1
Zaburzenia snu
Mariusz Furgał
2
Zaburzenia snu
Epidemiologia
1/3 populacji
50-70% z nich nie leczonych
Czynniki ryzyka
płeć żeńska
podeszły wiek
choroby somatyczne i psychiczne
nadużywanie środków psycho aktywnych
3
Zaburzenia snu
Pierwotne
Związane z innymi zaburzeniami
psychicznymi
Inne zaburzenia snu (choroby
somatyczne, substancje
psychoaktywne)
4
Najczęstsze przyczyny bezsenności
Zaburzenia psychiczne – 35%
Pierwotne zaburzenia snu – 25%
Środki uzależniające - 12%
Zaburzenia rytmu snu i czuwania –
10%
Choroby somatyczne – 4%
Inne – 11%
5
Pierwotne zaburzenia snu
Dyssomnie
nieprawidłowa jakość, ilość lub pora snu.
Parasomnie
Nieprawidłowe zjawiska towarzyszące
snowi (ruchowe, wegetatywne), głównie
podczas wybudzania, przejścia pomiędzy
fazami snu,
6
Dyssomnie - bezsenność
Bezsenność pierwotna.
sen nieregenerujący, trudności z
zaśnięciem lub trudności z utrzymaniem
ciągłości snu, które utrzymują się co
najmniej przez 1 miesiąc.
Leczenie
techniki behawioralne (odwarunkowanie),
medytacja, taśmy relaksacyjne lub leki
uspokajająco - nasenne.
Metody nieswoiste (zasady higieny snu)
7
Dyssomnie - bezsenność
Przygodna
trwa kilka dni i występuje np.. podczas pracy
zmianowej, szybkiego przekraczania stref
czasowych - zjawisko "długu czasowego" - ang.
jet-lag, nagłego stresu),
Krótkotrwała
trwa do 3 tygodni, może ona towarzyszyć
chorobie lub przewlekłemu stresowi),
Długotrwała (trwającą powyżej miesiąca).
8
Dyssomnie - hipersomnia
Pierwotna nadmierna senność
(hipersomnia)
nie można znaleźć żadnych przyczyn
nadmiernej senności trwającej co
najmniej 1 miesiąc.
Leczenie - środki stymulujące (np.
amfetaminy) rano lub wczesnym
wieczorem
9
Dyssomnie - narkolepsja
Narkolepsja
nadmierna senność w ciągu dnia,
katapleksja
porażenie przysenne
omamy hipnagogiczne
Narkolepsja jest spowodowana zaburzeniem
mechanizmów hamujących sen REM
(napady snu).
10
Dyssomnie - narkolepsja
Nadmierna senność w ciągu dnia.
Główny objaw narkolepsji.
napadowa i nie do przezwyciężenia, napady
trwają krócej niż 15 min.
Monotonne zajęcia i w pozycji siedzącej sprzyjają
wystąpieniu napadów.
Drzemka daje wyraźne pokrzepienie, orzeźwienie
trwa 30-120 min.
11
Dyssomnie - narkolepsja
Katapleksja.
Występuje u 70-80% chorych na narkolepsję.
Polega na krótkich, trwających kilka sekund lub minut
epizodach osłabienia lub porażenia mięśni.
Napad przebiega bez utraty przytomności, jeżeli trwa krótko.
Po napadzie stan pacjenta jest prawidłowy.
Napady są często wyzwalane przez:
śmiech
gniew
wysiłek fizyczny
podniecenie, radość
stosunek płciowy,
strach,
zakłopotanie.
12
Dyssomnie - narkolepsja
Porażenie przysenne.
Występuje u 25-50% chorych.
Polega
na
częściowym
lub
całkowitym
bezwładzie mięśni w okresie przejściowym
między stanem snu a czuwaniem.
Najczęściej występuje podczas budzenia się.
Pacjent jest przytomny, ale nie może się
poruszać.
Zwykle trwa krócej niż 1 min.
13
Dyssomnie - narkolepsja
Omamy hipnagogiczne.
doznania przypominające marzenia senne,
występują podczas przejścia ze stanu czuwania
w sen.
