SOCJOLOGICZNE
SOCJOLOGICZNE
UWARUNKOWANIA
UWARUNKOWANIA
REHABILITACJI
REHABILITACJI
Pojęcie rehabilitacji
Rehabilitacja
Rehabilitacja
to kompleksowe i
to kompleksowe i
zespołowe działanie na rzecz osoby
zespołowe działanie na rzecz osoby
niepełnosprawnej fizycznie lub
niepełnosprawnej fizycznie lub
psychicznie, które ma na celu
psychicznie, które ma na celu
przywrócenie tej osobie pełnej lub
przywrócenie tej osobie pełnej lub
maksymalnej do osiągnięcia sprawności
maksymalnej do osiągnięcia sprawności
fizycznej lub psychicznej, a także
fizycznej lub psychicznej, a także
zdolności do pracy oraz do brania
zdolności do pracy oraz do brania
czynnego udziału w życiu społecznym.
czynnego udziału w życiu społecznym.
REHABILITACJA
REHABILITACJA
MEDYCZNA
MEDYCZNA
PSYCHOLOGICZNA
PSYCHOLOGICZNA
SPOŁECZNA
SPOŁECZNA
ZAWODOWA
ZAWODOWA
RODZINNA
RODZINNA
ŚRODOWISKOWA
ŚRODOWISKOWA
Rehabilitacja medyczna:
Prowadzona jest w placówkach służby
Prowadzona jest w placówkach służby
zdrowia: szpitalach, przychodniach,
zdrowia: szpitalach, przychodniach,
poradniach, uzdrowiskach. Ma na celu
poradniach, uzdrowiskach. Ma na celu
przywrócenie sprawności fizycznej. Ma
przywrócenie sprawności fizycznej. Ma
przyspieszać powrót do zdrowia,
przyspieszać powrót do zdrowia,
zapobiegać trwałej utracie funkcji
zapobiegać trwałej utracie funkcji
chorego układu.
chorego układu.
Rehabilitacja psychologiczna:
Skoncentrowana na psychicznych funkcjach osoby
Skoncentrowana na psychicznych funkcjach osoby
niepełnosprawnej. Zmierza do osiągnięcia przez
niepełnosprawnej. Zmierza do osiągnięcia przez
osobę rehabilitowaną stanu akceptacji własnego
osobę rehabilitowaną stanu akceptacji własnego
kalectwa, odzyskanie wiary w siebie i w swoje
kalectwa, odzyskanie wiary w siebie i w swoje
możliwości życiowe oraz psychicznego
możliwości życiowe oraz psychicznego
przygotowania do normalnego uczestniczenia w
przygotowania do normalnego uczestniczenia w
życiu społecznym.
życiu społecznym.
Aby niepełnosprawność nie wywoływała wstydu i
Aby niepełnosprawność nie wywoływała wstydu i
poczucia niższości należy wyeliminować następujące
poczucia niższości należy wyeliminować następujące
przekonania:
przekonania:
- moje inwalidztwo jest karą,
- moje inwalidztwo jest karą,
- ważną rzeczą jest pasować do otoczenia, a ja się różnię,
- ważną rzeczą jest pasować do otoczenia, a ja się różnię,
- większość ludzi jest fizycznie normalna, a ja nie,
- większość ludzi jest fizycznie normalna, a ja nie,
- nikt nie zechce mnie polubić,
- nikt nie zechce mnie polubić,
- strona fizyczna i wygląd są ważne dla oceny człowieka,
- strona fizyczna i wygląd są ważne dla oceny człowieka,
- będę ciężarem dla swojej rodziny, itp.
- będę ciężarem dla swojej rodziny, itp.
