Żywienie w wirusowym
zapaleniu wątroby
Spis treści
-
Wprowadzenie
-
Wirusowe zapalenie wątroby typu A
-
Wirusowe zapalenie wątroby typu B –
żółtaczka wszczepienna
-
Wirusowe zapalenie wątroby typu C
-
Zalecenia żywieniowe
-
Przykładowy jadłospis
-
Zalecenia żywieniowe dla pacjentów
czekających na przeszczep
Wprowadzenie
Wirusowe zapalenie wątroby może być
wywołane przez wirusy typu A, B, C
(do G) i inne, np.. Wirus mononukleozy,
cytomegalii, odry. Bardzo niebezpieczny i
częsty
jest typ B, tzw. Żółtaczka wszczepienna, i typ A
– żółtaczka pokarmowa, nazywana chorobą
brudnych rąk, oraz coraz częściej występujący
typ C.
Wirusowe zapalenie
wątroby typu A -
przyczyny
Wywołane jest przez wirus RNA z grupy
Picornaviridae (HAV).
Jest odpowiedzialny za epidemiczne
zapalenie wątroby, przenoszony jest
głównie drogą pokarmową. Zachorowania
epidemiczne występują w dużych
skupiskach dzieci, w szkołach, przedszkolach,
domach dziecka.
Wirusowe zapalenie
wątroby typu A –
przyczyny c.d.
Okres wylęgania choroby jest krótki,
trwa
od 2 tygodni do 2,5 miesięcy, średnio
około 1 miesiąca. Zakaźność występuje
na 2 tygodnie przed objawami i około
tygodnia po wystąpieniu objawów.
Wirusowe zapalenie typu A
– objawy
U ponad 50% osób zakażonych
wirusem
A choroba przebiega bezobjawowo.
W postaci objawowej na kilka dni
przed
wystąpieniem żółtaczki pojawiają się
niecharakterystyczne objawy:
Wirusowe zapalenie
wątroby typu A – objawy
c.d.
-
Niewielka gorączka
-
Złe samopoczucie
-
Bóle brzucha
-
Nudności
-
Wymioty
-
Nieżyt jelit
Wirusowe zapalenie
wątroby typu A – objawy
c.d.
-
Następnie występuje żółtaczka i
związane z nią typowe objawy:
-
Zażółcenie spojówek, skóry
-
Jasny kał
-
Ciemny mocz
-
Świąd skóry
Objawy te ustępują w ciągu 2-3 tygodni.
Wirusowe zapalenie
wątroby typu A – objawy
c.d.
W badaniach biochemicznych stwierdza
się m.in.:
-
Zwiększone stężenie bilirubiny w osoczu
-
Bilirubinę i urobilinogen w moczu
-
Zwiększoną aktywność enzymów
katalizujących przemiany aminokwasów:
-
Aminotransferazy asparaginianowej (AspAT)
-
Aminotransferazy alaninowej (AlAT)
Wirusowe zapalenie
wątroby typu B -
przyczyny
Do zakażenia dochodzi przez wirus DNA
z rodziny Hepadnaviridae (HBV).
Wirus ten występuje we wszystkich
płynach ustrojowych. Źródłem
zakażenia
są chore osoby lub nosiciele wirusa
HBV.
Wirusowe zapalenie
wątroby typu B –
przyczyny c.d.
Do zakażenia dochodzi drogą
pozajelitową
-
przez krew, np. iniekcje, zabiegi
chirurgiczne, zabiegi stomatologiczne, a
także drogą płciową lub przez
przedmioty
domowe zanieczyszczone śliną
nosiciela.
Wirusowe zapalenie
wątroby typu B –
przyczyny c.d.
Wirus HBV przechodzi również przez
łożysko kobiety ciężarnej, zakażając
płód
oraz mleko w czasie karmienia
niemowlęcia piersią.
Wirusowe zapalenie
wątroby typu B - objawy
Objawy są takie, jak przy zakażeniu
wirusem A. Żółtaczka pojawia się dopiero
po okresie inkubacji, czyli 2-6 miesiącach.
Oprócz wymienionych objawów często
występuje ból w prawym podżebrzu,
czasami uczucie pełności, wątroba jest
powiększona, niekiedy bolesna przy
ucisku.
Wirusowe zapalenie
wątroby typu B – objawy
c.d.
Na początku choroby pojawiają się
antygeny obu wirusów A lub B (HBAg i HAAg).
Początkowo stwierdza się je w kale, potem we krwi.
W czasie zdrowienia antygeny znikają z krwi, a
pojawiają się przeciwciała przeciw tym antygenom.
