background image

 

 

1. Budżet i linia budżetowa

Posiadając budżet = 300 zł oraz możliwość zakupu dwu dóbr: 
-  x  po cenie - 15 zł  
-  y  
po cenie - 10 zł 
Mamy do wyboru m.in. dwie krańcowe możliwości:
-zakupu za cały budżet tylko  x, tj. 300zł : 15zł (cena) = 20 szt. x 
-zakupu za cały budżet tylko  y, tj. 300zł : 10zł (cena) = 30 szt. Y
Wyznaczy to linię budżetową, która pokazuje wszystkie 

dostępne kombinacje obu dóbr dostępne dla konsumenta

background image

 

 

2. Przesunięcie linii budżetowej przy zmianie 

dochodu i cen

Zmiana dochodu przesuwa linię 
równolegle:
-  dochodu zwiększy możliwości 

zakupu i przesunie linię w 
prawo;
-  dochodu zmniejszy możliwości 

zakupu i przesunie linię w lewo.

Natomiast zmiana jednej z cen 
zmienia kąt nachylenia linii:
np.  ceny y z 10 do 6 zł 

zwiększa możliwości zakupu y z 
30 do 50 szt (300 zł : 6 zł = 50 
szt.)

background image

 

 

3. Użyteczność całkowita i krańcowa 

(marginalna)

Użyteczność 

całkowita 

 z konsumpcji   

U

c

Skonsumowana ilość danego 

dobra - q 

(np. w tygodniu w kg)

Skonsumowana ilość danego dobra - q

(np. w tygodniu w kg)

Użyteczność 

krańcowa 

z konsumpcji   

U

k

(w hipotetycznych 

jednostkach 

zadowolenia)

(w hipotetycznych 

jednostkach 

zadowolenia)

q

U

U

cał

k

.

background image

 

 

4. Koszty ponoszone w związku z 

konsumpcją

Skonsumowana ilość danego 

dobra - q 

(np. w tygodniu w kg)

Skonsumowana ilość danego 

dobra - q 

(np. w tygodniu w kg)

Koszt całkowity -  
Kc

Koszt krańcowy 
(marginalny) -  Kk

q

K

K

c

k

background image

 

 

5. Zasada optymalizacji decyzji

Kc

Uc

Uc

Kc

Skonsumowana ilość danego 

dobra - q 

(np. w tygodniu w kg)

Skonsumowana ilość danego 

dobra - q 

(np. w tygodniu w kg)

U
k
K
k

Kk

Uk

Kk > Uk

Kk < Uk

background image

 

 

6. Warunki optymalizacji decyzji przy 

wyborze dóbr

Maksymalne zadowolenie konsument uzyskuje gdy:
-różnica między korzyściami (użytecznością) i kosztami 

całkowitymi jest  największa

- Uk=Kk        gdy:     Uk>Kk – konsumpcję  danego dobra należy 

zwiększyć 

                                      Uk<Kk – konsumpcję danego dobra 

należy zmniejszyć 

Dysponując określonym budżetem konsument rozdziela go na 

zakup różnych dóbr, które dostarczają różnego zadowolenia, a 
konsumpcja każdego z nich podlega malejącej użyteczności 
krańcowej, oraz płaci za te dobra różne ceny – P

P

y.

Konsument porównuje użyteczność krańcową z tych dóbr (Uk

x

 i 

Uk

y

) z ich cenami.

I uzyskuje maksymalne zadowolenie, gdy stosunek użyteczności 

krańcowej do cen się zrównuje:       

                                        

)

(

)

(

)

(

)

(

y

y

k

x

x

k

P

U

P

U

)

(

)

(

)

(

)

(

y

x

y

k

x

k

P

P

U

U

, tj. po przekształceniu

Gdy
:

)

(

)

(

)

(

)

(

y

x

y

k

x

k

P

P

U

U

)

(

)

(

)

(

)

(

y

x

y

k

x

k

P

P

U

U

Konsument zmniejsza konsumpcję (x) na rzecz 
(y)
Konsument zwiększa konsumpcję (x) na rzecz 
(y)

background image

 

 

7. Krzywa obojętności

Krzywa obojętności 

przedstawia zbiór wszystkich 
kombinacji konsumpcji dwóch 
dóbr (np. jabłek i pomidorów), 
które są dla konsumenta obojętne , 
tj. dają takie samo zadowolenie.

