Integracja z UE
w transporcie
Integracja z UE
w transporcie
– studium podyplomowe
Finansowe metody oceny
przedsięwzięć inwestycyjnych
Warszawa, luty 2005
Część 3:
O p r a c o w a n o :
firma doradcza Plestat Sp. z
o.o.
02-305 Warszawa, Al. Jerozolimskie 144
1.
Analiza finansowa
2.
Tradycyjne i dochodowe metody oceny opłacalności
projektów inwestycyjnych
3.
Analiza progu rentowności
4.
Analiza ryzyka i predykcja bankructwa
Prospektywna analiza finansowa
Analiza wielkości
finansowych, których
osiągnięcie zostało przyjęte
w wykonanym planie
finansowym projektu
inwestycyjnego
Umożliwia ocenę
kształtowania się w
przyszłości kluczowych
obszarów systemu
finansowego podmiotu
realizującego projekt
inwestycyjny
Jej narzędziami są
wskaźniki finansowe
Analiza finansowa - jej celem
jest zbadanie systemu
finansowo-ekonomicznego
danego podmiotu, z
uwzględnieniem takich
aspektów jak: sytuacja
kapitałowo-majątkowa,
zdolność do tworzenia zysków,
zdolność do regulowania
zobowiązań bieżących, zdolność
do obsługi zadłużenia, zdolność
majątku obrotowego do
pozostawania w ruchu (rotacji).
Czym jest
analiza
finansowa ?
Zakres analizy finansowej
ANALIZA
FINANSOWA
Pionowa i pozioma
analiza bilansu (*)
Pionowa i pozioma
analiza rachunku
wyników
Analiza płynności
finansowej
Analiza
rentowności
Analiza zadłużenia
i zdolności do
obsługi długu
Analiza
efektywności
majątku
Pionowa analiza bilansu to analiza
struktury majątkowej oraz analiza
struktury kapitałowej. Analiza pozioma
to analiza struktury kapitałowo-
majątkowej
(*)
Obszary systemu finansowego
PŁYNNOŚĆ FINANSOWA – pojęcie
o dwóch znaczeniach. Pierwsze
oznacza zdolność środków
majątkowych do szybkiego
upłynnienia, drugie – to zdolność
firmy do terminowego
regulowania zaciągniętych
zobowiązań krótkoterminowych
RENTOWNOŚĆ –zyskowność
lub deficytowość
prowadzonej działalności.
Zyskowność to osiąganie
dodatniego wyniku
finansowego, natomiast jej
odwrotnością jest
deficytowość.
ZADŁUŻENIE I ZDOLNOŚĆ DO
JEGO OBSŁUGI – stopień
uzależnienia od obcych źródeł
finansowania, przejawiający się
w wysokości zaciągniętych
zobowiązań, a jednocześnie
zdolność do terminowych spłat
odsetek i rat kapitałowych.
SPRAWNOŚĆ DZIAŁANIA /
EFEKTYWNOŚĆ –
umiejętność efektywnego
wykorzystywania
posiadanych zasobów
(głównie majątkowych), do
wytworzenia przychodów.
Analiza pionowa bilansu
Jaki jest sposób
zaangażowania
kapitału ?
Czy zaangażowanie to
jest prawidłowe z punktu
widzenia przynależności
sektorowej i branżowej
podmiotu?
Jaki jest poziom
aktywności inwestycyjnej
przedsiębiorstwa w
czasie – czy następuje
starzenie się majątku?
Czy firma się rozwija?
Jakie są źródła finansowania
działalności: własne, obce,
krótko– czy długoterminowe?
Jaki jest stopień
samofinansowania, a jaki
uzależnienia u od
zewnętrznych źródeł
zasilania w kapitały?
Czy podmiot posiada
bezpieczny i stabilny system
finansowy? Jaka jest jego
wiarygodność i pewność
kredytowa?
Czy podmiot jest w stanie
obsłużyć zadłużenie?
ANALIZA
STRUKTURY MAJĄTKOWEJ:
ANALIZA
STRUKTURY FINANSOWEJ:
Wskaźniki analizy majątkowej
Dla pogłębienia analizy
możemy także zbadać
strukturę majątku
trwałego i strukturę
majątku obrotowego
Wskaźniki struktury
majątku:
Majątek trwały
Aktywa ogółem
x 100%
Majątek obrotowy
Aktywa ogółem
x 100%
Majątek trwały
Majątek obrotowy
x 100%
UWAGA !
