Jeżeli przedsiębiorstwo chce, aby jego
produkty były konkurencyjne na rynki, to
plany działania dotyczące tworzenie i dostaw
produktu, powinny obejmować kompletny
łańcuch dostaw.
Planowanie produktu i obsługi klienta na
docelowym rynku (miejsca, ilości, czasu i
asortymentu sprzedaży) wywołuje wiele
sprzężonych (zintegrowanych)
konsekwencji dotyczących procesów
dystrybucji i realizacji dostaw, procesów
produkcji i kooperacji produkcyjnej oraz
dostaw zaopatrzeniowych i współpracy z
dostawcami surowców i materiałów.
Integracja działań partnerów
zaangażowanych w obsługę klienta na
docelowym rynku i komórek
organizacyjnych wewnątrz
przedsiębiorstw wymaga sprzężenia w
planowaniu działań, które ma swój
początek i koniec na rynku. Zaczyna się
analizą zamówienia klienta, a kończy
realizacją dostawy do klient.
Współpraca partnerów w łańcuchu dostaw
wymaga integracji ich systemów planowania
w obsłudze klienta, wytworzenia produktu i
realizacji dostaw. Wymaga to wymiany danych
operacyjnych realizacji działań.
Planowanie produktów, planowanie procesów ich
dystrybucji, produkcji i zaopatrzenia w materiały,
pozostaje w zależności łańcuchowej, a zamówienie
klienta wywołuje ciąg zależnych działań
łańcuchowych w planowaniu.
Realizacja zamówienia klienta wywołuje ciąg
zależnych działań łańcuchowych w realizacji
dostaw
.
Zintegrowany łańcuch dostaw jest
koncepcją skoordynowanej i wspólnie
planowanej współpracy grupy
przedsiębiorstw, realizujących działania
niezbędne do zaspokojenia popytu na
produkty w łańcuchu przepływów dóbr.
Integracja obejmuje przepływ rzeczowy
(materiałów, produktów), informacji i
pieniędzy. Celem jest zwiększenie korzyści
wszystkich partnerów przy zapewnieniu
wymaganej satysfakcji wspólnego klienta
końcowego.
Integracja działań partnerów w łańcuchu dostaw, w
stronę jednego wspólnego planu bazującego na
potrzebach wspólnego rynku i klienta jest
najistotniejszą i zarazem najtrudniejszą ze
sztuk współpracy przedsiębiorstw w łańcuchu
dostaw z którego dalej wynikają plany marketingowe,
dystrybucyjne, produkcyjne, zaopatrzeniowe,
finansowe.
Uzgadnianie planów jest podstawą sukcesu
w ich realizacji, pozwala partnerom,
przygotować swoje moce produkcyjne, środki
finansowe i zasoby ludzkie. Wspólne narady
pozwalające ustalić wspólne działania,
wzajemne zależności czasowe, sposoby
współpracy i wymiany danych. Negocjacje
pomiędzy partnerami, zmiany planów,
wzajemne kompromisy i skłonności do
ustępstw prowadzą do sytuacji w łańcuchu
dostaw, w której wszyscy partnerzy osiągają
swoje cele – wszyscy wygrywają. Na tym
polegają partnerskie stosunki pomiędzy
uczestnikami w łańcuchu dostaw.
Proces integracji w łańcuchu dostaw obejmuje
wiele obszarów:
integrację planowania i koordynację działań na
poziomie strategicznym, taktycznym i operatywnym;
integrację działań i powiązanie planów
funkcjonalnych produkcji, sprzedaży, logistyki,
finansów, marketingu;
integrację działań w łańcuchu dostaw – od
zaopatrzenia, poprzez procesy predykcyjne, po
realizację dystrybucji na docelowy rynek;
integrację planowania z wynikami kontroli planów.
Kluczowym warunkiem osiągnięcia sukcesu w
zintegrowanym łańcuchu dostaw jest dzielenie
się informacją wśród współpracujących w
łańcuchu przedsiębiorstw. Cel ten jest osiągany
przez dostęp do wspólnej zintegrowanej bazy
danych (hurtownie danych) oraz uzgodnienie
wspólnych standardów wymiany danych (EDI –
Electonic Data Interchange).