Niewielki odsetek ozdrowieńców pozostaje
nosicielami
HBsAg. U tych osób może okresowo ujawniać
się aktywność zakażenia HBV, mogą one też być
źródłem zakażeń.
Wirusowe zapalenie
wątroby typu C -
przyczyny
Przyczyną choroby jest wirus RNA
Flaviviridae (HCV). Wirus zapalenia wątroby C
zidentyfikowano niedawno – w 1989 roku.
Występuje on w kilku odmianach
antygenowych. Wirusem zakaża się na skutek
przetaczania krwi, chociaż nie wyklucza się
drogi płciowej i matczyno-płodowej. Okres
inkubacji wirusa HCV wynosi 2-12 tygodni.
Wirusowe zapalenie
wątroby typu C - objawy
W 85% zakażenie nie daje objawów.
U pozostałej części wirus wywołuje ostre
zapalenie wątroby, najczęściej bez
żółtaczki, które zazwyczaj przechodzi
w postać przewlekłą. Do późnych
następstw zakażenia wirusem HCV zalicza
się marskość i raka wątroby.
Zalecenia żywieniowe
-
Przebieg lekki – dieta łatwo strawna
-
Zapotrzebowanie kaloryczne zgodnie z
normami
-
Białko – 1,2-1,5 g/kg nmc., tj. 15-20%
energii
-
Zwiększona podaż białka – leki steroidowe
-
Zwracanie uwagi na ilość potasu, wapnia i
witaminy D
Zalecenia żywieniowe
-
Tłuszcze – 20-30% energii
-
Węglowodany- uzupełnienie
-
Masło, śmietanka, oliwa z oliwek,
oleje
Przykładowy jadłospis
WZW o przebiegu lekkim:
I śniadanie:
Kawa „Inka” z mlekiem o małej
zawartości tłuszczu
Bułka z masłem
Twarożek
Przecier owocowy
Przykładowy jadłospis
II śniadanie:
Kanapka z pieczywa pszennego z
pastą z
chudego mięsa
Jogurt
Przykładowy jadłospis
Obiad:
Zupa pomidorowa z lanym ciastem
Ryba lub drób duszony w jarzynach
Ziemniaki puree
Sałata inspektowa z kefirem
Napój z buraków, jabłka i marchwi
Przykładowy jadłospis
Podwieczorek:
Kisiel mleczny z sokiem wiśniowym
Kolacja:
Budyń z kaszy z warzywami
Sos koperkowy
Herbata z mlekiem
Zalecenia żywieniowe c.d.
-
Przebieg ostry – mniejsza tolerancja
na białko
-
05,-1 g/kg mc./dobę
-
Ciężkie przypadki – żywienie
pozajelitowe
-
Roztwory aminokwasowe
-
Następstwo – niedożywienie
-
Przyczyny złożone
Zalecenia żywieniowe c.d.
Skutki:
-
Zmniejszone spożycie pokarmu z powodu
braku łaknienia, nudności, wymiotów
-
Upośledzone wchłanianie i trawienie
tłuszczów
-
Zaburzony metabolizm białek i
węglowodanów
-
Hipermetabolizm, zaburzenia metabolizmu
składników odżywczych, infekcje,
krwawienia
Zalecenia żywieniowe c.d.
Biorąc pod uwagę zwiększone
zapotrzebowanie kaloryczne i rozwój
dzieci, prawidłowo zaplanowana
dieta jest
szczególnie ważnym elementem
leczenia.
Zalecenia spożycia składników
odżywczych dla pacjentów
czekających na przeszczep
Energia – 130-160%
Białko – ok. 4g/kg mc./dobę
0,5-1 g/kg mc./dobę – encefalopatia
wątrobowa
Tłuszcze – do 8 g/kg mc./dobę
Węglowodany – 15-20 g/kg mc./dobę
Witamina A – 3000-4500 mikrogramów/dobę
Witamina E – 33-268 mg/dobę
Witamina 25-OH-D3 – 1-5 mikrograma/kg mc./dobę
Witamina K – 2,5-10 mg – przed operacją
Elektrolity – sód, potas, wapń, fosfor, magnez, cynk, selen
Zalecenia spożycia składników
odżywczych dla pacjentów
czekających na przeszczep c.d.
-
Stan śpiączki – żywienie przez sondę
-
Ciężkie przypadki – żywienie
pozajelitowe
-
Wodobrzusze – dieta niskosodowa z
ograniczeniem płynów
-
Mieszanki MCT – Fantomalt
-
Żywienie pozajelitowe przed
transplantacją
Dziękujemy za uwagę!