Wskaźniki analizy kapitałowej
Kapitał własny
Pasywa ogółem
x 100%
Kapitał obcy
Pasywa ogółem
x 100%
Kapitał stały
Pasywa ogółem
x 100%
Wskaźniki struktury
kapitałów:
Kapitał
krótkotermin.
Pasywa ogółem
x 100%
Kapitał własny
Kapitał obcy
x
100%
Wskaźnik ten stanowi
jednocześnie istotne narzędzie
oceny stopnia zadłużenia oraz
zdolności do zabezpieczenia spłaty
zobowiązań kapitałem własnym
UWAGA:
Analiza pozioma bilansu
Czy istnieje prawidłowa
relacja pomiędzy kapitałami,
a odpowiadającymi im
składnikami majątku,
rozumiana jako odpowiednie
dopasowanie terminowości
kapitału do stopnia
płynności finansowanego
majątku?
Czy zostały stworzone
trwałe podstawy dla
bezpiecznego i
niezakłóconego działania
przedsiębiorstwa w krótkim
i długim okresie?
Analiza struktury kapitałowo-majątkowej:
Kapitał własny
Majątek trwały
x 100%
Kapitał stały
Majątek trwały
x 100%
Kapitał obrotowy
Majątek trwały
x 100%
Kapitał
krótkotermin.
Majątek trwały
x 100%
Ładunek
informacyjny
:
Kapitał pracujący
Ta część majątku
obrotowego,
która
finansowana jest
środkami o
wydłużonej
terminowości
(czyli kapitałem
stałym)
Stanowi „bufor
bezpieczeństwa”,
ułatwiający
zachowanie
płynności
finansowej
Inaczej nazywany
kapitałem
obrotowym
KP = Kapitał Stały – Majątek
Trwały
KP = Majątek Obrotowy –
Kapitał Krótkoterminowy
Kapitał stały = Kapitał własny
Zobowiązania Długoterminowe
Jak to się liczy ?
KP – Kapitał pracujący
gdzie:
Złota reguła finansowania
MAJĄTEK
OBROTOWY
KAPITAŁY
OBCE
MAJĄTEK
TRWAŁY
KAPITAŁY
WŁASNE
MAJĄTEK
OBROTOWY
MAJĄTEK
TRWAŁY
ZOBOWIĄZANI
A
KRÓTKOTERM.
ZOBOWIĄZANIA
DŁUGOTERMIN.
KAPIT. WŁASNE
K
A
P
IT
A
Ł
S
T
A
ŁY
KAPITAŁ OBROT.
KAPITAŁ OBROT.
Podejście z punktu
widzenia pochodzenia
kapitału
Podejście z punktu
widzenia terminowości
(wymagalności) kapitału
Analiza rachunku wyników
Ustalenie i ocenę zmian w wielkościach
strumieni pieniężnych reprezentujących
przychody ze sprzedaży, koszty, wynik
finansowy i inne wielkości ekonomiczne w
kolejnych latach badanego okresu (analiza
pozioma czyli analiza dynamiki strumieni
finansowych).
Badanie relacji zachodzących pomiędzy
poszczególnymi wielkościami ekonomicznymi
rachunku zysków i strat (analiza pionowa).
Analiza rachunku zysków
i strat
obejmuje:
Analiza płynności finansowej
Poziom płynności
finansowej jest
podstawowym
miernikiem sytuacji
ekonomicznej
przedsiębiorstwa
Nawet chwilowa utrata
płynności może wywołać
efekt kostek domina,
prowadzący ostatecznie
do upadłości
przedsiębiorstwa
Poziom zapasów oraz przyjęta
polityka produkcji
Przyjęta polityka kredytowania
odbiorców znajdująca
odzwierciedlenie w poziomie
należności
Poziom rezerw gotówkowych
Wykorzystywane instrumenty
finansowe poprawiające
płynność
Wielkość przedsiębiorstwa;
Wyposażenie w majątek trwały
Przynależność i specyfika
branżowa oraz związane z nią
uwarunkowania (np. długość
cyklu produkcyjnego, i
eksploatacyjnego, sezonowość
sprzedaży)
Uwaga:
Podstawowe determinanty płynności:
Pomiar płynności finansowej
STATYCZNE
METODY POMIARU
PŁYNNOŚCI
FINANSOWEJ
inaczej: tradycyjne,
oparte na
wielkościach
zawartych w bilansie.