Pacjent zdaje sobie sprawę z otaczającej
rzeczywistości.
Żywe omamy słuchowe, wzrokowe bądź iluzje.
Po kilku latach od wystąpienia napadów snu.
14
Dyssomnie - narkolepsja
Sen rozpoczyna się od stadium REM
Występują dodatkowe objawy kliniczne.
Okresowe ruchy kończyn.
Nocna dysfunkcja oddechowa, głównie pochodzenia ośrodkowego.
Skrócenie latencji snu.
Zaburzenia pamięci.
Objawy oczne - niewyraźne widzenie, dwojenie, migotanie.
Depresja.
Przebieg
Podstępny początek, przed 15 r.ż. Po ujawnieniu się schorzenie ma
przebieg przewlekły, bez wyraźnych remisji
Pełny zespół objawów występuje pod koniec pokwitania lub tuż po 20 r.ż.
Między pojawieniem się pierwszych objawów (nadmierna senność) a
wystąpieniem objawów późnych (katapleksja) może minąć wiele lat.
Silny związek narkolepsji z występowaniem antygenu HLA DR2.
15
Dyssomnie - narkolepsja
Leczenie
Kładzenie się spać o stałej porze.
Drzemki w ciągu dnia.
Przestrzeganie zasad bezpieczeństwa, takich jak
ostrożność podczas prowadzenia pojazdów,
unikanie mebli o ostrych krawędziach.
Senność w ciągu dnia leczy się środkami
psychostymulującymi
Objawy związane ze stadium REM, głównie
katapleksję, leczy się trójpierścieniowymi lekami
przeciwdepresyjnymi oraz inhibitorami
monoaminooksydazy
16
Dyssomnie – nocna dysfunkacja
oddechowa
Zaburzenia snu związane z nocną dysfunkcją
oddechową
Zakłócenie przebiegu snu, prowadzącym do
bezsenności lub nadmiernej senności w ciągu
dnia, co jest spowodowane zaburzeniami
oddychania podczas snu
bezdechy obturacyjne
bezdechy pochodzenia ośrodkowego
bezdechy pochodzenia mieszanego
17
Dyssomnie – nocna dysfunkacja
oddechowa
Bezdechy obturacyjne
Otyłość
Głośne chrapanie i okresowe bezdechy (Chory
nie zdaje sobie sprawy z bezdechu)
Znaczna senność w dzień
Silne bóle głowy i zaburzenia świadomości w
godzinach rannych, obniżenie nastroju i
zaburzenia lękowe.
Nadciśnienie tętnicze, niemiarowość serca,
niewydolność prawokomorowa i zatrzymanie
przepływu powietrza mimo ruchów oddechowych
klatki piersiowej.
Obrzęki
18
Dyssomnie – nocna dysfunkacja
oddechowa
Bezdechy pochodzenia ośrodkowego
Rzadkie
Ustanie ruchów oddechowych .
Leczenie - wentylacja mechaniczna lub CPAP.
19
Dyssomnie - zaburzenia rytmu
snu i czuwania
Przemijające zaburzenia rytmu snu i
czuwania w wyniku przekraczania stref
czasu i pracy zmianowej.
zespół opóźnionej fazy snu,
zmiana stref czasowych (jet lag),
praca zmianowa
20
Dyssomnie
Inne swoiste dyssomnle
Zespół Kleinego-Levina
młodzi mężczyźni
Okresowa nadmierna senność - trwa kilka tygodni
Pacjent budzi się tylko po to, by jeść (żarłocznie).
Nadmiernej senności towarzyszą pobudzenie seksualne i
agresja.
Napady są pokryte niepamięcią.
Objawy mogą ustąpić samoistnie po kilku latach.
Między okresami senności nie stwierdza się odchyleń od normy.
Zespół związany z miesiączką
Zespół egzogennego niedoboru snu.
Bezsenność górska
21
Parasomnie
Koszmary senne
Niemal zawsze towarzyszą stadium REM.
Mogą się pojawić o każdej porze nocy
Pamięć epizodu dobrze zachowana
Jest to długie, przerażające marzenie senne,
podczas którego chory się budzi.
