Slajd 1

Podczas

robót na dachu

zagrożenia wypadkami

mogą powstawać na skutek

nieprawidłowych

zachowań pracowników

(aspekt organizacyjny),

takich jak:



wychylanie się poza obrys dachu

(np. w celu:

wykonania prac przy belkach dachowych,

malowania zewnętrznych elewacji itp.),



chodzenie tyłem

(np. podczas kładzenia papy),



siedzenie na skraju dachu

z nogami

spuszczonymi w dół,



chodzenie po śliskich powierzchniach



praca na niestabilnym

(nie umocowanym)

elemencie konstrukcyjnym

(deski, belki) lub

pokrycia

(papa) nowo budowanych lub

rozbieranych dachów,



ręczne wciąganie

długich i ciężkich przedmiotów

(np. stojąc na dachu lub na krokwiach)



chodzenie po belkach

będących elementem

konstrukcji dachu.

Zagrożeniem dla osób

znajdujących

się

na ziemi są przedmioty spadające z

wysokości

. Mogą one być

zrzucane przez

pracowników z góry

lub

nieuważnie

upuszczone podczas ich ręcznego

przenoszenia

(zwłaszcza w przypadku

dużego ciężaru lub gabarytów).

Zrzucanie

wysokości

ciężkich

przedmiotów może

również spowodować

upadek z wysokości

(osoby zrzucającej) na skutek

pochwycenia

ubrania

lub

utratę równowagi

Do upadków z wysokości może prowadzić

zatrudnianie

do robót na wysokości osób

mimo przeciwwskazań lekarskich

Zagrożenia upadkiem na skutek

niewłaściwego

przygotowania stanowisk roboczych

, np.:



prace wykonywane jedną ręką

(z drugą ręką używaną do

trzymania się często źle zamocowanych elementów konstrukcji),



sięganie rękami do przedmiotów

będących

poza

normalnym zasięgiem

pracownika,



wykonywanie pracy w niedogodnej i odchylonej pozycji

(np. przy usuwaniu i upuszczaniu na ziemię kabli elektrycznych),



gwałtowne wyrywanie

(usuwanie)

przedmiotów podczas

prac rozbiórkowych



skakanie w dół lub przeskakiwanie na inne elementy

konstrukcji

(często

niestabilne



chodzenie po parapetach okiennych,



potknięcie się o wystającą cegłę

lub

poślizgnięcie się na

parapecie przy montażu nowych okien

lub

usuwaniu

starych ram okiennych



utrata równowagi podczas stania na wąskim elemencie

konstrukcji

budowlanej,



przemieszczanie się

oraz wykonywanie operacji

transportowych bez zachowania bezpiecznej odległości

od niezabezpieczonych krawędzi obiektu,



przemieszczanie się po świeżo wykonanym murze

(np.

ściankach działowych pomieszczeń).



Przyczynami mogą być także

nieprawidłowości w

stosowaniu środków ochrony indywidualnej przed

upadkiem z wysokości.

Zdarza się, że środki te

nie są

noszone

przez pracowników w przypadkach

konieczności

ich stosowania (podczas wycinania otworów w połaciach

dachów, np. pod świetliki).



Sytuacje takie wynikają z

braku odpowiedniego

przeszkolenia

w zakresie

użytkowania tego sprzętu

np.:



niekompletne (bez amortyzatorów) lub

niewłaściwie zamocowanie tego sprzętu

- zbyt

luźne

w stosunku do postury pracownika

(próba zatrzymania

spadającego powoduje wyślizgnięcie się pracownika),



nie sprawdzanie

środków ochrony indywidualnej przed

upadkiem z wysokości

przed każdym ich użyciem,



nie wykonanie w odpowiednim momencie zmiany

punktu zakotwiczenia linki bezpieczeństwa,



- odpięcie

się lub

uszkodzenie linek bezpieczeństwa

podczas pracy,



łączenie

podzespołów środków ochrony indywidualnej

przed upadkiem z wysokości

w sposób przypadkowy

bez

zastosowania atestowanych zatrzaśników

Przyczyną powstawania zagrożeń może być

niedostosowanie środków ochrony indywidualnej do

wykonywanych prac na wysokości

. Sprzęt ten może być

niedostosowany

do warunków środowisk

a (m.in.: deszcz,

lód, pył, smar, chemikalia, elektryczność, żar i wysoka

temperatura), a

podzespoły mogą być niedopasowane

ze względu na swobodną drogę spadania

(linki amorty

zujące, urządzenia: samohamowne, samoblokujące,

samozaciskowe przesuwne).

Szyny lub punkty kotwienia

do mocowania linek bezpieczeństwa mogą być

niewłaściwie rozmieszczone

(np. w stosunku do poziomu

stanowiska pracy).

Poza tym, zagrożenie może powodować:



niepewny sposób kotwienia linek bezpieczeństwa

elementów nie zapewniających utrzy manie obciążeń

związanych z upadkiem (np. prowizorycznie zamocowanych

elementów kon strukcyjnych, części maszyn, które mogą być

w sposób przypadkowy uruchomione)



stosowanie środków ochrony przed upadkiem z wysokości

bez wymaganych certyfikatów



brak odpowiedniego sprzętu podczas wspinania się

na słupy i inne podobne konstrukcje.