Należą do nich dwa
podstawowe
wskaźniki: płynności
bieżącej i szybkiej.
DYNAMICZNE
Inaczej:
strumieniowe, oparte
na rachunku
przepływów
pieniężnych. Należą
do nich wskaźniki
wystarczalności i
wydajności
gotówkowej.
Dynamiczny pomiar płynności finansowej
Wskaźniki wystarczalności
gotówkowej:
w liczniku gotówka operacyjna a w
mianowniku różne kategorie dochodów
lub składniki majątku – np.:
gotówka operacyjna / sprzedaż netto
gotówka operacyjna / EBIT
gotówka operacyjna / średnia wart.
majątku
Wskaźniki wydajności
gotówkowej:
w liczniku gotówka operacyjna a w mianowniku różne
kategorie kosztów i wydatków oraz zobowiązań – np. :
gotówka operacyjna / zobowiązania ogółem
gotówka operacyjna / inwestycje
gotówka operacyjna / inwestycje + wypłaty dywidend +
spłata zadłużenia
Statyczny pomiar płynności finansowej
Wskaźniki płynności
bieżącej = (CR – current
ratio)
Aktywa bieżące
Zobowiązania bieżące
Aktywa bieżące odpowiadają majątkowi
obrotowemu, a pasywa bieżące –
zobowiązaniom krótkoterminowym
powiększonym o rozliczenia
międzyokresowe.
Wskaźniki płynności
szybkiej = (QR – quick
ratio)
Aktywa bieżące -
zapasy
Zobowiązania bieżące
Wskaźniki wypłacalności =
środkami pieniężnymi
Gotówka
Zobowiązania bieżące
Analiza rentowności
RENTOWNOŚĆ
SPRZEDAŻY:
ZAKRES ANALIZY
RENTOWNOŚCI
(inaczej:
rentowność
handlowa lub
rentowność
obrotu) –
podstawą
wskaźników
jest sprzedaż
netto
RENTOWNOŚĆ
MAJĄTKU:
(inaczej:
rentowność
ekonomiczna) –
podstawą
wskaźników
jest majątek
firmy lub
ewentualnie
jego składniki
RENTOWNOŚĆ
KAPITAŁU:
(inaczej:
rentowność
finansowa) –
podstawą
wskaźników
jest kapitał
własny firmy
lub
ewentualnie
jego składniki
Rentowność sprzedaży
Celem analizy:
zbadanie zdolności
firmy do generowania
zysków w związku z
realizowaną sprzedażą
Rentowność sprzedaży netto (RS
– return on sales):
Zysk netto
Sprzedaż netto
x 100%
Zysk brutto
Sprzedaż netto
x 100%
Rentowność sprzedaży brutto:
EBIDTA
Sprzedaż netto
x 100%
EBITDA: Earnings before Interest, Taxes, Depreciation &
Amortization
Traktowany jako odpowiednik nadwyżki finansowej cash
flow
„Rzeczywista” rentowność
sprzedaży:
Rentowność majątku
Rentowność majątku to zdolność
posiadanych aktywów do
wypracowywania zysku. Zdolność ta
nazywana jest też produktywnością
zasobów przedsiębiorstwa.
Rentowność majątku =
Zysk netto
Majątek ogółem
x 100%
(ROA – return on assets)
Syntetyczna postać wskaźnika ROA:
Zysk netto
Majątek
ROA =
=
Zysk netto
Sprzedaż
netto
Sprzedaż
netto
Majątek
x
ROA = RS x TAT
gdzie:
RS – Return on Sales
TAT – Total assets Turnover
Rentowność majątku - determinanty
Niskie ceny
przy dużej
rotacji
aktywów (np.
sprzedawcy
FMCG)
CZYLI:
NISKA
ZYSKOWNOŚĆ
SPRZEDAŻY I
WYSOKA
OBROTOWOŚĆ
MAJĄTKU
Wysokie ceny
przy małej
rotacji aktywów
(np.