Rehabilitacja społeczna:
Służy eliminowaniu ograniczeń związanych z
Służy eliminowaniu ograniczeń związanych z
funkcjonowaniem społecznym osoby
funkcjonowaniem społecznym osoby
niepełnosprawnej. Dąży do przyswojenia sobie
niepełnosprawnej. Dąży do przyswojenia sobie
przez osobę rehabilitowaną nowych ról
przez osobę rehabilitowaną nowych ról
społecznych lub nauczenia się pełnienia dawniej
społecznych lub nauczenia się pełnienia dawniej
wykonywanych w odmiennych okolicznościach,
wykonywanych w odmiennych okolicznościach,
zdeterminowanych stanem zdrowia.
zdeterminowanych stanem zdrowia.
W procesie rehabilitacji społecznej wyróżnić można
W procesie rehabilitacji społecznej wyróżnić można
następujące etapy:
następujące etapy:
1. Wycofanie
1. Wycofanie
się z poprzednich ról społecznych.
się z poprzednich ról społecznych.
2. Wstępną identyfikację z nowymi rolami lub pełnieniem
2. Wstępną identyfikację z nowymi rolami lub pełnieniem
dawnych ról w odmiennych okolicznościach.
dawnych ról w odmiennych okolicznościach.
3. Stopniowe wdrażanie do pełnienia nowych ról.
3. Stopniowe wdrażanie do pełnienia nowych ról.
4. Wbudowanie nowych ról w zintegrowaną całość z
4. Wbudowanie nowych ról w zintegrowaną całość z
innymi rolami.
innymi rolami.
Niektórzy autorzy wprowadzają rozróżnienie na
Niektórzy autorzy wprowadzają rozróżnienie na
rehabilitację społeczną: środowiskową, zawodową i
rehabilitację społeczną: środowiskową, zawodową i
rodzinną.
rodzinną.
Rehabilitacja środowiskowa obejmuje działania
obejmuje działania
związane z przystosowaniem pacjenta do warunków i
związane z przystosowaniem pacjenta do warunków i
do osób, z którymi styka się w miejscu zamieszkania i
do osób, z którymi styka się w miejscu zamieszkania i
umożliwia przystosowanie do życia w społeczności
umożliwia przystosowanie do życia w społeczności
lokalnej.
lokalnej.
Rehabilitacja zawodowa to zespół czynności
to zespół czynności
podejmowanych w celu przystosowania inwalidy do
podejmowanych w celu przystosowania inwalidy do
pracy zawodowej. Proces ten obejmuje wyszkolenie
pracy zawodowej. Proces ten obejmuje wyszkolenie
inwalidy w tej dziedzinie, w której może pracować lub
inwalidy w tej dziedzinie, w której może pracować lub
przeszkolenie w nowym zawodzie w przypadku,
przeszkolenie w nowym zawodzie w przypadku,
gdyby utracił zdolność do pracy w zawodzie
gdyby utracił zdolność do pracy w zawodzie
dotychczas wykonywanym.
dotychczas wykonywanym.
Rehabilitacja rodzinna to oddziaływania rodziny,
to oddziaływania rodziny,
umożliwiające i wspomagające przystosowanie do
umożliwiające i wspomagające przystosowanie do
życia codziennego osoby z ograniczoną sprawnością.
życia codziennego osoby z ograniczoną sprawnością.
ETAPY PRZYSTOSOWANIA
SIĘ DO INWALIDZTWA
(N.Cohn)
1.SZOK
- pierwszy okres diagnostyki i leczenia,
- pierwszy okres diagnostyki i leczenia,
-inwalida nie uświadamia sobie, że jego ciało jest chore,
-inwalida nie uświadamia sobie, że jego ciało jest chore,
-nie przejawia niepokoju,
-nie przejawia niepokoju,
-charakterystyczna postawa: ”to nie dotyczy
-charakterystyczna postawa: ”to nie dotyczy
mnie”
mnie”
2.OCZEKIWANIE NA WYZDROWIENIE
-inwalida zdaje sobie sprawę, że jest chory,
-inwalida zdaje sobie sprawę, że jest chory,
-przypuszcza, że niedługo wróci do zdrowia,
-przypuszcza, że niedługo wróci do zdrowia,
-często szuka pomocy wśród lekarzy, chce przyspieszyć
-często szuka pomocy wśród lekarzy, chce przyspieszyć
proces zdrowienia.
proces zdrowienia.
