Lista światowego dziedzictwa

kulturalnego i przyrodniczego

UNESCO

• Lista światowego

dziedzictwa kulturowego

i przyrodniczego UNESCO

obejmuje (w lipcu 2004

r.) 788 obiektów w 134

krajach, w tym 611

obiektów dziedzictw

kulturowego (K), 154

przyrodniczego (P) i 23

mieszanych (K, P).

• Obok – Centrum Kanaal

Belgia

Lista UNESCO

•

1998 - Domy beginek (béguinages)

we Flandrii (K)

•

1998 - Windy na Kanale Centralnym

wraz z otoczeniem, La Louvrire i Le

Roeulx (prowincja Hainault) (K)

•

1998 - La Grand-Place w Brukseli (K)

•

1999 - Wieże ratuszowe (beffroi) we

Flandrii i Walonii (K)

•

2000 - Zabytkowe centrum Brugii (K)

•

2000 - Główne rezydencje miejskie

zaprojektowane przez Victora Hortę

(Bruksela) (K)

•

2000 - Neolityczne kopalnie

krzemienia w Spiennes (Mons) (K)

•

2000 - katedra Notre-Dame w Tournai

(K)

•

2005 – Zabytkowy zespół: dom,

pracownie i muzeum rodów Plantin i

Mortus Antwerpia

•

2009 – Pałac Stocleta (K)

•

2005 - Miejskie wieże strażnicze

(beffrois) Belgii i Francji

1998 - Domy beginek (béguinages)

we Flandrii (K)

•

Beginki były kobietami

poświęcających swe życie Bogu

bez składania ślubów

zakonnych. W XIII w. zakładały

one zamknięte wspólnoty

(béguinages), odpowiadające ich

potrzebom duchowym i

materialnym. Domy beginek we

Flandrii tworzą zespoły

architektoniczne złożone z

domów mieszkalnych, kościołów,

budynków gospodarczych oraz

terenów zielonych, zgodnie z

koncepcją przestrzenną miasta

lub wsi, na terenie których się

znajdują. Zbudowane są w stylu

typowym dla flamandzkiego

regionu kulturowego i stanowią

cenne świadectwo tradycji

beginek, która rozwinęła się w

średniowieczu w Europie

Północno-Zachodniej.

1998 - Domy beginek

(béguinages)

1998 - Cztery windy na Kanale

Centralnym wraz z otoczeniem, La

Louvrire i Le Roeulx (prowincja

Hainault)

• Cztery windy hydrauliczne

dla statków zgrupowane

na krótkim odcinku

historycznego Kanału

Centralnego są zabytkami

przemysłowymi

najwyższej klasy. Wraz z

kanałem i związanymi z

nim obiektami stanowią

pełny i doskonale

zachowany przykład

krajobrazu

przemysłowego końca XIX

w.

1998 - Cztery windy na Kanale

Centralnym

• Cztery windy

hydrauliczne dla

statków na Kanale

Centralnym, spośród

ośmiu zbudowanych

na przełomie XIX i XX

w., jako jedyne na

świecie zachowały się

w pierwotnym stanie i

są eksploatowane do

dzisiaj.

1998 - La Grand-Place w Brukseli (K)

• La Grand-Place w

Brukseli stanowi

jednolity zespół

budowli publicznych i

prywatnych,

pochodzących głównie

z końca XVII w. Jego

architektura streszcza

i odzwierciedla poziom

życia społecznego i

kulturalnego Brukseli

jako ważnego ośrodka

polityczno-

handlowego.

1998 - La Grand-Place w Brukseli

(K)

1999 - Wieże ratuszowe (beffroi)

we Flandrii i Walonii (K)

• 30 majestatycznych

wież ratuszowych

(beffroi) Flandrii i

Walonii zostało

wziesionych w

średniowieczu.

Położone w obrębie

miast i pełniące

funkcję dzwonnic, w

przeważającej

mierze były

przypisane ratuszom,

rzadziej kościołom.