sprzedawcy
dóbr
luksusowych)
CZYLI:
NISKA
OBROTOWOŚĆ
MAJĄTKU I
WYSOKA
ZYSKOWNOŚĆ
SPRZEDAŻY
RENTOWNOŚ
Ć MAJĄTKU
Z syntetycznej postaci wskaźnika
ROA płyną następujące wnioski
dotyczące determinantów
rentowności majątku:
Rentowność kapitału
POMIAR
RENTOWNOŚCI
KAPITAŁU
Wskaźniki
ogólne,
odnoszące
zysk netto do
całkowitej sumy
kapitału własnego
bądź jego składników
(np. samego kapitału
akcyjnego)
Wskaźniki
jednostkowej
rentowności
kapitału
własnego,
wykorzystywane w
ocenie przedsiębiorstw
uczestniczących w rynku
kapitałowym dla celów
wyceny wartości
kapitałowej i giełdowej
podmiotu
Rentowność kapitału – ROE
Rentowność kapitału
=
Zysk netto
Kapitały własne (*)
x 100%
(ROE – return on equity)
Kapitały własne = kapitał założycielski +
rezerwy z kumulacji zysku + wszelkie dopłaty
Błędem byłoby ujmować zysk netto w mianowniku bo
wówczas ROE pokazywałby jedynie strukturę kapitału
własnego a nie stopę zwrotu. Dlatego lepiej posługiwać
się kategorią kapitału zaangażowanego lub
zastosowanego
Rentowność kapitału to efektywność funduszy
własnych, zaangażowanych w działalność
przedsiębiorstwa, czyli innymi słowy zdolność
zainwestowanego kapitału do generowania
zysku.
(*) UWAGA
Rentowność kapitału – ROE
Syntetyczna postać wskaźnika ROE wynika z
następującej zależności:
Podobnie jak ROA wskaźnik ROE
również posiada syntetyczną
postać:
gdzie WSP to
wskaźnik struktury
aktywów
ROE = ROA x
1
WS
P
Zysk netto
Kapitał
własny
ROE =
=
Zysk netto
Sprzedaż
netto
Sprzedaż
netto
Majątek
x
x
Majątek
Kapitał wł.
Wsk. RS
Wsk. TAT
Wsk. ROA
Analiza sprawności gospodarowania
Wskaźniki rotacji (w tym:
TAT)
Wskaźnik operacyjności:
Wskaźnik efektywności
wykorzystania HR:
Analiza sprawności
gospodarczej ma na
celu określenie
stopnia efektywności
wykorzystania
zasobów firmy do
tworzenia sprzedaży.
Tradycyjnie
przedmiotem badań
jest aktywność
gospodarcza
rzeczowych zasobów
przedsiębiorstwa
(czyli: składników
majątku).
Celowe jest
wzbogacenie tej
analizy o ocenę
zdolności zasobów
ludzkich do kreowania
sprzedaży.
Metody
pomiaru:
Przychody ze
sprzedaży
Koszty własne
sprzedaży
x 100%
Przeciętny stan
zatrudnienia
Sprzedaż netto
Wskaźniki rotacji
Wskaźnik globalnego
obrotu aktywami (TAT –
total assests turnover):
Zysk netto
Przeciętny stan aktywów
ogółem
Rotacja zapasów i należności:
Sprzedaż netto
Przeciętny stan
zapasów
Sprzedaż netto
Przeciętny stan
należności
Cykl rotacji zapasów i
należności:
Przeciętny stan zapasów x
360 dni
Sprzedaż netto
Przeciętny stan należności x
360 dni
Sprzedaż netto
=
Zadłużenie i zdolność do jego obsługi
Jeżeli firma korzysta z obcych kapitałów, należy zbadać
jej zdolność do obsługi długu.
Dlatego wskaźniki analityczne, wykorzystywane w
ocenie zadłużenia, dzielą się na te, które mierzą
poziom zadłużenia oraz te, które informują o zdolności
do obsługi zaciągniętych zobowiązań.
Do podstawowych wskaźników finansowych,
wykorzystywanych w analizie poziomu zadłużenia,
należą wskaźniki prezentowane już przy okazji
omawiania analizy struktury kapitałowej. Są to przede
wszystkim wskaźniki mierzące udział zobowiązań i ich
poszczególnych składowych w finansowaniu majątku
firmy, co tożsame jest z udziałem w funduszach
ogółem.