3.REZYGNACJA I UBOLEWANIE NAD WŁASNYM LOSEM
-inwalida jest w stanie silnego kryzysu, uważa że wszystko jest stracone,
-inwalida jest w stanie silnego kryzysu, uważa że wszystko jest stracone,
-brakuje mu motywacji, często myśli o samobójstwie,
-brakuje mu motywacji, często myśli o samobójstwie,
4. POSTAWA OBRONNA- PRAWIDŁOWA lub NEUROTYCZNA
-
-
PRAWIDŁOWA
PRAWIDŁOWA- inwalida zaczyna walczyć, że swoim kalectwem, ma motywację
- inwalida zaczyna walczyć, że swoim kalectwem, ma motywację
do radzenia sobie w nowej sytuacji, nastawia się pozytywnie do wszystkiego,
do radzenia sobie w nowej sytuacji, nastawia się pozytywnie do wszystkiego,
co może wpłynąć na poprawę jego stanu zdrowia.
co może wpłynąć na poprawę jego stanu zdrowia.
-
-
NEUROTYCZNA
NEUROTYCZNA- inwalida używa mechanizmów obronnych w celu odrzucenia
- inwalida używa mechanizmów obronnych w celu odrzucenia
skutków kalectwa, ukrywaniu tego faktu, przekonywaniu innych, że jest
skutków kalectwa, ukrywaniu tego faktu, przekonywaniu innych, że jest
dobrze przystosowany.
dobrze przystosowany.
5. AKCEPTACJA INWALIDZTWA
- osoba, która zaakceptowała swój stan, traktuje niepełnosprawność jako jedną z
- osoba, która zaakceptowała swój stan, traktuje niepełnosprawność jako jedną z
wielu swych cech charakterystycznych, zakładając, że dana sytuacja życiowa
wielu swych cech charakterystycznych, zakładając, że dana sytuacja życiowa
zmieniła się, ale mimo wszystko można z tym wszystkim żyć.
zmieniła się, ale mimo wszystko można z tym wszystkim żyć.
Adaptacja
Adaptacja do nowej sytuacji życiowej
Adaptacja do nowej sytuacji życiowej
uwarunkowanej stanem zdrowia wymaga
uwarunkowanej stanem zdrowia wymaga
zaakceptowania następstw choroby nie tylko przez
zaakceptowania następstw choroby nie tylko przez
samego pacjenta, lecz również przez jego
samego pacjenta, lecz również przez jego
otoczenie. Obustronne poznanie wyznaczników
otoczenie. Obustronne poznanie wyznaczników
interakcji społecznej w relacji „chory- jego
interakcji społecznej w relacji „chory- jego
środowisko” zależy w znacznej mierze od stopnia
środowisko” zależy w znacznej mierze od stopnia
samoakceptacji przez chorego nowych
samoakceptacji przez chorego nowych
uwarunkowań życiowych i od postawy
uwarunkowań życiowych i od postawy
rehabilitanta wobec tych osób. Proces adaptacji
rehabilitanta wobec tych osób. Proces adaptacji
odbywa się stopniowo.
odbywa się stopniowo.
Etapy adaptacji do nowej sytuacji
zdrowotnej:
1. ETAP REORIENTACJI PSYCHICZNEJ:
- zapoznanie się przez jednostkę adaptującą z nową sytuacją,
- zapoznanie się przez jednostkę adaptującą z nową sytuacją,
sprawdzenie, które z elementów jej dawnego postępowania
sprawdzenie, które z elementów jej dawnego postępowania
są możliwe do kontynuowania, a które trzeba zastąpić
są możliwe do kontynuowania, a które trzeba zastąpić
nowymi. Osoby adaptujące uczą się nowych wzorów
nowymi. Osoby adaptujące uczą się nowych wzorów
postępowania, ale nie uznają je za swoje i nie identyfikują
postępowania, ale nie uznają je za swoje i nie identyfikują
się całkowicie z nimi.
się całkowicie z nimi.
