ORGANIZACJ
A GENOMÓW
Elżbieta Wandurska-
Elżbieta Wandurska-
Nowak
Nowak
Organizacja genomów
Genom
Genom
(1920, Hans
Winkler)
to całość (kompletny
zestaw) informacji
genetycznej
danego organizmu
(lub komórki)
Organizacja genomów
Genom to zespół (suma)
wszystkich genów
oraz wszystkich
sekwencji niekodujących
DNA
określonego organizmu
(lub komórki)
Organizacja genomów
Porównanie
sekwencji
genomów
różnych
organizmów
ujawnia wspólne
dziedzictwo życia
Organizacja genomów
Zostaną omówione różne
poziomy organizacji
genomu człowieka
zapraszam zatem do
krótkiego „spaceru po
genomie”
Organizacja genomów
• Rodzaje genomów
• Wielkość genomów
• Genom jądrowy - chromosomy
• Genom jądrowy - stopnie
upakowania chromatyny
• Liczba genów w genomie
• Struktura genów organizmów
eukariotycznych
• Podział DNA jądrowego
człowieka
Organizacja genomów
Rodzaje
genomów
Organizacja genomów
bakteria
komórka
zwierzęca
komórka
roślinna
chromosom
bakteryjny
genom
mitochondri
alny
genom
mitochondri
alny
genom jądrowy
genom jądrowy
genom
chloroplasto
wy
PROKARYOT
PROKARYOT
A
A
EUKARYOTA
EUKARYOTA
RODZAJE GENOMÓW
RODZAJE GENOMÓW
nukleoi
d
Organizacja genomów
U
Prokaryota
Prokaryota
występuje brak jądra
komórkowego, a genom stanowi
pojedyncza kolista cząsteczka DNA
tworząca pierścieniowy chromosom
bakteryjny
niewiel
ki
rdzeń
białkow
y
superskręc
one
pętle DNA
nukleoid Escherichia
coli
Organizacja genomów
Superskręcenie stanowi idealny
sposób upakowania kolistej
cząsteczki DNA
w niewielkiej przestrzeni.
Kolista cząsteczka
DNA,
w przeciwieństwie
do cząsteczki
liniowej,
nie posiada wolnych
końców.
Organizacja genomów
Genomy
Prokaryota
Prokaryota
zawierają
od kilkuset do kilku
tysięcy genów
pałeczka okrężnicy
Escherichia coli
ich wielkość
najczęściej
nie przekracza
5 milionów par zasad
(Mz)
Organizacja genomów
Genom
Eukaryota
Eukaryota
tworzą
genom jądrowy
genom jądrowy
(zawierający większość
informacji genetycznej)
oraz
genomy
genomy
organellowe
organellowe
,
w których znajduje się
niewielka część
całkowitego DNA komórki
dlatego też często używa się
pojęcia „genom” tylko w
odniesieniu do genomu
jądrowego
Organizacja genomów
Genom jądrowy
Genom jądrowy
składa się z
wielu
liniowych
cząsteczek
DNA tworzących
chromosomy
i tworzy
wysoce upakowaną oraz
uporządkowaną
wielopoziomową strukturę,
powstającą w wyniku
oddziaływania DNA z
białkami
Organizacja genomów
Genomy organellowe
Genomy organellowe
(mitochondrialne i
(mitochondrialne i
chloroplastowe)
chloroplastowe)
mają formę
kolistych
cząsteczek DNA
i swoją budową przypominają
genomy organizmów
prokariotycznych
jednak mitochondria i
chloroplasty,
w odróżnieniu od bakterii,
mają po kilka cząsteczek
DNA
Organizacja genomów
Organellowy DNA ma
zdolność samodzielnej
replikacji
niezależnej od replikacji
DNA chromosomalnego
Organizacja genomów
W
mitochondrialnym DNA
mitochondrialnym DNA
występują geny kodujące mt
tRNA,
mt rRNA oraz niektóre
podjednostki białek łańcucha
oddechowego
Organizacja genomów
Mitochondrialny DNA
Mitochondrialny DNA
wykazuje
wyższą
częstotliwość mutacji
(nawet 10-krotnie) niż DNA
jądrowy
- bo nie jest połączony z
histonami
i w mitochondriach brak
enzymów systemów naprawczych
DNA
zjawisko to jest przydatne w
badaniach ewolucyjnych
różnicujących populacje
Organizacja genomów
Charakterystyka
mt DNA
mt DNA
człowieka
jest dziedziczony w linii
matczynej
(żeńskiej)
składa się z 2 do 10 kolistych
cząsteczek DNA
zawiera około 17 kpz oraz około
40 genów
geny są ułożone w sposób ciągły
(brak intronów)
Organizacja genomów
jest transkrybowany i wykorzystywany
przez mitochondrium w całości
jego kod genetyczny wykazuje pewne
odstępstwa od kodu standardowego
nie jest połączony z histonami, w
wyniku
czego jest bardziej narażony na
działanie
mutagenów
jest narażony na powstające in situ
wolne
rodniki pochodzenia tlenowego
Charakterystyka
mt DNA
mt DNA
człowieka
Organizacja genomów
Genomy
chloroplastowe
chloroplastowe
u
roślin zawierają więcej genów niż
genomy mitochondrialne.