Wskaźniki analizy zadłużenia
Analiza poziomu zadłużenia:
Analiza zdolności do obsługi
długu:
Zysk netto + odsetki
Raty kapitałowe + odsetki
Aktywa ogółem
Zobowiązania
ogółem
x 100%
Kapitał własny
Kapitał obcy
x 100%
CF + odsetki
Raty kapitałowe + odsetki
Zysk netto + odsetki
Raty kapitałowe + odsetki
CF – nadwyżka finansowa
Cash Flow, obliczana
zwykle jako suma zysku
netto i amortyzacji
Ocena opłacalności inwestycji
Oszacowanie czasu niezbędnego do odzyskania
początkowych nakładów inwestycyjnych w
postaci nadwyżek generowanych przez
inwestycję;
Zbadanie poziomu stopy zwrotu z inwestycji w
poszczególnych okresach;
Skonfrontowanie przeciętnej stopy zwrotu z
inwestycji z minimalną, oczekiwaną przez
inwestora stopy zwrotu lub stopą możliwą do
uzyskania przy alternatywnym zaangażowaniu
środków;
Porównanie stopy zwrotu z inwestycji z kosztem
kapitału potrzebnym do jej zrealizowania;
Ocena finansowo-ekonomicznej
opłacalności projektu
inwestycyjnego obejmuje:
Metody oceny opłacalności przedsięwzięć inwestycyjnych
Cechą charakterystyczną wszystkich tych metod
jest zestawienie początkowego nakładu
inwestycyjnego, niezbędnego do realizacji
przedsięwzięcia, z wielkością spodziewanych
efektów gospodarczych działalności
przedsiębiorstwa (zysku netto lub CF)
Metody OOPI
Metody tradycyjne – o
niskim stopniu
skomplikowania ze względu
na brak uwzględnienia
zmian wartości pieniądza w
czasie. Są to:
• Okres zwrotu (Payback
Period)
• Księgowa stopa zwrotu
(ARR)
Metody dochodowe
(dyskontowe) posługują się
kategorią zdyskontowanych
strumieni pieniężnych
( uwzględniają zmiany wartości
pieniądza w czasie). Są to:
• Zaktualizowana wartość netto
(NPV)
• Wskaźnik efektywności (PI)
• Zdyskontowany okres zwrotu
• Wewnętrzna stopa zwrotu
(IRR)
• Wartość przyszła netto (NTV)
Okres zwrotu
Inwestorzy powinni wybierać inwestycje o względnie krótkim
okresie zwrotu ponieważ im krótszy jest okres zwrotu, tym
mniej ryzykowna jest inwestycja i większa jest jej płynność.
Zaletą tej metody jest prostota, zrozumiałość oraz
informatywność
Wadą tej metody jest nie uwzględnianie zmian wartości
pieniądza w czasie oraz pominięcie nadwyżek generowanych
po okresie zwrotu
liczba lat, która jest niezbędna do
odzyskania początkowych nakładów na
realizację przedsięwzięcia
inwestycyjnego z nadwyżek
finansowych, osiąganych w trakcie
realizacji tego przedsięwzięcia.
Nadwyżka finansowa = Zysk netto
+ Amortyzacja + Odsetki
Okres zwrotu – jak to się liczy?
Jeżeli w poszczególnych latach funkcjonowania
przedsięwzięcia osiągane są identyczne lub
bardzo zbliżone wartością nadwyżki finansowe,
okres zwrotu można obliczyć jako iloraz
początkowych nakładów i przeciętnej, rocznej
nadwyżki finansowej.
Początkowy Nakład inwestycyjny (PNI)
Planowana roczna nadwyżka
finansowa
OKRES ZWROTU =
Ponieważ rzadko kiedy nadwyżki zaplanowane na
poszczególne okresy są identyczne lub przynajmniej
zbliżone, obliczanie okresu zwrotu przy użyciu
powyższej formuły obarczone jest sporym błędem.
Dlatego zaleca się rachunek wykorzystujący
skumulowane nadwyżki finansowe.
Uwaga !
Przykład liczbowy
Prosta stopa zwrotu
określa stosunek przeciętnej, rocznej
nadwyżki finansowej do wartości kapitału
służącego sfinansowaniu początkowych
nakładów inwestycyjnych. Ukazuje ile
procent z początkowych nakładów
inwestycyjnych będziemy odzyskiwać w
poszczególnych latach.
PNI
Nadwyżka CF
x 100%
ARR =
Prosta stopa zwrotu jest odwrotnością okresu zwrotu.