Istotnym czynnikiem zagrożeń podczas wykonywania robót na

wysokości są

warunki środowiskowe

, zatem należy przestrzegać

związane z tym zasady bhp, np. obowiązuje

zakaz przebywania na

rusztowaniach podczas ulewy, burzy, wiatru

przekraczającego prędkość pow. 10 m/s.

Oprócz wpływu

opadów, wilgotności, temperatury, ograniczenia widoczności (np. po

zmierzchu) nie można zapominać o zagrożeniach powodowanych

przez

promieniowanie nadfioletowe

, które zawarte jest w

promieniowaniu słonecznym (narażeni są na nie wszyscy pra

cownicy, pracujący na wolnym powietrzu). Można rozróżnić dwa

podstawowe rodzaje szkodliwego oddziaływania nadfioletu na

organizm człowieka: na skórę oraz na oczy. Skutkami szkodliwego

działania na skórę są: rumień, oparzenia, wzrost pigmentacji,

złuszczanie się naskórka, zmiany przednowotworowe i nowotworowe

oraz fotostarzenie się skóry. Natomiast skutkami szkodliwego

działania nadfioletu na oczy są: stany zapalne rogówki, spojówek,

uszkodzenie siatkówki i rogówki oraz zaćma fotochemiczna.



Pracowników narażonych, w okresie wiosenno-letnim, na

promieniowanie słoneczne należy wyposażyć w

ubrania robocze

zakrywające w miarę możliwości całe ciało, uszyte z naturalnych

tkanin oraz

hełm

roboczy,

okulary ochronne

o odpowiednim

stopniu zaciemnienia wraz z filtrem

ograniczającym promieniowanie UV.



Skutecznym środkiem ochronnym przed promieniowaniem

słonecznym może być także zapewnienie

rotacji

pomiędzy

pracownikami pracującymi na zewnątrz oraz wewnątrz budynku.

Zmiany w zachowaniach pracowników powoduje

opracowanie i

wdrażanie systemów organizacji pracy

, a także ich

udokumentowanie w

formie instrukcji bhp. Prowadzenie

szkoleń

— np. w zakresie wykonywania robót dekarskich

obejmujących pokrywanie dachu papą, obróbki wykańczające

blacharskie, kolejność wykonywania czynności, sposób ich

bezpiecznej realizacji, składowanie narzędzi i materiałów,

zabezpieczanie ich przed zsuwaniem się z pochyłych dachów,

wyznaczanie stref niebezpiecznych wokół miejsc prowadzenia

prac na górze, a także zakazu pracy osób na dachach o

nierozpoznanej ich stabilności, wytrzymałości i kompletności

pokrycia — prowadzi do zmniejszenia ryzyka zawodowego.

Ograniczaniu ryzyka zawodowego upadku z wysokości służy

odpowiednie przygotowanie stanowisk pracy, zwłaszcza w

miejscach trudno dostępnych

dla pracowników. W tym

zakresie istotne jest właściwe stosowanie urządzeń, np.:



pomosty

ułożone na pokryciu dachu (przeznaczone do

poruszania się po nich pracowników podczas prac rozbiórkowych)

i wsparte na stabilnych elementach konstrukcji dachu,



rusztowania

zewnętrzne stałe lub przestawne do prowadzenia

prac malarskich elewacyjnych



pomosty robocze

(niezwiązane z szalunkiem) do prowadzenia

demontażu szalunków

Stosowane środki ochrony przed upadkiem z wysokości powinny być

systematycznie kontrolowane

, aby właściwie spełniały swoje

funkcje bezpieczeństwa. Kontrole takie (prowadzone w celu

potwierdzenia sprawności oraz zgodności z wymaganiami

zasadniczymi) pozwalają także na eliminowanie sprzętu

niekompletnego i z widocznymi uszkodzeniami.

Właściwemu użytkowaniu tego sprzętu służy prowadzenie

ćwiczeń

praktycznych

polegających na doborze i mocowaniu środków

ochrony indywidualnej przed upadkiem z wysokości oraz omówieniu

zasad kolejności mocowania szelek, ich dopasowywania, wyboru

punktów kotwienia, doboru linek asekuracyjnych i poręczowych.

Szkolenia

powinny także uwzględniać

zasady stosowania

środków ochrony indywidualnej w konkretnych przypadkach, np.

hełmów przy wykonywaniu prac:



na drabinach i klamrach powyżej 2 m,



na galeriach, pomostach i podestach, jeżeli rodzaj pracy wymaga od

pracownika wychylania się poza balustradę lub obrys budowli albo

przyjmowania innej wymuszonej pozycji grożącej upadkiem z

wysokości,



w sytuacji konieczności wykonywania czynności w bezpośrednim

sąsiedztwie niezabezpieczonej krawędzi dachu, stropu,

niezabezpieczonych otworów drzwiowych lub okiennych, otworów pod

świetliki, luków windowych,



podczas wykonywania otworów pod świetliki w dachu,



podczas prac rozbiórkowych dachów (zarwanie się pokrycia lub

załamanie konstrukcji).

Document Outline