Lęk oraz takie objawy, jak krzyk, pobudzenie
ruchowe czy wegetatywne, są mniej nasilone niż
w lękach nocnych.
22
Parasomnie
Lęki nocne
Zwykle u dzieci.
Gwałtowne przebudzenie z gł
ę
bokiego snu z
silnym l
ę
kiem.
Wzbudzenie wegetatywne.
Pobudzenie ruchowe.
Krzyk
Epizod pokryty jest niepamięci
ą
.
Pojawia się w czasie głębokiego snu non-REM.
Cz
ę
sto pojawia się w ci
ą
gu pierwszych dwóch
godzin snu.
W dzieciństwie leczenie rzadko jest potrzebne.
23
Parasomnie
Somnambulizm (sennowłóctwo)
głównie u dzieci, zazwyczaj mija bez leczenia.
Często w rodzinie występują inne parasomnie.
Somnambulizm przejawia się złożonymi działaniami bez
pełnej świadomości, np. pacjent wstaje z łóżka i chodzi.
Epizod trwa krótko, Jest pokryty niepamięcią.
Występuje w czasie głębokiego snu non-REM.
Zaczyna się w pierwszej 1/3 części snu.
U dorosłych i osób w podeszłym wieku może być
objawem zaburzeń psychicznych. Należy też wykluczyć
uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego.
24
Parasomnie
Inne parasomnie
nocny bruksizm (zgrzytanie zębami)
zaburzenia zachowania podczas snu REM
jaktacje (rytmiczne ruchy ciała)
porażenie przysenne (jako objaw izolowany)
upojenie przysenne
ograniczone mioklonie
nocne skurcze mięśni kończyn
zespół niespokojnych nóg
zaburzenie wzwodu lub bolesne wzwody podczas snu
zahamowanie zatokowe podczas snu REM
moczenie nocne
nocna napadowa dystonia
zespół zaburzeń przełykania podczas snu
chrapanie pierwotne.
25
Upojenie przysenne (zespół
Elpenora)
Zaburzenie świadomości pojawiające się po
obudzeniu
Spowolnienie
Dezorientacja
Upośledzenie procesów poznawczych
Automatyzmy
Czasem agresja
26
Zespół niespokojnych nóg
Nieprzyjemne doznania w nogach przed
zaśnięciem - nieodparte pragnienie ruszania
nogami
W wyniku ruchu nóg - częściowa lub
całkowita ulga
powrót dolegliwości po ustaniu ruchów
Ruchy pojawiają się tylko w spoczynku tuż
przed zaśnięciem, czasem również w ciągu
dnia podczas długiego przyjmowania pozycji
siedzącej
od kilku minut do kilku godzin
uniemożliwianie zaśnięcia
27
Zaburzenia snu spowodowane
schorzeniami psychicznymi
Bezsenność wtórna do zaburzeń psychicznych trwa
co najmniej przez 1 miesiąc
35% pacjentów zgłaszających się do ośrodków
medycyny snu – zaburzenia psychiczne
połowa z nich - zaburzenie depresyjne
Przyczyny
Zaburzenia depresyjne
Zespoły maniakalne
Zespoły lękowe
otępienia
schizofrenia
ASD/PTSD
28
Inne zaburzenia snu
Zaburzenia snu spowodowane schorzeniami
somatycznymi
Napady padaczkowe.
Bóle głowy (klasterowe, migreny)
Ataki astmy.
Objawy z układu krążenia zależne od snu -
zaburzenia rytmu serca, niewydolność krążenia,
skurcze tętnic wieńcowych, wahania ciśnienia
Zarzucanie żołądkowo-przełykowe zależne od
snu
29
Inne zaburzenia snu
Zaburzenia snu związane z używaniem substancji
psychoaktywnych.
Senność - rozwój tolerancji, odstawienie psychostymulantów,
przewlekłym stosowaniem środków o działaniu tłumiącym OUN.
Bezsenność - rozwój tolerancji lub odstawienie leków
uspokajająco-nasennych, przewlekłym stosowaniem środków o
działaniu psychostymulującym albo długotrwałym
nadużywaniem alkoholu.