Do charakterystycznych czynników
zintegrowanych łańcuchów dostaw należą:
długookresowy charakter współpracy –
gwarantujący ustabilizowane i utrwalone formy
współpracy oraz opłacalność inwestycji (np. w system
informatyczny wymiany danych);
dzielenie się informacją z partnerami i
monitorowanie działań – np. informacji
dotyczących popytu na produkty, wielkości
dysponowanych zasobów umożliwiających obsługę
popytu, stanu zapasów;
koordynację przepływów produktów,
informacji i pieniędzy – niezbędne do koordynacji
działań;
wspólne planowanie – zarówno długookresowe
szkicowanie ram przyszłej współpracy jak i
planowanie działań bieżących; uzgodnienia w
procesie planowania dotyczą planów sprzedaży,
promocji i reklamy, produkcji i rozwoju wyrobów
oraz wszelkiej zmiany produktu, obsługi klienta
lub funkcjonowania łańcucha dostaw;
redukcja kosztów łańcucha - oznacza
obniżenie kosztów nie tylko własnego
przedsiębiorstwa, ale także współpracy
przedsiębiorstw i obniżenie łącznych kosztów
produktu w łańcuchu, umożliwiające obniżenie
ceny dla klienta i wzrost konkurencyjności
całego łańcucha;
zarządzanie zapasami w łańcuchu –
koordynację miejsca lokalizacji i poziomu zapasów
pomiędzy partnerami, uwzględnieniem płynnego
przepływu i dostępności produktu dla klienta oraz
minimalnych kosztów zapasów;
dopasowanie procedur postępowania i zasad
współpracy – w celu sprawnej i skoordynowanej
współpracy, zrozumiałej dla partnerów;
wspólne ryzyko działalności przedsiębiorstw –
dzielone pomiędzy partnerami.
Zintegrowany łańcuch dostaw jest sam w sobie
bardzo atrakcyjnym i skutecznym narzędziem
zarządzania operacyjnego. Wielu producentów lub
dostawców poszukuje sprawnych i
skoordynowanych organizacji współpracy
przedsiębiorstw, obsługujących przepływ produktu
do klienta. Organizacja łańcucha i koordynacja
działań stanowi znaczącą przewagę konkurencyjną
dla wielu produktów (centra zaopatrzenia, centra
dystrybucyjne, sieci sprzedaży obsługują dziesiątki
tysięcy różnorodnych produktów).
Efektywność jest informacją o stopniu
realizacji celu postawionego przed łańcuchem
lub siecią dostaw, odniesioną do założonych
planów, normatywów, standardów lub innych
przyjętych wzorców. W praktyce przedsiębiorstwo
jest wykorzystywanych wiele mierników, które są
stosowane do pomiaru wyniku łańcucha lub sieci
dostaw – zysk, wielkość lub wartość sprzedaży,
obrót magazynowy, poziom wykorzystania
magazynów czy potencjału produkcyjnego,
wartość zapasów, produktywność (wydajność)
zasobów i inne.
Efektywność łańcucha lub sieci dostaw jest
często definiowana jako miara określająca relację
osiągniętych wyników łańcucha (celów
zdefiniowanych np. za pomocą zysku, wyniku
sprzedaży, poziomu obsługi czy satysfakcji
klienta, obrotu magazynowego, pracy
przewozowej środków transportu, wielkości
produkcji), do wykorzystanych zasobów
(nakładów) w łańcuchu.
Nakłady w ujęciu wartościowym stanowią koszty
zużycia zasobów.
Efektywność = Efekt (zysk, sprzedaż, wartość
produkcji)/Nakład (koszty).
Przykładem mierników tak zdefiniowanej efektywności
mogą być:
zysk ze sprzedaży obsługiwanej przez łańcuch /
całkowite koszty ponoszone w łańcuchu;
wartość sprzedaży obsługiwanej przez łańcuch /
całkowite koszty ponoszone w łańcuchu;
poziom obsługi klienta w łańcuchu dostaw /
całkowite koszty ponoszone w łańcuchu.
Do oceny, czy wynik działania łańcucha (np. liczby
dostaw, wielkości sprzedaży) spełnia oczekiwania
przedsiębiorstwa i czy można go poprawiać, służy
miernik efektywności, porównujący wartości
rzeczywiste wyników ze standardowymi, przy
założonym poziomie nakładów.
Efektywność = (Wynik rzeczywisty / Wynik
standardowy) 100%
Produktywność może wydawać się wysoka, ale
porównanie jej ze standardem (np. przyjętym do
opracowania planu) daje odpowiedź, czy należy ją
poprawić.
Miernik efektywności wskazuje,
jaki procent wyniku
standardowego stanowi wynik
rzeczywisty. Jeżeli efektywność
łańcucha dostaw wynosi mniej
niż 100% oznacza to, że
potencjał łańcucha dostaw nie
jest w pełni wykorzystany.