Im wyższa jest zatem planowana nadwyżka tym krótszy jest okres
zwrotu i wyższa stopa zwrotu z inwestycji.
Dla inwestora atrakcyjne będą przedsięwzięcia cechujące się
względnie najwyższą stopą zwrotu.
Formuła na prostą stopę zwrotu stanowi odpowiednik wskaźnika
rentowności kapitału zainwestowanego (ROI – Return on
Investments)
Zmiany wartości pieniądza w czasie
Przyszła wartość (FV – future value)
informuje, jaką wartość uzyska kwota
pieniężna zainwestowania dziś po
upływie określonego czasu. Oblicza
się ją wykorzystując technikę
kapitalizacji odsetek.
Uwzględnianie zmian wartości
pieniądza w czasie polega na
posługiwaniu się dwoma
kategoriami:
Wartość obecna (PV – present value)
definiowana jest jako zaktualizowana
(czyli „ściągnięta” do teraźniejszości)
wartość przyszłych efektów
gospodarczych. Wartość obecna jest
odwrotnością wartości przyszłej.
Future Value
FV = PV· (1 + r
1
) · (1 + r
2
) · ...
· (1 + r
n
)
Gdzie:
PV – początkowa kwota pieniężna (present value)
FV – przyszła wartość kwoty PV (future value)
r
1
,
2
...
n
– stopa procentowa w poszczególnych okresach
prognozy
t = 1, 2 ... n – liczba lat okresu obliczeniowego
jeżeli stopa procentowa jest stała w czasie to:
FV = PV · (1 + r )
t
Wyrażona jest następującym wzorem:
Present Value
Stopa dyskontowa
– zwykle jest to prognozowanej
stopy oprocentowania papierów wartościowych wolnych
od ryzyka (bonów lub obligacji skarbowych), którą można
skorygować o różne rodzaje ryzyka, szacowane
metodami eksperckimi. Może to być przykładowo
wskaźnik ryzyka branżowego.
jeżeli stopa procentowa jest stała w czasie to:
PV =
)
1
(
1
...
)
1
(
1
)
1
(
1
2
1
n
r
r
r
FV
=
PV
t
r
FV
)
1
(
1
Wyrażona jest następującym wzorem:
Zaktualizowana wartość netto (NPV)
Zaktualizowana wartość netto
(NPV - net present value) pokazuje o jaką
wielkość suma zdyskontowanych nadwyżek
finansowych, osiągniętych w okresie objętym
analizą, przekracza poziom początkowego
nakładu finansowego.
Im wyższa jest dodatnia różnica pomiędzy
sumą nadwyżek, przewidywanych w okresie
trwania projektu rozwojowego a początkowym
nakładem, tym wyższa jest efektywność
planowanej inwestycji.
Inwestycją opłacalną jest
zatem przedsięwzięcie, dla
którego wartość NPV jest
większa od zera. Wysoka
wartość NPV oznacza, że
inwestycja jest w stanie
zapewnić w zadanym okresie
całkowity zwrot
początkowego nakładu
finansowego oraz
wygenerować dodatkową
nadwyżkę.
NPV – jak to się liczy?
NPV obliczamy odejmując od sumy
zaktualizowanych nadwyżek pieniężnych,
spodziewanych w analizowanych okresach
przyszłych, wartość początkowego nakładu
inwestycyjnego.
NPV = suma zdyskontowanych nadwyżek – PNI
to samo można zapisać w następujący sposób:
NPV =
PNI
r
NFC
r
NFC
r
NFC
n
n
n
)
1
(
...
)
1
(
)
1
(
2
2
2
1
1
1
Wskaźnik efektywności (PI)
Wskaźnik efektywności (tzw. Profitability
Index) jest zbliżony konstrukcją do prostej
stopy zwrotu.
W odróżnieniu od prostej stopy zwrotu
wskaźnik ten uwzględnia zmiany wartości
pieniądza w czasie.
PNI
Zdyskontowane CF
PI =
Jeśli do pomiaru
wykorzystywać będziemy
zdyskontowane nadwyżki w
poszczególnych okresach,
wówczas poziom PI,
podobnie jak poziom prostej
stopy zwrotu, będzie
dostarczał informacji, ile
procent początkowego
nakładu inwestycyjnego
będzie odzyskiwane w
poszczególnych okresach
Jeśli do pomiaru wykorzystamy
sumę zdyskontowanych
nadwyżek finansowych, z
kształtowania się poziomu
skumulowanego
wskaźnika efektywności
odczytamy, po jakim okresie
początkowy nakład
inwestycyjny zacznie być
odzyskiwany w postaci
generowanych nadwyżek
finansowych.
