Paweł Stręk
Znaczenie diagnostyczne
Znaczenie diagnostyczne
i terapeutyczne endoskopii
i terapeutyczne endoskopii
w onkologii rynologicznej
w onkologii rynologicznej
Paweł Stręk
Znaczenie diagnostyczne
Znaczenie diagnostyczne
i terapeutyczne endoskopii
i terapeutyczne endoskopii
w onkologii rynologicznej
w onkologii rynologicznej
Authors
Authors
:
:
Recurrences:
Recurrences:
Extranasal
Extranasal
Endonasal
Endonasal
Cummings and Goodman (1970)
Cummings and Goodman (1970)
2/8 (25%)
2/8 (25%)
15/22 (68%)
15/22 (68%)
Suh et al. (1977)
Suh et al. (1977)
4/30 (13%)
4/30 (13%)
6/21 (29%)
6/21 (29%)
Calcatterra et al. (1980)
Calcatterra et al. (1980)
5/33 (15%)
5/33 (15%)
14/18 (78%)
14/18 (78%)
Waitz and Wigand (1992)
Waitz and Wigand (1992)
3/16 (19%)
3/16 (19%)
6/35 (17%)
6/35 (17%)
Stankiewicz and Girgis (1993)
Stankiewicz and Girgis (1993)
5/15 (33%)
5/15 (33%)
Mc Cary (1994)
Mc Cary (1994)
7/17 (17%)
7/17 (17%)
0/7 (0%)
0/7 (0%)
Sham et al. (1998)
Sham et al. (1998)
6/22 (27%)
6/22 (27%)
Brors et al.
Brors et al.
4/22 (18,2%)
4/22 (18,2%)
The present study
The present study
3/13 (23%)
3/13 (23%)
Nesil Keles, Kemal Deger
Endonasal endoscopic surgical treatment of paranasal sinus inverted papilloma – first
experiences
Rhinology; 39, 156-159,2001
Nesil Keles, Kemal Deger
Endonasal endoscopic surgical treatment of paranasal sinus inverted papilloma – first
experiences
Rhinology; 39, 156-159,2001
1. L.W.J. Chee, D.S. Sethi
Clin. Otolaryngol.; 1999, 24, 61-66.
Wznowa: 1/18; 5,5%
2. Nesil Keles, Kemal Deger
Rhinology; 39, 156-159,2001.
Wznowa: 3/13; 23%
3. B. Bertrand et al.
Acta oto-rhino-laryngologica belg.; 2000, 54,
139-150.
Wznowa: 15/85; 17%
4. Gerhard Waitz, Malte Erik Wigand
Laryngoscope 102; August 1992.
Wznowa: 6/35; 17%
1.
L.W.J. Chee, D.S. Sethi
Clin. Otolaryngol.; 1999, 24, 61-66.
Wznowa:
1/18; 5,5%
2.
Nesil Keles, Kemal Deger
Rhinology; 39, 156-159,2001.
Wznowa:
3/13; 23%
3.
B. Bertrand et al.
Acta oto-rhino-laryngologica belg.; 2000, 54,
139-150.
Wznowa:
15/85; 17%
4.
Gerhard Waitz, Malte Erik Wigand
Laryngoscope 102; August 1992.
Wznowa:
6/35; 17%
Występowanie
Występowanie
Kostniaki zatok przynosowych najczęściej
występują w zatokach czołowych i sitowych,
wyjątkowo rzadko
w zatoce klinowej.
W piśmiennictwie opisano około 20 kostniaków
zatoki klinowej od roku 1800 (Boysen, 1978).
Kostniaki zatok przynosowych najczęściej
występują w zatokach czołowych i sitowych,
wyjątkowo rzadko
w zatoce klinowej.
W piśmiennictwie opisano około 20 kostniaków
zatoki klinowej od roku 1800 (Boysen, 1978).
Objawy
Objawy
Najczęstsze objawy to bóle głowy o typie
narastającym oraz zaburzenia widzenia. Objawy
neurologiczne występują rzadziej.
W sąsiedztwie niektórych opisanych guzów
powstała torbiel śluzowa (mucocele).
Najczęstsze objawy to bóle głowy o typie
narastającym oraz zaburzenia widzenia. Objawy
neurologiczne występują rzadziej.
W sąsiedztwie niektórych opisanych guzów
powstała torbiel śluzowa (mucocele).
Wskazania do operacji
Wskazania do operacji
Do leczenia chirurgicznego kwalifikuje się chorych
z nasilonymi dolegliwościami oraz szybko rosnącymi
i uciskającymi sąsiednie struktury anatomiczne
guzami.
Małe kostniaki należy regularnie kontrolować.
Do leczenia chirurgicznego kwalifikuje się chorych
z nasilonymi dolegliwościami oraz szybko rosnącymi
i uciskającymi sąsiednie struktury anatomiczne
guzami.
Małe kostniaki należy regularnie kontrolować.
Dojścia chirurgiczne
Dojścia chirurgiczne
Wyróżnia się następujące dojścia chirurgiczne
do zatoki klinowej: przezprzegrodowe,
przeznosowe, przez błędnik sitowy, przez zatokę
szczękową oraz neurochirurgiczne
zewnątrzoponowe przez podstawę czaszki.
Wyróżnia się następujące dojścia chirurgiczne
do zatoki klinowej: przezprzegrodowe,
przeznosowe, przez błędnik sitowy, przez zatokę
szczękową oraz neurochirurgiczne
zewnątrzoponowe przez podstawę czaszki.