Chloroplastowy DNA
Chloroplastowy DNA
zawiera
geny kodujące ct tRNA, ct
rRNA
oraz geny około 50 białek.
Organizacja genomów
Nie wszystkie białka
obecne
w mitochondriach i
chloroplastach są
kodowane przez
organellowy DNA
znaczna część tych białek
jest bowiem
syntetyzowana
w cytoplazmie i jest
kodowana przez jądrowy
DNA
Organizacja genomów
Wielkość
genomów
Organizacja genomów
Wielkość genomu zależy od
gatunku i wyraża się liczbą zasad,
które wchodzą w jego skład
GATUNEK
WIELKOŚĆ
GENOMU [Mz =
mln par zasad]
Escherichia coli
drożdże
traszka
Caenorhabditis
elegans
muszka owocowa
pies
człowiek
mysz
groch
kukurydza
pszenica
szachownica
~ 5
12
84
90
140
2 400
3 000
3 300
4 800
5 000
17 000
120 000
Organizacja genomów
Wielkość genomów
eukariotycznych
jest zróżnicowana i często jest
zupełnie nie skorelowana z
poziomem rozwoju ewolucyjnego
danego gatunku:
jest to tzw.
paradoks zawartości
DNA
genom cebuli
(18000 Mz)
jest 6
jest 6
razy większy
razy większy
od genomu jej
tragarza
(3000 Mz)
nie można więc
oceniać
stopnia
skomplikowania
organizmu tylko
na
podstawie
wielkości jego
genomu
Organizacja genomów
Genom
jądrowy
-
chromosom
y
Organizacja genomów
Genom jądrowy składa się z
wielu liniowych cząsteczek DNA,
które w połączeniu z białkami
tworzą odrębne
chromosomy
chromosomy
są to stałe i samoodtwarzające
się składniki jądra
komórkowego,
złożone z DNA ściśle
połączonego z dużą ilością
białek
termin „chromosom” wprowadził w
1884 roku
niemiecki anatom H. W. Waldeyer
Organizacja genomów
Liczba
chromosomów
w komórce, ich
kształt
i wielkość są stałe
i charakterystyczne
dla danego gatunku
Organizacja genomów
W każdym chromosomie
eukariotycznym znajdują się
wyspecjalizowane sekwencje
DNA
miejsca inicjacji replikacji
centromer
telomery
Organizacja genomów
Telomery
Telomery
to końcówki chromosomu
(„skuwki”) występujące na jego obu
końcach i wyznaczające
regiony
regiony
końcowe
końcowe
każdej chromatydy
•
zabezpieczają chromosomy przed
skracaniem
podczas kolejnych cykli
podziałowych
•
zawierają sekwencje powtórzone
•
są połączone z białkami
chroniącymi DNA
przed degradacją
•
replikują się z udziałem
telomerazy
(odwrotnej
transkryptazy odkrytej w 1984 r.)