Krzywych jest nieskończenie 

wiele; (1)- o najmniejszej sumie 
zadowolenia, odpowiednio (2) i (3) 
o coraz większej sumie 
zadowolenia.

•Mają nachylenie ujemne i nie 

przecinają się.

•Są wypukłe.

y

np.. 

pomidory

y

np.. 

pomidory

x, np.. 
jabłka 

x, np.. 
jabłka 

background image

 

 

8. Krańcowa stopa substytucji

Wypukłość krzywych obojętności oznacza zmianę proporcji 

zastępowania jednego dobra drugim. Tę zmianę proporcji opisuje 

krańcowa (marginalna) stopa substytucji.

 Informuje ile 

trzeba poświęcić jednego dobra dla zwiększenia konsumpcji 
drugiego dobra o jednostkę, przy zachowaniu tej samej sumy 
zadowolenia. 

x

x

y

KSS

x

y

/

y

y

x

y

x

KSS

y

x

/

Jest to miara skłonności zamiany jednego dobra na drugie. 

Zależy od początkowej ilości posiadanych dóbr. Mając mało (x), a 
dużo (y), konsument jest skłonny poświęcić dużo tego ostatniego 
dla zwiększenia konsumpcji (x) o jednostkę. W miarę zamiany 
skłonność ta jednak się zmniejsza, 

tj. działa prawo malejącej 

stopy substytucji.

background image

 

 

9. Wybór konsumenta

Konsument maksymalizuje zadowolenie z konsumpcji na najwyższej 

krzywej obojętności możliwej do osiągnięcia przy danych ograniczeniach 

budżetowych, tj. w punkcie (E) styku linii budżetowej z krzywą obojętności.

Koszyk dóbr, jakie wybiera konsument zależy od:
-preferencji (upodobań) konsumenta, które charakteryzuje położenie i kształt 

krzywych,

-Dochody i ceny decydujące o linii budżetowej

E

E

posiłki

filmy

posiłki

filmy

kinoman

żarło
k

Małe nachylenie oznacza, że 
konsument chce więcej (y) i mało 
(x), jest skłonny poświęcić niewiele 
(y) dla zwiększenia żywności

Przy większym nachyleniu, konsument 
osiąga równowagę kupując więcej (x) niż (y),
jest skłonny poświęcić więcej (y) 
na rzecz wzrostu konsumpcji żywności

background image

 

 

10. Efekt substytucyjny i dochodowy

Zmiana ceny wywołuje dwojakiego rodzaju skutki:
Przy obniżce ceny:
1.dane dobro staje się tańsze w relacji do innych. Za jednostkę 

dochodu konsument uzyskuje więcej użyteczności. Skłania to go do 

ograniczenia konsumpcji innych dóbr na rzecz wzrostu konsumpcji 

tego dobra, które staje się względnie tańsze – jest to efekt 

substytucyjny;

2.realny dochód konsumenta wzrasta, konsument przechodzi na 

wyższą krzywą obojętności – jest to dochodowy efekt zmiany.

Znak efektu dochodowego zależy od rodzaju dobra (dobra 

normalne czy niższego rzędu): 

-przy dobrach normalnych efekt dochodowy jest dodatni,
- natomiast przy dobrach niższego rzędu efekt ten jest 

ujemny.

Znak efektu substytucyjnego jest ujemny, spadek ceny 

powoduje wzrost popytu danego dobra, ale może powodować 

spadek popytu innych dóbr.


Document Outline