Proces szkolenia
pracowników
Projektowanie i prowadzenie
szkolenia
Opracowała: Dorota Szumna
Plan wykładu:
1.
Projektowanie szkolenia:
cele szkolenia,
dobór treści,
wybór metod,
przygotowanie pomocy i materiałów na
potrzeby szkolenia,
dobór trenerów,
czas i miejsce szkolenia.
2.
Przeprowadzenie szkolenia.
3.
Zasady i metody prowadzenia szkoleń.
Projektowan
ie
szkolenia
Projektowanie szkolenia
Przygotowując szkolenie – otwarte lub zamknięte –
należy podjąć decyzje dotyczące następujących
spraw:
cele
– jaki będzie główny cel szkolenia, jakich
kompetencji ma dotyczyć, czego powinni
nauczyć się uczestnicy,
treści – czego będzie dotyczyło szkolenie, jakie
tematy będzie obejmować,
metody – w jaki sposób będą prowadzone
zajęcia, aby zrealizować wyznaczone cele,
pomoce i materiały – jakie będą potrzebne,
by szkolenie było efektywne,
Projektowanie szkolenia
trenerzy – ilu ich trzeba zaangażować, z jakim
przygotowaniem, kompetencjami,
czas i miejsce szkolenia – jak długo będzie
trwać szkolenie i poszczególne sesje, jak je
rozłożyć
w czasie, gdzie odbędzie się szkolenie,
promocja szkolenia – w jaki sposób
poinformować
o szkoleniu lub jak je zareklamować,
ocena szkolenia – jakie wybrać metody ewaluacji
szkolenia,
działania poszkoleniowe – w jaki sposób
kontynuować doskonalenie kompetencji, jakie
czynności podjąć.
Cele szkolenia
„Temu, kto nie wie,
do jakiego portu
zmierza,
nie sprzyja żaden
wiatr”
Seneka
Cele szkolenia
Po co uczą się uczestnicy?
Formułowanie celów szkolenia to
określenie stanu, jakiego oczekujemy po
jego zakończeniu. Jest efektem
przeprowadzenia analizy potrzeb
szkoleniowych, analizy potrzeb
społecznych bądź rynkowych.
Ważne jest ustalenie, jakich zmian
oczekujemy i jak będzie można ocenić,
czy rzeczywiście do nich doszło (czy cele
zostały osiągnięte i w jakim stopniu).
Cele szkolenia
Funkcje w procesie projektowania
szkolenia
podstawowa wskazówka przy planowaniu szkolenia (wpływają
na dobór treści i metod szkolenia, wybór pomocy),
kryterium oceny postępów osób uczących się (czy opanowały
umiejętności i wiedzę),
kryterium oceny samego szkolenia, jego efektywności (ile
osób
i w jakim stopniu podniosło poziom swoich kompetencji).
Rodzaje celów szkolenia
B.
Niemierko, 2004
Cele ogólne – wskazują
kierunki dążeń;
zwięzłe, wieloznaczne,
nieprecyzyjne,
Cele szczegółowe,
operacyjne – dokładnie
określają wyniki, które
mają być osiągnięte po
zakończeniu szkolenia;
konkretne,
jednoznaczne,
precyzyjne
Cele operacyjne
Konkretne i precyzyjne formułowanie celów uświadamia,
czego będą mogli nauczyć się uczestnicy:
trenerowi, który stosownie do tego planuje cały program
i poszczególne zajęcia,
firmie zamawiającej szkolenie – wie, czego może się
spodziewać po szkoleniu,
samym uczestnikom.
Cele operacyjne
Cele operacyjne, ich ujęcie językowe
i gramatyczne to nic innego, jak zwykłe
czynności Koła Gospodyń Wiejskich (KGW).
Cóż więc takiego robi KGW?
Źr.: J. Pielachowski, Klasa chodzi po klasie…, Poznań 2001.
Koło tańczy, śpiewa, recytuje,
robi na drutach i gotuje.
Cele operacyjne –
przykłady
1.
Po zakończeniu szkolenia uczestnicy będą
potrafili właściwie przekazywać informację
zwrotną dotyczącą efektów działania,
stosując techniki doceniania i
konstruktywnej krytyki.
2.
Nauczyciel będzie umiał nazwać emocje,
z jakimi uczeń zwraca się do niego.
3.
Po zakończeniu kursu językowego uczestnicy
będą w stanie napisać tekst dyktanda w
ciągu 15 minut, popełniając nie więcej niż 3
błędy, bez korzystania ze słownika.
Cele szkolenia
Lista celów szkoleniowych stanowi podstawę do
projektowania szkolenia.