Organizacja genomów
Jak działa
telomeraza?
bez telomerazy
chromosomy
skracają się z
każdym
podziałem
komórki
telomeraza sprawia,
że telomery
odtwarzają się za
każdym razem
w całości
Dowiedziono już, że telomeraza w
żywych komórkach bierze udział
zarówno w procesie ich
starzenia
starzenia
się
się
, jak i w procesie
nowotworzenia
nowotworzenia
Organizacja genomów
W 2009 roku
Nagrodę Nobla
Nagrodę Nobla
z
fizjologii
i medycyny przyznano
Elizabeth
Blackburn
Blackburn
,
Carol
Greider
Greider
oraz
Jackowi
Szostakowi
Szostakowi
właśnie za
odkrycia wyjaśniające w jaki
sposób telomeraza zabezpiecza
prawidłowe odtwarzanie się
chromosomów w czasie podziału
komórki
E.
Blackburn
J. Szostak
C. Greider
Organizacja genomów
Centromer
Centromer
to przewężony obszar
chromosomu będący miejscem
połączenia dwóch siostrzanych
chromatyd oraz tworzenia
kinetochoru
•
dzieli chromatydy na 2 ramiona
•
umożliwia rozdzielenie nowo
powstałych
chromosomów do komórek
potomnych
•
najbardziej skondensowany
region
chromosomu zawierający
sekwencje
powtórzone
Organizacja genomów
Położenie
centromeru
centromeru
jest stałe
dla danego
chromosomu
i stanowi podstawę
podziału
chromosomów na
4 typy morfologiczne
Organizacja genomów
Na podstawie położenia
centromeru wyróżnia się
4 typy
morfologiczne chromosomów
1 -
metacentryczny
metacentryczny
2 -
submetacentryczny
submetacentryczny
(p i q)
3 -
akrocentryczny
akrocentryczny
(redukcja p)
4 -
telocentryczny
telocentryczny
(brak p)
normalny (prawidłowy) kariotyp
normalny (prawidłowy) kariotyp
człowieka
człowieka
nie zawiera
nie zawiera
chromosomów
chromosomów
telocentrycznych
telocentrycznych
Organizacja genomów
Chromosomy człowieka
Chromosomy człowieka
metacentryczne
metacentryczne: 1., 3., 16.,
19. i 20.
submetacentryczne
submetacentryczne: 2., 4., 5.,
6., 7., 8.,
9., 10., 11., 12., 17., 18. i X
akrocentryczne
akrocentryczne: 13., 14., 15.,
21., 22. i Y
największy
(około 240 mln
pz)
najmniejszy
(około 35
mln pz)
jego trisomia
wywołuje zespół
Downa
Organizacja genomów
Liczba chromosomów jest
cechą charakterystyczną
danego gatunku
GATUNEK
LICZBA
CHROMOSOMÓW
muszka owocowa
Caenorhabditis
elegans
żaba
drożdże
mysz
człowiek
szympans
pies
kura
langusta
skrzyp polny
2 x 4
2 x 6
2 x 13
2 x 16
2 x 20
2 x 23
2 x 24
2 x 39
2 x 39
2 x 50
2 x 54
Organizacja genomów
Morfologię chromosomów - ich
liczbę
i kształt - opisuje
kariotyp
kariotyp
(1924)
jest to kompletny zestaw
ułożonych w pary
chromosomów homologicznych,
charakterystyczny dla danej
komórki,
organizmu lub gatunku
jest cechą gatunkową, ale także
jest cechą gatunkową, ale także
osobniczą
osobniczą
podstawę uporządkowania
podstawę uporządkowania
chromosomów
chromosomów
w kariotypie stanowią
w kariotypie stanowią: ich
wielkość, położenie
centromerów oraz specyficzny
wzór prążkowy
graficzną formą kariotypu jest
graficzną formą kariotypu jest