2. ETAP TOLERANCJI:
- jest to stan, w którym jednostka adaptująca lub też osoby
- jest to stan, w którym jednostka adaptująca lub też osoby
przystosowujące się do siebie, tolerują wzajemnie swoje
przystosowujące się do siebie, tolerują wzajemnie swoje
odrębne wzory zachowań bez wyrażania chęci przyjęcia ich
odrębne wzory zachowań bez wyrażania chęci przyjęcia ich
za własne.
za własne.
3. ETAP AKOMODACJI:
- polega na doprowadzeniu do sytuacji, w której strony
- polega na doprowadzeniu do sytuacji, w której strony
przystosowujące się uznają za własne podstawowe systemy
przystosowujące się uznają za własne podstawowe systemy
wartości i wzory zachowań odpowiednie do nowej sytuacji.
wartości i wzory zachowań odpowiednie do nowej sytuacji.
Akomodacja pozwala na wytworzenie uznawanych przez obie
Akomodacja pozwala na wytworzenie uznawanych przez obie
strony własnych wzorów, wartości i norm.
strony własnych wzorów, wartości i norm.
4. ETAP ASYMILACJI:
- jest końcowym etapem adaptacji, w którym następuje
- jest końcowym etapem adaptacji, w którym następuje
przystosowanie zupełne. Etap ten następuje wówczas, gdy
przystosowanie zupełne. Etap ten następuje wówczas, gdy
jednostka adaptująca się przyjmie odpowiednie do nowej sytuacji
jednostka adaptująca się przyjmie odpowiednie do nowej sytuacji
życiowej wartości i wzory postępowania, z którymi utożsamia się
życiowej wartości i wzory postępowania, z którymi utożsamia się
zupełnie.
zupełnie.
PEŁNA ADAPTACJA WYMAGA PRZEJŚCIA
PRZEZ WSZYSTKIE ETAPY. ZATRZYMANIE
SIĘ NA KTÓRYMŚ Z ETAPÓW OZNACZA
ZAHAMOWANIE PROCESU ADAPTACJI!
Osoba zaadaptowana to taka,
Osoba zaadaptowana to taka,
która pomimo przebytej choroby
która pomimo przebytej choroby
lub urazu odnalazła swoje
lub urazu odnalazła swoje
miejsce w środowisku, podjęła
miejsce w środowisku, podjęła
prace zawodową lub znalazła
prace zawodową lub znalazła
wartościowy substytut utraconej
wartościowy substytut utraconej
aktywności zawodowej, uzyskała
aktywności zawodowej, uzyskała
ekonomiczną niezależność, a pod
ekonomiczną niezależność, a pod
względem prawnym nie korzysta
względem prawnym nie korzysta
lub korzysta tylko częściowo z
lub korzysta tylko częściowo z
przysługujących jej świadczeń.
przysługujących jej świadczeń.
Niepełnosprawni a
społeczeństwo
- postrzeganie niepełnosprawnych jako grupę,
- postrzeganie niepełnosprawnych jako grupę,
podczas, gdy oni sami nie tylko nie uznają siebie za
podczas, gdy oni sami nie tylko nie uznają siebie za
grupę, ale nie chcą być w ten sposób utożsamiani,
grupę, ale nie chcą być w ten sposób utożsamiani,
- tworzenie specjalnych zakładów pracy, jako
- tworzenie specjalnych zakładów pracy, jako
zinstytucjonalizowana forma narzucania przez
zinstytucjonalizowana forma narzucania przez
społeczeństwo osobom niepełnosprawnym
społeczeństwo osobom niepełnosprawnym
odrębności grupowej,
odrębności grupowej,
- różne reakcje społeczne wobec danego typu
- różne reakcje społeczne wobec danego typu
kalectwa (np. postawy wobec osób niewidomych są
kalectwa (np. postawy wobec osób niewidomych są
znacznie bardziej tolerancyjne niż wobec
znacznie bardziej tolerancyjne niż wobec
głuchoniemych),
głuchoniemych),
- traktowanie niepełnosprawnych jako ludzi
- traktowanie niepełnosprawnych jako ludzi
„gorszych”.
