Zdzisław Wójcik, Bohdan
Dąbrowski
URAZOWE OBRAŻENIA
KLATKI PIERSIOWEJ*
Katedra i Klinika Chirurgii Ogólnej,
Gastroenterologicznej i Żywienia AM w
Warszawie
Kierownik: prof. dr hab.med. Ireneusz W.
Krasnodębski
* Opracowane wg: Chirurgia dla Pielęgniarek. Pod red.
W.Rowińskiego
i A.Dziaka, PZWL, Warszawa, 1999
PODSTAWY DIAGNOSTYKI
1. Wywiad
2. Badanie fizykalne:
a) zaburzenia oddechowe (narastająca duszność) –
towarzyszą zwykle złamaniu żeber ze
współistniejącą
odmą
b) zaburzenia krążenia (spadek RR, wzrost ciśnienia
żylnego) – towarzyszą zwykle tamponadzie serca
lub
masywnemu krwiakowi jamy opłucnej
3. Badanie rentgenowskie
WSTĘPNE POSTĘPOWANIE
RESUSCYTACYJNE
1. Utrzymanie drożności dróg oddechowych
a) rurka ustno-gardłowa
b) intubacja
3. Zamknięcie odmy otwartej
4. Paradoksalne ruchy klatki piersiowej -
ułożenie
chorego na boku, po stronie urazu
3. Odma opłucnowa pod ciśnieniem –
wprowadzenie
do jamy opłucnej igły do iniekcji
OBRAŻENIA ŚCIANY KLATKI
PIERSIOWEJ
1. Stłuczenie ściany klatki piersiowej
2. Uszkodzenie przyczepów mięśniowych
3. Urazy żeber
a) stłuczenie
b) uszkodzenie połączenia kostno-chrzęstnego
c) złamanie żeber pojedyncze/mnogie
(złamaniom żeber I-III może towarzyszyć
uszkodzenie drzewa tchawiczo-
oskrzelowego)
LECZENIE URAZÓW ŻEBER
1. Zniesienie bólu
a) leki przeciwbólowe
b) znieczulenie n. międzyżebrowych
2. Ograniczenie ruchów klatki
piersiowej
opaską elastyczną (tylko u ludzi
młodych!)
1.
Paradoksalne ruchy oddechowe (klatka cepowata)
a) wdech –
zapadanie się oderwanego segmentu
żeber,
powietrze przechodzi do płuca po
stronie
zdrowej
b) wydech –
powietrze z płuca po stronie zdrowej
przechodzi do płuca po stronie urazu
Znaczne powiększenie przestrzeni bezużytecznej prowadzi
do
niedoboru tlenu, co wywołuje nieskuteczne (ból !)
zwiększenie
częstości i amplitudy oddechów.
WIELOODŁAMOWE
ZŁAMANIE KILKU ŻEBER
KLATKA PIERSIOWA
CEPOWATA
WIELOODŁAMOWE
ZŁAMANIE KILKU ŻEBER
2. Leczenie
a) doraźne –
ułożenie chorego na boku po stronie
urazu lub uciśnięcie wolnego
fragmentu
ściany klatki piersiowej ręką
b) definitywne –
intubacja + oddech
wspomagany
pod dodatnim ciśnieniem. Do
rozważenia stabilizacja
wolnego
fragmentu kostnego
KLATKA PIERSIOWA
CEPOWATA.
Leczenie – oddech kontrolowany
ODMA OPŁUCNOWA
1. Odma zamknięta
a) zwykła -
zwykle towarzyszy
nieskomplikowanemu
złamaniu żeber
b) pod ciśnieniem –
powstaje
zwykle wskutek
mechanizmu zastawkowego
uszkodzonego
oskrzela czy tchawicy. Upośledzenie
wymiany tlenowej i odpływu żylnego
-
bezpośrednie zagrożenie życia !!!
ODMA OPŁUCNOWA
ODMA OPŁUCNOWA POD
CIŚNIENIEM. Tomografia
komputerowa
LECZENIE ODMY
OPŁUCNOWEJ
1. Odma zwykła: drenaż ssący jamy opłucnej
2. Odma pod ciśnieniem:
a) postępowanie doraźne – wprowadzenie igły
iniekcyjnej do
jamy opłucnej
b) postępowanie definitywne – drenaż ssący odmy oraz
leczenie przyczyny
3. Odma otwarta:
a) postępowanie doraźne - osłonięcie rany szczelnym
opatrunkiem
b) postępowanie definitywne – opracowanie
chirurgiczne
rany oraz drenaż ssący jamy
opłucnej
KRWIAK OPŁUCNEJ
1.
Jama opłucnej może pomieścić do 30-40%
objętości krwi krążącej !
2.
Rozpoznanie ustalane jest zwykle na
podstawie badania radiologicznego
3.
Leczeniem z wyboru jest drenaż jamy
opłucnej,
a w przypadku utrzymującego się
krwawienia – torakotomia.
ODMA I KRWIAK JAMY
OPŁUCNEJ
PODSUMOWANIE
1. Rana ssąca klatki piersiowej wymaga
natychmiastowego
zamknięcia
2. Odma pod ciśnieniem wymaga doraźnego nakłucia
3. Chorego z wiotką klatką piersiową układamy na boku
po
stronie urazu
4. Chorym po urazie klatki piersiowej trzeba zapewnić
drożność dróg oddechowych oraz sprawdzić
wentylację
i utratę krwi
5. Wszyscy chorzy z obrażeniami klatki piersiowej
wymagają szybkiego leczenia bólu