kariogram
kariogram
Organizacja genomów
Prawidłowe kariogramy
człowieka i myszy
chromosomy - poza płciowymi -
są ponumerowane zgodnie z ich
wielkością,
w porządku malejącym
Organizacja genomów
Liczba chromosomów w
komórkach danego
organizmu
nie jest
skorelowana
ani ze stopniem
skomplikowania
(zaawansowaniem
ewolucyjnym),
ani z wielkością genomu
tego organizmu
jest to odzwierciedlenie zdarzeń
ewolucyjnych, które
ukształtowały strukturę
genomów w różnych organizmach
Organizacja genomów
O cechach gatunku i
jego zawansowaniu
ewolucyjnym
nie świadczy liczba
chromosomów, ale
zawarta w nich
informacja
Organizacja genomów
Genom
jądrowy
- stopnie
upakowania
chromatyny
Organizacja genomów
Chromatyna
Chromatyna
(1882)
to
interfazowa
- międzypodziałowa -
rozproszona
i rozciągnięta postać
chromosomów
stanowi wysoko
zorganizowany kompleks
DNA
DNA
i
białek
białek
(głównie
histonów
) oraz niewielkich
ilości RNA
ma postać sieci włókien
nukleoproteinowych
Organizacja genomów
Struktura i skład
białkowy chromatyny
ulegają znacznym
zmianom
w czasie cyklu
komórkowego
Organizacja genomów
Euchromatyna
Euchromatyna
(1928)
to
tzw. chromatyna
funkcjonalna, czyli
aktywna
transkrypcyjnie
część
część
chromatyny
chromatyny
ulega despiralizacji
(dekondensacji)
Organizacja genomów
Heterochromatyna
Heterochromatyna
(1928)
to w pełni skondensowana,
silnie barwiąca się i
nieaktywna transkrypcyjnie
część chromatyny
nie ulega dekondensacji
(despiralizacji)
występuje głównie wokół
centromerów oraz w
telomerach
Organizacja genomów
Podstawę podziału
na hetero- i
euchromatynę
stanowi różny
stopień kondensacji
regionów
chromatyny
Organizacja genomów
Stopień kondensacji DNA
(zagęszczenia chromatyny)
zależy od fazy cyklu
życiowego komórki
w interfazie chromatyna
jest najbardziej
rozproszona,
natomiast w
chromosomach
metafazowych
- najbardziej
skondensowana
Organizacja genomów
Genom komórki
eukariotycznej,
ze względu na swoją
wielkość,
musi być ściśle upakowany
w jądrze komórkowym
Organizacja genomów
Łączna długość DNA w jądrze
typowej komórki człowieka
wynosi prawie
2 m
.
Stopień kondensacji DNA w
chromosomie mitotycznym
człowieka osiąga 10 000 razy!
Organizacja genomów
Ścisłe upakowanie DNA
w chromosomach umożliwiają
histony
histony
, które wraz z
owiniętą wokół nich nicią
DNA
(o długości około 150 pz)
tworzą
nukleosomy
nukleosomy
model Baldwina
(1975)
(H
1
„spina”
nukleosom)
Organizacja genomów
Histony
Histony
są
białkami jądrowymi
białkami jądrowymi
(stanowią 40-50
% składu chromatyny)
o charakterze
silnie
silnie
zasadowym
zasadowym
,
działają więc jako
polikationy
polikationy
są
białkami tkankowo i gatunkowo
białkami tkankowo i gatunkowo
niespecyficznymi
niespecyficznymi
:
cechuje je ogromna
zachowawczość struktury -
są to
są to
najbardziej konserwatywne białka u
najbardziej konserwatywne białka u
Eukaryota!
Eukaryota!