„gorszych”.
Czynniki kształtujące
adaptacje i rehabilitację.
Konieczność zaprogramowania, kierowania i kontrolowania procesami
Konieczność zaprogramowania, kierowania i kontrolowania procesami
rehabilitacji psychospołecznej wymaga dokładnego rozeznania, a także
rehabilitacji psychospołecznej wymaga dokładnego rozeznania, a także
informacji o całości sytuacji życiowej osób rehabilitowanych, dotyczącej
informacji o całości sytuacji życiowej osób rehabilitowanych, dotyczącej
warunków środowiskowych poprzedzających wystąpienie kalectwa. Na
warunków środowiskowych poprzedzających wystąpienie kalectwa. Na
tempo i przebieg rehabilitacji i adaptacji maja wpływ zmienne
tempo i przebieg rehabilitacji i adaptacji maja wpływ zmienne
zdrowotne jak i pozazdrowotne.
zdrowotne jak i pozazdrowotne.
Ujęcie procesu rehabilitacji przez E. Suchmana:
Ujęcie procesu rehabilitacji przez E. Suchmana:
Zmienna Zmienna Zmienna
Zmienna Zmienna Zmienna
Zmienna
Zmienna
poprzedzająca: niezależna: interweniująca:
poprzedzająca: niezależna: interweniująca:
zależna:
zależna:
Warunki kalectwo rehabilitacja skutki
Warunki kalectwo rehabilitacja skutki
poprzedzające
poprzedzające
Zmienne zdrowotne:
1. Rodzaj kalectwa
1. Rodzaj kalectwa
2. Typ kalectwa (wrodzone/nabyte/nagłe/postępujące)
2. Typ kalectwa (wrodzone/nabyte/nagłe/postępujące)
3. Stopień odwracalności kalectwa (trwałe/okresowe)
3. Stopień odwracalności kalectwa (trwałe/okresowe)
4. Upośledzenia wtórne
4. Upośledzenia wtórne
5. Zaburzenia psychiczne
5. Zaburzenia psychiczne
6. Ogólna sprawność psychofizyczna.
6. Ogólna sprawność psychofizyczna.
1.
1.
Zmienne zdrowotne- związane z charakterem kalectwa,
- związane z charakterem kalectwa,
warunkują oczywiście w istotny sposób przebieg rehabilitacji.
warunkują oczywiście w istotny sposób przebieg rehabilitacji.
Jest np. rzeczą niezmiernie ważna czy kalectwo można ukryć,
Jest np. rzeczą niezmiernie ważna czy kalectwo można ukryć,
jakiej części ciała dotyczy oraz jakie odczucia wywołuje wśród
jakiej części ciała dotyczy oraz jakie odczucia wywołuje wśród
otoczenia. Inaczej będzie przebiegać rehabilitacja osób po
otoczenia. Inaczej będzie przebiegać rehabilitacja osób po
amputacji, głuchych, z niedowładem kończyn, a inaczej po
amputacji, głuchych, z niedowładem kończyn, a inaczej po
przebyciu gruźlicy. Niektóre rodzaje kalectwa lub wady
przebyciu gruźlicy. Niektóre rodzaje kalectwa lub wady
wymagają też korzystania z protez lub specjalnych urządzeń
wymagają też korzystania z protez lub specjalnych urządzeń
pomocniczych (np. wózków inwalidzkich). Czasami spotyka się
pomocniczych (np. wózków inwalidzkich). Czasami spotyka się
dużą niechęć osób niepełnosprawnych do stosowania tego
dużą niechęć osób niepełnosprawnych do stosowania tego
rodzaju sprzętów.
rodzaju sprzętów.
