
(próby leczenia przyczynowego) c.d.
Wazodilatory - zwalczanie nadciśnienia płucnego:
- nitrogliceryna (?), nitroprusydek (?)
- prostacyklina - PGI
2
- prostaglandyna PGE
1
- tlenek azotu (NO)
- zmniejsza opór naczyń płucnych
przez rozkurczanie mięśniówki gładkiej, hamuje agregację
płytek i przepuszczalność śródbłonka naczyń płucnych,
osłabia pobudzenie neutrofilów; podawany drogą wziewną
dostaje się do dobrze wentylowanych pęcherzyków i w ich
sąsiedztwie rozkurcza naczynia płucne poprawiając
wentylacji do perfuzji i utlenowanie krwi; 5-10-20-40 ppm