Cele wykorzystujemy:
na etapie
przygotowania
szkolenia –
informacja na temat
tego, czego
uczestnicy będą się
mogli nauczyć w
trakcie szkolenia
powinna być zawarta
w ofercie
szkoleniowej
Cele wykorzystujemy:
na początku sesji –
uczestnikom
przedstawia się
proponowane cele,
podkreślając,
dlaczego uczestnik
powinien się czegoś
nauczyć i jakie
przyniesie mu to
korzyści
Cele wykorzystujemy:
na zakończenie
szkolenia –
w trakcie oceniania
jego efektów.
Treści kształcenia
Należy wybrać
takie tematy, aby
uczestnicy
zdobyli wiedzę
pewną
i rzetelną, a
przede wszystkim
potrzebną
Dobór treści
Czego uczą się uczestnicy?
zależy od celów szkolenia,
układając kolejność materiału warto wziąć
pod uwagę znane zasady dydaktyczne,
treści powinny być dostosowane do
uczestników
i obejmować zarówno wiedzę
deklaratywną („wiem, że”), jak i
proceduralną („wiem, jak”),
wybierając treści i opracowując materiały
szkoleniowe należy respektować regulacje
dotyczące prawa autorskiego (!).
Elementy treści szkolenia
definicje pojęć – pozwalają nazywać zjawiska
i odróżniać je od siebie,
modele wyjaśniające – modele teoretyczne,
ukazujące istotne elementy procesów i ich wzajemne
powiązania,
zasady i reguły – wykryte w praktyce zależności
między jakimiś czynnikami istotnymi w danej dziedzinie,
strategie, procedury, techniki i schematy
postępowania – np. użytkowania programu
komputerowego, radzenia sobie w sytuacji stresowej
i in.,
wyjaśnienia, komentarze, opinie, interpretacje –
ważne w szkoleniach związanych z ustawodawstwem,
normami prawnymi czy innymi przepisami.
Powoływać się na źródła!
Selekcja informacji
M. Łaguna, 2008
1.
To, co uczestnicy muszą wiedzieć –
najważniejsze dane z jakiejś dziedziny, ściśle
związane z wykonywanymi na co dzień
zadaniami
i odnoszące się wprost do doskonalonych
kompetencji; ich brak uniemożliwia realizację
celów szkoleniowych,
2.
To, co uczestnicy powinni wiedzieć –
informacje również ważne (np. warianty
zachowań, procedur, odmienne interpretacje),
ale ich brak nie uniemożliwia realizacji celów,
3.
To, co uczestnicy mogą wiedzieć –
ciekawostki, przykłady z innych dziedzin czy
branż i in.
Treści szkolenia
Nie planować zbyt
dużo treści.
Zasada: Człowiek
odżywia się nie
tym, co połknie,
lecz tym, co
strawi.
Treści szkolenia
Nieustannie
aktualizować
swoją wiedzę.
Metody szkoleniowe
„Osobiście
jestem zawsze
gotowy się uczyć,
choć nie zawsze
lubię być
nauczanym”
Winston Churchill
Wybór metod
W jaki sposób będą realizowane
cele?
Kryteria doboru metod:
cele szkolenia,
wielkość grupy,
dostępne pomoce i czas, jakim
dysponujemy,
umiejętności i preferencje trenera,
preferencje osób uczących się, aktualny
poziom uwagi i zaangażowania uczących
się
Dobór pomocy i materiałów
szkoleniowych
dopasowane do wybranych metod prowadzenia
zajęć,
ułatwiające osiągnięcie zamierzonych celów,
przydatne – ani nadmiar pomocy, ani ich brak
nie sprzyjają efektywnemu uczeniu się,
stosowane, gdy chcemy ułatwić opanowanie
nowych umiejętności i wiedzy, wyjaśnić
skomplikowane zagadnienie, skoncentrować
uwagę uczestników na szczególnie istotnych
zagadnieniach, wzbudzić zainteresowanie,
podtrzymać uwagę, wzmocnić aktywność
uczestników.
Przeprowadzenie
szkolenia
Projektowanie sesji
szkoleniowych
Plan sesji trwającej ok. 65 min. (L. Rae):
krótkie przedstawienie tematu – do 5
min.,
prezentacja ustna wzbogacona o pomoce
wizualne – do 15 min.,
ćwiczenie związane z tematem,
przećwiczenie tego, czego uczestnicy
nauczyli się – ok. 15–20 min.,
podsumowanie ćwiczenia – ok. 15 min.,
podsumowanie sesji – ok. 10 min.
Projektowanie sesji
szkoleniowych
W wielu wypadkach korzystne jest
odwrócenie typowego planu
i uczynienie punktem wyjścia
konkretnego doświadczenia,
zamiast wprowadzenia
teoretycznego.