2. Człowiek który urodził się z kalectwem, będzie miał inne
2. Człowiek który urodził się z kalectwem, będzie miał inne
problemy niż osoba, u której kalectwo wystąpiło nagle i w
problemy niż osoba, u której kalectwo wystąpiło nagle i w
późniejszym okresie życia. Proces wychowania osoby
późniejszym okresie życia. Proces wychowania osoby
niepełnosprawnej od urodzenia nastawiony jest do razu na
niepełnosprawnej od urodzenia nastawiony jest do razu na
przystosowanie jej do życia według możliwości
przystosowanie jej do życia według możliwości
określonych stanem zdrowia. Kalectwo wrodzone od
określonych stanem zdrowia. Kalectwo wrodzone od
początku narzuca styl życia, plany życiowe, wyznacza
początku narzuca styl życia, plany życiowe, wyznacza
kontakty z rodzina z innymi ludźmi. Choroba lub
kontakty z rodzina z innymi ludźmi. Choroba lub
kalectwo, które występują w wieku dojrzałym może w
kalectwo, które występują w wieku dojrzałym może w
większym stopniu zaburzyć życie jednostki i jej otoczenia.
większym stopniu zaburzyć życie jednostki i jej otoczenia.
Im później ono następuje tym trudniej takiej osobie
Im później ono następuje tym trudniej takiej osobie
przystosować się do zaistniałej sytuacji.
przystosować się do zaistniałej sytuacji.
3. Psychologiczne reakcje wobec kalectwa mogą być różne.
3. Psychologiczne reakcje wobec kalectwa mogą być różne.
Zależy to od tego, czy pojawi się ono nagle (np. na skutek
Zależy to od tego, czy pojawi się ono nagle (np. na skutek
wypadku), czy też jest wynikiem powolnych zmian
wypadku), czy też jest wynikiem powolnych zmian
postępujących progresywnie (np. postępujące pogarszanie
postępujących progresywnie (np. postępujące pogarszanie
się wzroku/słuchu). Wiele zależy od prognozy kalectwa,
się wzroku/słuchu). Wiele zależy od prognozy kalectwa,
tzn. czy ma ono charakter niezmienny, czy też należy
tzn. czy ma ono charakter niezmienny, czy też należy
oczekiwać dalszego pogorszenia. Złe prognozy wpływają
oczekiwać dalszego pogorszenia. Złe prognozy wpływają
niekorzystnie i zniechęcająco.
niekorzystnie i zniechęcająco.
Zmienne pozazdrowotne:
1. Zmienne demograficzno- społeczne:
-
-
wiek- proces adaptacji społecznej jest znacznie gorszy wśród
wiek- proces adaptacji społecznej jest znacznie gorszy wśród
pacjentów młodszych niż u starszych
pacjentów młodszych niż u starszych
- płeć- kobiety mają większą swobodę adaptacji w przypadku choroby
- płeć- kobiety mają większą swobodę adaptacji w przypadku choroby
lub inwalidztwa niż mężczyźni, mają też silniejszy związek ze
lub inwalidztwa niż mężczyźni, mają też silniejszy związek ze
środowiskiem domowo-rodzinnym niż mężczyźni, a aktywność u
środowiskiem domowo-rodzinnym niż mężczyźni, a aktywność u
mężczyzn nastawiona jest przede wszystkim na środowisko
mężczyzn nastawiona jest przede wszystkim na środowisko
pozarodzinne (obawa przed utratą określonej pozycji lub autorytetu)
pozarodzinne (obawa przed utratą określonej pozycji lub autorytetu)
- wykształcenie- osoba wykształcona ma większe możliwości
- wykształcenie- osoba wykształcona ma większe możliwości