Wewnętrzna stopa zwrotu (IRR)
Wewnętrzna stopa zwrotu (IRR - internal
rate of return) to taka przeciętna stopa
dyskontowa, przy której zaktualizowana
wartość netto osiąga wartość „0”.
Jest to progowa wartość przeciętnego
dyskonta, przy której wartość
zaktualizowana netto przyszłych
dochodów pieniężnych zrównuje się z
wartością początkowego nakładu
inwestycyjnego.
Wewnętrzną stopę zwrotu obliczamy
metodą „prób i błędów”, badając, przy
jakiej przeciętnej stopie dyskonta suma
zdyskontowanych nadwyżek zrówna się
wartości PNI (czyli przy jakiej stopie
dyskonta NPV = 0).
Przykłady liczbowe
Analiza progu rentowności (BEP)
Próg rentowności
(break even point)
to taka wielkość sprzedaży, która
gwarantuje pokrycie całkowitych kosztów
działalności przedsiębiorstwa
Każda dodatkowa sprzedaż ponad wartość
progową gwarantuje uzyskiwanie zysków.
Rentowność sprzedaży w BEP wynosi „zero”.
Produkcja wytworzona Q =
produkcja sprzedana
Koszty produkcji = f (Q) czyli
stanowią funkcję wielkości
produkcji
Stałe koszty produkcji są
jednakowe dla każdej wielkości
produkcji,
Jednostkowe koszty zmienne są
stałe,
Założenia analizy metodą BEP:
Jednostkowe ceny
sprzedaży
poszczególnych
wyrobów nie
ulegają zmianie w
czasie i nie
zmieniają się
również wraz ze
zmianą skali
produkcji w całym
badanym okresie
BEP – jak to się liczy?
BEP, to punkt w którym PRZYCHÓD = KOSZT
CAŁKOWITY
P = KS + KZ
Q · c = KS + (Q · k
Z
)
Po przekształceniu względem Q otrzymamy:
B
E
P
i
l
o
ś
c
i
o
w
y
=
Q
k
c
K
Z
S
i
B
E
P
w
a
r
t
o
ś
c
i
o
w
y
=
c
BEP
c
k
c
K
ilosciowy
Z
S
Przykład liczbowy
Zastosowanie BEP
Formułę punktu wyrównania stosuje się głównie w
analizach mających na celu określenie przyszłych
efektów gospodarowania.
Obliczenie BEP umożliwia określenie poziomu sprzedaży,
po przekroczeniu którego firma zacznie osiągać zyski.
Słabą stroną formuły progu rentowności jest trudność jej
zastosowania do analiz produkcji wieloasortymentowej.
W przypadku produkcji wieloasortymentowej
wyrównanie wartości sprzedaży i kosztów można osiągać
przy rozmaitych kombinacjach struktury
asortymentowej.
W przypadku
przedsiębiorstw o
zróżnicowanym
portfelu produkcji, ale
o względnie stałej
strukturze sprzedaży,
warto posługiwać się
formułą progu
rentowności
opartą
na wielkości
zagregowanych
Uwaga !
Analiza ryzyka
Każdemu planowanemu przedsięwzięciu
towarzyszy określone
ryzyko.
Ryzyko w kontekście projektu rozwojowego
można zdefiniować jako zdarzenie, o określonym
prawdopodobieństwie, którego wystąpienie jest
niepożądane i które może stanowić istotną
przeszkodę dla realizacji celów takiego projektu.
Tak zdefiniowane ryzyko, zalicza się do
kategorii
ryzyka gospodarczego,
czyli
ryzyka nieosiągnięcia spodziewanych efektów
ekonomiczno-finansowych
Podstawowym nośnikiem ryzyka działalności
gospodarczej jest wystąpienie w otoczeniu
przedsiębiorstwa – bliższym i dalszym, zdarzeń,
które w sposób istotny zmieniają lub wręcz
deformują warunki funkcjonowania firmy.