1999 - Wieże ratuszowe

• Niezależnie od wartości

artystycznej, wieże

ratuszowe stanowią

symbol przejścia od

feudalizmu do miejskiego

społeczeństwa

kupieckiego,

odgrywającego istotną

rolę w rozwoju Europy w

końcu średniowiecza.

Wpis został rozszerzony

w 2005 roku pod nazwą

Miejskie wieże strażnicze

Belgii i Francji.

2000 - Zabytkowe centrum Brugii

(K

)

• Brugia jest szczególnym

przykładem zabudowy
średniowiecznej, która

zachowała historyczną,

rozwijającą się przez

stulecia tkankę miejską i

gdzie pierwotna

zabudowa gotycka

stanowi istotną część

tożsamości miasta.

2000 - Zabytkowe centrum

Brugii (K

)

• Brugia, jedna z

handlowych i

kulturalnych stolic

Europy, rozwinęła

kontakty kulturalne z

różnymi częściami

świata. Z miastem

tym wiąże się także

szkoła malarska

prymitywistów

flamandzkich.

2000 - Zabytkowe centrum

Brugii (K

)

2000 - Główne rezydencje miejskie

zaprojektowane przez Victora Hortę

(Bruksela) (K)

• Cztery najważniejsze

rezydencje zaprojektowane

przez architekta Victora Hortę,

jednego z inicjatorów Art

Nouveau: Hôtel Tassel, Hôtel

Solvay, Hôtel van Eetvelde oraz

dom i pracownia

architektoniczna Horty,

położone w Brukseli, należą do

najbardziej nowatorskich

zabytków architektury końca

XIX w.. Budowle te ilustrują

przełom stylistyczny, który

wyraża się otwartym planem,

rozprzestrzenianiem się światła

oraz doskonałym włączeniem

miękkiego, falistego ornamentu

do struktury budynku.

2000 - Neolityczne kopalnie

krzemienia

w Spiennes (Mons) (K)

• Neolityczne kopalnie

krzemienia w Spiennes,

zajmujące obszar

przeszło 100 ha,

stanowią największą i

najstarszą koncentrację

kopalń tego surowca w

Europie. Ich szczególny

charakter wiąże się

również z osadnictwem

tego okresu oraz z

różnorodnością

rozwiązań technicznych

stosowanych do

wydobycia krzemienia.

2000 - Neolityczne kopalnie

krzemienia

w Spiennes

2000 - Neolityczne kopalnie

krzemienia

w Spiennes

2000 - Neolityczne kopalnie

krzemienia

w Spiennes

2000 - katedra Notre-Dame

w Tournai (K)

• Katedra w Tournai,

wzniesiona w

pierwszej połowie XII

w. Chór

przebudowany został

w XIII w. w czystym

stylu gotyckim.

2000 - katedra Notre-Dame

w Tournai (K)

• Wyróżnia się

wyjątkowo

obszerną nawą

romańską, bogatą

dekoracją

rzeźbiarską kapiteli

oraz transeptem,

zwieńczonym

pięcioma wieżami

zwiastującymi

sztukę gotycką.

2000 - katedra Notre-Dame

w Tournai (K)

2000 - katedra Notre-Dame

w Tournai (K)

2005 – Zabytkowy zespół: dom,

pracownie i muzeum rodów Plantin i

Mortus Antwerpia

• Muzeum Plantin-Moretus to

drukarnia i wydawnictwo,

których historia sięga epoki

Renesansu i Baroku.

Znajdujący się w Antwerpii,

będącej jednym z trzech –

obok Paryża i Wenecji –

najwcześniejszych w

Europie liczących się

ośrodków sztuki

drukarskiej, związany jest

ściśle z samym

wynalazkiem i z

początkowym rozwojem

typografii.