przeorganizowania trybu życia w zakresie aktywności zawodowej lub
przeorganizowania trybu życia w zakresie aktywności zawodowej lub
wzorów spędzania wolnego czasu, niż osoba niewykształcona
wzorów spędzania wolnego czasu, niż osoba niewykształcona
- zawód, pozycja zawodowa- szczególny sukces w pracy lub uznanie
- zawód, pozycja zawodowa- szczególny sukces w pracy lub uznanie
środowiska daje poczucie wiary w siebie i dodatkową motywację
środowiska daje poczucie wiary w siebie i dodatkową motywację
- sytuacja finansowo-ekonomiczna
- sytuacja finansowo-ekonomiczna
- formy spędzania wolnego czasu i wypoczynku
- formy spędzania wolnego czasu i wypoczynku
- stan cywilny, sytuacja rodzinna- fakt posiadania rodziny,
- stan cywilny, sytuacja rodzinna- fakt posiadania rodziny,
odpowiedzialności za jej los, jak i związki emocjonalne z
odpowiedzialności za jej los, jak i związki emocjonalne z
najbliższymi, mogą być czynnikiem sprzyjającym przebiegowi
najbliższymi, mogą być czynnikiem sprzyjającym przebiegowi
rehabilitacji
rehabilitacji
2. Zmienne osobowościowe:
- inteligencja,
- inteligencja,
- temperament,
- temperament,
- umiejętność przystosowania się do zmian,
- umiejętność przystosowania się do zmian,
- zdolność samokontroli emocjonalnej,
- zdolność samokontroli emocjonalnej,
- postawa wobec kalectwa.
- postawa wobec kalectwa.
3. Zmienne środowiskowe (postawy):
- rodziny,
- rodziny,
- grupy zawodowej,
- grupy zawodowej,
- kręgu towarzyskiego (sąsiedzkiego),
- kręgu towarzyskiego (sąsiedzkiego),
- ogólnospołeczne.
- ogólnospołeczne.
1. Okres życia w którym nastąpiło kalectwo określa w sposób istotny
1. Okres życia w którym nastąpiło kalectwo określa w sposób istotny
przebieg rehabilitacji związane z nią problemy psychologiczno-
przebieg rehabilitacji związane z nią problemy psychologiczno-
społeczne. Aktywność człowieka zależy w dużym stopniu od wieku.
społeczne. Aktywność człowieka zależy w dużym stopniu od wieku.
Często uważa się, że kalectwo pojawiające się w wieku starszym
Często uważa się, że kalectwo pojawiające się w wieku starszym
traktowane bywa jako bardziej naturalne( jako cos czego można się
traktowane bywa jako bardziej naturalne( jako cos czego można się
spodziewać), a tym samym nie jest tak dramatycznie odbierane jak
spodziewać), a tym samym nie jest tak dramatycznie odbierane jak
w wieku młodszym.
w wieku młodszym.
Z drugiej jednak strony sytuacja inwalidów starszych wiekiem
Z drugiej jednak strony sytuacja inwalidów starszych wiekiem
jest gorsza ponieważ społeczeństwo zainteresowane jest bardziej
jest gorsza ponieważ społeczeństwo zainteresowane jest bardziej
ludźmi w wieku produkcyjnym.
ludźmi w wieku produkcyjnym.
2. Przebieg rehabilitacji psychologicznej jest inny u mężczyzn niż u
2. Przebieg rehabilitacji psychologicznej jest inny u mężczyzn niż u
kobiet. Łączy się to nie tylko z różnicami osobowości, lecz również z
kobiet. Łączy się to nie tylko z różnicami osobowości, lecz również z
odmiennością pełnionych ról społecznych dających kobietą większą
odmiennością pełnionych ról społecznych dających kobietą większą
swobodę adaptacji.
swobodę adaptacji.