tworzą pięć klas
tworzą pięć klas
:
H
H
1
1
(łącznik
nukleosomowy),
H
H
2a
2a
i
H
H
2b
2b
(
histony brzegowe
histony brzegowe),
H
H
3
3
i
H
H
4
4
(
histony
histony
rdzeniowe
rdzeniowe),
dwa tetramery histonów brzegowych i
rdzeniowych tworzą
globularny rdzeń
globularny rdzeń
nukleosomu
nukleosomu
Organizacja genomów
DNA
DNA
2 nm
nukleos
nukleos
om
om
10 nm
solenoid
solenoid
30 nm
chromos
chromos
om
om
Stopnie upakowania
chromatyny
łącznikowy DNA
łącznikowy DNA
(około 60 pz, wiąże
sąsiadujące nukleosomy nadając
elastyczność niciom chromatyny)
Organizacja genomów
Owinięcie DNA wokół
rdzenia nukleosomów
stanowi pierwszy stopień
upakowania chromatyny
struktura nukleosomów
jest najprostszym i
najlepiej poznanym
poziomem upakowania
DNA
Organizacja genomów
rdzeń
rdzeń
histonowy
histonowy
(oktamer)
(oktamer)
helisa DNA
helisa DNA
(146 pz)
nukleos
nukleos
om
om
solenoid
solenoid
supersoleno
supersoleno
id
id
400 nm
Stopnie upakowania chromatyny
Organizacja genomów
Liczba
genów
w
genomie
Organizacja genomów
Liczba genów w genomie danego
organizmu
nie decyduje o jego złożoności.
Istota „złożoności” organizmu tkwi
nie tylko w liczbie posiadanych
genów, lecz przede wszystkim
w precyzyjnej regulacji działania
genów
.
GATUNEK
LICZBA GENÓW
Escherichia coli
drożdże
muszka owocowa
Caenorhabditis
elegans
pies i kot
rzodkiewnik
człowiek
mysz
ryż
4 300
6 500
14 000
19 000
19 000
25 000
„tylko” 25 000
30 000
40 000
Organizacja genomów
U kręgowców nowe
możliwości rozwoju
organizmy zdobywają
zazwyczaj poprzez
doskonalenie
mechanizmów
regulacyjnych
.
Jeśli nawet pojawiają się
nowe geny,
są one jedynie wariantami
już istniejących.
Organizacja genomów
Kluczowe znaczenie dla
konstrukcji złożonych
organizmów ma
hierarchiczne
(kaskadowe) włączanie
poszczególnych genów
,
czyli
złożoność i zawiłość
koordynacji ekspresji
genów
Organizacja genomów
Złożoność naszego
gatunku wynika nie
tyle z liczby genów, co
z bardzo
skomplikowanej
regulacji ich działania
Organizacja genomów
Struktura
genów
organizmów
eukariotycz
nych
Organizacja genomów
Geny organizmów
eukariotycznych są
genami nieciągłymi
informacja o sekwencji
aminokwasów
nie jest
ciągła
,
lecz jest poprzerywana
odcinkami
niekodującymi
Organizacja genomów
Nieciągłą strukturę genów
i ich mozaikową budowę
odkryli
w 1977 roku
w 1977 roku Anglik
Richard J.
Roberts
Roberts
i
Amerykanin
Phillip A.
Sharp
Sharp
za to odkrycie otrzymali
Nagrodę Nobla
w 1993 roku
Organizacja genomów
Sekwencje kodujące to
eksony
eksony
.
Sekwencje niekodujące
w obrębie genu to
introny
introny
.
Geny mają różną
długość
i różnią się liczbą oraz
wielkością intronów.
Organizacja genomów
W naszych genach
względnie krótkie
eksony występują
naprzemiennie
z długimi intronami
eksony są
oddzielone
od siebie intronami
Organizacja genomów
Tylko niewielką część
jądrowego DNA
stanowią geny
u człowieka tylko 3-
5 % DNA (~ 90 Mz)
stanowią sekwencje
kodujące (eksony),
czyli geny
Organizacja genomów
Większość DNA
jądrowego stanowią
sekwencje
niekodujące
wyjaśnienie ich
dokładnej roli wciąż jest
przedmiotem badań
Organizacja genomów
Geny w genomie
są rozproszone
„Geny w DNA człowieka są
rozrzucone jak wyspy na
oceanie...
