Systemy odniesień przestrzennych

Uniwersytet Warmińsko – Mazurski

w Olsztynie

Wydział Geodezji i Gospodarki Przestrzennej

GEODEZYJNE OPRACOWANIE 

PROJEKTU INWESTYCJI

Zadaniem geodezyjnego opracowania projektu inwestycji 
jest jednoznaczne określenie położenia jego elementów 
w układzie wyznaczonym przez punkty osnowy realizacyjnej.

Projekty inwestycji pod kątem ich geodezyjnego 
opracowania możemy podzielić na dwie grupy:

- obejmujące zespoły obiektów

- plany zagospodarowania przestrzennego,
- plany realizacyjne osiedli mieszkaniowych,
- plany generalne zakładów przemysłowych,
- projekty szlaków komunikacyjnych.

- pojedynczych obiektów

- budynki,
- mosty wiadukty,

 

- wielkie maszyny.

Układ "1992"

 - utworzony w oparciu o jednostrefowe dla 

obszaru Polski (w szerokim 10° pasie południkowym) 
odwzorowanie Gaussa - Krügera elipsoidy GRS-80 z południkiem 
osiowym (środkowym) Lo=19° i przy 
założeniu skali długości na tym południku mo = 0.9993. 

Współrzędne pełne w układzie 1992 oblicza się z formuł: 
X

1992

 = m

0

 * X

GK

 - 5300000

Y

1992

 = m

0

 * Y

GK

 + 500000 

współrzędne Gaussa-Krugera:
X

GK

 - względem obrazu równika

Y

GK

 - względem obrazu południka środkowego

skala na południku osiowym: m

0

 = 0.9993

Układ "1992" jest przeznaczony dla map w skalach  1: 10000 
i mniejszych. Jest stosowany również w obliczeniach państwowych 
osnów geodezyjnych

Układ 1992

Układ "2000"

 jest złożony z czterech stref, z których każda 

powstała jako odwzorowanie Gaussa - Krügera elipsoidy GRS-80 w 
pasie południkowym 3° ze skalą kurczenia na południku osiowym 
każdej strefy mo = 0.999923. Dla kolejnych stref przyjęto 
następujące południki osiowe: 15°, 18°, 21°, 24°. Powstałe układy 
oznaczamy odpowiednio: 
2000/15, 2000/18, 2000/21, 2000/24

Współrzędne pełne w układzie 2000 wyznacza się z zależności:
X

2000

 = m

0

 * X

GK

 

Y

2000

 = m

0

 * X

GK

 + 500000 + c * 1000000 

X

GK

 , Y

GK

 - współrzędne Gaussa-Krügera 

m

0

 = 0.999923 

c = L

0

 / 3 - cecha strefy wynosząca dla kolejnych stref 

odpowiednio: 5, 6 , 7, 8 
L

0

 - długość południka osiowego strefy w stopniach

Przyjęta skala na południku środkowym każdej strefy  oznacza, że 
zniekształcenia odwzorowawcze na tym południku wynoszą -7.7 
cm/km. Na styku sąsiednich stref w obszarze Polski wynoszą one 
maksymalnie ok. + 7 cm/km. Układ 2000 jest przeznaczony dla map 
gospodarczych wielkoskalowych. 

Układ 2000

Układy współrzędnych lokalnych stosowane 
w geodezyjnym opracowaniu projektu

1. Układy bezwzględne

1. kartezjańskie
2. biegunowe
3. walcowe
4. sferyczne

2. Układy 
względne
     

Układ kartezjański

Układ biegunowy

Układ walcowy

Układ sferyczny

Lokalny układ współrzędnych

TYCZENIE LOKALIZUJĄCE

Tyczenie lokalizujące polega na określeniu w terenie położenia 
wybranych punktów  lub osi projektu. 

- metoda domiarów prostokątnych,
- metoda biegunowa,

- kątowe wcięcie wprzód.

Kolejność czynności wykonywanych przy wyznaczaniu 
elementów konstrukcji tyczenia jest następująca:

- wstępne odłożenie wielkości danego elementu tyczenia,
- pomiar tego elementu,
- obliczenie poprawki
- wprowadzenie poprawki
- kontrola tyczenia.

12

o

42’12

’’

d=120.878

122

5