Techniki endoskopowe
Techniki endoskopowe
Od lat 80-tych XX wieku stosuje się w wybranych
przypadkach techniki endoskopowe.
Opisano dotąd 3 przypadki kostniaka zatoki
klinowej usunięte tą techniką (Brodish et al., 1999).
Od lat 80-tych XX wieku stosuje się w wybranych
przypadkach techniki endoskopowe.
Opisano dotąd 3 przypadki kostniaka zatoki
klinowej usunięte tą techniką (Brodish et al., 1999).
Prezentacja chorej
Prezentacja chorej
Dziewiętnastoletnia chora zgłosiła się do Kliniki
z nasilającymi się od 7 miesięcy bólami głowy,
podwójnym widzeniem oraz obrzękiem powiek oka
prawego.
W badaniu stwierdzono ograniczenie ruchomości
czynnej gałek ocznych w płaszczyznach – poziomej
i pionowej.
Dziewiętnastoletnia chora zgłosiła się do Kliniki
z nasilającymi się od 7 miesięcy bólami głowy,
podwójnym widzeniem oraz obrzękiem powiek oka
prawego.
W badaniu stwierdzono ograniczenie ruchomości
czynnej gałek ocznych w płaszczyznach – poziomej
i pionowej.
NMR
NMR
W NMR oczodołów stwierdzono
intensywny cień wypełniający
prawą połowę zatoki klinowej.
Ujście prawej części zatoki
klinowej było niedrożne, kostniak
izolował część zatoki, w której
powstała torbiel śluzowa.
W NMR oczodołów stwierdzono
intensywny cień wypełniający
prawą połowę zatoki klinowej.
Ujście prawej części zatoki
klinowej było niedrożne, kostniak
izolował część zatoki, w której
powstała torbiel śluzowa.
NMR
NMR
Objawy oczne prawdopodobnie wynikały z zaburzeń
przepływu żylnego w zatoce jamistej w wyniku ucisku
ściany zatoki klinowej przez torbiel śluzową.
Objawy oczne prawdopodobnie wynikały z zaburzeń
przepływu żylnego w zatoce jamistej w wyniku ucisku
ściany zatoki klinowej przez torbiel śluzową.
Tomografia komputerowa
Tomografia komputerowa
Leczenie chorej
Leczenie chorej
Wykonano endoskopową sphenoethmoidectomię. Zatokę
otwarto przez jej przednią ścianę. Stwierdzono znaczne
skrzywienie kostnej przegrody zatoki w prawo oraz
przylegającego do niej kostniaka w kształcie zęba
skierowanego w prawą stronę. Kostniaka usunięto w całości
oraz wykonano marsupializację zlokalizowanej poza nim torbieli
śluzowej.
Przebieg leczenia po zabiegu był niepowikłany. Chora czuje się
dobrze, nie ma bólów głowy ani objawów okulistycznych sprzed
zabiegu, od którego upłynęło 12 miesięcy. Badanie
histopatologiczne potwierdziło rozpoznanie dojrzałego
kostniaka oraz torbieli śluzowej.
Wykonano endoskopową sphenoethmoidectomię. Zatokę
otwarto przez jej przednią ścianę. Stwierdzono znaczne
skrzywienie kostnej przegrody zatoki w prawo oraz
przylegającego do niej kostniaka w kształcie zęba
skierowanego w prawą stronę. Kostniaka usunięto w całości
oraz wykonano marsupializację zlokalizowanej poza nim torbieli
śluzowej.
Przebieg leczenia po zabiegu był niepowikłany. Chora czuje się
dobrze, nie ma bólów głowy ani objawów okulistycznych sprzed
zabiegu, od którego upłynęło 12 miesięcy. Badanie
histopatologiczne potwierdziło rozpoznanie dojrzałego
kostniaka oraz torbieli śluzowej.
Preparat operacyjny
Preparat operacyjny
Preparat operacyjny
Preparat operacyjny
Omówienie
Omówienie
W wybranych przypadkach kostniaka zatoki klinowej
można zastosować techniki endoskopowe, co pozwala
uzyskać idealny efekt kosmetyczny oraz skrócić czas
hospitalizacji po zabiegu.
Trzeba jednak mieć świadomość niebezpieczeństwa
wystąpienia powikłań śródczaszkowych – uszkodzenia
opony, tętnicy szyjnej wewnętrznej lub zatoki klinowej.
W wybranych przypadkach kostniaka zatoki klinowej
można zastosować techniki endoskopowe, co pozwala
uzyskać idealny efekt kosmetyczny oraz skrócić czas
hospitalizacji po zabiegu.
Trzeba jednak mieć świadomość niebezpieczeństwa
wystąpienia powikłań śródczaszkowych – uszkodzenia
opony, tętnicy szyjnej wewnętrznej lub zatoki klinowej.
Omówienie
Omówienie
W omawianym przypadku zdecydowano się na
zastosowanie techniki endoskopowej, gdyż w badaniach
przed zabiegiem nie istniały przesłanki świadczące
o przechodzeniu guza na sąsiednie struktury anatomiczne.
W omawianym przypadku zdecydowano się na
zastosowanie techniki endoskopowej, gdyż w badaniach
przed zabiegiem nie istniały przesłanki świadczące
o przechodzeniu guza na sąsiednie struktury anatomiczne.