Poziom wykształcenia rzutuje przede wszystkim na potencjalne
Poziom wykształcenia rzutuje przede wszystkim na potencjalne
możliwości przeorganizowania trybu życia w zakresie aktywności
możliwości przeorganizowania trybu życia w zakresie aktywności
zawodowej lub wzorów spędzania wolnego czasu. Zawód
zawodowej lub wzorów spędzania wolnego czasu. Zawód
warunkuje przebieg rehabilitacji zawodowej, wpływa również na
warunkuje przebieg rehabilitacji zawodowej, wpływa również na
sytuacje finansową osób rehabilitowanych.
sytuacje finansową osób rehabilitowanych.
3. W przebiegu rehabilitacji i adaptacji społecznej
3. W przebiegu rehabilitacji i adaptacji społecznej
istotne znaczenie odgrywa sens życia, który według
istotne znaczenie odgrywa sens życia, który według
Obuchowskiego jest cechą człowieka, powodującą,
Obuchowskiego jest cechą człowieka, powodującą,
że jeśli w jego działalności życiowej nie ma wartości
że jeśli w jego działalności życiowej nie ma wartości
które uznawane są za sens życia to nie może on
które uznawane są za sens życia to nie może on
prawidłowo funkcjonować.
prawidłowo funkcjonować.
Inny przebieg ma rehabilitacja osób samotnych, a
Inny przebieg ma rehabilitacja osób samotnych, a
inny u osób posiadających rodziny. Fakt posiadania
inny u osób posiadających rodziny. Fakt posiadania
rodziny, odpowiedzialność za jej los, jak również
rodziny, odpowiedzialność za jej los, jak również
związek emocjonalny z najbliższymi mogą być
związek emocjonalny z najbliższymi mogą być
czynnikiem sprzyjającym rehabilitacji.
czynnikiem sprzyjającym rehabilitacji.
Ważny wpływ na przebieg rehabilitacji ma również
Ważny wpływ na przebieg rehabilitacji ma również
przygotowanie rodziny chorego na jego przyjęcie.
przygotowanie rodziny chorego na jego przyjęcie.
Rodzina powinna być wcześniej uprzedzona o
Rodzina powinna być wcześniej uprzedzona o
wszystkich prawdopodobnych sytuacjach które mogą
wszystkich prawdopodobnych sytuacjach które mogą
się zdarzyć. Powinna wiedzieć jak organizować życie
się zdarzyć. Powinna wiedzieć jak organizować życie
rodzinne na nowych zasadach- dzięki takim
rodzinne na nowych zasadach- dzięki takim
informacjom adaptacja rodzinna w wielu
informacjom adaptacja rodzinna w wielu
przypadkach przebiegałaby sprawniej i lepiej, a tym
przypadkach przebiegałaby sprawniej i lepiej, a tym
samym stanowiłaby mocniejszy punkt wyjścia dla
samym stanowiłaby mocniejszy punkt wyjścia dla
szerszej rehabilitacji społecznej.
szerszej rehabilitacji społecznej.
Bibliografia
1
1
. Barański J., Piątkowski W. (red.), Zdrowie i choroba.
. Barański J., Piątkowski W. (red.), Zdrowie i choroba.
Wybrane problemy socjologii medycyny, Wrocławskie
Wybrane problemy socjologii medycyny, Wrocławskie
Wydawnictwo Oświatowe, Wrocław 2002.
Wydawnictwo Oświatowe, Wrocław 2002.
2. Kawczyńska-Butrym Z., Niepełnosprawność- specyfika
2. Kawczyńska-Butrym Z., Niepełnosprawność- specyfika
pomocy społecznej, BPS Śląsk, Katowice 1998.
pomocy społecznej, BPS Śląsk, Katowice 1998.
3. Ostrowska A., Sikorska J., Syndrom niepełnosprawności
3. Ostrowska A., Sikorska J., Syndrom niepełnosprawności
w Polsce. Bariery integracji, IFiS PAN, Warszawa 1996.
w Polsce. Bariery integracji, IFiS PAN, Warszawa 1996.
Joanna Mucha