Cykl uczenia się przez doświadczenie
według D. Kolba
Za: M. Łaguna, P. Fortuna, Przygotowanie szkolenia…, Gdańsk
2009.
Konkretne
doświadczenia
Działanie
Sprawdzanie
Teorie
Wnioski
Obserwacje
Refleksje
Przeprowadzenie szkolenia
Przebiega podobnie we wszystkich
rodzajach szkoleń.
Najważniejszy etap, którego
sprawnej realizacji służą wszystkie
poprzedzające go działania.
Zlecane na ogół
wyspecjalizowanym instytucjom
szkoleniowym.
Zasady dydaktyczne
i ich wykorzystanie
podczas szkoleń
Zasady dydaktyczne
i ich wykorzystanie podczas
szkoleń
S. Karaś, 1995
Zasada
poglądowości –
wykorzystanie
doświadczenia
uczestników,
różnych pomocy,
w tym
audiowizualnych.
Zasady dydaktyczne
i ich wykorzystanie podczas
szkoleń
S. Karaś, 1995
Zasada przystępności – wiązanie nowej
wiedzy z doświadczeniem uczestników,
wyjaśnianie nowych terminów i pojęć,
stopniowe zwiększanie wymagań.
Zasada świadomego i aktywnego udziału
w procesie nauczania – uczenia się –
doprowadzenie do współdziałania
uczestników z prowadzącym w realizacji
celów szkolenia.
Zasady dydaktyczne
i ich wykorzystanie podczas
szkoleń
S. Karaś 1995
Zasada systematyczności
– nawiązywanie do wiedzy
i doświadczeń
zawodowych uczestników,
porządkowanie ich,
wcześniejsze przemyślenie
i przygotowanie zajęć pod
względem metodycznym
i rzeczowym, wdrażanie
uczestników do
samodzielnej pracy.
Zasady dydaktyczne
i ich wykorzystanie podczas
szkoleń
S. Karaś 1995
Zasada trwałości wiedzy i umiejętności –
stosowanie działań sprzyjających
trwałemu zapamiętywaniu wiedzy.
Zasada operatywności wiedzy i
umiejętności – umożliwienie uczestnikom
zdobycia wiedzy, którą mogą posłużyć
się w różnych sytuacjach życiowych i
zawodowych, wiedzy „czynnej”, która
umożliwia efektywne działanie.
Zasady dydaktyczne
i ich wykorzystanie podczas
szkoleń
S. Karaś 1995
Zasada wiązania teorii z praktyką.
Człowiek, który uczy się i uczy, ale nie
stosuje poznanej wiedzy, jest jak rolnik,
który sieje
i sieje, ale nie zbiera plonów z pola
przysłowie arabskie
Zasady dydaktyczne
i ich wykorzystanie podczas
szkoleń
S. Karaś 1995
Zasada przygotowania
do samokształcenia –
do ciągłego,
systematycznego
uzupełniania
i aktualizowania
wiedzy zawodowej,
podwyższania
kwalifikacji,
pogłębiania wiedzy
ogólnej.
Metody
prowadzenia
zajęć
szkoleniowych
„Wiem, że nie mogę nauczyć
nikogo niczego. Mogę
jedynie zapewnić warunki, w
których można się nauczyć”.
Carl R. Rogers
Metody prowadzenia zajęć
Planując zajęcia należy pamiętać
o przeplataniu ze sobą różnych
metod.
Urozmaicanie metod służy:
utrzymaniu uwagi i zainteresowania
uczestników,
dostosowaniu sposobów pracy do
odmiennych preferencji uczestników
w zakresie stylów uczenia się.
Metody prowadzenia zajęć
szkoleniowych
Metody prowadzenia zajęć szkoleniowych
wykład
dyskusja
studium przypadku
odgrywanie ról
gry i symulacje
metody uczenia się na stanowisku pracy
e-learning
Literatura
M. Łaguna, P. Fortuna, Przygotowanie szkolenia, czyli
jak dobry początek prowadzi do sukcesu, Gdańsk 2009.
A. Kozak, M. Łaguna, Metody prowadzenia szkoleń,
czyli niezbędnik trenera, Gdańsk 2009.
M. Łaguna, Szkolenia, jak je prowadzić…, Gdańsk 2008.
L. Rae, Planowanie i projektowanie szkoleń, Kraków
2001.
A. Andrzejczak, Projektowanie i realizacja szkoleń,
Warszawa 2010.
S. Karaś, Dydaktyka oświaty pozaszkolnej, Warszawa –
Radom 1995.
F. Bereźnicki, Podstawy dydaktyki, Kraków 2011.
B. Niemierko, Cele kształcenia, [w:] K. Kruszewski
(red.), Sztuka nauczania. Czynności nauczyciela,
Warszawa 2004.