albo jak oazy na pustyni…”
są rozmieszczone w różnych
miejscach chromosomów i są
porozdzielane niekodującymi
odcinkami DNA
Organizacja genomów
Geny nie są rozłożone
równomiernie w
poszczególnych
chromosomach
w niektórych regionach
genomu występują
częściej,
a w innych znacznie
rzadziej
Organizacja genomów
Pewne fragmenty
genomu
wcale nie zawierają
genów
np. sekwencje DNA
w
centromerach
i
telomerach
Organizacja genomów
Podział
DNA
jądrowego
człowieka
Organizacja genomów
DNA jądrowy
(~
3000 Mz)
geny i
sekwencje
niekodujące
związane z
genami
30 %
(~ 900
Mz)
DNA
intergenowy
(międzygenowy
pozagenowy)
70 %
(~
2100 Mz)
Organizacja genomów
Szacuje się, że w
genomie człowieka
geny i sekwencje
związane
z genami
stanowią około
30%
jądrowego DNA
Organizacja genomów
Sekwencje niekodujące
Sekwencje niekodujące
związane z genami
związane z genami
introny
introny
, sekwencje
początkowe
(liderowe) i sekwencje
końcowe
(ogonowe) genów
pseudogeny
fragmenty genów
Organizacja genomów
PSEUDOGENY
PSEUDOGENY
niefunkcjonalne (nie
kodujące
białka) kopie genów
funkcjonalnych
wykazują znaczną
homologię
z genami, lecz są
nieaktywne
(
najczęściej z powodu
mutacji
)
nie podlegają transkrypcji i
dalszej
translacji
Organizacja genomów
DNA jądrowy
(~
3000 Mz)
geny i
sekwencje
niekodujące
związane z
genami
30 %
(~ 900
Mz)
DNA
intergenowy
(międzygenowy
pozagenowy)
70 %
(~
2100 Mz)
Organizacja genomów
W genomie człowieka
DNA intergenowy
(międzygenowy,
pozagenowy)
stanowi aż
70%
jądrowego DNA
Organizacja genomów
DNA intergenowy
sekwencje unikatowe i
o małej
liczbie kopii
- DNA
unikalny
i niskokopiowy
sekwencje powtórzone
(repetetywne)
-
występują
w genomie w wielu
kopiach
Organizacja genomów
DNA
intergenowy
sekwencje
unikalne i
niskokopio
we
DNA
repetetywny
(sekwencje
powtórzone)
Organizacja genomów
Typy DNA repetetywnego
powtórzenia
tandemowe
tandemowe
(zespolone)
zblokowane, seryjne
powtórzenia (kopie)
krótkich sekwencji,
położonych
bezpośrednio jedna za drugą;
większość tych powtórzeń
znajduje się
w centromerach i telomerach
powtórzenia
rozproszone
rozproszone
nierównomiernie w całym
genomie
Organizacja genomów
Typy DNA powtórzonego
tandemowo
DNA
satelitarny
satelitarny
- motywy
zawierające
od 100 do 6500 nukleotydów
DNA
minisatelitarny
minisatelitarny
-
motywy
zawierające 10-100
nukleotydów:
VNTR
VNTR
- variable number tandem
repeats
to
polimorfizm sekwencji
polimorfizm sekwencji
minisatelitarnych
minisatelitarnych
DNA
mikrosatelitarny
mikrosatelitarny
-
proste
powtórzenia tandemowe
wielkości 2-10
nukleotydów:
STR
STR
- short
tandem repeats
to
polimorfizm sekwencji
polimorfizm sekwencji
mikrosatelitarnych
mikrosatelitarnych
Organizacja genomów
Długości i liczba różnych
sekwencji
mini- i
mini- i
mikrosatelitarnych
mikrosatelitarnych
w genomie człowieka
stanowią
charakterystyczną cechę
osobniczą
wykazują one bowiem u
ludzi niezwykle dużą
zmienność
i dlatego różnią się znacznie
między poszczególnymi
osobnikami
Organizacja genomów
Porównywanie sekwencji
mini- i mikrosatelitarnych
mini- i mikrosatelitarnych
u
różnych osób pozwala np. na
ustalenie ojcostwa lub na
identyfikację zwłok.
U osób nie spokrewnionych
te sekwencje występują w
różnych loci
i w różnej liczbie powtórzeń.
Natomiast aż
99.9%
genów
mamy wspólnych!