Ilościowe miary ryzyka
Nieodzownym
elementem oceny
przedsięwzięcia
gospodarczego jest
pomiar ekspozycji
danego projektu na
ryzyko.
Należy stosować
ilościowe mierniki
ryzyka, za pomocą
których szacuje się
stopień zmienności
albo niepewności
uzyskania dochodu lub
zwrotu inwestycji (są
to m.in. odchylenie
standardowe i
współczynnik
zmienności).
Odchylenie
standardowe
, podobnie jak
współczynnik zmienności należą
do klasycznych miar
rozproszenia statystycznego.
Miary te ukazują niepewność
pojedynczych pomiarów
statystycznych.
Odchylenie standardowe
pokazuje przeciętne
zróżnicowanie poszczególnych
poziomów badanego zjawiska w
stosunku do ich wartości
średniej. Im wyższe jest zatem
odchylenie standardowe dla
prognozowanej sprzedaży lub
stopy zwrotu z inwestycji, tym
większym ryzykiem obciążone
jest takie przedsięwzięcie.
Ilościowe miary ryzyka
V
S
- o
d
c
h
y
le
n
ie
s
t
a
n
d
a
r
d
o
w
e
2
1
)
(
R
R
P
V
i
n
i
i
- w
a
r
ia
n
c
ja
|
|
R
R
P
d
n
i
i
i
- o
d
c
h
y
le
n
ie
p
r
z
e
c
ię
t
n
e
R
S
CV
- w
s
p
ó
łc
z
y
n
n
ik
z
m
ie
n
n
o
ś
c
i
S
–
o
d
c
h
y
le
n
ie
s
t
a
n
d
a
r
d
o
w
e
s
t
o
p
y
z
w
r
o
t
u
R
–
p
r
z
e
c
ię
t
n
a
, o
c
z
e
k
iw
a
n
a
s
t
o
p
a
z
w
r
o
t
u
Przykład liczbowy
SW jako narzędzie zarządzania
ryzykiem
Identyfikację określonych rodzajów ryzyka,
które mogą wystąpić w przyszłości,
Określenie natężenia zjawisk i siły ich
oddziaływania na przedsiębiorstwo,
Zalecenia dotyczące sposobu reagowania
przez firmę na zmiany w otoczeniu,
Projekcję spodziewanych efektów
gospodarczych działalności zależnie od
różnych stanów otoczenia oraz przyjętej
polityki.
Studium wykonalności
wymaga przygotowania
analiz, które posiadają
kluczowe znaczenie w
identyfikowaniu oraz
pomiarze ryzyka. Są to:
analiza otoczenia oraz
analiza organizacji.
Funkcja FS jako narzędzia
ograniczania ekspozycji
na różne kombinacje
ryzyka polega na
możliwości
symulacyjnego
przewidywania stanów
otoczenia
(wielowariantowe
prognozy) i
dopasowywania do
przewidywanych zjawisk
odpowiednich działań
operacyjnych i
strategicznych jednostki
Takie wieloscenariuszowe
prognozy, stanowiące rdzeń
profesjonalnie przygotowanego
planu obejmują:
SW jako narzędzie zarządzania
ryzykiem
Przygotowując
wielowariantowy plan
projektu można dość
skutecznie dokonać
oceny zagrożenia
bankructwem dla
każdego ze
scenariuszy.
Finansowa część
projektu dostarcza
wszystkich informacji
potrzebnych do
dokonania prognozy
kryzysu.
Prognozę kryzysu
można przeprowadzić
korzystając z tzw.
MODELI PREDYKCJI
BANKRUCTWA
(najbardziej znane są
funkcje
dyskryminacyjne
ALTMANA)
X
1
= kapitał pracujący / aktywa
ogółem
X
2
= zysk zatrzymany / aktywa
ogółem
X
3
= zysk przed opodatkowaniem i
zapłaceniem odsetek / aktywa
ogółem
X
4
= rynkowa wart. kapitału
własnego / wartość rynkowa kapitału
obcego
X
5
= przychody operacyjne / aktywa
ogółem
Model ALTMANA:
Funkcja Altmana dla spółek
niegiełdowych
Z = 0,72X
1
+ 0,85X
2
+ 3,11X
3
+
0,42X
4
+ 1X
5
Wartość współczynnika
„Z”
P-stwo upadku
1,8 i mniej
Znaczne
1,81 – 2,99
Nieokreślone
3,0 i więcej
Małe