Kłopoty ze snem - niepożądane działaniaewielu leków (np.
antymetabolitów, preparatów tarczycy, leków
przeciwpadaczkowych, tymoleptyków).
30
Bezsenność - substancje
alkohol
amfetamina
kokaina
kofeina
teofilna
nikotyna
leki nasenne (tzw. bezsenność z odbicia)
niektóre leki (diuretyki, leki antydepresyjne,
steroidy, beta-blokery, psudoefedryna
31
Wpływ starzenia się na sen
Dolegliwości subiektywne.
Wydłużenie czasu spędzanego bezsennie w łóżku
Wzrost liczby wybudzeń.
Skrócenie całkowitego czasu snu nocnego.
Wydłużenie czasu zasypiania.
Poczucie braku wypoczynku po śnie.
Zmęczenie i senność w ciągu dnia.
Częstsze drzemki w ciągu dnia.
32
Wpływ starzenia się na sen
Zaburzenia stwierdzane obiektywnie.
Skrócenie snu REM.
Skrócenie czasu trwania stadiów 3 i 4.
Wzrost liczby wybudzeń.
Skrócenie czasu trwania snu nocnego.
Większa skłonność do drzemki w ciągu
dnia.
Skłonność do przesunięcia fazy snu na
wcześniejsze godziny (przyspieszenia
fazy snu).
33
Wpływ starzenia się na sen
Zaburzenia częściej występujące w
podeszłym wieku.
Okresowe ruchy kończyn.
Zespół niespokojnych nóg.
Zaburzenia zachowania podczas snu REM.
Nocna dysfunkcja oddechowa (bezdechy podczas
snu).
Zespół "zachodzącego słońca" (sundowning -
nocne zaburzenia świadomości w następstwie
sedacji).
Większa częstość zaburzeń snu w
podeszłym wieku - choroby somatyczne i ich
leczenie farmakologiczne
34
Higiena snu
Wstawać zawsze o tej samej porze
Ograniczyć czas spędzany w łóżku w ciągu
dnia do takiej ilości jak przed wystąpieniem
bezsenności
Odstawić środki psychoaktywne (kofeinę,
nikotynę, alkohol. stymulanty)
Unikać drzemek. w ciągu dnia (z wyjątkiem
sytuacji, gdy poprawiają one sen w nocy)
Zaplanować aktywność fizyczną od
maksymalnej na początku dnia do stopniowo
malejącej
35
Higiena snu
Unikać pobudzającej aktywności wieczorem;
zastąpić ją słuchaniem radia, odprężającym
programem TV
Zastosować gorące 20-minutowe bicze wodne
przed położeniem się do łóżka
Odżywiać się regularnie w ciągu dnia, unikać
wieczorem posiłków ciężkostrawnych
Stosować wieczorem techniki relaksacyjne
medytację
Zadbać o wygodne warunki do spania
Ograniczyć zastosowania sypialni
36
Metody farmakologiczne
Pochodne benzodwuazepinowe
Niebenzodwuazepinowe leki nasenne
(zopiklon, zolpidem, zaleplon)
TLPD
Inne LPD (mirtazapina, mianseryna,
trazodon, wenlafaksyna)
Środki psychostymulujące (amfetamina,
selegilina, modafinil, protryptylina,
klomipramina, imipramina, dezypramina,
wenlafaksyna) są używane do leczenia
stanów nadmiernej seności, w szczególności
narkolepsji
37
Inne metody niefarmakologiczne
Medytacja
Joga
Biofeedback
Wizualizacja
Fototerapia - synchronizacja zegara
biologicznego
38
Preparaty naturalne
elementy aromaterapii (olejki z rumianku,
lawendy, kwiatu pomarańczy, róży,
majeranku i szałwii)
zioła (rumianek, dziurawiec, kwiat lipy,
męczennicy cielistej, chmiel, melisa i kozłek
lekarski (waleriana)).
melatonina - działanie chronobiotyczne –
synchronizacja zegara snu i czuwania
Wapń z magnezem na godzinę przed snem