Organizacja genomów
Dlatego też
minisatelity i
minisatelity i
mikrosatelity
mikrosatelity
stanowią
doskonałe markery
genetyczne i są używane jako
unikatowe sondy
unikatowe sondy
w technice
genetycznego
odcisku palca
(
genetic
fingerprinting
),
zastosowanej po raz pierwszy
w 1985 roku w Anglii przez
Aleca Jeffreysa
Organizacja genomów
Sekwencje
mini- i
mini- i
mikrosatelitarne
mikrosatelitarne
są
sekwencjami
o bardzo
wysokim stopniu
zmienności
i, podobnie jak
odciski palców (linie
papilarne)
w tradycyjnej daktyloskopii,
są w stanie niezawodnie
rozróżnić wszystkich
osobników w populacji
ludzkiej,
dając możliwość
identyfikacji ludzi
Organizacja genomów
Duża zmienność
sekwencji
(różnice w
liczbie tandemowych
powtórzeń)
mini- i
mini- i
mikrosatelitarnych
mikrosatelitarnych
w
genomie
poszczególnych osób to
przykład
genetycznego
polimorfizmu
populacji ludzkiej
Organizacja genomów
Analiza sekwencji
mini-
mini-
i mikrosatelitarnych
i mikrosatelitarnych
stała się powszechnie
stosowanym narzędziem
w medycynie sądowej i w
genetyce populacyjnej
Organizacja genomów
DNA wydaje się
najlepszym
z dostępnych nam
narzędzi
identyfikacji ludzi
Organizacja genomów
Techniki
genetycznej
genetycznej
daktyloskopii
daktyloskopii
są
wykorzystywane w
medycynie sądowej do
ustalania dla
poszczególnych osób ich
indywidualnych
profili
profili
genetycznych
genetycznych
,
czyli charakterystycznych,
unikatowych wzorów
fragmentów DNA
Organizacja genomów
Profilowanie
genetyczne
stało się metodą
identyfikacji ludzi
oraz ustalania ich
pokrewieństwa
im osoby są bliżej
spokrewnione, tym ich
profile DNA są bardziej
podobne
Organizacja genomów
Typy DNA repetetywnego
powtórzenia
tandemowe
tandemowe
(zespolone)
zblokowane, seryjne
powtórzenia (kopie)
krótkich sekwencji,
położonych
bezpośrednio jedna za drugą;
większość tych powtórzeń
znajduje się
w centromerach i telomerach
powtórzenia
rozproszone
rozproszone
nierównomiernie w całym
genomie
Organizacja genomów
Typy powtórzeń
rozproszonych
elementy
LTR
LTR
sekwencje
SINE
SINE
sekwencje
LINE
LINE
transpozony
transpozony
- krótkie
fragmenty DNA wykazujące zdolność
przemieszczania się
(
transpozycji
transpozycji) w obrębie całego
genomu danej komórki; ruchome
elementy genomu (mobile genetic
elements); ważne źródło zmienności
genetycznej
Organizacja genomów
Niektóre fragmenty DNA mogą
zmieniać swoje położenie w
obrębie genomu tej samej
komórki w wyniku
transpozycji.
transpozycji.
Tranpozony
Tranpozony
odkryła w latach
40. XX w. amerykańska
genetyczka
Barbara
Barbara
McClintock
McClintock
, która prowadziła
badania nad dziedziczeniem
barwy nasion kukurydzy
otrzymała
Nagrodę Nobla
Nagrodę Nobla
dopiero w 1983 r. (w wieku 81 lat)
1902-
1992
Organizacja genomów
Elementy LTR
Elementy LTR
to długie,
końcowe powtórzenia -
long
terminal repeats
Sekwencje SINE
Sekwencje SINE
to krótkie
rozproszone elementy
jądrowe
-
short interspersed nuclear
elements, wielkość 100-500
nukleotydów (m.in.
