Molestowanie 

moralne

• Agata Czekaj gr. 2a
• Agata Janecka gr. 2a
• Beata Sosada gr.1a

 

 

MOLESTOWANIE 

MORALNE

PERWERSJA 

MORALNA

TERROR PSYCHICZNY

 

 

Molestowanie 

Moralne

  

Oznacza proces 

rozmyślnej destrukcji 
jednostki przez inną 
jednostkę lub grupę przy 
użyciu systematycznej i 
trwającej w czasie 
przemocy psychicznej

. 

 

 

   

Molestowanie moralne nie 

ogranicza się tylko do sfery 
zawodowej, lecz obejmuje również 
kontekst prywatny: stosunki w 
rodzinie, związku małżeńskim, 
między rodzicami i dziećmi. 

 

 

Mobbing

•  

psychoterror 

•  Trwające w czasie prześladowanie 

psychiczne jednostki przez inną 

osobę lub grupę osób, w celu jej 

destrukcji 

   lub wyeliminowania z 
   kolektywu pracy. Daje jej 
   się w ten sposób
   do zrozumienia, iż nie ma  
   dla niej miejsca w grupie.

 

 

MOBBING 

- 

interakcja 

między jednostką a grupą 

PRZEMOC 

PSYCHICZNA

 

- zakłada 

jednostkowy charakter 
agresji psychicznej 

 

 

Agresor

- osobowość antysocjalna, osoba
   o cechach psychopatycznych 
- typ perwersyjno - narcystyczny 
- traktuje innych instrumentalnie 
- nie odczuwa wyrzutów sumienia 

z powodu wykorzystywania i 
poniżania innych oraz używania 
ich do swoich celów. 

 

 

- prześladowca utrzymuje, że 

postępuje słusznie i że ofiara 
zasłużyła na takie traktowanie 

- osoby o cechach psychopatycznych 

same są zwykle poranione, zwłaszcza 
w okresie wczesnego dzieciństwa

- deprecjonowanie, prześladowanie i 

poniżanie jest sposobem na 
funkcjonowanie tego typu 
osobowości, które same maja 
zakorzenione liczne kompleksy, 
zwłaszcza poczucie niższości. 

 

 

Ofiara

- może być nią każdy 
- najczęściej : 
-  osoby nietypowe ze względu 
     na narodowość;
-  osoby samotne
-  osoby niepełnosprawne
-  osoby sumienne i bardzo 

zaangażowane w pracę

-  osoby w wieku przedemerytalnym 

 

 

Etapy 

- agresor obiera sobie kogoś z 

otoczenia za cel ataków 

- narzucenie woli, 

ubezwłasnowolnienie czy tez 

zawładnięcie (uniemożliwienie 

ofierze samodzielnego myślenia i 

działania)

- zdestabilizowanie ofiary (tzw. 

perwersyjna komunikacja)

-  psychiczna i fizyczna eliminacja 

ofiary 

 

 

Metody

- izolowanie ofiary 
- upokarzanie, formułowanie 

niesłusznych, przesadnych krytyk 

- wydawanie sprzecznych lub 

niemożliwych do wykonania 
poleceń 

- nieustanne kontrolowanie 
- systematyczne negowanie 

podejmowanych decyzji 

 

 

- pozbawianie niezbędnych 

narzędzi pracy

-  dyskredytowanie jej wobec 

kolegów czy podwładnych lub 
władz zwierzchnich 

- molestowanie seksualne w 

gestach lub słowne 

- przemoc fizyczna

 

 

Czy to się 

opłaca???

PRZEDSIĘBIORSTWO:
- wzrost urlopów
- wysoki wskaźnik wymiany personelu 
- koszty z tym związane
OFIARA:
- zwolnienie z pracy 
- niezdolność do wykonywania zawodu, a 

nawet inwalidztwo

- pracownicy poddawani dłuższy czas tego 

rodzaju przemocy psychicznej stają się 

niezdolni do normalnego funkcjonowania 

w jakimkolwiek kontekście zawodowym. 

 

 

Obraz kliniczny

 

- przejawia wiele analogii z 

objawami stwierdzonymi u 
osób, które przeżyły kataklizm, 
atak z bronią w ręku, gwałt, etc.

-  zaburzenia: zespół depresyjny, 

stany lękowe i fobijne oraz 
PTSD (zespół stresu 
pourazowego)

 

 

Zespół stresu 

pourazowego

Lękowe zaburzenie występujące po zdarzeniu, 

które było psychicznie wyczerpujące i 
traumatyczne (klęska żywiołowa, wypadek, 
wojna, gwałt).

Objawy obejmują ponowne przeżywanie 

urazów w snach, powracające myśli i obrazy, 
pewien rodzaj psychicznego odrętwienia 
przy współwystępowaniu zmniejszenia 
uczucia zaangażowania w sprawy 
otaczającego świata, nadmiernej czujności 
oraz wzmożenia reakcji przestrachu. 

 

 

   Zwykle w diagnozie 

psychiatrycznej termin ten 
stosuje się, gdy objawy trwają 
co najmniej przez miesiąc; jeśli 
objawy trwają krócej, 

   wówczas zaburzenie 
   to nosi nazwę
   ostrej reakcji na stres.

 

 

Wiktymologia

Jest nową dyscypliną, która 

narodziła się w Stanach 
Zjednoczonych, jako gałąź 
kryminologii.

Analizuje ona przyczyny składające 

się na to, że jednostka staje się 
ofiarą, procesy wiktymizacji, 
konsekwencje wynikające stąd dla 
ofiary, jak też prawa o które może 
się ona ubiegać. 

 

 

Przemoc wobec 

dzieci

- inaczej: maltretowanie,
                    znęcanie
- formy:
1. Bicie – znęcanie się fizyczne,
      najczęściej pod wpływem alkoholu.
      Częstsze wobec chłopców, w 

rodzinach wielodzietnych i o niskim 
statusie społecznym

.

 

 

2. Zmuszanie do czynów 

niemoralnych i przestępczych – 
sprawcami są zazwyczaj osoby do 
25 roku życia, bliskie lub 
znajome dziecku.  

3. Maltretowanie psychiczne – 

wywołuje strach, bunt, poczucie 
braku miłości rodziców, chęć 
zemsty. Może się ujawniać w 
formie moczenia nocnego, 
zaburzeń wymowy.

 

 

 

 

Dziękujemy za 

uwagę!