2005 – Zabytkowy zespół: dom,

pracownie i muzeum rodów Plantin i

Mortus Antwerpia

• Jego nazwa

pochodzi od

nazwiska

Christophe’a

Plantina (ok.

1520-1589),

najznakomitszego

drukarza i

wydawcy drugiej

połowy XVI wieku.

dom, pracownie i muzeum rodów

Plantin i Mortus Antwerpia

dom, pracownie i muzeum rodów

Plantin i Mortus Antwerpia

• Budynek

przedsiębiorstwa,

które prowadziło swoją

działalność do 1867

roku, przechowuje

ogromną kolekcję

urządzeń drukarskich,

bogatą bibliotekę,

bezcenne archiwa, a

także zbiory dzieł

sztuki, wśród których

znajduje się obraz

Rubensa.

2005 – Zabytkowy zespół: dom,

pracownie i muzeum rodów Plantin i

Mortus Antwerpia

• W

zabytkowym

zespole budynków o

wyjątkowej wartości

architektonicznej

zgromadzono

wyczerpującą

dokumentację życia i

pracy tej jednej z

najbardziej płodnych

oficyn wydawniczych

szesnastowiecznej

Europy.

2009 – Pałac Stocleta (K)

• Pałac został

zaprojektowany w 1905

roku na zamówienie

bankiera i kolekcjonera

Adolphe’a Stocleta przez

jednego z czołowych

przedstawicieli

wiedeńskiej secesji,

architekta Josefa

Hoffmana. Architekt

pracował bez ograniczeń

finansowych czy

estetycznych.

2009 – Pałac Stocleta (K)

• Ukończony w 1911 roku

Pałac wraz z ogrodem

dzięki oszczędnemu

geometryzmowi stanowi

przełom w Art Nouveau.

Jest to przemiana

zapowiadająca Art déco i

modernizm w

architekturze. Pałac

Stocleta w Brukseli jest

jednym z

najwybitniejszych

osiągnięć wiedeńskiej

secesji.

2009 – Pałac Stocleta (K)

• Znajdują się nim dzieła

Kolomana Mosera i

Gustava Klimat,

związane z koncepcją
Gesamtkunstwerk, w

myśl której

architektura, rzeźba,

malarstwo i sztuki

zdobnicze powinny

łączyć się w jednym

dziele.

2009 – Pałac Stocleta (K)

• Pałac świadczy o odnowie

artystycznej architektury

europejskiej i w

najwyższym stopniu

jednoczy architekturę

zewnętrzną z

architekturą wewnętrzną

i wystrojem wnętrz.

Zachowało się w nim

oryginalne wyposażenie i

umeblowanie.

2009 – Pałac Stocleta (K)

Miejskie wieże strażnicze (beffrois)

Belgii i Francji (K II, IV /2005)

• Dwadzieścia trzy miejskie

wieże strażnicze z terenu

Francji północnej i wieża

w Gembloux (Belgia)

zostały wpisane jako

zespół i jako rozszerzenie

wpisu trzydziestu wież w

Belgii, wpisanych w roku

1999 pod nazwą Miejskie

wieże strażnicze (beffrois)

Flandrii i Walonii. Wieże

były wznoszone od XI do

XVII wieku w stylu

romańskim, gotyckim,

renesansowym i

barokowym

Miejskie wieże strażnicze (beffrois)

Belgii i Francji (K II, IV /2005)

• Początkowo wieże

oznaczały

zagwarantowaną

kartą praw

niezależność

miasta, stanowiąc

wymowny symbol

swobód

obywatelskich.

Miejskie wieże strażnicze

• W przeciwieństwie do

donżonu (symbolu

panów) i dzwonnicy

(symbolu Kościoła),

beffroi - trzeci typ

wieży pojawiający się

w krajobrazie

miejskim, był oznaką

władzy ławników. Z

biegiem czasu

beffrois stawały się

symbolem wpływów i

dobrobytu miast.