sekwencje
sekwencje
Alu
Alu
)
Sekwencje LINE
Sekwencje LINE
to długie
rozproszone elementy
jądrowe
-
long interspersed nuclear
elements,
wielkość rzędu tysięcy nukleotydów
Organizacja genomów
Organizacja genomów
Dziękuję za
Dziękuję za
uwagę
uwagę
Organizacja genomów
Metody badań
Metody badań
genomu
genomu
(sposoby analizy
genomów)
metody badania
kwasów
nukleinowych
metody badań
cytogenetycznych
Organizacja genomów
Metody badania kwasów
Metody badania kwasów
nukleinowych
nukleinowych
są już rutynowo stosowane w
molekularnej diagnostyce
medycznej
techniki analizy DNA
identyfikacja mutacji i
markerów (zmian
polimorficznych)
– metody
przesiewowe (screening),
wykrywanie znanych mutacji
mapowanie i identyfikacja
genów
Organizacja genomów
Techniki analizy DNA
Techniki analizy DNA
enzymy restrykcyjne
klonowanie DNA
hybrydyzacja
powielanie fragmentu DNA
(PCR)
sekwencjonowanie DNA
Organizacja genomów
Metody badań
Metody badań
cytogenetycznych
cytogenetycznych
oznaczanie kariotypu
- techniki hodowli
komórkowych
metody analizy
chromosomów
- analiza prążkowa
(barwienie
prążkowe)
- hybrydyzacja in situ
FISH
FISH
analiza cytometryczna
identyfikacja chromatyny
płciowej
w celu określenia płci i mutacji
liczbowych chromosomów X i Y; obecnie ma
bardzo ograniczoną wartość diagnostyczną
Organizacja genomów
Genom (człowieka) można
porównać
do olbrzymiej książki
•
są w niej 23 rozdziały zwane
chromosomami
chromosomami
•
każdy rozdział (chromosom) zawiera tysiące
opowiadań
zwanych
genami
genami
•
każde opowiadanie (gen) składa się z akapitów
zwanych
eksonami
eksonami
, pomiędzy którymi są ogłoszenia
zwane
intronami
intronami
•
każdy akapit (ekson) składa się wyłącznie z
trzyliterowych słów
zwanych
kodonami
kodonami
•
każde słowo (kodon) jest napisane 4 rodzajami
liter zwanych
nukleotydami
nukleotydami
(z wykorzystaniem 4-literowego
alfabetu:
A, G, C i T).
W książce tej jest około miliarda słów (kodonów),
W książce tej jest około miliarda słów (kodonów),
czyli około 3 mld pz (3 000 Mz)
czyli około 3 mld pz (3 000 Mz).
Organizacja genomów
Genom jest bardzo sprytną książką,
ponieważ potrafi zarówno kopiować
sam siebie (
replikacja
replikacja
), jak i się
odczytywać (
transkrypcja
transkrypcja
/
/
translacja
translacja
).
Czasami wypada jedna lub kilka liter,
albo też zostaje wstawiona
niewłaściwa litera (nukleotyd)
– zjawisko
mutacji genowych
mutacji genowych
.
Czasami całe zdania czy akapity
zostają powtórzone, pominięte czy
odwrócone
– zjawisko
mutacji
mutacji
chromosomowych
chromosomowych
.
Matt Ridley „Genom” 2001 str. 16-20
Organizacja genomów
Genom to kompletny
zapis wszystkich
informacji zawartych w
DNA
specyficzny dla
każdego organizmu
.
Genom to
biologiczna
instrukcja
organizmu.
Organizacja genomów
Genom to informacje o
danym organizmie zapisane
w DNA każdej komórki tego
organizmu.
Genom to genetyczna
struktura określonego
organizmu
lub komórki.
Organizacja genomów
Badaniem genomów
- analizą ich struktury
oraz funkcji -
zajmuje się
genomika
genomika
(1986)
•
porównuje sekwencje nukleotydów
w DNA całych genomów
•
jest działem biologii molekularnej
•
jest pojęciem szerszym aniżeli
genetyka
•
jest związana z zastosowaniem
bioinformatyki
Organizacja genomów
Każdy chromosom eukariotyczny
ma postać liniową
Organizacja genomów
Około 25 000 genów człowieka
wytwarza aż 250 000 różnych
białek obecnych w naszych
komórkach.
Na podstawie tej samej
informacji komórka
potrafi wyprodukować
różne białka
w zależności od
aktualnych potrzeb.